บทที่ 950 ตาน้ำธารเหลือง
บทที่ 950 ตาน้ำธารเหลือง ยามนี้หญิงสาวไม่ปิดบังอีกต่อไป ปราณโกลาหลแผ่ซ่านทั่วร่างของนาง หลี่มู่ฟานตกตะลึง “ที่แท้ท่านมีร่างโกลาหล!” จีช่าวหยาเอ่ยกลั้วหัวเราะ “ชายารอบรู้นัก ท่านคิดถูกแล้ว!” หลี่มู่ฟานหรี่ตา ร่างโกลาหลหาใดเปรียบในโลก ในรอบล้านปีอาจไม่มีปรากฏ เมื่อปรากฏตัวขึ้นมาแล้วสะเทือนแผ่นดิน ไร้ผ...
