SWO ตอนที่ 34 หนึ่งพันครั้งติดต่อกัน!
“ไม่แปลกใจเลยที่มีคนพูดว่าการเป็นผู้ฝึกยุทธนั้นผลาญเงิน… พวกเขาหาเงินได้เร็วก็จริง แต่เงินของพวกเขาก็ออกไปเร็วเช่นกัน!” โจวเฮาถอนหายใจหลังจากกลับมาถึงบ้านของเขาในชุมชนหยางหยวน
อันที่จริงในแง่ของคุณภาพ เทคนิคบ่มเพาะในซอฟต์แวร์เต๋าสวรรค์นั้นดีที่สุด ตราบใดที่เขาเปิดได้เทคนิคบ่มเพาะจากกล่องปริศนา โจวเฮาก็ไม่จำเป็นต้องฝึกฝนมัน ตัวอย่างก็ดูได้จากเคล็ดวิชานาคคชสารปัญญาบารมีที่เขาจับได้ก่อนหน้านี้
อย่างไรก็ตามกล่องปริศนานั้นยังคงขึ้นอยู่กับโชค แม้ว่าโจวเฮาจะมีแต้มโชค แต่เขาก็ไม่สามารถฝากความหวังทั้งหมดไว้กับมันได้
เขาต้องวางแผนเตรียมพร้อมสำหรับสิ่งที่เลวร้ายที่สุด
แน่นอนว่าภายใต้สถานการณ์ปกติ โจวเฮายังคงพึ่งพากล่องปริศนาเพื่อรับเทคนิคบ่มเพาะต่อไป ส่วนเทคนิคบ่มเพาะทั้งสองที่เขาซื้อมานั้นไว้เป็นเพียงของสำรองเผื่อไว้เท่านั้น
เมื่อเขาอาบน้ำเสร็จพ่อแม่ของเขาก็กลับมาพอดี
ตอนนี้สีหน้าของพวกเขาดูดีขึ้นมาก ดูแล้วปัญหาที่พวกเขาเผชิญคงได้รับการแก้ไขอย่างสมบูรณ์
“เสี่ยวเฮา วันนี้แม่ผ่านซูเปอร์มาร์เก็ตเลยซื้อของโปรดเจ้ามามากมาย เดี๋ยวแม่จะปรุงพวกมันให้เจ้ากิน” หวังชูหยุนยิ้ม เธอรู้จากสามีของเธอแล้วว่าลูกชายของเธอเป็นคนหาเถาวัลย์เลือดสกาเล็ต และเขาแรดมาให้พวกเขา
มันทำให้เธอทั้งมีความสุข และโล่งใจ
ลูกชายของเธอตอนนี้เขาโตพอจนสามารถพึ่งพา และแบ่งเบาภาระของครอบครัวได้แล้ว
เมื่อเห็นพ่อแม่ของเขามีความสุข โจวเฮาก็มีความสุขเช่นกัน “ครับท่านแม่ ข้าจะตั้งตารอ”
โจวเสวียกั๋วหัวเราะ “เจ้าลูกชาย เราไม่ได้เล่นหมากรุกด้วยกันมานานแล้ว สักเกมหนึ่งเป็นไง?”
“ได้เลยท่านพ่อ แต่อย่ามาเสียใจทีหลังแล้วกัน” โจวเฮายิ้ม และนั่งลงบนโซฟา
หลังจากนั้นไม่นานโจวเสวียกั๋วก็หยิบชุดหมากรุกออกมาแล้ววางลงบนโต๊ะกาแฟ
ขณะที่โจวเฮาเล่นหมากรุก เขาได้เปิดซอฟต์แวร์เต๋าสวรรค์ และเรียกดูห้องสนทนาไปด้วย
ทุกอย่างภายในนั้นยังคงเหมือนเดิม หากไม่มีคนเปิดได้ไอเทมระดับหายาก น้อยคนมากที่จะส่งข้อความในห้องสนทนา
“เป็นอีกวันที่น่าเบื่อ”
“มันก็เหมือนทุกวันนั่นแหละนา~ เฮ้อ”
“เซ็งโว้ยย ได้แต่กุหลาบทุกวัน! ข้าอยากลบไอซอฟต์แวร์เต๋าสวรรค์โง่ ๆ นี่จริง ๆ”
"สงสัยเสียจริง หากเจ้าคิดว่าการเปิดกล่องปริศนาธรรมดาเรทได้ของดีนั้นต่ำนัก งั้นทำไมเจ้าไม่ไปเปิดกล่องปริศนาสีเงินเล่า?”
…
“กล่องปริศนาสีเงิน?”
สิ่งนี้กระตุ้นความสนใจของโจวเฮาทันที จนเขาเกิดคำถามขึ้นในใจ
กล่องปริศนาสีเงินที่ว่ามันคืออะไรกัน?
ตอนนั้นเอง…
ผู้ใช้รายอื่นในห้องสนทนาก็ถามคำถามเดียวกัน
ผู้ใช้ซึ่งเห็นได้ชัดว่ามีระดับที่สูงกว่าตอบกลับอย่างรวดเร็ว “กล่องปริศนาสีเงินเป็นกล่องปริศนาระดับที่สูงกว่า สามารถเข้าถึงได้เมื่อเป็นระดับเงินเท่านั้น ข้าไม่สามารถเปิดเผยกฎเฉพาะได้ แต่ข้าบอกได้แค่ว่าไอเทมในกล่องปริศนาสีเงินนั้นดีกว่าของในกล่องปริศนาทั่วไปมาก นอกจากนี้ของในกล่องปริศนาสีเงินยังมีแนวโน้มที่จะตอบสนองความต้องการของคนเปิดมากขึ้น”
ผู้ใช้รายอื่นขอรายละเอียดเพิ่มเติมเพื่อความชัดเจน แต่ผู้ใช้ระดับเงินไม่ได้กล่าวอะไรเพิ่มอีก ดูเหมือนเขาจะถูกจำกัดด้วยกฎของซอฟต์แวร์
“ยังมีกล่องปริศนาระดับสูงกว่านี้อีกเหรอ!” โจวเฮาตกตะลึง
ทันใดนั้นเองเสียงหัวเราะของโจวเสวียกั๋วก็ดังขึ้น “รุกฆาต เจ้าแพ้แล้ว”
ความคิดของโจวเฮาถูกดึงกลับ เขามองดูเกมบนโต๊ะกาแฟ และกล่าวอย่างช่วยไม่ได้ “ท่านพ่อ ทำไมท่านถึงแอบโจมตีตอนที่ข้ากำลังคิดบางสิ่งอยู่ น้ำใจนักกีฬาของท่านอยู่ไหนกัน?”
“ฮ่าฮ่า เจ้าลูกชาย เจ้าต้องมีสมาธิอยู่เสมอเวลาเล่นหมากรุก มันก็เหมือนกับทุกสิ่งในชีวิตนั่นแหละ” โจวเสวียกั๋วหัวเราะ และโบกมือ “เอาล่ะ ข้าบอกได้ว่าเจ้ามีบางอย่างที่ต้องทำ ไปจัดการธุระของเจ้าเถอะ”
อย่างที่พ่อของเขาว่า เวลานี้โจวเฮาอยากรู้เรื่องกล่องปริศนาสีเงินมาก
“ครับท่านพ่อ งั้นไว้เราค่อยมาเล่นด้วยกันอีกทีหลังอาหารเย็นนะครับ”
พูดจบเขาก็รีบกลับไปที่ห้องนอน และเปิดซอฟต์แวร์เต๋าสวรรค์ก่อนไปที่หน้าส่วนตัว และตรวจดูระดับของเขา
ระดับ: 220 / 10,000 (ทองเหลือง)
หลังจากใช้ซอฟต์แวร์เต๋าสวรรค์มาหลายวันแล้ว เขาไม่เคยสนใจระดับของตัวเองเลย
อย่างไรก็ตามหลังจากที่ได้เห็นข้อความของผู้ใช้ระดับเงินในวันนี้ โจวเฮาก็ตระหนักทันทีว่าระดับผู้ใช้อาจมีความสำคัญมากในซอฟต์แวร์เต๋าสวรรค์!
โชคดีที่เขายังคงนิสัยชอบดูห้องสนทนาอยู่เสมอ มิฉะนั้นเขาอาจพลาดข้อมูลของวันนี้
ต้องรู้ว่าคนส่วนใหญ่ในห้องสนทนาเป็นผู้ใช้ระดับทองเหลือง ขณะที่มีผู้ใช้ระดับเงินเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่นาน ๆ จะโผล่มาที
สำหรับผู้ใช้ระดับทอง เขาไม่เคยเห็นมาก่อนด้วยซ้ำ
“ข้าใช้เหรียญเต๋าสวรรค์ไปทั้งหมด 220 เหรียญ ดังนั้นข้าจึงมีคะแนนประสบการณ์ 220 คะแนน… กล่าวอีกนัยหนึ่ง ยิ่งข้าใช้เหรียญเต๋าสวรรค์มากเท่าไหร่ ข้าก็ยิ่งสามารถเพิ่มระดับของข้าได้มากเท่านั้น!” โจวเฮาพึมพำขณะมองไปที่ระดับของเขา
ซอฟต์แวร์เต๋าสวรรค์นั้นลึกลับมาก ภายในนั้นไม่มีคำแนะนำให้ ดังนั้นโจวเฮาจึงต้องสำรวจทุกอย่างด้วยตัวเอง
หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็กัดฟัน และเปิดหน้ากล่องปริศนาในส่วนร้านค้าขึ้นมาทันที เมื่อเห็นว่าเขายังมีเหรียญเต๋าสวรรค์อยู่เกือบ 10,000 เหรียญในบัญชี เขาจึงตัดสินใจครั้งใหญ่
เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ และกดอย่างรวดเร็ว “เปิดหนึ่งพันครั้ง!”
และครั้งนี้เขาไม่ได้ใช้แต้มโชคของเขา!
ฟุบ! ฟุบ! ฟุบ!
กล่องปริศนายังคงเปิดอยู่ แต่สิ่งที่ได้รับกลับมาเกือบทั้งหมดเป็นเพียงขยะ
ขณะที่โจวเฮากำลังง่วนอยู่กับการเปิดกล่อง ผู้ใช้หลายคนเริ่มสังเกตเห็นการเปิดของเขา
หายากมาที่จะมีผู้ใช้เปิดหนึ่งร้อยกล่องพร้อมกัน แต่คนที่เปิดหนึ่งพันกล่องติดต่อกันนั้นหายากยิ่งกว่านั้นอีก
ท้ายที่สุดการเปิดกล่อง 1,000 กล่องต้องใช้ 10,000 เหรียญเต๋าสวรรค์ซึ่งเทียบเท่ากับ 1,000,000 หยวน ใครจะกล้าจ่ายเงินออกไปทีเดียวขนาดนั้น?
“เชี่ย เขาร่ำรวยมาจากไหนกัน ช่างกล้าเสียจริงที่เปิดกล่องติดต่อกันเป็นพันกล่อง!”
“ข้าเดาว่าพวกคนรวยมันชอบผลาญเงินเล่นแบบนี้แหละ บ้าบอเสียจริง!”
“ถ้าไม่ใช่เพราะขาดเหรียญ ข้าคงทำแบบเดียวกัน แต่ถึงกระนั้นเรทมันก็ยังต่ำเกินไปอยู่ดี”
“ฮึ่ม! เปิดหนึ่งพันครั้งติดต่อกันจะไปมีประโยชน์อะไร? ยังไงซะของที่ได้ก็เป็นขยะทุกชิ้น ไม่เห็นมีอะไรน่าอิจฉา!”
“เอ๊ะ นี่ไม่ใช่ผู้ใช้ ‘ข้าแค่คนธรรมดา’ ที่จับได้ไอเทมระดับหายากติดต่อกันครั้งก่อนไม่ใช่รึ?”
“ฮ่าฮ่า นั่นคือเขา ข้าเฝ้าดูการเปิดกล่องของเขามาตลอด จนถึงตอนนี้เขาได้รับเพียงกองขยะเท่านั้น ข้านึกอยู่แล้วว่าโชคไม่เข้าข้างเขาตลอดไปหรอก!”
…
เวลนี้หลายคนเริ่มพูดคุยกันในห้องสนทนา
แน่นอนว่าโจวเฮาไม่ทราบว่าการเปิดกล่องปริศนาเพื่อเพิ่มระดับของเขาจะทำให้เกิดความอิจฉา และถูกเยาะเย้ย
เขายังคงใช้เหรียญเต๋าสวรรค์ที่ได้จากกล่องเพื่อเปิดกล่องมากยิ่งขึ้น
หลังจากใช้เหรียญเต๋าสวรรค์ไปจนหมด เขาก็รีบไปที่หน้าส่วนตัวของเขาทันทีก่อนมองไปที่ระดับของเขา และพบว่ามันเปลี่ยนไป
11,730 / 1,000,000 (เงิน)
“ระดับเงิน… อย่างไรก็ตามความต้องการสำหรับระดับต่อไปเพิ่มขึ้นร้อยเท่า เหลือเชื่อจริง ๆ! หากข้าอยากเพิ่มระดับต่อไป ข้าต้องใช้เหรียญเต๋าสวรรค์ถึงหนึ่งล้านเหรียญ!” เมื่อเห็นสิ่งนี้ โจวเฮาก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ และกลับไปที่ส่วนร้านค้าของซอฟต์แวร์
แน่นอนว่ารายละเอียดได้เปลี่ยนไป
เวลานี้ทางด้านขวามีกล่องปริศนาสีเงินเพิ่มขึ้นมา
“นี่คงเป็นกล่องปริศนาสีเงิน!”
โจวเฮารีบเปิดดูรายละเอียดของกล่องปริศนา และอ่านอย่างระมัดระวัง..
