ตอนที่ 8

ชอยชางซอก มอง คังยุนซู อย่างสงสัย เขาไม่พร้อมและเขาก็ดูไม่ได้แข็งแกร่งขนาดนั้น และถึงแม้เขาจะมีเลเวลสูง มันก็ไม่เพียงพอที่จะเอาชนะความแตกต่างของจำนวน หรือแม้กระทั่งกับดักที่ทางเข้าถ้ำ

ในขณะนั้นเอง เสียงฝีเท้าที่วุ่นวายก็ออกมาจากภายในถ้ำ ทันใดนั้น ก็อบลินหลายสิบตัวก็ปรากฏตัวขึ้น วิ่งเข้าหากลุ่มพวกเขา เช่นเดียวกับซากศพ พวกมันดูแตกต่างจากก็อบลินธรรมดา พวกมันมีผิวสีแดงและตัวใหญ่กว่าก็อบลินทั่วไป

“เกียรัก! จารักษ์! เกียรุรุก!” พวกมันตะโกน

ชอยชางซอก ชักดาบออกมาอย่างรวดเร็วและตะโกนว่า “ให้ตายสิ! ยังมีพวกมันเหลืออีกเยอะเลย มันเป็นกลุ่มฮ็อบก็อบลิน! ทุกคน เตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้!”

“เกียรุรุก!” ก็อบลินแดงชักดาบออกมาแล้วพุ่งไปข้างหน้า

“ฮาป!” ชอยชางซอก ซึ่งอยู่แถวหน้าของกลุ่ม เหวี่ยงดาบของเขา

แคร้ง!

กริชของฮ็อบก็อบลินหักและมีบาดแผลยาวที่แก้มของมัน ชอยชางซอก ใช้ประโยชน์จากช่วงเวลาที่ฮ็อบก็อบลินกรีดร้อง เพื่อฝังดาบของเขาไว้ลึกลงไปในหัวใจ

“ฮ่า… ฮ่า… ไอ้บ้าเอ้ย!” ชอยชางซอก พึมพำ ในขณะที่พยายามจะหายใจ แต่ก่อนที่เขาจะฟื้นได้ ฮ็อบก็อบลินอีกตัวก็โผล่ออกมาแล้วเหวี่ยงดาบยาวเข้าหาเขา ด้วยความประหลาดใจที่จู่ ๆ ก็ถูกโจมตี เขาไม่ได้ป้องกัน และทำได้เพียงหลับตา

ช่วงเวลาที่ ชอยชางซอก เริ่มหลับตา ฮังกาแรม เหวี่ยงขวานของเขาด้วยแรงมหาศาลและแยกฮ็อบก็อบลินออกเป็นสองส่วน มันตกลงมาตาย แยกร่างลงกับพื้น ยังมีฮ็อบก็อบลินเหลือให้จัดการอีก และพวกมันก็เริ่มล้อมกลุ่มอย่างช้า ๆ

จากด้านหลัง ลียูริ ตะโกน น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความกลัว “พี่! ฉันเจอรังก็อบลินผิด! นี่ไม่ใช่ก็อบลินธรรมดา พวกนี้เป็นฮ็อบก็อบลิน!”

“มันสายเกินไปที่จะหนีไปแล้ว! หยุดคร่ำครวญแล้วเริ่มยิงธนูของเธอ!” ชอยชางซอก ตะโกนตอบกลับ

ฮ็อบก็อบลินเป็นเผ่าพันธุ์ย่อยของก็อบลินที่มีผิวสีแดง พวกมันมีขนาดใหญ่กว่าก็อบลินทั่วไป และพวกมันติดตั้งอาวุธที่พวกมันสร้างขึ้น มีนักรบมากประสบการณ์มากมายในหมู่พวกฮ็อบก็อบลิน และพวกเขาอยู่ที่เลเวล 30

ชอยชางซอก อยู่ที่เลเวล 36 และเลเวลของสมาชิกคนอื่นๆ อยู่ที่ประมาณระดับ 30 ชอยชางซอก ยังสามารถต่อสู้กับพวก ฮ็อบก็อบลินได้ แต่ความแตกต่างของจำนวนนั้นยิ่งใหญ่เกินกว่าจะเอาชนะได้

ฮ็อบก็อบลินประมาณร้อยตัวเข้าล้อมกลุ่มทันที ขณะที่คนอื่น ๆ วิ่งไปปิดปากถ้ำ ฮ็อบก็อบลินนั้นแข็งแกร่งกว่าก็อบลินทั่วไปมากและได้สวมใส่อุปกรณ์ที่ดีกว่าด้วย ชอยชางซอก ฟันฮ็อบก็อบลินอีกตัวหนึ่งและพยายามกลั้นหายใจ

'บ้าเอ้ย! ผู้ชายคนนั้นเผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาดพวกนี้เพียงลำพังได้อย่างไร' ชอยชางซอก คิดขณะที่เขาจ้องไปที่ คังยุนซู ผู้ซึ่งต่อสู้กับฮ็อบก็อบลินด้วยดาบและหอกในมือแต่ละข้าง เขาหลบการโจมตีจากฮ็อบก็อบลินอย่างง่ายดายและตัดหัวของมันออกด้วยการเหวี่ยงเพียงครั้งเดียว การเคลื่อนไหวของเขาไม่สามารถถูกมองว่าฟลุ๊คได้อีกต่อไป คำว่าเครื่องจักรจะอธิบายพวกมันได้ดีกว่า เขาคนเดียวได้ฆ่าฮ็อบก็อบลินไปสามสิบตัวแล้ว

“ที่จริงแล้วเลเวลของเขาสูงมากหรือเปล่า?” ชอยชางซอก พึมพำกับตัวเองด้วยความสับสน การเลือกอาวุธของ คังยุนซู นั้นแปลก และนั่นเป็นคำอธิบายเชิงตรรกะเพียงอย่างเดียวที่ ชอยชางซอก คิดได้ แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะล่าแบบนั้น เว้นแต่เขาจะมีประสบการณ์การต่อสู้มากมาย การเลเวลอัพจะเพิ่มความสามารถทางกายภาพของร่างกายเท่านั้น แต่การใช้ประโยชน์จากการเพิ่มขึ้นนั้นจะขึ้นอยู่กับแต่ละบุคคล

อย่างไรก็ตาม ชอยชางซอก คิดผิด คังยุนซู เป็นเพียงเลเวล 20 และเขามีเลเวลต่ำสุดในกลุ่ม อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่ครั้งเดียว ในขณะที่ต่อสู้กับพวกฮ็อบก็อบลิน และการเคลื่อนไหวของเขาเป็นพวกทหารผ่านศึก ไม่ใช่มือใหม่

“ฮึก!”

ฮ็อบก็อบลินก็เหวี่ยงดาบของมันทันที ตัดเข้าที่ไหล่ของ คิมมินซู เขามีเพียงอุปกรณ์ป้องกันคุณภาพต่ำ และเลือดก็เริ่มไหลออกมาจากบาดแผลของเขา เขากดลงบนบาดแผล พยายามควบคุมเลือดออก อย่างไรก็ตาม เขาถูกทิ้งให้ได้รับบาดเจ็บ และฮ็อบก็อบลินสามตัวก็ไม่พลาดโอกาสนี้

“จิตวิญญาณนักสู้ของทหารรับจ้าง!” ฮังกาแรม เปิดใช้งานทักษะทหารรับจ้างของเขาอย่างรวดเร็ว

ทักษะเฉพาะของคลาสจะได้รับเมื่อเลือกคลาส และทักษะของคลาสที่ไม่ซ้ำใครสามารถได้รับเมื่อขั้นสูงขึ้นไปในสายคลาส ทักษะสามารถรับได้จากผู้เชี่ยวชาญบางคน จากหนังสือทักษะโบราณ หรือจากการฝึกฝนของตนเอง

ดวงตาของ ฮังกาแรม เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงและแขนของเขาเริ่มโปน เขาเหวี่ยงขวานอย่างแรง

ตึ้ม!

ราวกับว่าการฆ่าฮ็อบก็อบลินสามตัวด้วยการเหวี่ยงเพียงครั้งเดียวยังไม่เพียงพอ เขาจึงดันซากของฮ็อบก็อบลินเข้าไปในกำแพงถ้ำ

“ข-ขอบคุณนะกา-แรม!” คิมมินซู อุทาน

“เฮือก!” ฮังกาแรม ไม่สามารถตอบได้ เขาทรุดตัวลงคุกเข่าข้างหนึ่ง

ทักษะการต่อสู้ของจิตวิญญาณนักสู้ของทหารรับจ้างช่วยเพิ่มความสามารถทางกายภาพของผู้เล่นอย่างมาก แต่มันสร้างภาระมหาศาลให้กับร่างกายของผู้ใช้ ไม่ต้องพูดถึง อาวุธสองมือต้องใช้กำลังมากในการแกว่ง มันไม่ใช่ทักษะที่ใคร ๆ ก็สามารถใช้อย่างต่อเนื่องได้ ยกเว้นทหารผ่านศึกที่แข็งกระด้าง ซึ่งเคยชินกับความเจ็บปวด

สถานการณ์เริ่มแย่ลง เมื่อสมาชิกสองคนไม่สามารถต่อสู้ได้อีกต่อไป นอกจากนี้ ลียูริ เพิ่งปล่อยลูกธนูจากด้านหลัง แต่เธอล้มเหลวในการยิงจุดสำคัญ อันที่จริง เธอพลาดเป้าหมายอย่างมากจนลูกธนูบางลูกพุ่งเข้าหา ชอยชางซอก และ คังยุนซู และเธอก็เป็นภาระมากกว่าความช่วยเหลือ