771 - ศัตรูรอบด้าน
771 - ศัตรูรอบด้าน
“ไม่ต้องพล่ามแล้ว ฆ่าเขา”
ผู้อาวุโสระดับครึ่งก้าวผู้สูงสุดที่ยืนอยู่ข้างหลังสตรีศักดิ์สิทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ต้นกำเนิดเป็นคนแรกที่เคลื่อนไหว เมื่อเขาลงมือคนอื่นๆก็ปลดปล่อยอาวุธศักดิ์สิทธิ์ของตัวเองออกมาเช่นกัน
“ครืน”
ทันใดนั้นก็มีรอยแตกปรากฏขึ้นในช่องว่างข้างๆเย่ฟ่าน แสงศักดิ์สิทธิ์ก็พุ่งออกมาและฟาดไปที่ศีรษะของเขา
“กึก”
เย่ฟ่านรับการโจมตีครั้งนี้ได้ทัน เขาใช้มือควานเข้าไปในรอยแยกก่อนจะบดขยี้ชายคนหนึ่งที่สวมชุดสีดำให้แหลกละเอียดกลายเป็นหมอกเลือด
ในระหว่างนี้ เขาได้เผชิญหน้ากับทุกคนอย่างสงบแล้วกล่าวว่า
“ถ้าเจ้าอยากฆ่าข้า ทำไมถึงไม่หาคนที่แข็งแกร่งกว่านี้มา?”
ฝูงชนกำลังล้อมเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ ทุกทางล้วนเป็นมือสังหารที่โดดเด่น อาวุธของพวกเขาตัดผ่านความว่างเปล่าพุ่งเข้าหาเย่ฟ่านอย่างรวดเร็ว
“พวกเจ้าไม่มีใครกล้าต่อสู้ตัวต่อตัวกับข้า พวกเจ้ายังอ่อนแอเกินไป?”เย่ฟ่านกล่าว
“ข้าอยากจะทดสอบว่าเขาแข็งแกร่งเพียงใด อย่าเพิ่งฆ่าเขา ให้ข้าได้พิสูจน์ฝีมือเขาก่อน!” จินฉีเซียวทายาทของตระกูลจินแห่งเป่ยหยวนกล่าว
เขาเป็นคนที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริง ครั้งสุดท้ายที่เชิญหน้ากับเย่ฟ่าน แม้แต่เทพในตำหนักเต๋าของเขาก็ยังมีความแข็งแกร่งยิ่งกว่าบุตรศักดิ์สิทธิ์บางคนด้วยซ้ำ
“ให้ข้าลองก่อน!”
หลี่ตงไหลตะโกนขึ้นและเป็นคนแรกที่ลงมือโจมตีเย่ฟ่าน เขาได้รับการเลื่อนระดับสู่อาณาจักรแปลงมังกรและเขามีความมั่นใจในฝีมือตนเองอย่างมาก
“บูม!”
ข้างหน้าเขา เรือสีทองขนาดใหญ่ก่อตัวขึ้นโดยใช้ความว่างเปล่าเป็นมหาสมุทรและแก่นแท้ของสวรรค์และปฐพีเป็นแหล่งกำเนิดปราณ เปล่งประกายด้วยแสงสีทองและพุ่งไปข้างหน้า
“เรือสังหารเทพ!” มีคนประหลาดใจ
เรือรบสีทองลำนี้ข้ามความว่างเปล่าและหายลับไปในทันที มันเคลื่อนไหวราวกับว่าวิญญาณชั่วร้ายในขุมนรกและเป็นเรื่องยากที่จะตรวจจับได้
“บูม!”
เสียงระเบิดดังกึกก้อง และทันใดนั้นเรือรบสีทองก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าเย่ฟ่าน
มันเหมือนกับหินโม่สีทองขนาดใหญ่ที่ส่งเสียงดังก้องอย่างต่อเนื่องและท้องฟ้ารอบๆ ก็พังทลายลงอย่างรวดเร็ว
“บูม!”
ต่อหน้าเรือรบลำนั้น เย่ฟ่านไม่ได้แสดงศิลปะศักดิ์สิทธิ์อื่นใด มีเพียงหมัดที่พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า!
หมัดทองคำเหมือนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ เขาทะลวงเรือรบด้วยกำปั้นเดียวเท่านั้น
“กึก กึก กึก!”
เสียงระเบิดเหมือนประทัดดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง และรอยร้าวปรากฏขึ้นที่ด้านล่างของเรือรบสีทอง ก่อนที่มันจะแผ่ขยายไปยังท้องเรือ
“อะไร?!”
“เป็นไปได้อย่างไร?”
ทุกคนตะลึง นี่คืออาวุธที่มีกฎผูกมัดเข้าด้วยกัน แม้ว่ามันจะไม่ได้สมบูรณ์แบบแต่ก็เป็นอาวุธที่มีจิตวิญญาณเป็นของตัวเอง
เย่ฟ่านกระแทกหมัดที่สองของเขา ไม่มีศิลปะศักดิ์สิทธิ์ใด มีเพียงหมัดเหล็กที่อยู่ยงคงกระพัน โจมตีเรือรบอย่างรุนแรงอีกครั้ง
“ครืน!”
คราวนี้เสียงระเบิดดังขึ้นอีกครั้งรอยแตกขนาดใหญ่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน ตัวเรือสั่นสะเทือนก่อนจะพังลงเศษชิ้นส่วนของมันก็กระจัดกระจายไปทั่วภูเขา
“แย่แล้ว!”
หลี่ตงไหลได้เลื่อนระดับสู่อาณาจักรแปลงเมื่อไม่นานมานี้ทำให้เขาเต็มไปด้วยความมั่นใจอย่างถึงที่สุด แต่สุดท้ายเขาก็รู้แล้วว่าเขายังคงห่างไกลจากเย่ฟ่าน
“ถอยกลับ”
เขาสั่งให้เรือรบสีทองถอยออกไป แต่ทุกอย่างสายเกินไปแล้ว
เพราะตอนนี้หมัดที่สามถูกปล่อยออกมา มันบดขยี้ความว่างเปล่าให้แตกละเอียดคล้ายใยแมงมุม
เรือรบสีทองถูกหมัดเหล็กเจาะทะลุ จากนั้นก็พังทลายลงในความว่างเปล่า ชิ้นส่วนต่างๆ กระเด็นไปทุกหนทุกและตกลงไปทุกทิศทุกทาง
กำปั้นนี้แข็งแกร่งยิ่งกว่าอาวุธศักดิ์สิทธิ์ของครึ่งก้าวผู้สูงสุด แม้แต่ปรมาจารย์รุ่นอาวุโสก็ยังหวาดกลัวเป็นอย่างมาก
ตอนนี้ในแง่ของความแข็งแกร่งทางร่างกาย ไม่มีใครที่นี่ที่สามารถเปรียบเทียบกับเย่ฟ่านได้ ทุกคนกลัวที่จะถูกหมายหัว และแน่นอนว่าชีวิตของพวกเขาจะไม่จบลงด้วยดีอย่างแน่นอน
บุตรศักดิ์สิทธิ์หลี่ตงไหลได้รับความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส นี่คือสมบัติลับที่เขาได้รับมาเมื่อไม่นานมานี้ และต้องแลกมาด้วยการฝึกฝนทั้งชีวิตของเขา
เมื่อมันถูกทำลายวิญญาณของเขาก็ได้รับผลกระทบก่อนที่เขาจะกระอักเลือดคำใหญ่และล้มลงกับพื้นโดยไม่ทราบว่าเป็นตายร้ายดีอย่างไร
เย่ฟ่านหัวเราะเสียงดังและกล่าวว่า “เอาล่ะ มีใครอีกบ้างที่อยากจะลอง? หากไม่ต้องการที่จะเล่นแล้วก็เข้ามาพร้อมกัน”
ทันใดนั้นบนท้องฟ้าก็สว่างสดใส กระบี่สีแดงสดฟาดฟันเข้าหาเย่ฟ่านด้วยความเร็วที่คนธรรมดายากจะมองเห็น
!“กระบี่ราชันย์สังหาร!” เซียงอี้เฟยตะโกน
“ชิ้ง!” กระบี่กลายเป็นแสงสีฟ้าที่ปกคลุมไปทั่วภูเขา
เย่ฟ่านยืนนิ่งก่อนจะพ่นหม้อปราณปฐพีต้นกำเนิดออกมาจากปาก
บูม!
สิ่งที่เรียกว่ากระบี่ราชันย์สังหารได้แหลกสลายกลายเป็นฝุ่นผงไม่สามารถสร้างอันตรายให้กับเย่ฟ่านได้แม้แต่น้อย
“ทำลายทุกสิ่ง!”
บุตรศักดิ์สิทธิ์ต้าเหยียนเซียงอี้เฟยตะโกนเสียงดัง และวิญญาณกระบี่อีกสองดวงที่เหลือของเขาก็เปลี่ยนเป็นลูกไฟศักดิ์สิทธิ์โหมกระหน่ำเข้าเย่ฟ่าน
บูม!
“เจ้ามีปัญญาแค่นี้เองหรือ”
เมื่อปะทะกับหม้อปราณปฐพีต้นกำเนิดของเย่ฟ่าน กระบี่ทั้งสองเล่มก็แตกเป็นเสี่ยงๆ และกลายเป็นเศษฝุ่นที่จมลงไปในหิมะบนภูเขา
“มีใครอีกไหม?!”
เย่ฟ่านหัวเราะ เขาเหลือบมองไปที่เหล่าบุตรศักดิ์สิทธิ์ทั้งสิบสามคนที่อยู่ตรงหน้า
มันเป็นไปไม่ได้ที่บุตรศักดิ์สิทธิ์ทั้งสิบสามคนจะต่อสู้กับคนคนเดียว พวกเขาต่างมีความภาคภูมิใจในตนเอง ไม่มีใครที่จะลงมือสังหารเย่ฟ่านร่วมกับคนอื่น
“ทำไมพวกเจ้าไม่เข้ามาพร้อมกันเลย ตอนนี้ข้าขี้เกียจเล่นแล้ว”
เย่ฟ่านกล่าวพร้อมกับหัวเราะเสียงดัง เสียงของเขาก็ปราศจากความกลัวอย่างสมบูรณ์
เมื่อได้รับการกระตุ้นฝูงชนก็เดินไปข้างหน้าด้วยแรงอาฆาตอย่างถึงที่สุด
“คุกเข่าลงแทบเท้าพวกเรา!” จ้าวเหยียนหรันสตรีศักดิ์สิทธิ์ต้นกำเนิดกัดฟัน
แม้ว่านางจะเป็นสตรีที่งดงาม แต่นางก็เต็มไปด้วยความโหดร้าย ดวงตาของนางเย็นชามีความเกลียดชังอย่างถึงที่สุด
“ถ้าพวกเจ้ามีปัญญาแค่นี้ก็เตรียมตัวตายได้เลย! เข้ามาพร้อมกันเถอะข้าจะได้ไม่เสียเวลา” เย่ฟ่านชี้หน้าของสตรีศักดิ์สิทธิ์ต้นกำเนิดและกล่าวอย่างเย็นชาบ้าง
“ถ้าเจ้าไม่เชื่อ ข้าจะใช้นิ้วเดียวสังหารเจ้าให้ดู?”
“เจ้าหยิ่งผยองเกินไปแล้ว!”
ในที่สุดจินฉีเซียวก็หมดความอดทน อวัยวะภายในทั้งห้าของเขาสั่นไหว เสียงของท้องฟ้าคำรามก็ดังขึ้น และแสงศักดิ์สิทธิ์ทั้งห้าได้พุ่งออกมา
“บูม”
“ความรู้แจ้งในเต๋าของเขามาถึงระดับนี้แล้ว!” แม้แต่ตัวตนระดับผู้อาวุโสก็ยังตกตะลึงและทุกคนก็ประหลาดใจ
“สังหาร!”
เย่ฟ่านไม่หลบเลี่ยง แต่ก้าวขึ้นไปข้างหน้าหนึ่งก้าว จากนั้นกำปั้นของเขาก็กระแทกเข้าหาการโจมตีของฝ่ายตรงข้ามโดยไม่หลบเลี่ยงแม้แต่น้อย
มันไม่ใช่ศิลปะศักดิ์สิทธิ์แต่มันทำลายธาตุต่างๆให้ป่นปี้ นี่คือพลังสูงสุดซึ่งสอดคล้องกับร่างกายที่แข็งแกร่งไม่แตกต่างจากอาวุธระดับสิ่งมีชีวิตอมตะ
“หนึ่งพลังทำลายกฎทั้งหมด!”
แม้ว่าจะไม่มีพลังปราณ แต่ด้วยกำปั้นของเย่ฟ่านแม้แต่ท้องฟ้าก็ยังถูกเจาะทะลุ! ร่างกายทั้งหมดของเขากลายเป็นอาวุธสังหารที่ทำลายได้ทุกสิ่ง