(ฟรี)ร้านไวน์เทพเซียน ตอนที่ 89 แผนการของหัวหน้าสการ์

ร้านไวน์เทพเซียน ตอนที่ 89 แผนการของหัวหน้าสการ์

“นายหญิงลู่ สตรีผู้นั้นคือใครหรือ ทำไมยอดฝีมือถึงมาอยู่ที่นี่ได้?” หูเซียนเต๋าถามด้วยสีหน้าที่งงงัน เขาไม่เข้าใจว่าเหตุใดยอดฝีมืออย่างธีอาถึงมาทำงานในร้านนี้ในฐานะลูกน้องของใครบางคน แล้วใครเป็นเจ้าของร้าน? เขาไม่ใจร้ายเกินไปหรือที่นำหญิงสาวที่สวยเช่นนี้มาเป็นลูกน้อง

ลู่ซูหลันยิ้มและชี้ให้หูเซียนเต๋า “ท่านหู หญิงสาวผู้นั้นคือน้องสาวธีอา และเธอเป็นยอดฝีมือที่แข็งแกร่งกว่าข้า ตอนนี้นางทำหน้าที่เป็นลูกน้องของอาจารย์ของข้าและเป็นพนักงานของร้านนี้ด้วยเช่นกัน”

คิ้วของหูเซียนเต๋าขมวดเข้าหากันในขณะที่ฟังคำพูดของลู่ซูหลัน เขาประหลาดใจที่พบว่าเธอยอมรับใครบางคนเป็นอาจารย์ของเธอ

หลังจากนั้น เขาเหลือบมองที่เก้าอี้ข้างหน้าเขาอย่างไม่สบายใจนัก แต่เขายังคงนั่งลงไปเพราะเห็นลู่ซูหลันมีสีหน้าที่อ่อนโยน

หลังจากนั่งบนเก้าอี้อย่างระมัดระวัง เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหลาดใจที่มันรับน้ำหนักของเขาได้ เขาเป็นคนที่มีร่างสูงใหญ่ ดังนั้นน้ำหนักของเขาจึงหนักกว่าผู้ชายทั่วไปอย่างน้อยสามเท่า ‘เจ้าสิ่งนี้คงทำมาจากต้นไม้ที่แข็งแรงอย่างยิ่ง..’ เขาคิดกับตัวเองขณะชี้ให้คนของเขานั่งลง

หากเขารู้เพียงว่าจริง ๆ แล้วตนกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ที่ทำจากไม้สักศักดิ์สิทธิ์ระดับเทพ ปฏิกิริยาของเขาจะเป็นเช่นไร? บางทีเขาอาจจะนั่งต่อไปด้วยความไร้ยางอาย

“ท่านหู หากท่านต้องการสั่งอะไรหรือไม่ ท่านสามารถเลือกดูได้จากกระดานดำนั่นได้เลย” ลู่ซูหลันชี้ไปที่กระดานดำที่ตรงมุมหนึ่งของร้าน

หูเซียนเต๋าและคนของเขาเดินไปตามทิศทางที่เธอกำลังชี้ และเมื่อมองไปยังราคา พวกเขาอดไม่ได้ที่จะเบิกตากว้างด้วยความไม่อยากเชื่อ

แม้ว่าดินแดนผืนป่ามิธอสของพวกเขาจะทรงอำนาจในทวีปลมปราณมังกร แต่ความมั่งคั่งของพวกเขาไม่ได้มากมายขนาดนั้น เนื่องจากเกือบทุกคนส่วนใหญ่นั้นเป็นผู้ฝึกฝนกายา พวกเขาจึงไม่ค่อยใช้ทรูคริสตัลสำหรับการบ่มเพาะเพราะสิ่งที่พวกเขาใช้เร่งความเร็วการฝึกฝนคือเลือดของสัตว์อสูร

ทรูคริสตัลอาจสามารถช่วยพวกเขาในการเสริมสร้างร่างกายของพวกเขาได้ แต่การอัพเกรดความแข็งแกร่งนั้นน้อยกว่ามากเมื่อเทียบกับการใช้เลือดของสัตว์ป่าดุร้าย นอกจากนี้ คริสตัลแท้ยังเป็นทรัพยากรหายากที่สามารถพบได้ในเหมืองคริสตัลแท้เท่านั้น ในทางกลับกัน พวกเขาสามารถล่าสัตว์ป่าดุร้ายได้ทุกเมื่อที่ต้องการและสกัดเลือดของพวกมันเพื่อใช้เป็นยาชูกำลัง

“ข้าเห็นอะไรผิดไปหรือเปล่า พี่น้องของข้า ช่วยข้ายืนยันราคาให้ข้าหน่อยได้หรือไม่ ข้าคิดว่าตนเองอาจตาฝาดเห็นเหรียญเงินเป็นทรูคริสตัล” หูเซียนเต๋ากล่าวขณะมองดูคนของเขาด้วยสายตาที่ตกตะลึง

คนเถื่อนอีกสามคนทำราวกับว่าพวกเขาไม่ได้ยินคำพูดของหูเซียนเต๋าและยังคงจ้องมองไปที่กระดานดำด้วยดวงตาที่ไม่กะพริบ

ลู่ซู่หลานยิ้มหลังจากเห็นว่าพวกเขามีท่าทีอย่างไร แต่ก็ไม่สามารถตำหนิพวกเขาได้ เนื่องจากไวน์ของอาจารย์ของเธอมีค่ามากเกินกว่าที่คนธรรมดาจะจ่ายได้ มีเฉพาะผู้ที่มั่งคั่งและแข็งแกร่งเท่านั้นที่สามารถซื้อและชิมไวน์ของปรมาจารย์ไวน์จิ่วได้

“ท่านหู หากท่านไม่ได้นำทรูคริสตัลมาเพียงพอ ได้โปรดให้ข้าเลี้ยงพวกท่าน ท่านสามารถเลือกสิ่งที่ท่านต้องการได้เลย ข้าจะจ่ายเอง” ลู่ซูหลันกล่าวอย่างไม่เห็นแก่ตัว

หูเซียนเต๋าเหลือบมองที่ลู่ซูหลันด้วยรอยยิ้มขี้อายและกำลังจะปฏิเสธข้อเสนอของเธออย่างแนบเนียน ฉับพลันคนเถื่อนที่อยู่ข้างหลังเขาก็ได้พูดอย่างขึ้นกระตือรือร้น “นายหญิงลู่ เราขอขอบคุณท่านในนามของท่าหู! ฮ่า ฮ่า!”

“มาเถอะ ท่านหู! นายหญิงลู่ออกจะหวังดี เหตุใดท่านไม่ยอมรับข้อเสนอของนางเสียล่ะ?” คนเถื่อนอีกคนหนึ่งสะกิดหูเซียนเต๋าด้วยรอยยิ้มซุกซน

หูเซียนเต๋าจ้องมองที่ชายหนุ่มคนเถื่อนสองคน แต่พวกเขาทำแค่หัวเราะเบา ๆ ไม่ได้หวาดกลัวอย่างสมบูรณ์

พูดตามตรง พวกเขาถูกหูเซียนเต๋าทุบตีหลายครั้งจนชินไปเสียแล้ว พวกเขาจึงไม่กลัวที่จะถูกทุบตีอีกต่อไป ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาจะพลาดโอกาสเอาคืนหูเซียนเต๋าได้อย่างไร?

การแสดงออกของหูเซียนเต๋าพลิกกลับด้านเมื่อเขาเหลือบมองไปยังลู่ซูหลันจากนั้นเขาก็ฝืนยิ้มและกล่าวว่า “หากเช่นนั้น เราจะน้อมรับความเอื้อเฟื้อของนายหญิงลู่ด้วยความยินดี”

ลู่ซูหลันยิ้มและรอให้พวกเขาเลือกไวน์ เนื่องจากลูกค้ายังไม่เยอะเท่าไหร่ เธอจึงสามารถรอพวกเขาได้

เฮสเทียยังคงพักฟื้นอยู่ ดังนั้นลู่ซูหลันจึงเป็นพนักงานเสิร์ฟเพียงคนเดียวในวันนี้

ลูกค้ารู้สึกผิดหวังเล็กน้อยเกี่ยวกับสิ่งที่คาดไว้ พวกเขาต้องการเห็นคนเดินทุบตี แต่ใครจะไปคิดว่าคนเถื่อนเหล่านี้เป็นคนรู้จักของแม่นางลู่ นอกจากนี้ พวกเขายังประทับใจในความกล้าหาญของหูเซียนเต๋าเมื่อได้ฟังเรื่องราวจากลู่ซูหลันเช่นกัน

“ไม่คาดคิดเลยว่าชายที่ดูน่ากลัวเหล่านั้นเป็นล้วนมิตร ไม่สามารถตัดสินหนังสือจากปกได้จริง ๆ เฮ้อ! ข้าละอายใจที่ตนเองตัดสินชายคนนั้นผิดยิ่งนัก” หัวหน้าสการ์ส่ายหัวและถอนหายใจ

พี่น้องทหารรับจ้างของเขาพยักหน้าเห็นด้วยขณะที่มองไปยังหูเซียนเต๋าและเหล่าคนเถื่อนคนด้วยความเคารพ

“หัวหน้า ข้าสัมผัสได้ว่าสิ่งเลวร้ายกำลังจะเกิดขึ้นกับจักรวรรดิซิลเวอร์วิงของเราในอีกไม่กี่วันข้างหน้า ข้าไม่ต้องการที่จะพูดเท่าใดนัก แต่เราอ่อนแอเกินไปที่จะมีส่วนร่วม และแม้ว่าเราจะเข้าร่วม เราคงเป็นได้แค่อาหารให้สัตว์เคี้ยวเท่านั้น” หลิวซิ่วเฟิงพูดเยาะเย้ยตนเอง... เขาเป็นคนจากตระกูลหลิวซึ่งพอมีเส้นสายอยู่บ้าง ดังนั้นเขาจึงค่อนข้างมีความรู้เกี่ยวกับสถานการณ์ของจักรวรรดิเป็นอย่างดี

หัวหน้าสการ์ต้องการตำหนิหลิวซิ่วเฟิงเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น แต่เขาก็ไม่พบว่าสิ่งที่หลิวซิ่วเฟิงกล่าวผิดเลยแม้แต่น้อย

“เฮ้อ! น้องหลิวพูดถูก ดังนั้นข้าขอแนะนำให้พี่น้องของเรายอมรับภารกิจนั้นและฝึกฝนตนเองไปพร้อมกัน” หัวหน้าสการ์พูดหลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง

หลิวซิ่วเฟิงและคนอื่น ๆ เหลือบมองหัวหน้าสการ์ด้วยความประหลาดใจ

“หัวหน้าสการ์ ท่านหมายถึงภารกิจสำรวจถ้ำที่เพิ่งประกาศออกมาเมื่อเร็ว ๆ นี้หรือไม่?” หลิวซิ่วเฟิงถามอย่างตื่นเต้น

หัวหน้าสการ์ยิ้มและพยักหน้า “ใช่ แม้ว่ามันอาจจะอันตราย แต่ข้ารู้ว่าพี่น้องของพวกเราจะสามารถออกจากถ้ำนั้นได้อย่างปลอดภัย เนื่องจากไวน์ของปรมารย์ไวน์จิ่วทำให้พวกเรามีคืบหน้าไม่น้อยเลย”

หลิวซิ่วเฟิงและทหารรับจ้างคนอื่นๆ  พยักหน้าด้วยพร้อมดวงตาเป็นประกาย

[TL: เปิดฟรีตอนที่ลงท้ายด้วย 9 และ 0 ตั้งแต่ตอนที่ 89 เป็นต้นไป]