อาณาจักร ฮาร์ดี้ 1945 ตอนที่ 75 เอลิซาเบธ เทย์เลอร์
ตอนที่ 75 เอลิซาเบธ เทย์เลอร์
ฮาร์ดี้เดินทางเข้าพบบริษัทให้บริการด้านการลงทุนทางการเงิน ‘โคลเวอร์’ ซึ่งติดอันดับหนึ่งในสามของบริษัทที่ให้บริการทางการเงินในลอสแองเจลิสที่ดีที่สุดในปัจจุบัน
“สวัสดีครับ ผมโลแกน ผู้จัดการการลงทุนมีอะไรให้ช่วยไหมครับ” ชายวัยกลางคนยื่นนามบัตรให้หลังจากที่เขากล่าว
“สวัสดี ผู้จัดการโลแกน ผมต้องการซื้อบริษัทจดทะเบียน” ฮาร์ดี้กล่าวเข้าประเด็นในทันที
โลแกนรู้สึกประหลาดใจ การเข้าซื้อกิจการบริษัทจดทะเบียนถือเป็นเรื่องใหญ่พอสมควร
“ขอทราบชื่อบริษัทที่คุณคิดจะซื้อได้ไหมครับ”
“บริษัทขุดเหมืองแร่วอลช์ คุณรู้จักไหม” ฮาร์ดี้ถาม
โลแกนผงะ ตอนนี้ไม่มีใครในแวดวงการเงินที่ไม่รู้จักบริษัทขุดเหมืองแร่วอลช์ ความผันผวนของราคาหุ้นที่เพิ่มขึ้นสูงและลดลงถึงขีดสุด ทำให้ผู้คนนับไม่ถ้วนล้วนต้องเคยเห็นชื่อบริษัทนี้ผ่านสายตา
“แน่นอน ผมรู้จักชื่อนี้ และรู้ด้วยว่าประธานของบริษัทขุดเหมืองแร่วอลช์ถูกตั้งข้อหากระทำความผิดฐานบิดเบือนราคาหุ้นด้วยข้อมูลที่เป็นเท็จโดยฝ่ายดูแลกำกับตลาดหลักทรัพย์ แต่คุณฮาร์ดี้มั่นใจแล้วเหรอครับ” โลแกนถาม
“ผมต้องการให้คุณช่วยผมซื้อบริษัทขุดเหมืองแร่วอลช์ จุดประสงค์หลักคือผมอยากได้ใบอนุญาตขุดเหมืองแร่ของพวกเขา” ฮาร์ดี้กล่าว
“เข้าใจแล้วครับ โปรดรอสักครู่ ผมจะหาข้อมูลผู้ถือหุ้นของบริษัทขุดเหมืองแร่วอลช์ แล้วเราจะมาคุยรายละเอียดกัน” โลแกนกล่าว
ไม่นานโลแกนก็ได้บัญชีรายชื่อผู้ถือหุ้นของบริษัทขุดเหมืองแร่วอลช์ บริษัทการเงินขนาดใหญ่เช่นพวกเขาล้วนมีฐานข้อมูลเป็นของตัวเอง
“ตามข้อมูล เดวิด วอลช์ ผู้ถือหุ้นรายแรกของบริษัท ถือหุ้น 34%”
“ผู้ถือหุ้นรายใหญ่อันดับสองคือ นีล บอร์ก ถือหุ้น 21% ผู้ถือหุ้นรายที่สามคือ เจมส์ เฟรย์ เป็นเจ้าของ 6% เดเมียน เลวิส ผู้ถือหุ้นรายที่สี่มีเพียง 4% เท่านั้น ส่วนหุ้นที่เหลืออีก 35 % ถูกนำเข้าสู่ตลาดหุ้นเพื่อหมุนเวียน”
“เดิมบริษัทขุดเหมืองแร่วอลช์ไม่ใช่บริษัทขนาดใหญ่ และตอนนี้ราคาหุ้นก็ลดลงเหลือเพียง 0.3 เซนต์ มูลค่าตลาดโดยรวมเพียง 300,000 ดอลลาร์เท่านั้น พร้อมกับมีหนี้เงินกู้ธนาคารอีก 200,000 ดอลลาร์”
“สำหรับทรัพย์สินของบริษัทนี้ทั้งหมด มีใบอนุญาตขุดเหมืองแร่ คนงานสำรวจจำนวน 22 คน และอุปกรณ์ขุดเหมืองแร่บางส่วน” โลแกนกล่าว
“ผมอยากได้แค่ใบอนุญาตขุดเหมืองแร่ อย่างอื่นผมไม่สนใจ ผมจะจ้างคุณเพื่อช่วยผมในการซื้อกิจการนี้” ฮาร์ดี้กล่าว
โลแกนยิ้มอย่างสดใส สำหรับพวกเขาตราบใดที่ได้เงิน พวกเขาก็ไม่สนใจอย่างอื่น “ไม่มีปัญหาครับคุณฮาร์ดี้ เราจะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย”
ในช่วงบ่าย โลแกนได้ติดต่อผู้ถือหุ้นหลายรายของบริษัทขุดเหมืองแร่วอลช์ และถามพวกเขาว่าต้องการจะขายหุ้นของตนหรือไม่
เนื่องจากบริษัทการเงินจะไม่รับซื้อหุ้นจากตลาดในขณะนี้ เนื่องจากพวกเขาต้องการตัวบริษัท วิธีที่ดีที่สุดคือการเริ่มต้นจากผู้ถือหุ้นอย่างเป็นทางการ
มันเป็นสไตล์ของฮาร์ดี้ที่จะปล่อยเรื่องเฉพาะด้านไว้กับมืออาชีพ
เขาไม่รู้กระบวนการในการได้ตัวบริษัทมา ฉะนั้นคงดีกว่าที่จะหาบริษัทที่ให้บริการทางการเงินที่เชี่ยวชาญมาจัดการแทน
จ่ายเงินมัดจำไปบางส่วน ที่เหลือก็เพียงรอข่าว
ฮาร์ดี้ออกจากบริษัทให้บริการทางการเงินแห่งนี้ ตอนนี้บริษัทขุดเหมืองแร่วอลช์มีมูลค่าตลาดรวมเพียง 300,000 ดอลลาร์สหรัฐ ต่อให้เดวิด วอลช์จะขายหุ้นที่ตัวเองมีทั้งหมดก็ได้เงินแค่ไม่เท่าไหร่
หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
ฮาร์ดี้ทำเงินได้มากกว่าสี่ล้านดอลลาร์
อย่างไรก็ตามเงินจำนวนนี้ต้องผ่านการเสียภาษีเป็นจำนวน 10% ถึง 30% ของกำไร ซึ่งหมายความว่าเขาอาจต้องจ่ายภาษีมากกว่า 1 ล้านดอลลาร์
กว่า 1 ล้านดอลลาร์!
แค่คิดก็หน้ามืดแล้ว
ฮาร์ดี้เจ็บปวดเมื่อนึกถึงเรื่องนี้
โชคดีที่ภาษีนี้จะถูกชำระก่อนต้นปีหน้า ในช่วงเวลานี้เงินที่ใช้ในการลงทุนสามารถนำไปหักลดหย่อนภาษีได้ ซึ่งเป็นหนึ่งในเหตุผลที่เขาต้องการซื้อบริษัทขุดเหมืองแร่วอลช์
การใช้จ่ายเงินตอนนี้คือการประหยัดเงินที่ต้องจ่ายในอนาคต
ภาษีของสหรัฐอเมริกาทำให้หลายคนต้องปวดหัว แม้แต่นักบัญชีมืออาชีพก็ต้องคร่ำครวญต่อหน้าข้อมูลภาษีที่ซับซ้อน ฉะนั้นไม่ต้องพูดถึงฮาร์ดี้ที่เป็นคนทั่วไป
สงสัยในอนาคตคงต้องหาที่ปรึกษาด้านการเงินส่วนตัวที่เหมาะสมมาคอยดูแลแทน
ฮาร์ดี้กลับมายังบริษัทรักษาความปลอดภัย
ตอนนี้หลายทีมกำลังฝึกซ้อมประจำวันอยู่
คนเหล่านี้ล้วนเคยเป็นทหารผ่านศึกมาก่อน แต่บริษัทรักษาความปลอดภัยก็ต้องยังให้การฝึกอบรมอย่างเป็นทางการเพื่อขยายบริการภายนอกในอนาคต
ฮาร์ดี้เดินเข้าไปทักทายแลนสเตอร์ที่ยืนอยู่ข้างสนาม
แลนสเตอร์มองไปที่ฮาร์ดี้และพูดเบาๆ “ตอนนี้บริษัทรักษาความปลอดภัยมีบุคลากรเพียง 40 คนเท่านั้น กำลังคนถือว่ายังน้อยเกินไป เราจำเป็นต้องจ้างคนเพิ่มเติม”
“แต่ตอนนี้บริษัทรักษาความปลอดภัยไม่มีรายได้เลย คนที่ถูกจ้างเพิ่มเติมจะต้องจ่ายเงินเดือนพิเศษเพิ่ม” แลนสเตอร์กล่าว
ฮาร์ดี้ยิ้ม “ไม่เป็นไร ฉันจ่ายได้”
หลังจากทำเงินได้มากมายในตลาดหุ้น ตอนนี้ฮาร์ดี้เริ่มพูดเรื่องการจ่ายเงินได้อย่างมั่นใจมากขึ้น
“รับสมัครคนเพิ่มต่อไปและขยายทีมเป็น 200 คน” ฮาร์ดี้กล่าว
“ตกลง! อ่อ…ฉันได้รับโทรศัพท์จากบริษัทภาพยนตร์โนอาห์ อาร์ค เมื่อหนึ่งชั่วโมงที่แล้ว อีกฝ่ายบอกว่าให้คุณโทรกลับด้วย” แลนสเตอร์กล่าว
ฮาร์ดี้กลับมาที่สำนักงานแล้วโทรหาบริษัทภาพยนตร์โนอาห์ อาร์ค ซูซานรับโทรศัพท์ “ผู้ช่วยฮาร์ดี้ เอ็มจีเอ็มได้เชิญผู้บริหารของบริษัทภาพยนตร์โนอาห์ อาร์ค เข้าร่วมงานเลี้ยงในคืนวันพรุ่งนี้ เนื่องในโอกาสที่ภาพยนตร์เรื่องใหม่ของเอ็มจีเอ็มกำลังจะเริ่มถ่ายทำ”
“เรื่องใหม่ของเอ็มจีเอ็มชื่ออะไร” ฮาร์ดี้ถาม
“ภาพยนตร์เรื่องใหม่ชื่อ ‘I'll Be Seeing You’”
ฮาร์ดี้ไม่คุ้นกับชื่อนี้ แสดงว่าเรื่องนี้ไม่ประสบความสำเร็จมากนัก เพราะฮอลลีวูดผลิตภาพยนตร์หลายพันเรื่องทุกปี และฮาร์ดี้รู้จักแค่ภาพยนตร์ที่โด่งดังเพียงไม่กี่สิบเรื่องเท่านั้น
“ใครแสดงบ้าง?”
“นักแสดงนำคือ จิงเจอร์ รอเจอส์ กับ โจเซฟ ค็อทเทน บทบาทสนับสนุนคือ เชอร์ลี่ย์ เทมเปิล” ซูซานกล่าว
ฮาร์ดี้จำสองคนแรกจำไม่ได้ แต่ชื่อเชอร์ลี่ย์ เทมเปิลนั้นคุ้นเคยกับเขามาก เธอเป็นดาราเด็กที่ตระการตาที่สุดในยุคนี้ และเขาเคยดูภาพยนตร์เกือบทั้งหมดของเธอมาก่อน
เขาตัดสินใจที่จะลองไปพบเธอสักครั้ง
“เมื่อไหร่และที่ไหน” ฮาร์ดี้ถาม
“งานเริ่มตั้งแต่เวลา 19.00 น. ของเย็นวันพรุ่งนี้ สถานที่จะอยู่ในวิลล่าของคุณหลุยส์ เมเยอร์ เจ้าของเอ็มจีเอ็มในเบเวอร์ลี่ฮิลส์”
ฮาร์ดี้ได้พบกับหลุยส์ เมเยอร์ที่งานปาร์ตี้ของซีเกลมาก่อนแล้ว เขาพอจะคุ้นเคยกับอีกฝ่ายอยู่บ้าง
เย็นวันถัดมา
ฮาร์ดี้ที่แต่งตัวเรียบร้อยขับรถไปยังวิลล่าของหลุยส์ เมเยอร์ เขาเห็นรถหรูหลายคันจอดอยู่ข้างถนนในระยะไกล และพนักงานบริการที่ส่งสัญญาณให้ฮาร์ดี้หยุด
หลังจอดรถ
ฮาร์ดี้เห็นคนสามคนลงจากรถอีกคัน เป็นชายวัยกลางคน หญิงวัยกลางคน และเด็กสาวอายุประมาณ 13 หรือ 14 ปี
น่าจะเป็นครอบครัวเดียวกัน
ในเวลานี้ เด็กสาวทำหน้าเคร่งขรึม เขาเห็นได้ชัดเจนว่าเธอมีความไม่พอใจบางอย่าง
หญิงวัยกลางคนมองดูลูกสาวของเธอและพูดเบาๆ “เอลิซาเบธ ลูกจะเข้าไปในงานด้วยใบหน้าแบบนั้นไม่ได้นะ คนที่เห็นจะคิดว่าลูกไม่มีความสุข”
“แต่หนูไม่มีความสุขจริงๆ นี่ หนูคิดว่าบทบาทนี้ต้องเป็นหนูที่ได้สิ เชอร์ลี่ย์ เทมเปิลอายุตั้ง 17 ปี เธอไม่เหมาะกับบทบาทของหลานสาวเลยสักนิด”
เด็กสาวเบ้ปากแล้วพูด
เด็กสาวคนนี้ไม่สูงแต่รูปร่างได้สัดส่วน ผิวของเธอขาวราวกับหยก รูปลักษณ์ของเธอดูวิจิตรงดงาม
ดูรู้เลยว่าในอนาคตเธอจะต้องสวยยิ่งกว่านี้อย่างแน่นอน
ชายวัยกลางคนส่ายหัวแล้วจับมือลูกสาว “ลูกต้องเรียนรู้ที่จะซ่อนอารมณ์ของตัวเอง แม้ว่าจะไม่มีความสุข ลูกก็แสดงออกมาไม่ได้ เราต้องให้ประธานบริษัท ผู้ผลิตและผู้กำกับภาพยนตร์เหล่านั้นมีความประทับใจในการแสดงออกของลูกเพื่อให้ตัวลูกมีโอกาสได้รับบทบาทการแสดงมากขึ้น”
เด็กสาวเงียบไปครู่หนึ่ง
“ก็ได้ค่ะ หนูจะพยายาม”
“เอาล่ะ ไหนลองยิ้มให้แม่ดูซิ” หญิงกลางคนกล่าว
เด็กสาวส่งยิ้มออกมาอย่างฝืนใจเล็กน้อย
ระหว่างฮาร์ดี้กับครอบครัวนี้ถูกรถขวางไว้ ทั้งสองฝ่ายจึงมองไม่เห็นกันและกัน แต่ฮาร์ดี้ได้ยินสิ่งที่ทั้งสามคนพูดอย่างชัดเจน
ทั้งสามคนเดินไปข้างหน้า
เด็กสาวเดินตามพ่อแม่ด้วยรู้สึกเบื่อหน่าย เธอเดินไปข้างหน้าได้ไม่กี่ก้าว ทันใดนั้นก็เห็นฮาร์ดี้อยู่ด้านหลังรถ เด็กสาวสะดุ้งและมองฮาร์ดี้ด้วยความตกใจ เห็นได้ชัดว่าเธอไม่นึกว่าจะมีใครอยู่ที่นี่
ดวงตาของเธอกลมโต ปากเปิดขึ้นเล็กน้อย ฮาร์ดี้คิดว่าใบหน้าตกใจของเธอนั้นดูน่ารักดี
ฮาร์ดี้ยิ้มให้อีกฝ่าย
เมื่อรู้ว่าสิ่งที่เธอเพิ่งพูดนั้นถูกได้ยินโดยชายคนนี้ ความรู้สึกตกใจของเธอก็ได้เปลี่ยนเป็นความโกรธในที่สุด
‘ฮึ่ม!’
เธอจ้องมาที่ฮาร์ดี้ด้วยตาโต
ผ่านไฟถนน ฮาร์ดี้เห็นว่าดวงตาของเด็กสาวกลายเป็นสีฟ้าอมม่วงที่ให้ความรู้สึกลึกลับ
หลังจากที่เด็กสาวจ้องมองฮาร์ดี้ได้ครู่หนึ่ง เธอก็หันไปเดินตามพ่อแม่ต่อ ทั้งสามคนเข้าไปในประตูวิลล่า
แต่ทันใดนั้นฮาร์ดี้ที่ยืนมองก็นึกอะไรขึ้นได้
หน้าตาของเธอคนนี้
และดวงตาแบบนั้น
เขารู้จักเธอมาก่อน
เธอเป็นที่รู้จักในฐานะ ‘สาวงามอันดับหนึ่งของโลก’ จากดวงตาสีฟ้าอมม่วงที่สวยงามคู่นั้น
เธอเป็นสมบัติล้ำค่าในวงการภาพยนตร์ เธออยู่ในฮอลลีวูดมากว่า 60 ปี ถ่ายทำภาพยนตร์มากกว่า 50 เรื่อง ได้รับรางวัลออสการ์สาขานักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม 2 รางวัล และได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลสาขานักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม 4 สมัย และเป็นที่รู้จักในชื่อฮอลลีวูด เอเวอร์กรีน (Hollywood Evergreen ) เปรียบดั่งดอกไม้บานสะพรั่งที่อยู่ยงคงกระพันแห่งวงการฮอลลีวูด
‘ผู้หญิงคนนั้นคือเธอในตอนนี้เหรอ?’
ซึ่งชื่อของเธอก็คือ เอลิซาเบธ เทย์เลอร์
เมื่อฮาร์ดี้เงยหน้าขึ้นอีกครั้ง เขายิ้มเล็กน้อย “ทำไมฉันต้องแปลกใจด้วยนะ ที่นี่คือวิลล่าของประธานบริษัทเอ็มจีเอ็ม จะได้เจอเหล่าดาราดังในตำนานก็ไม่เห็นน่าตกใจตรงไหน”