ตอนที่แล้ว752 - คัมภีร์โบราณที่ยังมีชีวิต 
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป754 - ศัตรูของคนทั้งโลก 

753 - ข่าวของหนานหนาน 


753 - ข่าวของหนานหนาน

เย่ฟ่านทิ้งหินต้นกำเนิดสวรรค์ชิ้นใหญ่ใส่ลงในหม้อปราณปฐพีต้นกำเนิดด้วยความรู้สึกสบายใจ

“ระวัง ทันทีที่ปราชญ์ชราคนนี้หลุดพ้น เราทุกคนต้องตาย!”

จักรพรรดิดำมีท่าทางระมัดระวังอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

เย่ฟ่านตกใจ เขารู้สึกได้ถึงพลังปราณอันน่าสะพรึงกลัวที่แทรกซึมอยู่ในหม้อซึ่งมีต้นกำเนิดมาจากต้นกำเนิดสวรรค์ที่เขาเพิ่งใส่เข้าไป

“ออกไปเร็ว หาที่หลบ”

เขาตัดสินใจอย่างรวดเร็ว แม้ว่าคัมภีร์โบราณที่เก่าแก่ที่สุดทั้งสองเล่มจะเปรียบได้กับคำภีร์เซียน แต่ชีวิตของพวกเขาต่างหากคือสิ่งสำคัญที่สุด

เมื่อพวกเขาถอยออกมาก็ได้ยินเสียงกรีดร้องของผู้คนมากมายซึ่งน่าสลดใจอย่างถึงที่สุด

"นักพรตอีกา…”

หัวใจของเย่ฟ่านสั่นไหวเขาเห็นอีกาเฒ่าในรังหมื่นมังกรและร่างกายของเขาก็เต็มไปด้วยเลือด

นักพรตอีกาเป็นคนที่มีทักษะและความแข็งแกร่งที่ยอดเยี่ยมและเขาก็เป็นรุ่นเดียวกับนักพรตมังกรแดง ในโลกปัจจุบันมีเพียงไม่กี่คนที่สามารถต่อสู้กับเขาได้

เขาไม่ได้แยกตัวออกจากวงล้อม แต่ค้นหาสมบัติในรังหมื่นมังกรโดยไม่เกรงกลัว

จากนั้นนักพรตอีกาก็สาบสูญไปอย่างไร้ร่องรอย พวกเขาออกไปค้นหาสมบัติตามเส้นทางของตัวเอง

หนานกงเจิ้งและนักพรตอีกา... ไม่ใช่คนเพียงสองคนที่เข้ามา คนส่วนใหญ่ก็เข้ามาถึงแล้วเช่นกัน

ผู้ยิ่งใหญ่ที่ไม่มีใครเทียบเหล่านี้มีพลัง พวกเขากล้าที่จะจู่โจม ดินแดนลึกลับทั้งหมดที่อยู่ในโลก เมื่อพวกเขามาถึงแล้วมันไม่มีทางที่จะมีใครกลับไปอย่างมือเปล่า

เมื่อค้นหาอีกชั่วครู่ พวกเขาก็ค้นพบยาเซียนแห่งความเป็นอมตะที่ก่อตัวอยู่บนเนินเขาขนาดใหญ่ มันหยั่งรากในกองหินต้นกำเนิดข้างโลงศพโบราณที่อยู่ข้างหน้า และรูปร่างของมันก็มีความสดใสอย่างน่าเหลือเชื่อ

"เจ้าสามารถใช้ค่ายกลของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่เพื่อหยิบยาวิเศษมาได้หรือไม่?” เย่ฟ่านถาม

"มันยากมาก”

สุนัขตัวใหญ่สีดำส่ายหัวและถอนหายใจ ที่ด้านบนสุดของยาศักดิ์สิทธิ์โบราณคือมังกรตัวเล็กที่ลอยไปมา

“คราวที่แล้วข้าเกือบจะหยิบมันขึ้นมาได้ แต่คราวนี้มันยากเกินไป” เย่ฟ่านรู้สึกเสียใจมาก

ยาเซียนแห่งความเป็นอมตะแกว่งไปมาทำให้ตลบอบอวลไปด้วยกลิ่นอายความเป็นมงคล และกลิ่นหอมของยาก็ยิ่งแรงขึ้น มังกรน้อยตัวนั้นกำลังเหลือบมองพวกเขาด้วยสีหน้าเย้ยหยัน

“บัดซบ ไม่ใช่ว่าจักรพรรดิคนนี้ไม่เคยกินยาเซียนมาก่อน แม้แต่ตัวที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าเจ้าบิดาคนนี้ก็เคยกินมาแล้ว” จักรพรรดิดำแยกเขี้ยว

ยาเซียนลอยขึ้นจากพื้นดินและเหยียดรากของมันเหนือกองหินต้นกำเนิดราวกับกำลังเยาะเย้ยพวกเขา

“ยาเซียนนี้มันซุกซนเกินไป...” เย่ฟ่านคันมืออยากที่จะจับมันทันที

ทันใดนั้นเย่ฟ่านก็ตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่าง เขาหยิบคัมภีร์เซียนออกมาและเขย่ามันอย่างแรง

ยาเซียนมังกรรู้สึกหวาดกลัวเป็นอย่างมากเมื่อเห็นฉากนี้ จู่ๆ มันก็กลายเป็นไฟที่ลุกโชนและซ่อนตัวอยู่ในกองหินต้นกำเนิดสวรรค์

เย่ฟ่านถือคำภีร์เซียนและบินไปข้างหน้าด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย

“ครืน”

ยาเซียนมังกรสัมผัสได้ถึงอันตรายที่กำลังใกล้เข้ามา มันผุดขึ้นจากพื้นดินและพุ่งเข้าสู่ส่วนลึกของรังหมื่นมังกรด้วยความกลัวอย่างถึงที่สุด

“จับมันไว้!” เย่ฟ่านตะโกน

จักรพรรดิดำเตรียมตัวมาเป็นเวลานาน และเร่งเร้าค่ายกลที่ไม่สมบูรณ์ให้ข้ามไปข้างหน้าเพื่อจับยาเซียนมังกร

“อย่าคิดว่าจะหนีไปได้!”

ความว่างเปล่าสั่นสะท้าน และแสงอันเจิดจ้าของยาเซียนก็เปล่งแสงระยิบระยับ มันปลดปล่อยกลิ่นหอมให้ฟุ้งกระจายไปทั่วรังหมื่นมังกร

ปัง!

มันทะลวงผ่านการกักขังและเปิดช่องสีทองในความว่างเปล่าก่อนจะหายไปในพริบตา

“ให้ตายสิ เจ้าหนูนี่เคลื่อนไหวได้เร็วจริงๆ แม้แต่ค่ายกลของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ก็ไม่สามารถจับตัวมันได้!” จักรพรรดิดำรู้สึกท้อแท้

เย่ฟ่านตื่นเต้นและรีบหยิบหม้อหยกสีขาวออกมารวบรวมของเหลวศักดิ์สิทธิ์สีทองในความว่างเปล่าอย่างรวดเร็ว

"อา อย่างน้อยมันก็ยังทิ้งอะไรไว้ให้เราบ้าง ... " จักรพรรดิดำวิ่งไปพร้อมกับกรีดร้อง

มีของเหลวทั้งหมดสามสิบหกหยด ของเหลวศักดิ์สิทธิ์สีทองในความว่างเปล่ามีกลิ่นหอมที่ตลบอบอวล และทุกหยดเป็นเหมือนไข่มุกแวววาว เต็มไปด้วยความสุกใส

"ลูกแก้วมังกร คราวนี้พลังชีวิตของสหายมังกรน้อยเสียหายไปเกินครึ่งแล้ว นั่นเป็นชะตากรรมที่เจ้ายั่วยุจักรพรรดิคนนี้” จักรพรรดิดำหัวเราะ

เย่ฟ่านเก็บหยดเลือดสีทองทั้งหมด แต่กลิ่นหอมของสรรพคุณทางยายังคงฟุ้งกระจายอยู่ในอากาศ

“ไปกันเถอะ...”

เย่ฟ่านกล่าว หากพวกเขาอยู่ที่นั่นต่ออุบัติเหตุก็อาจเกิดขึ้นได้

พวกเขารีบมาถึงสนามรบข้างหน้าอย่างรวดเร็วด้วยความช่วยเหลือของค่ายกลของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่

ในเวลานี้ผนังถ้ำเต็มไปด้วยเลือด เนื้อและกระดูกมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง

“ผู้อาวุโส มาทางนี้!”

เย่ฟ่านแอบส่งเสียงไปยังราชินีศักดิ์สิทธิ์แล้วเรียกหาปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์ตระกูลเฟิงเพื่อให้ทั้งสองคนหลบหนีพร้อมกับพวกเขา

ราชินีศักดิ์สิทธิ์และปรมาจารย์แห่งตระกูลเฟิงรีบวิ่งเข้ามาก่อนที่ค่ายกลเคลื่อนย้ายจะพาทุกคนหลบหนีออกจากที่นี่อย่างรวดเร็ว

แม้ว่าค่ายกลของจักรพรรดิโบราณจะไม่สมบูรณ์ แต่ก็เพียงพอที่จะทำให้พวกเขาอยู่ห่างจากรังหมื่นมังกรได้อย่างง่ายดาย

เวลาไม่นานนักดวงตาของพวกเขาเป็นประกายและรีบออกจากความว่างเปล่ามาถึงด้านนอก

"ช่างเป็นหายนะที่ยิ่งใหญ่อย่างแท้จริง!” ปรมาจารย์แห่งตระกูลเฟิงถอนหายใจ

“ข้าอยากกลับไปทะเลสาบหยกเพื่อแจ้งข่าวให้ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายมาช่วยเหลือสหายที่ติดอยู่ข้างใน” ราชินีศักดิ์สิทธิ์กล่าว

“การเคลื่อนย้ายผ่านค่ายกลนั้นต้องเตรียมการเป็นเวลานานผู้เยาว์ไม่สามารถช่วยเหลือได้”

ใบหน้าของเย่ฟ่านไม่เปลี่ยนแปลง ความปรารถนาของเขานั้นชัดเจนว่าจะไม่ยอมให้ผู้คนที่อยู่ข้างล่างรอดชีวิตแม้แต่คนเดียว

จากนั้นเย่ฟ่าน จักรพรรดิดำ และวานรศักดิ์สิทธิ์ก็เคลื่อนย้ายผ่านค่ายกลหายตัวไปจากที่นี่อย่างไร้ร่องรอย

ไม่จำเป็นต้องคิดเกี่ยวกับมัน ไม่ว่าคนที่อยู่ข้างล่างจะรอดชีวิตกลับมาหรือไม่สุดท้ายตัวเขาก็จะกลายเป็นศัตรูกับคนทั้งโลกอยู่ดี

เย่ฟ่านไม่ต้องการไปทะเลสาบหยกอีกต่อไป เขาต้องการที่จะเข้าสู่ความสันโดษอย่างเร็วที่สุด

“ไปรับเสี่ยวหนานหนาน” เย่ฟ่านกล่าว

ที่รังหมื่นมังกรมันอันตรายเกินไป เขาไม่กล้าปล่อยให้หลี่เหอซุยและคนอื่นๆ ไปกับพวกเขา ดังนั้นทุกคนจึงตกลงนัดพบกันที่เมืองเล็กๆ แล้วหนีไปด้วยกัน

"เย่น้อยเจ้ามาแล้ว เจ้าไม่ได้ตกหลุมพรางคนพวกนั้นใช่ไหม?

หลี่เหอซุยถามด้วยความประหลาดใจ

"พวกเขาบังคับข้าเอง" เย่ฟ่านกางมือออก   

"โอ้สวรรค์ เย่ฟ่านนี่มันเรื่องใหญ่แค่ไหน ถ้าคนเหล่านั้นถูกฆ่าตายต่อให้เป็นนรกก็ไม่สามารถซ่อนตัวเจ้าได้” เจียงฮ่วยเหรินมีสีหน้าบิดเบี้ยวยิ่งกว่าร้องไห้

“ฮ่าๆๆ” เย่ฟ่านหัวเราะอย่างมีความสุข

“เจ้ายังจะหัวเราะอีกหรือ แม้แต่การตายของปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์เพียงคนเดียวก็สามารถพลิกคว่ำตงหวงได้แล้ว ไม่รู้ว่าการไปครั้งนี้จะมีปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์มากมายเท่าไหร่ที่ต้องตาย...” อู๋จงเทียนกล่าว   

"ไม่ต้องห่วงหลังจากนี้ศัตรูของพวกเราจะลดลงไปมาก…“เมื่อพูดถึงเรื่องนี้เย่ฟ่านก็ตกใจและพูดว่า”หนานหนานอยู่ที่ไหน?

“ผู้อาวุโสนิกายหยินหยางยึดตัวนางไว้เพื่อป้องกันไม่ให้เราพานางออกจากทะเลสาบหยก!”

จักรพรรดิดำโกรธ แต่เขาไม่สามารถทำอะไรกับมันได้

"พวกมันกำลังรนหาที่ตาย?”

เย่ฟ่านสะดุ้ง โจวหยวนเจียงผู้อาวุโสของนิกายหยินหยางไปที่ดินแดนต้องห้ามโบราณเพื่อหาทางดำเนินชีวิตต่อไป หลังจากที่ได้เห็นจักรพรรดิที่ไม่มีใครเทียบได้ของราชวงศ์ฮั่วโบราณกลายเป็นเถ้าถ่าน

เย่ฟ่านตัดหัวบุตรศักดิ์สิทธิ์และสตรีศักดิ์สิทธิ์ของนิกายนี้มันจึงทำให้เขามีความรู้สึกวิตกกังวลต่อความปลอดภัยของเสี่ยวหนานหนาน

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด