ตอนที่ 28 ราชามาเฟียตื่นขึ้นมา – รู้สึกโกรธ (3)

                   เหว่ยและฟูเหรินชูมองดูเธอด้วยความตกตะลึง หลังจากที่เธอถูกผลักให้เข้าไปในรถ นี่เป็นภาพที่พวกเข้านึกไม่ถึง เธอควรจะถูกมัดเอาไว้ เธอควรจะหวาดกลัวและร้องไห้แต่อะไรกันนี่!

แม้แต่ฟูเหรินชูก็ยังตกตะลึงและเขาก็จ้องมองไปที่ ฉาง ฟัง ซึ่งฉาง ฟังคนนี้เป็นเดียวกันกับหัวหน้าแก๊งเงาอินทรี

ฉาง ฟังกับหลีหัวกำลังหมกมุ่นอยู่กับการเล่นเกมลูโด และพวกเขาก็ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเหว่ยกำลังเดินเข้ามา เขาหยิบเงินก้อนหนึ่งออกมาอย่างไม่ค่อยจะเต็มใจนัก แล้วเขาก็เลื่อนเงินไปที่ด้านข้างของเธอ “นี่! เงินของคุณ”

“โอ้! โอ้! โอ้!” ดวงตาของหลีหัวเป็นประกาย เธอกางโน้ตด้วยมือของเธอเอง “มันสนุกมาก!”

“ก็เพราะว่าคุณชนะนะสิ” เขาจ้องมาที่เธอ

เธอแลบลิ้นออกมา “มันไม่ใช่ความผิดของฉันนี่! ที่ฉันโชคดี...”

คิ้วของฟูเหรินชูกระตุก

เหว่ยและฟูเหรินชูเห็น เหลียง มินยังถูกมัดอยู่ ส่วนหลีหัวนั้นถูกปล่อยให้เป็นอิสระได้อย่างไร?

“อะแฮ่ม” ฟูเหรินชูทำเสียงในลำคอ หลังจากนั้นทุกคนก็หันกลับมาสนใจราชามาเฟีย เขายืนอยู่ตรงทางเข้าอย่างน่าสงสาร เขาควรจะเป็นฮีโร่ที่มาช่วยเหลือหลีหัวไม่ใช่เหรอ

ฉาง ฟังเป็นผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาของเขาก็ตกใจ เมื่อเขาเห็นเหว่ยมาที่นี่ ราชามาเฟียมาที่นี่ได้อย่างไร?

“บ-บี-บี-โบ”

เหว่ยจ้องเขม็งไปที่เขาและเขาก็กลืนน้ำลายกลับทันที แน่นอนว่าเหว่ยจะไม่ยอมพูดอะไรออกมา ในฐานะที่เขาเป็นเจ้านายและเขาก็จะเปิดเผยให้หลีหัวได้รู้ว่าแก๊งเงาอินทรีนั้นทำงานอยู่ใต้บังคับบัญชาของเขา

หลีหัวดูสดใสขึ้น “บอสมานี่! มาเล่นเกมลูโดกันเถอะ ฉันชนะแล้ว” เธอตบเก้าอี้ให้เขามานั่งข้างๆเธออย่างกระตือรือร้น

“...”

เหว่ยค่อยๆจ้องมองหลีหัวเพื่อสำรวจตามร่างกายของเธออย่างระมัดระวังและพบว่าไม่ส่วนใดๆของร่างกายของเธอได้รับบาดเจ็บเลย อารมณ์ที่โกรธจัดและแน่นในอกของเขาจึงค่อยๆสงบลงเล็กน้อย

“คุณกำลัง...กำลังเล่นเกมลูโดอยู่ใช่ไหม?”

“ใช่! มันเป็นเกมที่สนุกมาก” เธอหัวเราะ

ฟูเหรินชูหลับตาและกำลังจะหมดความอดทน “ซงหลีหัว!”

หลีหัวสะดุ้งกลับ “ผู้ช่วยฟู่! คุณมาเล่นด้วยกันสิค่ะ ยิ่งสนุกมากเลย”

ฉาง ฟังมองเธอด้วยความตกตะลึง ผู้หญิงคนนี้กล้าพูดกับเจ้านายแบบนี้เลยเหรอ... เธอช่างกล้าหาญอะไรเช่นนี้ เขากระแอมอยู่ในลำคอและส่งสัญญาณเตือนให้เธออยู่เงียบๆ แต่เธอก็ไม่ได้สังเกตอะไรเลย

ฟูเหรินชูกระแทกไปที่ด้านข้างของเธอ “คุณกำลังเล่นเกมลูโดอยู่นี่ไง คุณไม่ได้ถูกลักพาตัวใช่มั้ย?”

หลีหัวจึงคิดได้ “โอ้...โอ้ บอสคุณมาที่นี่เพื่อช่วยฉันเหรอค่ะ?”

เหว่ยเม้มริมฝีปากของเขา  ทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงผิดจังหวะ

“อ่า! เจ้าชายสุดหล่อของฉัน คุณมาที่นี่เพื่อที่จะช่วยเหลือฉัน แล้วฉันจะเล่นลูโดไปเพื่ออะไร? ฉันควรที่จะทำตัวน่าสงสารมากกว่านี้” เธอคร่ำครวญ

เหว่ยเดินเข้ามาหาเธอและสัมผัสไปที่ใบหน้าของเธออย่างกังวลและสำรวจดูเธออีกครั้ง จากนั้นสายของเขาค่อยๆอ่อนแสงลง

“คุณเจ็บตรงไหนบ้างหรือเปล่า?” เมื่อเขาถามเสร็จ เขาก็หันไปจ้องมองที่ฉาง ฟังเขาตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว ผู้หญิงคนนี้เป็นคนรู้จักของเขาใช่มั้ย? แล้วเขาก็หน้าซีด หมายความว่าเขาจะตายใช่มั้ย? เจ้านายจะไม่มีวันให้อภัยเขาใช่หรือไม่?

เขากัดฟันและจ้องไปที่คนของเขา “ไอ้โง่! แกลักพาตัวผู้หญิงของราชามาเฟียมาเหรอ? แกมันตาถั่วจริงๆ!

ลูกน้องของเขานั้นสั่นสะท้านและร้องอยู่ในอก พวกเราจะไปรู้ได้อย่างไรเล่า

เหว่ยเอาปลายนิ้วอุ่นๆไปสัมผัสที่แก้มของเธอ ทำให้เธอหน้าแดงแต่สายของเขามีความกังวล ทำให้หลีหัวรู้สึกผิด เธอไม่รู้ว่าเขามาที่นี่ด้วยความเร่งรีบ เพื่อที่จะมาช่วยเหลือเธอและตอนนี้เธอไม่ได้ตกอยู่ในอันตรายอีกต่อไป ดังนั้นเธอควรจะบอกให้เขารู้...

หลีหัวก้มศีรษะลง “ขอโทษนะค่ะบอส...ด้วยความโลภของฉันที่อยากได้เงินรางวัล ทำให้ฉันไหลไปกับมัน...”

ปากของฟูเหรินชูกระตุก เขาอยากจะรู้ความคิดที่แท้จริงของเธอนั้นเป็นอย่างไร

เหว่ยรีบพูดขึ้นว่า “ไม่ใช่ความผิดของคุณ ไม่ต้องขอโทษหรอก”

“ไม่นะครับเจ้านาย เธอควรจะ...ถ้าเธอปลอดภัยแล้ว และเธอก็ควรจะออกไปจากที่นี่เสียที อย่าเริ่มเล่นเกมลูโดกับฉาง ฟังราวกับว่าเขาเป็นเพื่อนเก่าที่หายไปนานอีกเลยนะครับ”

ไม่ต้องห่วงนะค่ะบอส ฉันสบายดี”

“แล้วยังไงล่ะ?”

หลีหัวมีความสามารถในสิ่งที่เกินความคาดหมายของเขาอีกครั้ง เธอทำให้ฉาง ฟัง ฟังเธอได้อย่างไร?

“โอ้! นั่น! เหลียง มิน ผู้ชายคนนี้ทำให้ฉันลำบากใจมาก” เธอมองไปที่เขา “เขาพูดไร้สาระเหมือนฉันเป็นเมียน้อยของเขา ที่ไปหลอกเอาเงินของเขามา แล้วทำให้เจ้านายที่นี่เข้าใจฉันผิด”

เหว่ยชะงัก “นายหญิงเหรอ?”

หลีหัวไม่รู้เลยว่ามันมีผลกระทบต่อจิตใจของเขามากเกินไป เขาค่อยๆหันศีรษะไปทางเหลียง มิน ซึ่งช่วยให้ลดอุณหภูมิความร้อนจากทางแก๊งได้... ฉาง ฟังและผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาก็รู้สึกได้ทันที

เหว่ยเวลาโกรธจัดเขาเหมือนสัตว์ร้าย ที่มีใครบางคนบุกเข้ามาในดินแดนของเขา เหลียง มินกล้าเรียกหลีหัวว่าเป็นนายหญิงของเขา มันทำให้เขาหน้ามืด คำว่านายหญิง มันทำให้เขามีจินตนาการไปถึงความสัมพันธ์ที่ผิดกฎหมายระหว่างเขากับหลีหัว แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องที่โกหกก็ตาม แต่เหว่ยก็รู้สึกทนไม่ได้เลย

เหลียง มิน เกือบฉี่ราดใส่กางเกง เหว่ยดูคล้ายสิงโตเวลาที่โกรธจัดก็จะคำรามใส่ผู้บุกรุกที่ก้าวเข้าไปในอาณาเขตของเขา เขากำหมัดแน่น เขารู้สึกคับข้องใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นใหม่ภายในตัวตนของเขา ซึ่งมันยากที่จะแก้ไข ถ้าไม่ใช่เพราะหลีหัว เขาจะบีบคอมันให้หักทันที แต่ต่อหน้าของหลีหัว เขาเป็นซีอีโอ ไม่ใช่มาเฟีย