บทที่ 932 เพียงเพราะรัก
บทที่ 932 เพียงเพราะรัก สิ้นคำ นางตั้งท่าจะลงมือในทันที ทว่าปราชญ์หญิงกลับยกมือห้าม แสงจาง ๆ ขยายวงล้อมนางเอาไว้ เสียงถอนหายใจของปราชญ์หญิงดังขึ้น “ข้าผิดเองที่ตอนนั้นคิดเช่นนั้น ข้าสร้างหายนะครั้งนี้ ชาวเผ่าย่อมเกลียดชังข้า...” “ดีชั่วเวียนวน เทพเจ้าย่อมคุ้มครองแม้ในความมืดมิด” นางเคาะนิ้ว หากทั้ง ...
