อาณาจักร ฮาร์ดี้ 1945 ตอนที่ 88 เจ้าพ่อมาเฟีย-ฟรี
ตอนที่ 88 เจ้าพ่อมาเฟีย
ฮาร์ดี้ไปพบบิล “ตอนนี้นายมีเงินสดอยู่เท่าไหร่?”
“ลองไปถามไซม่อนดูสิ” บิลกล่าว
ไซม่อนถูกเรียกตัวมา และเมื่อเห็นฮาร์ดี้เขาก็ทำตัวสุภาพมากยิ่งขึ้น “คุณฮาร์ดี้ คุณกำลังหาผมอยู่เหรอครับ?”
“ตอนนี้มีเงินอยู่เท่าไหร่?”
“ทั้งหมดมีมากกว่า 635,000 ดอลลาร์” ไซม่อนรีบรายงานตัวเลขอย่างรวดเร็ว
ในช่วงเวลานี้บิลได้พัฒนาธุรกิจของเขาได้เป็นอย่างดี เช่น บริษัทเงินกู้ ซ่องขนาดเล็ก เวทีมวยใต้ดิน โดยเฉพาะธุรกิจสล็อตแมชชีนและพินบอลที่ทำเงินให้เขาได้มากมาย
“เอามาให้ฉัน 500,000 ดอลลาร์” ฮาร์ดี้กล่าว
ครั้งล่าสุดที่ฮาร์ดี้ทำเงินได้มากกว่า 2 ล้านดอลลาร์จากการซื้อขายหุ้น เขานั้นไม่ได้เอามารวมกับแก๊ง เพราะเงินจากการซื้อขายหุ้นเป็นเงินที่ถูกต้องตามกฎหมาย
ส่วนเงินสดของแก๊งจะมาจากธุรกิจสีดำ
หากคุณต้องการนำเงินไปฝากธนาคาร คุณจะต้องทำการฟอกเงินก่อน
มันง่ายมากที่จะนำเงินถูกกฎหมายไปทำให้เป็นเงินผิดกฎหมาย
แต่เงินผิดกฎหมายนั้นมันยากที่จะทำให้ถูกกฎหมายเช่นกัน
และครั้งนี้ที่ไปหาซีเกลเค้าก็ต้องเอาไปให้อีกด้วย
เฮนรี่และแมทธิวเดินลงไปชั้นล่างพร้อมกับกระเป๋าเดินทาง
ทั้งสามคนนั่งอยู่บนรถแพคการ์ดของฮาร์ดี้ และมีรถฟอร์ดอยู่ข้างหลังของพวกเขา
ซึ่งในรถมีชายชุดดำสี่คน และพวกเขาทั้งหมดเป็นคนของแฮรี่ที่ติดตามมาคุ้มกัน
ขบวนรถมุ่งหน้าสู่ทางหลวงหมายเลข 15
ฮาร์ดี้ไม่อยากขึ้นเครื่องบินในครั้งนี้ เพราะประสบการณ์การบินด้วยเครื่องบินในยุคนี้นั้นแย่มาก และระยะทางจากลอสแอนเจลิสถึงลาสเวกัสแค่เพียง 400 กิโลเมตร
เขาจึงตัดสินใจขับรถไปดีกว่า
มันเป็นช่วงหัวค่ำที่ขบวนรถของฮาร์ดี้ขับเข้าไปในลาสเวกัส
เดือนกรกฎาคมมันคือเดือนที่ร้อนที่สุดในลาสเวกัส ซึ่งตอนกลางวันแทบจะไม่มีคนอยู่เลย
และเมืองจะมีชีวิตชีวามากขึ้นในตอนกลางคืน
ในเวลานี้ไฟนีออนของเมืองกำลังส่องแสง พร้อมกับที่ผู้คนพากันเดินข้างถนน
“บอส จะไปหาคุณซีเกลที่โรงแรมเลยไหมครับ?” เฮนรี่ถาม
ฮาร์ดี้คิดอยู่ครู่หนึ่ง “ไปที่คาสิโนก่อน”
ขบวนรถออกจากเมืองและขับไปอีกสองหรือสามไมล์
ฟลามิงโกคาสิโน
ถึงแม้ตอนนี้จะมืดแต่สถานที่ก่อสร้างก็ยังมีแสงสว่างอยู่
ฮาร์ดี้ลงจากรถและมองไปที่คาสิโน เขาคิดว่าตอนนี้มันดูพัฒนาขึ้นมากกว่าสามเดือนที่แล้วอย่างมาก
มันมีการเปลี่ยนแปลงมากมาย แต่ก็ยังมีบางส่วนให้เห็นว่ายังก่อสร้างกันอยู่
ฮาร์ดี้ก็รู้ดีว่าการปรับปรุงนั้นจะใช้เวลานานและราคาของการขึ้นโครงสร้างนั้นก็แพงมาก
แถมซีเกลยังต้องการสร้างอะไรหลายๆ อย่างเพิ่มอีก
“ไป กลับไปที่โรงแรมกันเถอะ”
ในห้องสุดหรูฮาร์ดี้และซีเกลได้เจอกัน
หลังจากที่ซีเกลอยู่กับลมและทรายมาหลายเดือน ซีเกลก็ดูแข็งแรงขึ้นอย่างมาก
ซีเกลกอดฮาร์ดี้
ทั้งสองนั่งลงบนเก้าอี้หวายขนาดใหญ่ที่ระเบียง ซึ่งเมื่อมองออกไปจะเห็นภูเขาได้ในระยะไกล
และลมในตอนกลางคืนก็ทำให้พวกเขารู้สึกเย็นมาก
ซีเกลส่งซีการ์ให้ฮาร์ดี้ และทั้งสองก็สั่งอะไรอีกเล็กน้อย
ซีเกลเริ่มบ่นให้ฮาร์ดี้ฟัง “มันรู้สึกแย่มาก คนพวกนั้นเข้ามาบอกฉันว่า ใช้เวลาในการก่อสร้างนานเกินไปและก็เกินงบประมาณที่ตั้งไว้ตั้งแต่แรกไปเยอะมาก พวกเขาเลยไม่อยากลงทุนต่อและให้ฉันออกมาแก้ไขปัญหาด้วยตัวเอง”
“พวกนั้นก็แค่ต้องการทำเงินให้ไวๆ แต่พวกเขาไม่เคยคิดเกี่ยวกับมันเลย ว่าการบริการและสินค้าที่ดีที่สุดเท่านั้นที่จะดึงดูดผู้คนให้มาใช้บริการมากขึ้น เพราะนอกจากทรายและอากาศร้อนแล้วลาสเวกัสมันมีอะไรที่น่าสนใจบ้าง?”
“คาสิโนเล็กๆ ทั่วไป มีอยู่ในเมืองเยอะแยะมากมาย ประมาณสามสิบหรือสี่สิบแห่ง และบางที่ก็เปิดมาเป็น 10 ปี แล้ว มันก็ยังเป็นแบบนั้นมาตลอด และพวกนั้นก็เป็นแค่ผีพนันเท่านั้นเอง ฉันไม่เห็นมันจะมีการพัฒนาอะไรเลยด้วยซ้ำ!”
“ฉันอยากทำให้มันกลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวอย่างแท้จริง! สถานที่พัก ความบันเทิง ที่จะดึงดูดลูกค้าระดับไฮเอนด์เข้ามา พวกเขาจะเป็นคนกระเป๋าหนักที่พร้อมจ่ายให้เรา แน่นอนว่าเราจะทำเงินได้ก็ต่อเมื่อลูกค้ามีเงินเท่านั้น และนายคิดว่าแนวคิดของฉันมีปัญหาหรือเปล่าฮาร์ดี้?”
ซีเกลมองไปที่ฮาร์ดี้แล้วถาม
ฮาร์ดี้ยิ้ม
ถ้าพูดตามตรงไอเดียของซีเกลนั้นดีมาก โดยเฉพาะจากมุมมองของคนที่มาจากอนาคตแบบเขา
มันเป็นความคิดที่ถูกต้องแล้ว
แต่ว่านักลงทุนที่ซีเกลแสวงหานั้นพวกเขาเป็นแค่แก๊งอันธพาล พวกเขาจะไม่มองการณ์ไกลเท่าไหร่นัก
พวกเขาคุ้นเคยกับการทำเงินอย่างรวดเร็วมากกว่า โดยหวังจะเห็นรายได้ให้เร็วที่สุดและให้ผลตอบแทนสูง
แน่นอน
ซีเกลก็มีปัญหาของตัวเอง
เขาหลอกคนพวกนั้นจริงๆ โดยอธิบายถึงตอนที่คาสิโนสร้างเสร็จแล้ว เพื่อที่จะเอาเงินมาลงทุน
และหนึ่งปีต่อมาพวกเขาก็มาตรวจสอบ พวกเขาพบว่ามันยังเป็นไซค์ก่อสร้างขนาดใหญ่อยู่เลย
จะไม่ให้รู้สึกแย่ได้อย่างไร
ถึงซีเกลจะเป็นคนใหญ่คนโต แต่พวกโง่เหล่านั้นก็มาจากครอบครัวใหญ่ๆ เหมือนกัน
และก่อนจากไปพวกเขาก็บอกให้ซีเกลหาวิธีทำให้มันเสร็จแล้วกว่านี้ ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะไม่ลงทุนต่อ
พร้อมกับให้เวลากับเขาแค่ครึ่งปี พวกเขาจะต้องเห็นคาสิโนเปิดให้ใช้บริการ ไม่อย่างนั้นอาจจะต้องมีคนเสียน้ำตาเป็นแน่
ซีเกลกังวลเรื่องเงินลงทุนอยู่ทุกวัน เขาเลยโทรหาเมเยอร์เพื่อขอยืมเงิน แต่เมเยอร์กลับพูดถึงฮาร์ดี้แทน
อย่างแรกคือเรื่องการลงทุนด้านภาพยนตร์ และต่อมาก็เป็นบริษัทรักษาความปลอดภัย
เขาไม่รอให้เมเยอร์พูดจบ เขาก็วางสายและรีบโทรหาฮาร์ดี้ในทันที
หลังจากที่ได้ยินคำบ่นของซีเกล ฮาร์ดี้ก็ยิ้ม
“ผมมองโลกในแง่ดีเกี่ยวกับโครงการนี้ ผมเชื่อว่ามันจะมีอนาคตที่ดีรออยู่และตอนนี้ผมมีเงินสด 500,000 ดอลลาร์ พร้อมกับเช็ด 1 ล้านดอลลาร์”
ซีเกลยิ้ม
1.5 ล้านดอลลาร์
มันเป็นเงินก้อนโตอย่างแน่นอนในยุคนี้
“ด้วยเงินก้อนนี้ โปรเจคนี้จะสำเร็จเลยไหม?” ฮาร์ดี้ถาม
“อืม…มันอาจจะเสร็จก็ได้”
“ฮาร์ดี้ ฉันตัดสินใจให้หุ้นคุณ 18 จุด คุณคิดว่าอย่างไร?” ซีเกลถาม
ฮาร์ดี้นับในใจ
1.5 ล้านดอลลาร์ สำหรับหุ้น 18 จุด แสดงว่าซีเกลคิดมูลค่าของมันที่ 8 ล้านดอลลาร์?
ทำไมฉันรู้สึกเหมือนกับว่าจำนวนเงิน 1.5 ล้านดอลลาร์จะไม่พอสำหรับเป็นหุ้นส่วน?
ซีเกลพ่นควันซีการ์ออกมาและพูดว่า “ฉันลงทุนกับคาสิโนและได้รับใบอนุญาตมา แต่ก็ยังไม่ได้แบ่งปันอะไรกับใคร และต่อมาฉันก็ไปทำการขออนุญาตแชร์หุ้นเมื่อสองสามวันก่อน และก็ให้พวกเขามาตรวจสอบความคืบหน้าของโครงการและให้ลงนามในใบหุ้น ฉันก็ไม่รู้ทำไมพวกนั้นถึงหันมามองหน้าฉัน”
ฮาร์ดี้รู้สึกอยากถ่มน้ำลายเล็กน้อย
เดิมทีบริษัทขนาดใหญ่ที่ลงทุนหลายแสนดอลลาร์ต่อคน พวกเขาก็คิดว่าจะได้เป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ แต่ใครจะคิดว่า คุณจะมีทุนอยู่กับตัวเองถึง 8 ล้านดอลลาร์กัน และถ้าแบ่งกันแล้วพวกเขาจะได้แค่คนละ 10 จุดเท่านั้นเอง
มันก็คงไม่แปลกที่พวกเขาจะหันมามอง
เมื่อซีเกลพาพวกเขาไปดูความคืบหน้าโครงการ และหลังจากที่คนเหล่านั้นเห็นความคืบหน้าของคาสิโนแล้ว พวกเขาก็หันมามองซีเกล เพราะมันดูเหมือนไม่มีอะไรเลย และยังรู้สึกไม่พอใจกับสัดส่วนการถือหุ้นนี้ด้วย
ตอนนี้ฉันรู้เหมือนกำลังถูกซีเกลหลอก
เขากำลังเล่นกับไฟ
ไม่น่าแปลกใจที่แก๊งอันธพาลเหล่านั้นจะหาใครสักคนมาฆ่าคุณ
ถ้าคุณไม่ใช่เจ้านายของฉัน ฉันก็อาจจะหาใครสักคนมาฆ่าคุณเหมือนกัน!
“18 ก็ได้ครับ” ฮาร์ดี้พยักหน้า
ซีเกลยิ้ม
เขารู้สึกกำลังทำสิ่งที่ถูกต้อง สำหรับการสนับสนุนน้องชายคนนี้
“ฮาร์ดี้นายสนใจจะไปนิวยอร์กกับฉันไหม?” ซีเกลถามอย่างรวดเร็ว
“คุณจะไปทำอะไรที่นิวยอร์ก?” ฮาร์ดี้ถามอย่างแปลกใจ
“เพื่อนรักของฉัน ดอน วีโต้ คอร์เลโอเน่กำลังจัดงานวันเกิดปีที่ 54 ของเขาในไม่กี่วันนี้ ฉันวางแผนที่จะไปฉลองให้เขาในนิวยอร์กในไม่กี่วันนี้ คุณสนใจที่จะไปกับฉันไหม?” ซีเกลถาม
ฮาร์ดี้รู้สึกแปลกใจ
ดอน วีโต้ คอร์เลโอเน่?
นี่ไม่ใช่เจ้าพ่อมาเฟียหรอกหรือ?
ฮาร์ดี้เคยดูหนังเรื่อง ก็อดฟาเธอร์มาก่อน และก็มีหลายครั้งที่ภาพยนตร์เดอะก็อดฟาเธอร์ถูกเรียกว่าหนังที่โชว์ให้เห็นความเป็นแก๊งมาเฟียมากที่สุด
และหลังจากที่ฮาร์ดี้มายังโลกใบนี้ เขาก็ตรวจสอบประวัติศาสตร์ก่อนเป็นอันดับแรก เขาอ่านหนังสือพิมพ์และก็เห็นว่าวีโต้ได้แต่งงานแล้ว
เขาก็รู้ได้ในทันทีว่าโลกใบนี้คล้ายกับภาพยนตร์ของ ก็อดฟาเธอร์
ถ้าได้เจอเจ้าพ่อมาเฟีย จะถือว่ามาถึงโลกใบนี้แล้วใช่ไหม?
ฮาร์ดี้รู้สึกตื่นเต้น
“ผมเคยได้ยินชื่อเขา คุณคอร์ลิโอเน่ และก็ได้ยินมาอีกว่า เขาเป็นเจ้าพ่อมาเฟียที่ใครๆ ต่างก็นับถือ ผมต้องการไปเจอเขาจริงๆ พร้อมกับอวยพรวันเกิดให้กับเขา”
ซีเกลยิ้มและพยักหน้า “เยี่ยม! ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้ เดี๋ยวเรามาทำการแก้ไขสัญญาด้วยกันและออกเดินทางไปนิวยอร์ก”
วันต่อมา
ซีเกลได้รับเงินครึ่งล้านดอลลาร์ และเช็คจำนวน 1 ล้านดอลลาร์ในมือ
ส่วนฮาร์ดี้ก็ได้ใบรับรองถือหุ้น ทำให้ตอนนี้เขาเป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นของฟลามิงโกแล้ว
ซีเกลมอบเงินให้เวอร์จิเนีย ฮิลล์ แฟนสาวของเขา
ฮาร์ดี้ขมวดคิ้วเล็กน้อย
แต่ไม่ได้พูดอะไร
ในภาพยนตร์ เวอร์จิเนีย ฮิลล์คนนี้ได้ยักยอกเงินของซีเกลไปจำนวนมาก
และซีเกลก็เชื่อใจเธอ รวมถึงฮาร์ดี้ก็ไม่มีหลักฐานที่จะไปเอาผิดคนได้โดยไม่มีเหตุผลด้วย
“เวอร์จิเนียคุณช่วยดูโครงการก่อนสร้างให้ผมหน่อย ผมจะไปนิวยอร์กกับฮาร์ดี้และจะกลับมาภายในสามวัน”
เธอตกลงอย่างไม่เต็มใจ
ซีเกลจูบเธอและไปขึ้นเครื่องบินกับฮาร์ดี้
สำหรับ เฮนรี่ แมทธิวและลูกน้องของพวกเขา
ฮาร์ดี้ให้พวกเขาขับรถกลับไปลอสแอนเจลิสด้วยตัวเอง เพราะหลังจากเข้าร่วมงานเลี้ยง วันเกิดของเจ้าพ่อมาเฟีย
เขาจะบินตรงกับไปที่ลอสแอนเจลิสเลย
…
โมเดลเครื่องบินโดยสารรุ่นนี้คือ 3 เป็นเครื่องบินขนส่งลำที่ 47 ในสงครามโลกครั้งที่ 2
มันสามารถจุคนได้มากถึง 30 คน และบินได้ระยะไกล มันต้องเติมน้ำมันเพียงครั้งเดียวเท่านั้น สำหรับการไปนิวยอร์กจากลอสแอนเจลิส
บนเครื่องบิน
ซีเกลและฮาร์ดี้นั่งอยู่ในห้องโดยสารชั้นหนึ่ง และก็พูดคุยอดีตที่ผ่านมากับฮาร์ดี้
มันทำให้ฮาร์ดี้รู้จักคนในแก๊งค์มากมาย
“ฉันเจอวีโต้ ตั้งแต่ตอนพวกเรายังเป็นเด็กๆ และต่อมาก็กลายเป็นหุ้นส่วนกัน ร่วมมือทำหลายสิ่งหลายอย่างด้วย และนายรู้จักคณะกรรมการมาเฟียในปัจจุบันไหม? เขานี้แหละวีโต้เป็นผู้จัดตั้งมันขึ้นมา เขาเป็นคนที่ฉลาดในการคุมคนมาก”
“ในสมัยนั้น หลายๆ แก๊งต่อสู้กันเพื่อหาเงินจำนวนมาก ต่อมาเขาก็เรียกแก๊งเหล่านั้นมาประชุมและจัดตั้งให้มีคณะกรรมการขึ้น พวกเราสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายกันและไม่ฆ่าเจ้าหน้าที่กฎหมายเพื่อยั่วยุพวกเขา และให้ความเกรงใจต่อรัฐบาล ถ้าคนในครอบครัวมาเฟียอยากจะทำอะไรสักอย่าง พวกเขาจะต้องส่งมาให้คณะกรรมการตรวจสอบก่อน ซึ่งหลังจากการจัดตั้งขึ้นมา สภาพของมาเฟียก็เสถียรในที่สุด พวกเขาค้นพบว่าสามารถทำอะไรหลายๆ อย่างได้มากกว่าเมื่อก่อน เพราะเมื่อก่อนมันมีการต่อสู้ที่รุนแรงเกินไปและส่วนมากจะเกิดความเสียหายมากกว่า”
“ตอนนี้ในกลุ่มมีจำนวน 24 ครอบครัว กระจายอยู่ในเมืองใหญ่ๆ ของสหรัฐอเมริกา และมี 5 ครอบครัวในนิวยอร์ก มีวันหนึ่งวีโต้พูดกับฉันว่า คุณควรไปสร้างครอบครัวของตัวเองได้แล้ว เป็นการดีที่จะไปตั้งถิ่นฐานอยู่ตะวันตก ที่มีขุมทรัพย์จำนวนมาก และเป็นดินแดนที่มีสมบัติอีกแห่งหนึ่ง”
“ฉันพาทีมของฉันไปที่ลอสแอนเจลิส จัดตั้งแก๊งขึ้นมาและยึดที่ดินรอบๆ แถวนั้น ฉันชอบฮอลลีวูดมาก ฉันรู้จักเพื่อนเยอะเลยตอนอยู่ที่นั้น รวมถึงเมเยอร์ด้วย แต่มีไม่กี่คนหรอกที่รู้จักตัวตนของฉัน คนอื่นๆ ก็คิดว่าฉันเป็นแค่เจ้าของบริษัทภาพยนตร์คนหนึ่ง ฮ่าๆ มันเลยทำให้ฉันทำอะไรหลายๆ อย่างได้สบายมาก”
ฮาร์ดี้นึกถึงการต่อสู้ระหว่างครอบครัวในภาพยนตร์เรื่องเดอะก็อดฟาเทอร์ เขาเลยถามว่า “คณะกรรมการสามารถแก้ไขความขัดแย้งทั้งหมดภายในกลุ่มมาเฟียได้จริงเหรอ?”
ซีเกลหัวเราะ
“ไม่มีองค์กรไหนที่แก้ไขความขัดแย้งทั้งหมดได้หรอก มันก็มีความขัดแย้งเล็กๆ น้อยๆ ที่ไม่จำเป็นต้องแก้ไขโดยคณะกรรมการอยู่ และที่ต้องมีก็เพราะไม่อยากให้เกิดความสูญเสียระหว่างครอบครัวด้วยกันเองนี้แหละ”
“แต่หากเป็นเรื่องผลประโยชน์ใหญ่ๆ ก็ไม่มีใครเอาไปให้คณะกรรมการช่วยตรวจสอบหรอก ไม่ว่าจะเป็นครอบครัวใหญ่ หรือครอบครัวที่อยู่นอกเมือง พวกเขาก็จะเริ่มทำสงครามเล็กๆ เพื่อผลประโยชน์ตัวเองอยู่ดี ฮ่าๆ อย่าลืมสิพวกเรายังเป็นพวกอันธพาลอยู่!”
“อย่าไปเชื่อว่าพวกอันธพาลจะเป็นคนดี!”
ติดตามข่าวสาร