769 - เดินสู่กับดัก
769 - เดินสู่กับดัก
“พี่ใหญ่ ท่านลุงและคนอื่นๆ อยู่ที่นี่แล้ว…” เสี่ยวหนานหนานวิ่งมา ตามมาด้วยนักพรตมังกรแดงและราชานกยูง พวกเขาอยู่ที่นี่มาหลายวันแล้ว
เย่ฟ่านเปิดวิดีโอให้พวกเขาดูอีกครั้ง
“คุกเข่าอ้อนวอนเหมือนสุนัข...”
เมื่อจักรพรรดิดำได้เสียงเสียงนี้ มันก็ยิ่งขุ่นเคืองมากกว่าเย่ฟ่าน และตะโกนขึ้นว่า
“มันบอกว่าเหมือนสุนัข... ให้ตายสิ ข้าจะไม่ปล่อยให้มันตายง่ายๆแต่จะจับมันมาทรมานนับพันปี!”
“พี่สาวคนนี้น่าสงสารจริงๆ…” เมื่อเสี่ยวหนานหนานเห็นหลิวอี้อี้สะดุดและหลั่งเลือดบนภูเขาไฟ นางจึงทนดูต่อไปไม่ไหว
เย่ฟ่านยืนขึ้นและกล่าวว่า “ไปกันเถอะ ไปฆ่าพวกมัน!”
สตรีศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกประหลาดใจ นางไม่รู้ว่าเขาเอาความมั่นใจมาจากไหน ถ้าเขาไปตามนัดหมายเห็นได้ชัดว่าเป็นการฆ่าตัวตาย เขาจะหนีออกมาได้อย่างไร?
“เจ้าควรคิดให้ถี่ถ้วนหนุ่มน้อย” ผู้อาวุโสไท่ซ่างเกลี้ยกล่อม
“ไม่ต้องกลัว แค่ตัดหัวคนพวกนั้นออกมาก็พอ!” นักพรตมังกรแดงกล่าว
เย่ฟ่านให้ผลไม้ศักดิ์สิทธิ์แก่เขาซึ่งเป็นของขวัญที่ล้ำค่าเป็นอย่างมาก ตอนนี้เขาสามารถอาละวาดอย่างบ้าคลั่งในดินแดนรกร้างตะวันออกโดยไม่จำเป็นต้องเกรงกลัวว่าพลังชีวิตของตัวเองจะดับสูญ
ราชานกยูงยังแขวนผนึกแห่งความโกลาหลไว้บนหัวของตัวเอง หลังจากผ่านการต่อสู้ด้วยความเป็นความตายก่อนหน้านี้มันยิ่งทำให้เขาแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น
ในตอนนี้ต่อให้เจอราชาโบราณเขาก็ยังคิดจะต่อสู้ด้วยโดยต้องการอาศัยพลังขับเคลื่อนนั้นฝ่าทะลุเข้าสู่อาณาจักรแห่งความเป็นอมตะ
สุดท้ายนักพรตอีกาก็ได้รับข่าว เขาปรากฏตัวขึ้นในทะเลสาบหยก ผู้ยิ่งใหญ่ที่ไม่มีใครเทียบได้ของเผ่าพันธุ์อสูรล้วนชุมนุมอยู่ที่นี่แล้ว
“ไปที่ภาคกลางและสร้างแม่น้ำโลหิตกัน!”
ประตูมิติปรากฏขึ้น เย่ฟ่าน นักพรตมังกรแดงและผู้อาวุโสระดับสูงสุดหลายคนของทะเลสาบหยกก้าวไปข้างหน้าพร้อมกัน
….
ภาคกลาง สันเขาปีศาจอัคคี
ตามตำนานเล่าว่าหินวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในลานพนันหินของตระกูลจี้ถือกำเนิดขึ้นที่นี่ มันเกิดขึ้นจากดวงวิญญาณของผู้ยิ่งใหญ่บางคน
หลายปีผ่านไปอย่างไม่สิ้นสุดยังคงมีตำนานเล่าขานเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่ มีสัญญาณต่างๆ ที่บ่งบอกว่าเป็นจักรพรรดิผู้โหดเหี้ยมที่ลงมือสังหารเขา
สมัยนั้นจักรพรรดิกลืนสวรรค์ได้กวาดล้างโลกด้วยเลือด ถึงแม้ว่าจะมีปราชญ์ที่ไม่มีใครเทียบได้มากมายในเผ่าพันธุ์มนุษย์ แต่ก็ถูกกำจัดไปจนหมดสิ้น
ผู้ที่เกิดในรุ่นหลังทำได้เพียงถอนหายใจและจับร่องรอยของเขาได้เพียงเล็กน้อย จักรพรรดิกลืนสวรรค์ได้ล่วงลับไปแล้ว และอดีตก็กลายเป็นเพียงหมอกควันเท่านั้น
สันเขาปีศาจอัคคีนั้นไร้ขอบเขตและทอดยาวสุดลูกหูลูกตา เหลือเพียงภูเขาหัวโล้นและดินที่แตกระแหง
ความแห้งแล้งปกคลุมทุกหนทุกแห่ง ภูเขาไฟที่ดับแล้วไร้จุดสิ้นสุด ไม่มีชีวิตชีวา ทุกทีมีเพียงสีเทาและน้ำตาล แม้แต่ท้องฟ้าก็ยังเป็นสีเทา
เมื่อเย่ฟ่านและจักรพรรดิดำมาถึงที่แห่งนี้ พวกเขาสำรวจพื้นที่ทั้งหมดด้วยสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ที่กวาดออกไปราวกับคลื่นทะเล
เพียงแต่ว่าพื้นที่นั้นกว้างใหญ่ไพศาล ไร้ขอบเขต บนภูเขาที่แห้งแล้งไม่มีต้นไม้ใบหญ้า เห็นจุดจบได้เพียงแค่ชำเลืองมองครั้งเดียว ที่นี่คือดินแดนที่เต็มไปด้วยความแห้งแล้งอย่างแท้จริง
“ในอดีตมีไฟศักดิ์สิทธิ์อยู่ใต้ดินไม่รู้จบ และวิญญาณแห่งไฟถือกำเนิดขึ้นที่นี่ก่อนที่มันจะเปลี่ยนจากเต๋าไปเป็นปีศาจ” จักรพรรดิดำกล่าว
ท่ามกลางความโกลาหลที่ได้เห็นจักรพรรดิผู้โหดเหี้ยมจมลงไปในโลงศพ ตอนนี้เย่ฟ่านมาถึงที่ซึ่งจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ได้ประสบความสำเร็จจากการต่อสู้สร้างชื่อครั้งแรก จักรพรรดิดำก็สัมผัสถึงความรู้สึกบางอย่างเช่นกัน
“อี้อี้อยู่ที่ไหน” เย่ฟ่านกล่าวกับตัวเองและสำรวจภูเขาไฟไปทีละลูก
แม้ว่าจะมีตำนานไม่รู้จบ แต่เขาไม่มีอารมณ์ที่จะทำความเข้าใจมัน การช่วยชีวิตคนเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้ เขากลัวจะเกิดเรื่องขึ้นกับหลิวอี้อี้
เขาไม่รู้ว่าเขาวิ่งมากี่ลี้แล้ว ภูเขาสูงตระหง่านปรากฏขึ้นในระยะไกล
“ในที่สุดเจ้าก็มา...” เสียงเย็นชาเหมือนวิญญาณร้ายดังขึ้น
ใบหน้าของเย่ฟ่านเปลี่ยนไป เขาเห็นประตูแห่งแสงในปล่องภูเขาไฟที่อยู่ไม่ไกลออกไป ด้วยพลังแปลกๆ ที่ไหลออกมา และเขาไม่รู้ว่ามันเชื่อมต่อกับสถานที่ใด
“อี้อี้อยู่ที่ไหน?”
“นางยังไม่ตาย”
เย่ฟ่านมองไม่เห็นใครเลย มีเพียงเสียงเยาะเย้ยที่ดังออกมาจากความว่างเปล่า
“นางจะมองเจ้าคุกเข่าลงบนพื้นด้วยตาของนางเอง เข้ามาในประตูศักดิ์สิทธิ์”
“เจ้าบอกว่าให้เราเข้าไปข้างใน?” จักรพรรดิดำกล่าว “มันเชื่อมต่อกับที่ไหน!”
“เจ้าไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว”
“สัตว์เลี้ยงของข้า เจ้าทำเกินไปแล้ว!” จักรพรรดิดำสาปแช่งและกล่าวว่า “ถ้าเราไม่มีชีวิตเราจะช่วยชีวิตผู้คนได้อย่างไร เจ้ากำลังฝันอยู่หรือ?!”
ชายในความมืดเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่เขากล่าวว่า “ประตูนี้ไม่ได้นำไปสู่ที่ใด มันมีอยู่เพียงเพื่อดูว่าเจ้ามาที่นี่ตัวคนเดียวหรือไม่”
เย่ฟ่านไม่กล่าวอะไรมากเขาเห็นแล้วว่าบุคคลนี้เพียงทำตามคำสั่งไม่ได้เป็นคนสร้างกลอุบายสังหารนี้ขึ้นมา
เหนือปล่องภูเขาไฟ ประตูแห่งแสงสว่างส่องประกายสีทองออกมา ราวกับมีสมบัติล้ำค่ามากมายอยู่เบื้องหลัง
ทันทีที่เย่ฟ่านก้าวเข้าไป ร่างกายของเขาก็สั่นสะท้านครู่หนึ่งนักพรตมังกรแดง ราชานกยูง นักพรตอีกา นอกจากนี้ยังมีผู้อาวุโสสูงสุดหลายคนของทะเลสาบหยกที่ปรากฏตัวออกมา
หลายคนปรากฏตัวขึ้นในความว่างเปล่าในเวลาเดียวกันโดยไม่สามารถปิดบังได้
“ประตูแห่งความจริง!” นักพรตมังกรแดงประหลาดใจ
นี่คือประตูแห่งความจริง เมื่อเข้าไปแล้วไม่มีอะไรสามารถปิดบังได้ เว้นแต่คนคนนั้นจะเป็นสิ่งมีชีวิตระดับผู้อมตะ
ผู้คนในความมืดดูประหลาดใจ พวกเขาไม่คิดว่าเย่ฟ่านจะเชิญตัวตนที่แข็งแกร่งเช่นนี้มา ถ้าคนเหล่านี้ลงมือจริงๆ นี่จะเป็นหายนะครั้งใหญ่อย่างแน่นอน
“เจ้าคนเดียวเท่านั้นที่สามารถเข้ามาได้!” เสียงของคนในความมืดนั้นช่างโหดเหี้ยม
เย่ฟ่านเงียบไปครู่หนึ่ง เขาไม่คาดคิดว่าอีกฝ่ายจะมีของแปลกๆ อย่างประตูแห่งความจริง ดังนั้นเขาเดินไปข้างหน้าแล้วกล่าวว่า
“ข้าจะไปกับเจ้า”
“ข้าเปลี่ยนใจแล้วเอาสุนัขตัวนั้นมาด้วย” ชายในที่มืดกล่าวอย่างโหดเหี้ยม
“จักรพรรดิคนนี้ไม่ต้องการไปกับเจ้า!” จักรพรรดิดำกระโดดขึ้นสูง
“ไปกันเถอะ ไปเที่ยวกัน” เย่ฟ่านกล่าว
จักรพรรดิดำรู้สึกหดหู่ มันไม่อยากไปจริงๆ หากไม่มีพลังต่อสู้ของนักพรตมังกรแดงมันรู้สึกว่าอาจจะถูกสังหารได้ทุกเมื่อ
“อย่าเข้าไป!”
ราชานกยูงขวางทางไว้ ทุกคนก็เห็นว่านี่คือชีวิตของเย่ฟ่าน และถ้าเขาเข้าไป เขาก็คงจะตายอย่างเปล่าประโยชน์
ผู้อาวุโสไท่ซ่างหลายคนในทะเลสาบหยกก็หยุดเขาเช่นกัน โดยคิดว่าการทำเช่นนั้นเท่ากับฆ่าตัวตาย และคัดค้านไม่ให้เขาไปคนเดียว
เย่ฟ่านส่ายหัว แอบขอร้องให้พวกเขาวางใจโดยไม่กล่าวอะไรมาก จากนั้นก็ก้าวไปข้างหน้าด้วยความมุ่งมั่น
“พวกเราจะตายที่นั่น เจ้าจะไม่มีวันได้กลับมาอีก” จักรพรรดิดำกรีดร้องอย่างไม่พอใจ เย่ฟ่านลากมันไปที่ประตู “ข้าไม่อยากไปจริงๆ!”
นี่คือภูเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะ ลมหนาวส่งเสียงหวิดหวิว เกล็ดน้ำแข็งร่วงหล่นลงมาอย่างหนัก เย่ฟ่านและจักรพรรดิดำกำลังยืนอยู่บนยอดภูเขาและมองไปรอบๆ มีเพียงภูเขาไฟที่ดับอยู่ไม่ไกล
“วืด...”
เสียงลมคำรามเหมือนฟ้าร้อง ต้นไม้สูงใหญ่ตั้งตระหง่านต้องใช้คนนับสิบคนในการโอบรอบต้นไม้แต่ละต้น และทั้งต้นของมันเป็นสีขาวเหมือนหิมะ แข็งแรงราวกับมังกร และทอดยาวออกไปในท้องฟ้า
ก้อนเมฆสีเทากำลังจะตกลงสู่ยอดภูเขา ไอสังหารที่มองไม่เห็นปกคลุมไปทั่ว ยอดฝีมือมากมายที่สวมชุดสีดำปิดบังหน้าตาปิดล้อมสถานที่แห่งนี้ไว้ทั้งหมด