632 - กองกำลังอาณาจักรเซียน
1942 - กองกำลังอาณาจักรเซียน
ในระหว่างขั้นตอนนี้สือฮ่าวได้ลงมือแล้ว ก่อนหน้านี้เขาได้สังหารสิ่งมีชีวิตระดับราชาบางส่วนที่วิวัฒนาการกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลัง
แต่เมื่อเผชิญหน้ากับหมอกมืดมันยังคงทำให้เขารู้สึกเครียด เป็นเพราะความประมาทเพียงครู่เดียวอาจจะทำให้เขาจมอยู่ในความมืดมิดไปตลอดกาล
ทะเลแห่งสสารสีดำเป็นแหล่งที่มาของความหายนะครั้งใหญ่นี้พวกมันสามารถปกป้องทุกคนที่ฟื้นขึ้นมานอกจากนี้ยังทำให้พวกมันมีวิวัฒนาการ นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นไม่ใช่ตอนจบ!
หากโลกนี้ถูกกัดกร่อนโดยสมบูรณ์ผู้เชี่ยวชาญของโลกก็จะแข็งแกร่งยิ่งขึ้น
พวกเขาจะโจมตีซึ่งกันและกันกลืนกินโลหิตแก่นแท้ของสิ่งที่พวกเขาสามารถสังหารได้และกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม
ต๋อง!
เสียงกลองดังขึ้นภายในโลกนี้มันอู้อี้และที่น่าตกใจมาก
ดงดงดงดง…
จากนั้นเสียงกลองก็ดังออกมาอย่างต่อเนื่องดังและหนักหน่วงราวกับคลื่นมหาสมุทร ราวกับว่ามังกรบรรพบุรุษกำลังคำราม
ไม่ว่าจะอยู่ที่ใดผู้ฝึกฝนของโลกทุกคนสามารถได้ยินมันได้อย่างชัดเจน
“กองทหารของอาณาจักรเซียนมาแล้ว!” มีคนตะโกนด้วยความตื่นเต้นและดีใจมาก ผู้ฝึกฝนของนิกายต่างๆเกือบจะสิ้นหวังไปแล้ว
เมื่อพวกเขาได้ยินเสียงกลองพวกเขาก็เผยให้เห็นถึงความสุขในทันทีพวกเขาตอบรับเสียงกลองอย่างรวดเร็ว
แม้ว่าพวกเขาจะมาสายเพียงวันเดียว แต่ทุกคนก็ยังรู้สึกราวกับว่าหนึ่งปีผ่านไป นิกายใหญ่ต่างพากันถอนตัว แม้แต่ตระกูลอมตะของเก้าสวรรค์ก็เตรียมที่จะถอนตัวดังนั้นมรดกธรรมดาจะไม่ตื่นตระหนกได้อย่างไร?
คลื่นของกองกำลังมาถึงพวกเขาปรากฏขึ้นบนท้องฟ้านอกพื้นที่แห่งความมืด
มีผู้คนที่มาไม่มากนักทุกคนรายล้อมไปด้วยแสงเซียนธงสงครามผืนใหญ่โบกสะบัด
พลังแห่งความโกลาหลถูกปลดปล่อยออกมาครอบคลุมความผันผวนของพลังศักดิ์สิทธิ์ พวกมันถูกใช้เพื่อข่มขู่สิ่งมีชีวิตแห่งความมืดไม่ให้เคลื่อนที่มุ่งหน้าต่อไป
“มีเพียงกองทหารเดียวหรือ? พวกเขามีเพียงไม่กี่สิบคนเท่านั้นนี่มันน้อยเกินไป! พวกเขาจะสามารถหยุดสิ่งมีชีวิตแห่งความมืดได้จริงๆหรือ?” มีคนถามออกมาด้วยความสงสัย
ถ้าพวกเขาเป็นราชาอมตะนั่นก็เป็นเรื่องหนึ่ง แต่เมื่อพิจารณาจากชุดเกราะและส่วนอื่นๆ พวกเขาน่าจะเป็นนายพลสงครามอย่างชัดเจน
นี่คือผู้สูงสุดที่ยังไม่ได้ก้าวเข้าสู่อาณาจักรแห่งความเป็นอมตะ
“สถานการณ์เลวร้ายลงอย่างมาก ทุกคนจงถอยออกมาพวกเราจะยอมเสียดินแดนอีกหลายร้อยแคว้นเพื่อความมั่นคง!”
บนท้องฟ้ามีคนออกคำสั่ง
จากนั้นพวกเขาทั้งหมดก็ขี่สัตว์อสูรของพวกเขาด้วยความเร็วที่รวดเร็วมากเขตแดนแห่งความมืดถูกจำกัดไว้ไม่ให้สามารถเคลื่อนที่เข้ามาได้
“เราควรจะถอยออกไป!”
ผู้คนมากมายยอมแพ้ในท้ายที่สุดก็ถอยออกไปอีกหลายร้อยแคว้น
“นี่คือเส้นเลือดมังกรเราจะใช้มันเป็นเส้นแบ่ง ละทิ้งทุกอย่างในอีกด้านหนึ่งของเส้นนี้และถอยกลับเข้ามาด้านใน!” ผู้เชี่ยวชาญจากอาณาจักรเซียนตะโกน
ใบหน้าของผู้บ่มเพาะจำนวนมากจากสามพันแคว้นซีดจาง พวกเขายอมแพ้กับดินแดนมากเกินไป! ประตูภูเขาและสิ่งอื่นๆของพวกเขาไม่สามารถกู้คืนได้ตลอดกาล
อู๋…
เสียงแตรแตรสังข์ดังขึ้น เส้นทางโบราณปรากฏออกมาจากระยะไกล
กองทัพอาณาจักรเซียนที่แท้จริงปรากฏขึ้นมาเป็นจำนวนมากกองทหารที่โผล่ออกมาเข้าแถวอย่างเป็นระเบียบทุกคนตลบอบอวลไปด้วยหมอกเซียน
พวกเขาทุกคนล้วนแล้วแต่เป็นผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสิ้น!
“จัดตั้งรูปขบวนและลงมือตามที่ได้ฝึกฝนมา!” มีคนออกคำสั่ง
หงหลง!
ค่ายกลเซียนบินออกมาทีละชิ้นเปลี่ยนจากขนาดเท่านิ้วมือเป็นภูเขาขนาดยักษ์
พวกมันตกลงไปบนเส้นเลือดมังกรบนแผ่นดินใหญ่โดยยับยั้งเส้นแบ่งนั้นไว้ไม่ให้แสงแห่งความมืดสามารถเคลื่อนที่เข้ามาได้
จากนั้นธงสงครามศักดิ์สิทธิ์ก็ปรากฏทุกหนทุกแห่งพวกมันบินลงไปปักตามเส้นแบ่งนั้นเพื่อปิดกั้นหมอกมืดอย่างสมบูรณ์
เส้นเลือดมังกรเปลี่ยนไปกลายเป็นเหมือนกำแพง มันสูงใหญ่และโอ่อ่า
ตอนนี้ดินแดนเจ็ดร้อยแคว้นตกเป็นของแคว้นแห่งความมืดถูกตัดขาดที่นี่!
สามพันแคว้นสูญเสียหนึ่งในสี่ของดินแดนทันที!
กองกำลังของอาณาจักรเซียนไม่ได้ตั้งเป้าที่จะลงมือเข่นฆ่า แต่พวกเขาก่อตั้งกำแพงที่นี่สร้าง 'กำแพง' ที่แข็งแกร่งราวกับว่าพวกเขากำลังเผชิญหน้ากับศัตรูตัวฉกาจ!
ในดินแดนแห่งนี้จิตใจของผู้ฝึกฝนทุกคนจมลงรู้สึกว่าภัยพิบัตินั้นน่ากลัวยิ่งกว่าที่พวกเขาคาดการณ์ไว้
ในตอนแรกหลายคนรู้สึกว่าตราบใดที่อาณาจักรเซียนส่งกองกำลังออกมา พวกเขาจะสามารถครอบครองทุกสิ่งกวาดผ่านดินแดนแห่งความมืดช่วยพวกเขาจากภัยพิบัตินี้
อย่างไรก็ตามตอนนี้พวกเขาค้นพบว่าแม้แต่อาณาจักรเซียนก็ไม่สามารถกำจัดหมอกมืดเหล่านี้ พวกเขาทําได้เพียงปิดกั้นไม่ให้หมอกมืดเคลือบคลานเข้ามามากกว่านี้เท่านั้น
นี่ไม่ใช่สถานการณ์เชิงรุกที่พวกเขาเฝ้าหวัง แม้แต่อาณาจักรเซียนก็ทำได้เพียงตั้งรับเมื่อต้องเจอกับดินแดนแห่งความมืด
“ทำไมถึงเป็นแบบนี้” ใครบางคนถามด้วยเสียงแผ่วเบา
“ก่อนที่พวกมันจะเข้มแข็งขึ้นอย่างถึงที่สุดเหตุไฉนพวกเราไม่รีบจัดการมัน” แม้แต่ปรมาจารย์นิกายบางคนในสามพันแคว้นก็ยังสับสน
ตอนนี้ในขณะที่สิ่งมีชีวิตแห่งความมืดยังคงพัฒนาอยู่ นี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดที่จะดำเนินการไม่ใช่หรือ?
“พวกเจ้าเข้าใจอะไร? สิ่งที่น่ากลัวคือสสารมืด! ต่อให้เป็นนักรบจากอาณาจักรเซียนแต่เมื่อเผชิญหน้ากับพวกมันก็มีเพียงความตายเท่านั้นที่รออยู่” ทหารคนหนึ่งตำหนิออกมา
เมื่อพูดคำเหล่านี้หัวใจของทุกคนหนาวเหน็บราวกับว่าตกลงไปในหล่มน้ำแข็ง
ความมืดนี้น่ากลัวเพียงใด?
“ความไม่เป็นมงคลนี้น่ากลัวเกินกว่าจินตนาการของพวกเจ้าไปมาก!”
“ เราต้องเข้าใจว่าสิ่งมีชีวิตแห่งความมืดล้วนเป็นผู้คนในดินแดนแห่งนี้ที่ถูกสังหารไปแล้ว แต่สิ่งมีชีวิตแห่งความมืดที่ทรงพลังที่แท้จริงยังไม่ปรากฏตัว
หากพวกมันพุ่งเข้าใส่อย่างบ้าคลั่งและพวกเราถูกซุ่มโจมตีโดยสิ่งมีชีวิตแห่งความมืดที่แท้จริงแม้แต่อาณาจักรที่เหลือพวกเราก็ไม่สามารถรักษาไว้ได้”
คำพูดของนายพลสงครามอาณาจักรเซียนทำให้จิตใจของพวกเขาสั่นสะเทือนอย่างมาก
หายนะแห่งความมืดที่แท้จริงนี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น มันเพิ่งปะทุขึ้นสิ่งมีชีวิตที่ชั่วร้ายที่สุดที่แท้จริงยังไม่ปรากฏตัว
นี่มันน่ากลัวจริงๆ หากผู้เชี่ยวชาญของอาณาจักรเซียนจำนวนมากร่วงหล่นที่นี่พวกเขาก็จะถูกปลุกชีพขึ้นมาและกลายเป็นสิ่งมีชีวิตแห่งความมืดที่ทรงพลังที่สุด?
เมื่อพวกเขาคิดถึงสิ่งเหล่านี้ร่างกายของหลายคนก็เย็นเยียบ สสารแห่งความมืดประเภทนี้ไม่สามารถจัดการได้
ยิ่งพวกเขาต่อสู้มากเท่าไหร่ทหารอีกฝ่ายก็จะได้รับมากขึ้นและยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้น!
“พวกเขาจะจัดการสถานการณ์นี้ได้อย่างไร? สิ่งนี้ท้าทายเหตุผลปกติไปจนหมดสิ้น!” แม้แต่ผู้สูงสุดของตระกูลอมตะก็ยังถอนหายใจอย่างเศร้าโศก
ความมืดนี้คือสสารอะไรกันแน่? มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเข้าใจ
ทุกคนพบว่ามันยากที่จะจินตนาการว่าสิ่งมีชีวิตที่ตายแล้วฟื้นขึ้นมาได้อย่างไรพวกมันจะแข็งแกร่งยิ่งขึ้นได้อย่างไร
“สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับการต่อสู้ที่เก่าแก่ที่สุดมันมาจากต้นกำเนิดแห่งชีวิตไม่ใช่สิ่งที่พวกเจ้าจะเข้าใจได้!” นายพลคนหนึ่งของอาณาจักรเซียนกล่าว
บนเส้นเลือดมังกรนี้ธงสงครามผืนใหญ่โบกสะบัดกองทหารจำนวนมากจากอาณาจักรเซียนประจำการอยู่ที่นี่
พวกเขาทุกคนจริงจังอย่างไม่น่าเชื่อจ้องมองไปที่สถานการณ์ทางด้านนี้ด้วยความระมัดระวัง
ในความเป็นจริงแม้แต่ผู้บ่มเพาะของอาณาจักรเซียนก็รู้สึกเหมือนกันว่าหมอกความมืดไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะจัดการ
มีเพียงผู้แข็งแกร่งที่แท้จริงเท่านั้นที่เข้าใจและสามารถเผชิญหน้ากับมันได้