ตอนที่ 510 : เรื่องจีบสาวนายน่ะยังตามหลังฉันอยู่!
ตอนที่ 510 : เรื่องจีบสาวนายน่ะยังตามหลังฉันอยู่!
ในเวลานี้เองเจียงเฉินและเสี่ยวลี่ก็กำลังเดินด้วยกัน
สองพี่น้องไม่ได้เจอกันนาน
ช่วงหลังๆวันนี้เสี่ยวลี่กำลังดำเนินธุรกิจไปได้ด้วยดี ทั้งนี้ก็ต้องขอบคุณเจียงเฉินที่แนะนำเขาให้ไปเจอกับคนใหญ่คนโต ดังนั้นวันนี้เขาจึงพาเจียงเฉินมาเลี้ยงอาหารเย็น
เจียงเฉินขับรถตรงมาที่ร้านอาหารมิชลินระดับสามดาวที่เขาเพิ่งจะได้รับมา
และร้านนั้นก็คือร้านอาหารของกั๋วเฟิงเหม่ยถัง
มันก็เป็นเวลานานแล้วที่เขาไม่ได้มากินอาหารที่ทำโดยฝีมือของเมิ่งเสี่ยวซวง
เมื่อเจียงเฉินคิดถึงแม่ครัวสาวสวยเมิ่งเสี่ยวซวงมุมปากของเขาก็ต้องยกยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย
และเมื่อมาถึงก็พบว่าร้านกั๋วเฟิงเหม่ยถังนั้นเต็มไปแล้ว
แต่สำหรับเจียงเฉินแล้วนี่ไม่ได้เป็นปัญหาใหญ่อะไรเลย
ดังนั้นเจียงเฉินจึงขับรถ Lamborghini Poison เข้าไปทันที
เสี่ยวลี่เริ่มคุยโว
“พี่เฉิน ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าทัศนคติของผู้หญิงที่มองผมตอนนี้เปลี่ยนจากคนส่งของเป็นคนรวยแล้ว!”
เสี่ยวลี่ชี้ไปที่สาวสวยที่มีคะแนนประมาณ 80 คะแนนที่กำลังเดินอยู่ข้างหน้าแล้วพูดว่า “พี่เฉินพี่เชื่อหรือไม่ว่าผมสามารถขอวีแชทของเธอได้ ทันทีที่ผมเข้าไปหาเธอ”
เจียงเฉินยิ้มและไม่พูดอะไรออกมา
เสี่ยวลี่เดินเข้าไปหาสาวสวยและพยักหน้าให้กับเธอ “คนสวย! คุณอยากให้ผมแสดงมายากลให้คุณดูหน่อยไหม เรามาเพิ่มวีแชทกันหน่อยดีกว่า”
หลังจากนั้นเขาก็แกล้งเล่นมายากลและตั้งใจสะบัดข้อมือเพื่อเปิดไพ่สองใบ
แต่ประเด็นก็คือ~~ ในระหว่างที่เขากำลังเล่นมายากลนั้นเขาก็ได้เผยให้เห็นถึงนาฬิกาโรเล็กซ์สีทองบนข้อมือของเขา!
นาฬิกาที่ทำจากทองคำบริสุทธิ์ มีกลไกที่ซับซ้อนและมีมูลค่ากว่าสี่แสนหยวน!
และสาวสวยเองก็สังเกตเห็นมันด้วย จากสายตาที่เต็มไปด้วยความดูหมิ่นของเธอก็ดูร้อนรุ่มขึ้นมาทันที!
“ว้าว ว้าว มาจากคนสุดยอดมาก!”
สาวสวยแอดวีแชทของเสี่ยวลี่ในทันที แต่ดวงตาของเธอนั้นกลับหันไปที่เจียงเฉิน
เจียงเฉินนั่นหล่อมาก!
แต่น่าเสียดายที่จียงเฉินนั้นดูเย็นชาเกินไปและเขาก็ไม่ได้มองเธอด้วยสายตาที่เสน่หา
แม้ว่าเธอจะจงใจปล่อยเสน่ห์ต่อหน้าเจียงเฉินเพื่อพยายามดึงดูดความสนใจของเจียงเฉินแต่เจียงเฉินนั้นกลับไม่สนใจเลย ดังนั้นเธอจึงได้แต่เดินจากไป
เสี่ยวลี่เดินกลับมา “เป็นยังไงบ้างพี่เฉิน เทคนิคการเล่นมายากลของผมในการขอวีแชทน่าทึ่งจริงๆใช่ไหม?”
เจียงเฉินยิ้มและไม่พูดอะไร
ในเวลานี้เอง เนื่องจากลานจอดรถนั้นค่อนข้างที่จะแคบแม้ว่าเจียงเฉินนั้นจะเป็นเจ้าของที่นี่แต่การหาที่จอดรถนั้นก็ไม่ง่ายเลยจริงๆ
เจียงเฉินคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะจอดรถแลมโบกินี้เอาไว้ที่ทางออกตรงริมถนน แม้ว่ามันจะค่อนข้างขวางทาง แต่อย่างน้อยก็ดีกว่าการที่จะต้องมานั่งรอรถออกในลานจอดที่แคบแบบนี้
เจียงเฉินหยิบกระดาษขึ้นมาแผ่นหนึ่งแล้วเขียนหมายเลขโทรศัพท์ของเขาลงไปว่า “ที่จอดรถของร้านมันแคบเกินไป ดังนั้นผมเลยต้องจอดตรงนี้ชั่วคราวขออภัยในความไม่สะดวก ถ้าหากว่ามีปัญหาอะไรติดต่อหมายเลขวีแชทข้างบนแล้วผมจะลงมาย้ายรถให้ทันที”
จากนั้นเจียงเฉินและเสี่ยวลี่ก็เดินเข้าไป
และก็ที่จะเดินเข้าไปเจียงเฉินก็บอกกับเสี่ยวลี่ว่า “น้องลี่ ฉันจะแสดงวิธีการแอดวีแชทสาวสวยให้กับนายได้ดูเอง!”
เสี่ยวลี่ “???”
แต่ถึงอย่างนั้นในใจของเขาก็เต็มไปด้วยความเยาะเย้ย
พี่เฉินแม้ว่าพี่จะหล่อและรวยกว่าผม แต่หลังจากผ่านการฝึกฝนมาหลายเดือน ผมมั่นใจว่าผมจีบสาวเก่งกว่าพี่แน่นอน!
หลังจากที่ทั้งสองคนทานอาหารเสร็จเมื่อพวกเขาเดินออกมา
เจียงเฉินก็เปิดวีแชทบนโทรศัพท์มือถือของเขาและโยนให้เสี่ยวลี่ดู
เสี่ยวลี่มองดูวีแชทของเจียงเฉิน...
สับสน!
มีคนแอดเพื่อนเจียงเฉินมากกว่าสองร้อยคนแล้ว!
ในระยะเวลาการทานอาหารเพียงแค่มื้อเดียวก็มีคนแอดมาถึงสองร้อยคน!
และเมื่อดูที่รูปโปรไฟล์ของคุณที่แอดมา
ทั้งหมดเป็นผู้หญิง!
และส่วนใหญ่เป็นสาวสวยด้วย!
สาวสวยที่มีคะแนนสูงกว่าสาวสวยทั่วไปตามท้องถนน!
เสี่ยวลี่ตกตะลึงในทันที!
ปรากฎว่ามันมีวิธีการแอดวีแชทกับสาวสวยแบบนี้ด้วย?
ด้วยรถ Lamborghini Poison ราคาคันล่ะแปดสิบล้านหยวนที่จอดโดดเด่นอยู่ข้างถนน เมื่อใส่ข้อมูลติดต่อเอาไว้กับรถแล้ว...
ก็จะต้องมีสาวสวยมากมายเข้ามาหา!
เจียงเฉินหัวเราะและขับรถจากไป
เสี่ยวลี่ยืนร้องไห้อยู่ที่เดิม!
......
......
ในเวลานี้เองแผนกฝ่ายขายของเจียงเฉินก็พบปัญหา
“ฉันพบว่าตอนนี้เรามีบ้านไม่เพียงพอที่จะขาย”
ผู้จัดการซวนพูดออกมาด้วยความกังวล “บ้านที่อยู่รอบๆนี้ต่างก็เป็นบ้านมือหนึ่งหรือเป็นบ้านที่มีเจ้าของเพิ่งจะซื้อไปไม่นานแต่พวกเขาก็ยังไม่เต็มใจที่จะขายพวกมัน แต่ว่าตอนนี้พวกเรากลับมีลูกค้าจำนวนมากแต่บ้านที่พวกเรามีกลับมีน้อยจนเกินไปที่จะนำมาขาย”
โอลิเวียยังกางมือออก “เราไม่มีบ้านที่จะขายแล้วเราจะทำผลงานได้ยังไงกัน?”
เจียงเฉิน “???”
ไม่มีบ้านขาย?
นี่คือปัญหา!
ถ้าไม่มีบ้านจะขายแล้วจะขายอะไรได้?
“แล้วลองไปติดต่อกับชุมชนสุดหรูตรงข้ามหรือยังว่าเขามีบ้านขายหรือเปล่า?”
เจียงเฉินชี้ไปที่คฤหาสน์ตรงหน้าเขา
“น่าเสียดาย ฉันลองติดต่อมาแล้วแต่ว่าไม่มีใครที่สนใจจะขายเลย”
ผู้จัดการซวนยิ้มออกมาพร้อมกับส่ายหัว
“งั้นลองให้ผมไปเกลี้ยกล่อมให้พวกเขาขายบ้านอยู่ไหม?”
เจียงเฉินยิ้มออกมาและเดินนำคนไป
เมื่อเห็นว่าพวกเขากำลังจะเข้ามาทันใดนั้นก็มีรถยนต์หรูมาจอดอยู่ตรงหน้าเจียงเฉิน
หน้าต่างของรถหรูถูกลดลง
ในเวลานี้เองชายหนุ่มที่เต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งก็ยื่นหัวออกมาข้างนอกหน้าต่างรถก่อนจะหันมามองเจียงเฉินและคนอื่นๆด้วยสายตาดูถูก
แต่ในเวลานั้นเองเมื่อเขาเห็นโอลิเวียร์ สาวสวยผมบลอนด์ผู้อยู่หลังเจียงเฉินเขาก็ต้องตกตะลึงไปชั่วขณะ เห็นได้ชัดว่าเขานั้นเต็มไปด้วยความตกตะลึง ตัวแทนอสังหาริมทรัพย์ทุกวันนี้สวยขนาดนี้เลยหรอ?
แต่หลังจากนั้นชายหนุ่มก็หันไปมองเจียงเฉินขึ้นลงพร้อมกับพูดออกมาอย่างเยาะเย้ยว่า “ตัวแทนอสังหาริมทรัพย์กับสุนัขไม่ได้รับอนุญาตให้เข้ามาที่นี่ไม่ใช่หรือยังไง?!”
พูดจบเขาก็ชี้ไปที่ป้ายที่หน้าประตู
บนป้ายเขียนเอาไว้ว่า “พื้นที่ส่วนบุคคล ตัวแทนอสังหาริมทรัพย์และสุนัขไม่ได้รับอนุญาตให้เข้ามา!”
“คุณทำแบบนี้ได้ยังไงกัน?”
โอลิเวียไม่ชอบอะไรเเบบนี้มากที่สุด เธอเป็นคนแรกที่พูดออกมาด้วยความโกรธว่า “ถึงแม้ว่าคุณจะรวยแต่คุณเลือกปฏิบัติกับเราแบบนี้ได้ยังไงกัน? ทุกคนต่างก็ประกอบอาชีพสุจริตทำไมคุณถึงได้ดูถูกคนขนาดนี้?”
โอลิเวียเป็นชาวอเมริกันดังนั้นเธอจึงรู้สึกรังเกียจกับการเลือกปฏิบัติแบบนี้เป็นอย่างมาก
“ห๊ะ?”
ชายคนนั้นเยาะเย้ยออกมา “เธอโง่หรือเปล่า? เธอไม่รู้เลยเหรอว่าในประเทศของเราตัวแทนขายอสังหาริมทรัพย์นั่นเป็นเป้าหมายของการถูกเยาะเย้ยและถูกขับไล่ มันเป็นงานที่มีแต่คนชั้นต่ำเท่านั้นที่ทำ! เพราะว่าพวกเธอมันน่ารำคาญ…. โทรไปหาผู้คนทั้งวันรบกวนพวกเขาราวกับหนอนแมลง ไม่ว่าจะเพื่อชักชวนให้ซื้อบ้านหรือว่าจะถามชัดว่าขายบ้านดีมั้ย นี่ ฉันจะบอกอะไรให้นะในชุมชนระดับไฮเอนด์อย่างชุมชนฉางปิน ที่มีพื้นที่กว่าหนึ่งแสนหกหมื่นหนึ่งพันตารางเมตร มันเหมาะสมหรือเปล่าที่จะให้คนอย่างพวกเธอเข้ามาเดินเล่นแบบสบายๆ? ถ้าหากว่าพวกเธอเดินเข้ามาและเหยียบย่ำต้นไม้ แล้วทำให้สภาพแวดล้อมของที่นี่แย่ลงล่ะ พวกเธอจะสามารถรับผิดชอบได้รึเปล่าถ้าหากว่าราคาของบ้านได้รับผลกระทบ?!”
“คุณ!”
โอลิเวียโกรธมาก
เจียงเฉินพูดออกมาอย่างเฉยเมย “คิดว่าการซื้อบ้านระดับไฮเอนด์แบบนี้มัน ยอดเยี่ยมนักหรือยังไง?”
“หึ! พวกตัวแทนตัวเหม็น!”
ชายหนุ่มจอใหญ่ออกมา “ครอบครัวของฉันมีธุรกิจขนาดใหญ่ดังนั้นพวกเขาสามารถซื้อบ้านที่นี่ได้ และฉันจะบอกเอาไว้ให้นะว่าแม้แต่บ้านหลังเล็กที่สุดของที่นี่ก็มีมูลค่าถึงห้าสิบล้านหยวน! นายคิดว่าพวกเราน่าทึ่งไหมล่ะ?!”
เจียงเฉินยิ้มออกมา “โอ้ เป็นแบบนี้นี่เอง ก็ถือว่ารวยดีนี่!”
เจียงเฉินชี้ไปที่สำนักงานขายที่อยู่ข้างหน้าของเขา “ถ้าอย่างนั้นเราไปติดต่อซื้อบ้านข้างในนั้นเลยมั้ยล่ะ?”
“ได้!”
ชายหนุ่มพูดออกมาด้วยความเยาะเย้ย “ว่าแต่คนอย่างนายจะจ่ายเงินได้งั้นหรอ?”
เจียงเฉินคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดออกมาว่า “พอดีว่าสำนักงานขายของเราไม่มีบ้านจะขายแล้วดังนั้นฉันก็เลย…. คิดว่าจะซื้อบ้านทั้งหมดของที่นี่แล้วเอาไปขาย”
ชายหนุ่ม “???”
ผู้จัดการซวน “???”
โอลิเวีย “???”
สับสน!
ลูกตาแทบหลุดออกมาจากเบ้า!
นี่มันเรื่องอะไรกัน!
ให้ตายเถอะ!
วิธีแบบนี้มีเพียงแค่เจียงเฉินเท่านั้นที่คิดได้!
ในเมื่อแผนกมีบ้านขายไม่พอก็เลยไปซื้อเพิ่ม?
ซื้อบ้านทั้งหมดในชุมชนระดับไฮเอนด์ในครั้งเดียวเพื่อนำไปขาย?
ไม่เคยมีใครได้ยินวิธีแบบนี้มาก่อน!
ทุกคนมองหน้ากัน!