เล่ม2 : บทที่ 141 – ทะเลสาบใต้ดิน
“ขอบใจนะวานซ์ เจ้าช่วยพวกเราไว้” โนอาห์พยักหน้าและนั่งลงกับพื้น ความพยายามทำลายหมอกทั่วทั้งพื้นที่ของชั้นที่สี่ทำให้เขาเหนื่อยล้าอย่างมาก เขาต้องพัก “ภาพลวงตาที่เจ้าเห็น...” โนอาห์ชูมือขึ้นเพื่อแทรกการพูด “อย่าคิดมากเลย ทุกคนล้วนมีเรื่องที่ทำให้จิตใจบอบช้ำกันทั้งนั้น” อีกสามคนต่างพยักหน้าและก้มศีรษะ...
