STY-ตอนที่ 44 สังหารผู้เชี่ยวชาญด้วยพลังที่เหนือชั้น!

ในขณะนี้ แม้แต่ใบหน้าของ หลัวเฟิง ก็เต็มไปด้วยความกลัว

แม้ว่าเขาจะเคยไปถึงอาณาจักรทัณฑ์สวรรค์มาก่อนแล้ว แต่เขาก็ล้มเหลวในการผ่านด่านเคราะห์จนทำให้ร่วงหล่นลงสู่โลกมนุษย์ บัดนี้เขาได้เกิดใหม่ และ กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญในขั้นปลายของอาณาจักรมหายานเพียงเท่านั้น

แน่นอนว่าครั้งนึงเขาที่เคยไปถึงอาณาจักรทันฑ์สวรรค์ ย่อมรู้ความแตกต่างระหว่างผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรเทวะและผู้เชี่ยวชาญในอาณาจักรมหายาน

หากไม่ได้ไปถึงอาณาจักรเทวะ ก็คงไม่มีใครรู้ว่าความแข็งแกร่งของผู้เชี่ยวชาญในอาณาจักรเทวะนั้นทรงพลังเพียงใด

ความแข็งแกร่งของมนุษย์บางครั้งก็มีหมดลง แต่พลังสวรรค์และปฐพีนั้นมีอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ดังนั้น อาณาจักรพลังที่ต่ำกว่าอาณาจักรเทวะ อาจมีการต่อสู้ที่ผู้อ่อนแอสามารถเอาชนะผู้แข็งแกร่งได้ แต่อย่างไรก็ตามในอาณาจักรเทวะที่สามารถระดมพลังสวรรค์และปฐพีมาใช้ได้อย่างง่ายดาย ความแข็งแกร่งของมนุษย์เพียงคนนึงจะสามารถเปรียบเทียบกับพลังสวรรค์และปฐพีได้อย่างไร?

หลังจากที่ เย่เฉิน ฆ่า ฮั่นหยิง เขาก็มองไปที่ หลัวเฟิง

ทั้งสองเป็นผู้บงการที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้อย่างแน่นอน

เดิม พวกเขาได้วางแผนเอาไว้ทุกอย่างแล้วว่าจะทำลายดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็ไม่ได้คาดหวังว่าดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์มีผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรเทวะอยู่

เย่เฉิน ไม่ใช่คนที่จะปล่อยเสี้ยนหนามที่ตำใจของเขาให้รอดไป ดังนั้น เขาจึงไม่คิดที่จะให้โอกาสหลัวเฟิง

“ผู้อาวุโส พวกเราจะไปเดี๋ยวนี้ และ ในอนาคต พวกเราจะมุ่งหน้ามาที่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์เพื่อขอโทษอย่างเป็นทางการ ดังนั้นเป็นไปได้หรือไม่ที่จะ…”หลัวเฟิง ได้กล่าวพูดออกมา

แต่ก่อนที่ หลัวเฟิง จะพูดจบ เย่เฉิน ก็จ้องมองไปที่เขาอย่างเย็นชาพร้อมกับชักกระบี่ออกมาอีกครั้ง

ในขณะนี้ กระบี่ศักดิ์สิทธิ์ก็ได้บินมาจากทิศทางป่าอีกครั้ง

หลัวเฟิง ที่ตกใจ รีบกล่าวพูดออกมา “ผู้อาวุโส เพราะพวกเราไม่ทราบการมีอยู่ของท่าน จึงได้กระทำการล่วงเกินไป ในอนาคตพวกเราไม่กล้าที่จะทำอีกแล้ว ดังนั้น…”

อย่างไรก็ตาม กระบี่ยาวก็ยังคงไม่ได้หยุดลงและพุ่งไปที่หลัวเฟิง

กระบี่ยาวนี้เต็มไปด้วยเจตจำนงค์ที่ทรงพลัง

โดยมันได้มุ่งเป้าไปที่ หลัวเฟิง อย่างเด่นชัด

กระบี่นี้สามารถสังหารเทพอมตะได้!

เจตจำนงค์กระบี่ที่ทรงพลังได้ปรากฏขึ้นท่ามกลางดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์และพุ่งทะยานสู่ท้องฟ้า

แสงสีรุ้งได้ส่องไปทั่วท้องฟ้าทำให้ท้องฟ้ายามค่ำคืนได้กลายเป็นสว่างไสว

กระบี่นี้เต็มไปด้วยเจตนาฆ่าที่มีต่อ หลัวเฟิง

หลัวเฟิง ได้กลายเป็นตกใจ

เขารีบล่าถอยอย่างรวดเร็ว

ทว่า ปลายกระบี่ ก็อยู่ห่างจากเขาไม่กี่ฉื่อ

ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางล่าถอยได้เลย

และในพริบตาเดียว กระบี่ยาวก็ได้แทงเข้าไปที่กลางระหว่างคิ้วของเขา

เขารีบหมุนเวียนพลังปราณโดยรอบเพื่อสร้างโล่ขนาดใหญ่ขึ้นที่ด้านหน้าของเขา

ปั้ง!

ทว่ากระบี่ยาวก็ได้แทงทะลุเข้าไปในเกราะ

เพร้ง—

เสียงที่เด่นชัดได้ปรากฏขึ้น

ผู้เชี่ยวชาญในอาณาจักรมหายานไม่สามารถต่อกรกับผู้เชี่ยวชาญในอาณาจักรเทวะได้!

ทันทีที่ เจตจำนงค์กระบี่แทงทะลุเกราะเข้ามาโดยตรง มันก็เหมือนกับ มังกรที่โผล่ออกมาจากทะเล และ แทงเข้าที่หน้าผากของหลัวเฟิงทันที

“แม่งเอ้ย!”

หลัวเฟิง ได้คำรามออกมาเสียงดัง

ในตอนนี้เขาทำได้เพียงสละร่างกายนี้ทิ้งเท่านั้น

จากนั้น หลัวเฟิง ก็กลายเป็นร่างวิญญาณและออกจากร่างในทันที

กระบี่ยาวได้แทงทะลุร่างของ หลัวเฟิง จนร่างของเขาได้พุ่งไปไกลจนชนเข้ากับผนัง

ในเวลานี้ ทุกคนต่างตกตะลึง

ไม่สิ มันไม่ใช่อาการตกตะลึงแต่เป็นความหวาดกลัว!

“บรรพบุรุษของพวกเรา…ถูกฆ่าตายแล้วงั้นหรือไม่?”

สำหรับนิกายอินทรีหิมะ ประมุขนิกายฮั่นหยิง ของพวกเขาได้เสียชีวิตแล้ว สำหรับดินแดนศักดิ์สิทธิ์ธุลีสีชาด บรรพบุรุษของพวกเขา หลัวเฟิง ก็เสียชีวิตเช่นเดียวกัน

ผู้เชี่ยวชาญในอาณาจักรมหายานที่แข็งแกร่ง 2 คน ได้เสียชีวิตในดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์!

นอกจากนี้ พวกเขายังถูกฆ่าโดยผู้เชี่ยวชาญที่ไม่เป็นที่รู้จักและไม่ได้เปิดเผยตัวเอง

ถ้าพวกเขารู้ว่าดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์น่ากลัวขนาดนี้ พวกเขาก็คงไม่กล้าที่จะยั่วยุอีกฝ่าย

หลัวเฟิง ที่เสียชีวิตในขณะนี้

ปัจจุบัน มีเพียงร่างกายของเขาเท่านั้นที่ตาย แต่ ร่างวิญญาณของเขายังคงมีชีวิตอยู่ ตราบใดที่เขาพบร่างใหม่ เขาก็จะสามารถเกิดใหม่ได้อย่างรวดเร็ว

“ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ ข้าจะจดจำความแค้นในวันนี้เอาไว้ เมื่อข้าฟื้นคืนพลังได้สำเร็จ ข้าจะกลับมาที่นี่และทำให้ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์กลายเป็นหลุมฝังศพทั้งหมด!”วิญญาณดั้งเดิมของ หลัวเฟิง ได้หันกลับมาและคำรามออกมาด้วยความโกรธและกำลังจะหลบหนี

แต่ เย่เฉิน ที่มีดวงตาแห่งความตริง ดังนั้นเขาจึงมองเห็นร่างวิญญาณดั้งเดิมของ หลัวเฟิง ได้อย่างชัดเจน

เย่เฉิน ที่ซ่อนตัวอยู่ในป่าได้เยาะเย้ยออกมา “คิดจะหนีงั้นหรือไม่?”

ในขณะนี้ พิณโบราณก็ได้ปรากฏขึ้นในมือของ เย่เฉิน

นี่คืออาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่เย่เฉินได้รับจากการลงชื่อเข้าใช้ ซึ่ง มันถูกเรียกว่า พิณสวรรค์ของสตรีและบุรุษ

เขาได้มอบพิณสวรรค์ของสตรีให้กับ ศิษย์พี่หญิงห้าหลี่จื่อหยาน ส่วนเขาได้ใช้พิณสวรรค์ของบุรุษ

เย่เฉิน ค่อย ๆ ดีดพิณโบราณ

ทันใดนั้น เสียงของพิณก็ได้พุ่งออกมาและพุ่งเข้าหาจิตวิญญาณดั้งเดิมของ หลัวเฟิง

บทเพลงแห่งการลืมเลือนครั้งใหญ่—1 บทเพลงขจัดความชั่วร้าย!

สำหรับวิญญาณอมตะแบบนี้ มันคืออาวุธที่ดีที่สุด

ทันใดนั้น เสียงของเพลงพิณก็ได้กลายเป็นลำแสงปรากฏขึ้นตรงหน้าของหลัวเฟิงทันที

หลัวเฟิง รู้สึกตกใจและต้องการที่จะหนี

แต่เขาไม่มีที่ให้หนีไปไหนได้

โดยเสียงพิณได้ดักจับร่างของเขาเอาไว้และมันได้แทรกเข้ามาในร่างวิญญาณอมตะของเขาโดยตรง

“ไม่—”

หลัวเฟิง ได้กรีดร้องออกมาเสียงดัง

วิญญาณอมตะของเขาได้สลายกลายเป็นเถ้าถ่านภายใต้เสียงพิณในทันที

ในเวลานี้ จิตใจของทุกคนได้กลายเป็นสั่นคลอนอย่างหาที่เปรียบมิได้…

โดยเฉพาะฝั่งศัตรูที่เหลืออยู่

ผู้เชี่ยวชาญในอาณาจักรมหายานที่เป็นผู้นำสองคนของพวกเขาได้เสียชีวิตไปแล้ว ดังนั้นพวกเขาจะสู้ศึกนี้ต่อไปได้อย่างไร?

ตอนนี้ สิ่งที่พวกเขาตระหนักได้ก็คือ พวกเขาจะหาทางรอดจากสถานการณ์นี้ได้อย่างไร? พวกเขาจะต้องทำอย่างไรเพื่อความอยู่รอดของพวกเขา?

ดังนั้นสายตาของทุกคนจึงเต็มไปด้วยความกลัว

พวกเขารู้สึกหวาดกลัวจนใบหน้าไม่มีชีวิตชีวาและซีดเผือก

แต่สำหรับคนจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์พวกเขากลับรู้สึกตกตะลึงเป็นอย่างมาก

“นี่คือปรมาจารย์ยุทธ์ที่หลบซ่อนตัวในดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ของเรางั้นหรือไม่?”

“เขาแข็งแกร่งเกินไปแล้ว!”

“เขาสามารถสังหารผู้เชี่ยวชาญขั้นปลายของอาณาจักรมหายาน 2 คน ได้ในการโจมตีเพียงแค่ 2 ครั้ง หลังจากการต่อสู้ในครั้งนี้ ข้าเกรงว่าคงจะไม่มีใครกล้าโลภในดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ของพวกเราอีกต่อไป”

ศิษย์ทุกคนได้กล่าวพูดด้วยความตกใจ

เมื่อประมุขนิกายอวี๋เซียวเห็นฉากนี้ แม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัส เขาก็ฟื้นพลังกลับมาบางส่วน และ หัวเราะออกมา “ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ของพวกเราได้รับการคุ้มครองจากท่านปรมาจารย์ยุทธ์ หนูสกปรกอย่างพวกเจ้ากล้าดียังไงมาโลภในดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ของข้า?”

เซียนหยกอมตะ และ ปรมาจารย์ของยอดเขาอื่น ๆ ก็เปิดเผยการแสดงออกที่ตกใจเช่นเดียวกัน

แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่ามีปรมาจารย์ที่ทรงพลังหลบซ่อนตัวอยู่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ แต่พวกเขาก็ไม่รู้ว่าปรมาจารย์คนนี้จะทรงพลังขนาดนี้

ศิษย์พี่หญิงทั้ง 7 ของ เย่เฉิน ก็ตกใจมากเช่นเดียวกัน

แน่นอนว่ามีเพียงศิษย์พี่หญิงรองและศิษย์พี่หญิงสามของ เย่เฉิน เท่านั้นที่รู้ว่านี่คือฝีมือของ เย่เฉิน

แต่ถึงกระนั้นพวกนางก็ไม่อาจหลบซ่อนความตกใจเอาไว้ได้

‘ศิษย์น้องเล็กบ่มเพาะพลังไปจนถึงอาณาจักรเทวะตั้งแต่เมื่อไหร่?’นี่คือความคิดที่พวกนางคิดเหมือนกันในเวลานี้

แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่า เย่เฉิน แข็งแกร่ง แต่ เย่เฉิน ก็ปกปิดกลิ่นอายพลังของเขาเอาไว้ตลอดเวลา ดังนั้นพวกนางจึงไม่รู้ว่า ศิษย์น้องเล็กของพวกนางแท้จริงแล้วมีพลังอยู่ในระดับใด

แต่ตอนนี้พวกนางก็รู้แล้ว

แม้แต่ ศิษย์พี่หญิงห้า ดวงตาของนางก็เบิกกว้างและดูแปลกใจเล็กน้อย

เพราะนางได้ยินเสียงบทเพลงที่คุ้นเคย ไม่ใช่ว่ามันคือ บทเพลงแห่งการลืมเลือนครั้งใหญ่ ที่ เย่เฉิน สอนนางหรอกเหรอ?

บางทีหรือว่าจะเป็น…

ผู้เชี่ยวชาญที่ซ่อนเร้นอยู่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากศิษย์น้องเล็กที่เล่นกับนางในทุกวัน?

“เป็นไปได้ยังไง…ศิษย์น้องเล็ก”หลี่จื่อหยาน ได้กล่าวพูดในใจ

ในความเห็นของนาง แม้ว่าศิษย์น้องเล็กของนางจะเป็นอัจฉริยะและเป็นจักรพรรดิฉินกลับชาติมาเกิด แต่การบ่มเพาะพลังไม่ใช่ว่ามันต้องการเวลางั้นหรือไม่?

และ ศิษย์น้องเล็กของนางไปถึงอาณาจักรเทวะได้ยังไง? แม้ว่าพรสวรรค์ของเขาจะท้าทายสวรรค์แต่มันก็ไม่ควรมากขนาดนี้หรือไม่?

เย่เฉิน ไม่ได้สนใจสายตาที่แปลกใจของพวกเขา ดั่งคำกล่าวที่ว่า บุรุษหากพลั้งลงมือแล้วก็จะต้องทำให้ดีที่สุด

นอกจากผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรมหายาน 2 คน ที่เขาได้ฆ่าไปแล้ว ศิษย์และเหล่าผู้อาวุโสคนอื่น ก็ไม่สามารถให้อภัยได้เช่นเดียวกัน

ผู้ที่มันกล้าบุกรุกดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งโชคชะตานิรันดร์พวกมันจะต้องชดใช้ด้วยชีวิต!

เย่เฉิน ได้ผนึกกำลังด้วยฝ่ามือและกล่าวออกมา “รูปแบบกระบี่นับพัน!”