บทที่ 220 สิงโตทองคำ
บทที่ 220 สิงโตทองคำ “เอาล่ะ หยุดแค่นี้พอ” หลังจากผ่านไปไม่กี่ลมหายใจ ชายแก่ได้พูดออกมา ทำลายความเงียบภายในห้องด้วยเสียงที่นิ่งลึก ทุกอย่างที่พึ่งจะเกิดไปนั้นราวกับไม่เคยเกิดอะไรขึ้นมาก่อน *ตึงงงง* ที่ด้านนอกได้บังเกิดเสียงทุ้มต่ำขึ้นมาอย่างดัง มันเป็นเสียงของกริฟฟินโลหิตที่ได้ร่อนลงพื้นไป ไม่มีใครส...
