Ep.189 - สร้างรายได้จากอุปกรณ์

3/3

Ep.189 - สร้างรายได้จากอุปกรณ์

เสียงเห่าของฮัสกี้สามตัวดังกึกก้อง ดึงดูดความสนใจของผู้คนในค่าย

“นั่นหมาของผู้นำฮังไม่ใช่หรอ?”

“ว่าแต่ทำไมถึงมีสามตัวได้?”

“หือ? ผู้นำฮังที่พวกนายพูดถึงคือใครกัน? แล้วทำไมฮัสกี้ตัวนั้นถึงพูดภาษามนุษย์ได้!”

“เชี่ยเถอะ กระทั่งผู้นำฮังก็ไม่รู้ว่าเป็นใคร นี่นายมาอยู่ในค่ายนี้ได้ยังไง! ตอนนี้ไม่มีใครหรอกที่ไม่รู้จักยอดฝีมือที่มีชื่อเสียงและลึกลับที่สุดในค่ายมนุษย์หมูป่า!”

“ใช่ และห้ามดูถูกฮัสกี้ตัวนี้เชียว มันคือวีรบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ของค่ายเรา ว่ากันว่ามันนี่แหละคือผู้ปลิดชีพผู้บัญชาการมนุษย์หมูป่า!”

“ร้ายกาจขนาดนั้นเชียว?”

“ไปดูกันดีกว่า”

“...”

ชื่อเสียงของฮังอวี่ในค่ายหมูป่านั้นยิ่งใหญ่มาก

ในเวลานั้น ทุกคนที่เข้าร่วมการต่อสู้ล้วนเชื่อฟังเขา

ทำให้ฮังอวี่กลายเป็นผู้นำของทุกคนไปโดยปริยาย แม้ในมือเขาจะไม่มีลูกน้องเลยก็ตาม

กระทั่งจ้าวหมิง เฉินหยู ฉูเทียนหัว บุคคลผู้ทรงอิทธิพลในสามค่ายยังเคารพฮังอวี่

เอาจริงๆหากปราศจากคำสั่งการของฮังอวี่ พวกเขาคงไม่มีทางยืนอยู่ในค่ายมนุษย์หมูป่าได้อย่างเช่นทุกวันนี้

อย่างไรก็ตาม ฮังอวี่สวมหน้ากากตั้งแต่ต้นจนจบสงคราม

เพราะงั้น จนถึงตอนนี้จึงมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่เคยเห็นหน้าตาที่แท้จริงของเขา และรู้ว่าเขาทรงพลังขนาดไหน!

ทว่าก็เพราะความสัมพันธุ์ที่เป็นปริศนานี่แหละ

มันเลยยิ่งทำให้ทุกคนยำเกรง!

มีหลายคนเข้ามามุงหน้าแผงลอย

แต่เมื่อได้เห็นของที่วางขาย พวกเขาก็ต้องสูดหายใจลึก

“ให้ตายเหอะ!”

“พวกอาวุธกับอุปกรณ์เพียบเลย”

“นี่ฉันไม่ได้ตาฝาดไปใช่ไหม?”

“เกือบทั้งหมดเป็นอุปกรณ์ในเลเวล 6 7!”

“โอ้สวรรค์ ทำไมผู้นำฮังถึงมีอุปกรณ์มากมายขนาดนี้ อย่าบอกนะว่าทั้งหมดเขารวบรวมมาได้จากการล่ามอนสเตอร์?”

ทั้งชายหญิง รวมไปถึงวัยรุ่นและพวกเด็กๆต่างตกตะลึง

แม้พวกเขาจะพอรู้อยู่แล้วว่าผู้นำฮังแข็งแกร่งมาก แต่ไม่นึกเลยว่าจะทรงพลังถึงขนาดนี้!

หากต้องการดรอปอุปกรณ์เลเวล 6 7 นั่นหมายความว่าคุณต้องท้าทายมอนสเตอร์ในเลเวลนั้นๆ และมากกว่าครึ่งบนแผงลอยคืออุปกรณ์สีขาว ขณะที่ส่วนอื่นๆคือสีเทาใส นี่เห็นได้ชัดว่ามิใช่สิ่งที่มอนสเตอร์ระดับสามัญจะดรอปได้!

หรือว่าผู้นำฮังสามารถสังหารมอนสเตอร์ชั้นยอดเลเวล 6 7 ได้แล้ว?

สมกับที่ได้รับความไว้วางใจให้เป็นผู้บัญชาการบุกค่ายมนุษย์หมูป่า!

ช่างน่าสะพรึงอย่างแท้จริง!

สำหรับคนอื่นๆ

อุปกรณ์เป็นสิ่งที่หาได้ยากมากๆ

นั่นเพราะอัตราการดรอปของมอนสเตอร์ระดับสามัญนั้นต่ำมาก ในขณะที่มอนสเตอร์ชั้นยอดพวกเขายังไม่สามารถเอาชนะได้

งั้นแล้วทำไมไม่ล่ามอนสเตอร์ที่มีเลเวลต่ำกว่าตัวเองล่ะ?

จริงอยู่ที่ทำแบบนั้นมันง่ายกว่ามาก แต่การฆ่ามอนสเตอร์ที่มีเลเวลต่ำกว่าตัวเอง 1 - 2 เลเวล เอฟเฟกต์ในการดูดซับแต้มวิญญาณจะลดลง และรวมไปถึงอัตราการดรอปของเช่นกัน ซึ่งเป็นอะไรที่ไม่คุ้มค่า และส่งผลต่อความเชื่องช้าในพัฒนาการ

บุคคลที่สามารถมาอยู่ในค่ายแห่งนี้ได้ในขณะนี้

พวกเขาทั้งหมดล้วนมีเลเวลสูงกว่าค่าเฉลี่ย

แต่ถึงจะพูดแบบนั้น วันๆนึงพวกเขามีความสามารถที่จะดรอปอุปกรณ์จากพวกมอนสเตอร์แค่ชิ้นสองชิ้นเท่านั้น แถมคุณภาพของพวกมันก็ไม่ได้สูงอะไร

แล้วสถานการณ์ของทางฝั่งฮังอวี่เล่า?

เขาใช้เวลาเพียงหนึ่งวันในเขาวงกต

แต่สามารถกอบโกยอุปกรณ์สีเทาใส 28 ชิ้น อุปกรณ์สีขาว 19 ชิ้น รวมกันเป็น 40 กว่าชิ้น และหากรวมกับอุปกรณ์สีเขียว มันจะมากจนเกือบถึง 50 ชิ้น! และทั้งหมดล้วนเป็นอุปกรณ์ระดับสูงทั้งสิ้น!!

ช่างน่าเหลือเชื่อ!

ช่างน่าเหลือเชื่อนัก!

แม้ส่วนใหญ่ของพวกนี้จะมาจากรังปีศาจแมวป่า และเกิดจากการที่มอนสเตอร์ฆ่ากันเองก็ตาม

แต่ต่อให้ไม่นับสินสงครามจากการต่อสู้ในรังปีศาจแมว

แต่กำไรที่กอบโกยได้ใน 1 วันของฮังอวี่ก็ยังคงสูงถึง 20-30 อุปกรณ์

และจำนวนนี้ยังไม่รวมไอเท็มอื่นๆที่ไม่ใช่อุปกรณ์นะ ถ้านับสูตรโพชั่นและหินสกิลด้วยล่ะก็ ... เกรงว่าคนอื่นๆคงต้องคุกเข่ากราบกรานให้เขา!

แต่จะยังไงก็ช่าง ตอนนี้ฮังอวี่งงมาก

เจ้าแก๊งปลาเค็มพวกนี้โหวกเหวกโวยวายอยู่หน้าร้าน แต่ไม่มีใครเข้ามาซื้อเลย

บิดาตั้งแผงลอยเพราะจะขายของนะโว้ย ถ้าไม่ซื้อก็ช่วยหลีกทางให้คนอื่นเข้ามาทีเถอะ!

อันที่จริงเรื่องนี้ไม่อาจตำหนิพวกเขาได้ ก็ในเมื่อทุกคนยังติดอยู่ในเลเวล 3 4 แล้วพวกเขาจะซื้ออุปกรณ์เลเวล 6 7 พวกนี้ไปทำไม? แล้วอีกอย่าง พวกเขาจะไปหาเงินมากมายมาจากไหน??

ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่ว่าตอนบุกค่ายมนุษย์หมูป่ามีอุปกรณ์ดรอปเป็นร้อยๆชิ้น

และมีหลายคนในที่นี้เข้าร่วมสงคราม ดังนั้นไม่ขาดแคลนอุปกรณ์

อย่างไรก็ตาม ในเวลานั้นเอง

“ผู้นำฮัง ฉันต้องการอุปกรณ์ชิ้นนี้ ชิ้นนี้ แล้วก็ชิ้นนี้!”

ฮังอวี่เหลียวมองตามเสียง และพบว่าผู้พูดคือชายร่างหมีดูกำยำที่ใบหน้าเต็มไปด้วยหนวดเคราราวกับโจรป่า เมื่อเขาเห็นอุปกรณ์ของฮังอวี่ ดวงตาเขาสว่างไสวขึ้นทันที

เป็นเหล่าเซี่ยง!

เขากวาดสายตามองอุปกรณ์หลายชิ้นของฮังอวี่

อุปกรณ์ที่เขาชี้ ล้วนเป็นอุปกรณ์สีขาวเลเวล 4 5 ที่ฮังอวี่เก็บไว้นานแล้วแต่ยังขายไม่ออก และรวมไปถึงอุปกรณ์สีเทาเลเวล 6 อีกหลายชิ้นที่ช่วยเพิ่มโบนัสคุณสมบัติอันยอดเยี่ยม และนั่นรวมไปถึงเสื้อคลุมวอล็อคการ์กอยล์หินเช่นกัน

“ฮ่ง ช่างมีสายตาแหลมคม!”

“อุปกรณ์ที่เลือกมีแต่ของคุณภาพดีทั้งนั้น”

เมื่อฮัสกี้เห็นว่ามีธุรกิจใหญ่มาเคาะประตูถึงบ้าน มันก็รีบกระดิกหางไปหาลูกค้าทันที

แน่นอน เหล่าเซี่ยงสายตาเฉียบคม เพราะในเวลาไม่ถึงหนึ่งเดือน เขาอาศัยเพียงการขายอุปกรณ์ จนตอนนี้สร้างกำไรมหาศาลแก่ตนเอง ทำให้มีความมั่นใจเป็นอย่างมาก

เขาก้มมองดูอุปกรณ์เหล่านั้นและเลือกชิ้นที่น่าจะขายต่อได้ออกมา

เพราะทราบว่าใช้เวลาไม่นาน ก็สามารถปล่อยพวกมันจากมือในราคาที่สูงกว่าได้

เสื้อผ้าสีขาวเลเวล 4 5 เป็นอุปกรณ์ที่ได้รับความนิยมมากที่สุด ดังนั้นไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องหาผู้ซื้อ

สำหรับอุปกรณ์เลเวล 6? ยังถือว่าเลเวลค่อนข้างสูง แต่เขาเชื่อมั่นว่าพวกมันต้องเป็นที่ต้องการภายในเวลาครึ่งเดือนข้างหน้าและหลายชิ้นที่เหล่าเซี่ยงเลือก ล้วนมีโบนัสคุณสมบัติเป็นเอกลักษณ์ หากสามารถซื้อได้ในราคาต้นทุนต่ำ เวลานำกลับไปในโลกจริงจะขายได้ราคาแพงกว่านี้มาก

ส่วนเรื่องเสื้อคลุมวอล็อคการ์กอยล์หิน?

เจ้าสิ่งนี้เป็นอุปกรณ์เลเวล 6 ที่มีโบนัสคุณสมบัติดีมาก

ปัจจุบันเริ่มมีคนครอบครองชุดเซ็ทและได้เห็นถึงศักยภาพของมันกันบ้างแล้ว ดังนั้นอุปกรณ์ประเภทนี้จึงขายได้ในราคาสูง

ฮัสกี้กล่าวตรงๆว่า “ฮ่ง อุปกรณ์ที่จะซื้อมีสีขาวอย่างดี 3 ชิ้น ,  สีเทาใส 6 ชิ้น , แล้วก็ชุดเซ็ทอันล้ำค่าถูกไหม? ซื้อเยอะแบบนี้ ในฐานะตัวแทนของเจ้านาย เปิ่นหวังยินดีลดให้ในราคาพิเศษ จ่ายแค่ 188 หินคริสตัลขาวแล้วห่อพวกมันกลับบ้านได้เลย!”

188 หินคริสตัลขาว?

ฝูงชนรอบๆตะลึงงันเมื่อได้ยินราคา

เห็นได้ชัดว่าเหล่าเซี่ยงไม่มีทางยอมรับข้อเสนอของฮัสกี้

“ราคานี้แพงเกินไป”

“หลังจบศึกยึดค่ายมนุษย์หมูป่า ราคาอุปกรณ์สีขาวเลเวล 4 5 ในค่ายตอนนี้ค่อนข้างแน่นอน สามารถระบุคร่าวๆได้”

“สำหรับชิ้นสำคัญๆอย่างอาวุธหรือชุดเกราะ โดยเฉลี่ยแล้วจะราคาไม่เกิน 20 หินคริสตัลขาว ส่วนชิ้นอื่นๆที่ไม่ค่อยสำคัญจะราคาเฉลี่ยที่ 15 หินคริสตัลขาว”

ฮัสกี้ร้องสวน “ฮ่ง แล้วอุปกรณ์พวกนั้นมันเทียบกับอุปกรณ์ของเจ้านายได้ไหม? อุปกรณ์ของเจ้านายมีแต่คุณภาพสูง ดังนั้นเปิ่นหวังมั่นใจว่าราคาที่เสนอไปเหมาะสมแล้ว!”

สมกับที่เป็นฮัสกี้ผู้ปลิดชีพผู้บัญชาการมนุษย์หมูป่าและเป็นสัตว์วิญญาณที่มีผู้นำฮังเป็นเจ้าของ

ช่างเป็นฮัสกี้ที่หนักแน่นและมีความสามารถในการเจรจาอย่างแท้จริง!

ฮัสกี้กับเหล่าเซี่ยงเริ่มเปิดสงครามจิตวิทยาทันที เกิดการถกเถียงกันอย่างดุเดือด

เหล่าเซี่ยงทำธุรกิจมานานกว่า 10 - 20 ปี ไม่เคยเจอคู่ค้าที่ยากเกินจะรับมือมาก่อน

ทว่าในวันนี้ ไม่นึกฝันเลยว่าเขาจะพ่ายแพ้ให้แก่ฮัสกี้!

เจ้าหมาไม่ใช่แค่ฉลาดเท่านั้น

แต่อย่าลืมว่ามันมีสามหัวและสามปาก!

รุมกันแบบนี้อย่าเรียกฮัสกี้เลย เรียกหมานรกเถอะ!

สุดท้าย เหล่าเซี่ยงก็ยอมซื้ออุปกรณ์ที่กล่าวมาในราคา 150 หินคริสตัลขาว

ฮังอวี่พอใจมาก เขาย่อมเข้าใจสภาพตลาดล่าสุดหลังจากยึดค่ายมนุษย์หมูป่า ดังนั้นคำนวณว่าอุปกรณ์ที่เหล่าเซี่ยงเลือกน่าจะขายได้ราวๆ 120 หินคริสตัล และส่วนใหญ่เป็นชุดเซ็ทการ์กอยล์ที่ดึงราคาโดยรวมให้สูงขึ้น หากไม่มีมัน เกรงว่าราคาชิ้นอื่นๆรวมกันคงไม่ถึง 100

แต่หวังเอ๋อกลับช่วยให้เขาขายได้กำไรกว่าที่คาดไว้ถึง 30 หินคริสตัลขาว!

ฮังอวี่หยิบอุปกรณ์เหล่านั้นขึ้นมา แลกเปลี่ยนกับเหล่าเซี่ยงเสร็จสิ้น “ซื้อครั้งเดียวจ่ายได้เป็นร้อยหินคริสตัลขาว เหล่าเซี่ยง ตอนนี้ดูเหมือนคุณจะรวยแล้วนะ”

“หยุดเลย ฉันไม่อยากฟังอะไรอีกแล้ว!” เหล่าเซี่ยงมองฮัสกี้สามตัวที่นั่งยองๆ แลบลิ้นหอบหายใจ “ผู้นำฮังมีสุนัขเทพแบบนี้ ต่อไปคิดเอาเปรียบคุณคงยากแล้ว!”

ฮัสกี้พอได้ยินยิ่งกระดิกหางอย่างมีความสุข มันคิดในใจ ‘เปิ่นหวังทำประโยชน์ให้เจ้านายได้อีกแล้ว!’

แต่ทางฝั่งฮังอวี่กลับไม่คิดแบบนั้น เพราะเขารู้ว่าเหล่าเซี่ยงฉลาด แล้วอีกฝ่ายจะยอมเป็นฝ่ายขาดทุนได้อย่างไร?

การที่เขากล้าทุ่มเงิน 150 หินคริสตัลขาวเพื่อซื้อพวกมัน นั่นแสดงว่าเหล่าเซี่ยงมั่นใจว่าสามารถนำไปขายได้ในราคาที่สูงกว่า!

อย่างไรก็ตาม แม้จะสามารถนำไปขายได้ในราคาสูงกว่า แต่จะได้เงินมากน้อยเท่าไหร่ นั่นขึ้นอยู่กับคอนเนคชั่นและความสามารถ

ฮังอวี่ขายราคานี้ในค่ายโลกวิญญาณ กล่าวได้ว่าค่อนข้างพอใจแล้ว

จากนั้น ก็มีคนตบเท้าเข้ามาซื้ออุปกรณ์ไปอีกหลายชิ้น

ส่วนใหญ่เป็นอุปกรณ์ที่เหลือค้างของฮังอวี่ เป็นพวกอุปกรณ์เลเวล 4 5

ส่วนอุปกรณ์เลเวล 6 7 ที่พึ่งได้มาในวันนี้ ไม่ง่ายเลยที่จะขาย แต่หลังจากขายอุปกรณ์ไปได้หลายชิ้น ทำให้ตอนนี้เขามีหินคริสตัลขาว 200 กว่าก้อนแล้ว ซึ่งมากพอที่จะแก้ปัญหาขาดแคลนค่าใช้จ่ายของเขาได้

แต่ในตอนนั้นเอง

มีเสียงดังมาจากอีกฟากของค่าย

กองกำลังชั้นยอดหลายคนกลับมาพร้อมกัน

“พี่มหาเทพ!”

เจียงหนานได้ยินว่าฮังอวี่กลับมาแล้วและกำลังตั้งแผงลอยขายของ

ดังนั้นเธอเลยรีบวิ่งมาหาเขาทันที

ฮังอวี่พยักหน้าให้เจียงหนาน “กลับมาช้าจัง วันนี้ไปล่ามอนสเตอร์ที่ไหนกันมา?”

“พวกเรายึดค่ายใหญ่เลเวล 4 ทางโซนตะวันออกได้ ถึงจะไม่ยากเท่าค่ายมนุษย์หมูป่า แต่ก็สูญเสียคนไปมากเหมือนกัน ยังไงก็ตาม โชคดีก็คือผลกำไรตอนท้ายค่อนข้างดี!” เจียงหนานกล่าวเสริม “แต่ถ้าพี่มหาเทพไปด้วย พวกเราคงเลี่ยงการสูญเสียได้มากกว่านี้เยอะ”

ฮังอวี่อดไม่ได้ที่จะหัวเราะและส่ายหัว

นี่เธอเห็นว่าฉันเป็นมหาเทพจริงๆสินะ!

ขณะเดียวกัน ฮังอวี่สังเกตเห็นว่าเหล่าเซี่ยง จางเสี่ยวเฉียง ฉูเทียนหัว เฉินหยู และคนอื่นๆกำลังตรงเข้ามา

ฮัสกี้ร่าเริงขึ้นมาทันที ในสมองมันเกิดเพียงความคิดเดียว

‘อาหารเรียกน้ำย่อยจบไปแล้ว ได้เวลาอาหารจานใหญ่เสียที--

--สุนัขขอสาบานว่าจะไม่ทำให้เจ้านายผิดหวัง!’