ตอนที่ 026 มื้ออาหารที่จบอย่างรวดเร็ว

โชคชะตาได้เปลี่ยนไปแล้ว คุณปู่ได้ส่งซูแคนไปเผิงเฉิง การดูตัวอีก ในชีวิตก่อนหน้านี้ไม่เคยมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมาก่อน

ซูแคนรู้ว่าทุกอย่างที่เขาทำเริ่มส่งกระทบบางอย่างกับเขาแล้ว

"ซูแคน ดื่มก่อนๆ!!"

ลุงหวางเทไวน์ให้ซูแคน

"ขอบคุณครับลุงหวาง"

ซูแคนพยักหน้าและดื่มไวน์ของลุงหวาง

"ลุงเห็นซูแคนเมื่อสองปีก่อน ตอนนั้นยังไม่หล่อเท่าตอนนี้เลยนี่น่า ยิ่งโตยิ่งหล่อนะเนี่ย"

ลุงหวางพูดขณะที่ซูแคนกำลังจิบไวน์ในมือ

สายตาป้าโจวมองมาที่ไปซูแคน

"หวางเจี๋ย"

เธอหันไปทางลูกสาวของเธอ และพูดอย่างรวดเร็วกับลูกสาวของเธอ

"ปิ้งขนมปังให้พี่ซูแคนหน่อยสิ"

"พี่ซูแคน เดี๋ยวหนูปิ้งขนมปังให้นะ"

หวางเจี๋ยหยิบกระปุกแยมตรงหน้าเธอมาเพื่อจะทาแยมลงบนขนมปัง

"ขอบใจนะ!!"

ซูแคนพยักหน้า

สายตาของพวกเขาทั้งสองสบกันเล็กน้อย

ลุงหวางและป้าโจวชำเลืองมองกันเล็กน้อย แล้วอดไม่ได้ที่จะทำท่าทีดีใจออกนอกหน้า เมื่อเห็นซูแคนมองลูกสาวของพวกเขา

ตอนนี้ซูเจียงกัวได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นรองหัวหน้าแผนกระดับสามในเวลาอันรวดเร็ว แถมยังได้รับคำชมมากมายจากระดับสูงอีก

ตอนนี้เปรียบเสมือนซูเจียงกัวเป็นดาวรุ่งที่อนาคตไกลสุดๆในวงการแล้ว

พวกเขาไม่ได้คิดจะให้ลูกของเขามาแต่งงานกับซูแคนแต่แรกอยู่แล้ว พวกเขาหวังผลประโยชน์จากตระกูลซูเท่านั้น

การที่ซูเจียงกัวได้เลื่อนตำแหน่งเร็วขนาดนี้ อาจทำให้ซูเจียงกัวได้เลื่อนเป็นผู้นำตระกูลก็ได้

หากหวางเจี๋ยแต่งงานกับซูแคน ครอบครัวของเขาก็จะได้รับผลประโยชน์จากตระกูลซูเต็มๆ

"ลุงหวาง ป้าโจว ดื่มพร้อมกันเถอะครับ"

ซูแคนยกแก้วขึ้นและรอให้ลุงหวางกับป้าโจวถือแก้วก่อนแล้วจึงดื่ม ซึ่งมันทำให้ทั้งคู่รู้สึกประทับใจในตัวซูแคนเพิ่มขึ้นไปอีก พวกเขาทั้งคู่รู้สึกได้เลยว่าซูแคนเป็นผู้ใหญ่ที่ดูมีประสบการณ์ และเป็นสุภาพบุรุษมาก

"ซูแคน!!"

ลุงหวางวางแก้วลงแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า

"ตอนนี้ก็อายุยี่สิบแล้วสินะ เลือกที่จะทำงานแผนกไหนกันล่ะ"

ซูแคนเอนหลังเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า

"ผมยังไม่อยากทำงานครับ ผมอยากเที่ยวเล่นไปก่อน"

"อะไรนะ"

สีหน้าของป้าโจวเปลี่ยนไป

ลุงหวางถามต่อด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ

"ไม่อยากทำงานงั้นเหรอ?"

"แสดงว่าวางแผนไปทำงานต่างประเทศงั้นเหรอ ?"

"ไปต่างประเทศ?"

หวางเจี๋ยพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น

"พี่ซูแคนก็จะไปทำงานต่างประเทศเหรอคะ? หนูเคยได้ยินมาว่าไปต่างประเทศสามารถทำเงินได้มากกว่าอยู่ที่นี่ถึงสามเท่า นอกจากนี้ยังได้อยู่ในห้องสุดหรู ชั้นสูง วิวสวยอีกต่างหาก"

"เปล่าหรอก!!"

ซูแคนส่ายหัวและพูดอีกด้วยว่า

"ผมไม่ได้วางแผนไปต่างประเทศด้วยครับ"

ป้าโจวและลุงหวางตกตะลึงเมื่อได้ยินคำพูดของซูแคน และดูผิดหวังอย่างมาก

เมื่อมองดูสีหน้าของลุงหวางและป้าโจว ดวงตาของซูแคนหรี่ลงเล็กน้อย และยิ้มที่มุมปาก

แน่นอนว่า…

ในชาติก่อนไม่มีการดูตัวอะไรกันแบบนี้ ซูแคนเข้าใจทันทีว่าลุงหวาง และป้าโจวทั้งคู่กระตือรือร้นที่จะประสบความสำเร็จโดยใช้ทางลัดเป็นเป็นตระกูลซู

ไม่แปลกใจเลยที่ครอบครัวซูในชาติที่ล้มละลาย ตอนที่แม่ของเขาไม่เหลืออะไรเลย ป้าโจวไม่เคยที่จะคิดมาเยี่ยมแม่สักครั้ง

ซูแคนได้รับโอกาสแก้ไขชีวิตแล้ว เขาจะเลือกเส้นทางเดินของเขาอย่างดีไม่พลาดเหมือนชาติก่อน

"ลูกคนนี้"

แม่ของซูเห็นว่ามีบรรยากาศเริ่มจะกร่อย เธอจึงรีบพูดขึ้นมาอย่างรวดเร็วว่า

"ซูแคนตอนนี้ยังเด็กอยู่เลย บางทีอีกสองปีความคิดของเขาอาจจะเปลี่ยนไปแล้วก็ได้"

"ใช่แล้ว มาดื่มกันเถอะ! !"

พ่อพูดเสริมอีกคน

บรรยากาศในห้องก็ผ่อนคลายลง แต่ลุงหวางและป้าโจวทั้งสองไม่ได้พูดกับซูแคนอีกเลย

ทั้งสองมองซูแคนเป็นคนที่ไม่มีความทะเยอทะยาน ไม่มีประโยชน์อะไรกับพวกเขาอีกแล้ว

นอกจากนี้ ตำแหน่งหัวหน้าตระกูลคนต่อไปตอนนี้ซูเจียงจุนยังเป็นอันดับ 1 อยู่

รอยยิ้มของหวางเจี๋ยก็เริ่มจางลงอย่างเห็นได้ชัด

ซูแคนรู้สึกสบายใจขึ้น เขาไม่ได้สนใจครอบครัวนั้นสักนิด เขากินและดื่มอย่างมีความสุข

ไม่นานมื้ออาหารก็จบลง...

"ซูเจียงกัว ไว้เจอกันใหม่นะ"

ลุงหวางและพ่อจับมือกันก่อนจะเดินจากไป

แม่มองไปยังครอบครัวป้าโจวที่กำลังเดินออกไป และตบไหล่ซูแคน

"ลูก !! พูดให้มันดีๆหน่อยไม่ได้รึไง หวางเจี๋ยดูเงียบไปเลยหลังจากที่ลูกพูดออกมา!!"

หวางเจี๋ยคงถูกลุงหวางกับป้าโจวบอกให้ตีสนิทกับเขาแน่ๆ แต่เจอแบบนี้เธอก็ไปไม่เป็นเหมือนกัน! !

มาตัดสินซูแคนจากคำพูดเพียงไม่กี่คำ ซูแคนติดว่าพวกนั้นสมควรโดนแบบนั้นแล้วแหละ

ซูแคนขออยู่เป็นโสดดีกว่า ถ้าจะให้พ่อกับแม่มาหาคู่ให้กับเขา

"แม่ครับ!!"

ซูแคนพูดอย่างช่วยไม่ได้

"แม่คิดจริงๆเหรอครับว่า ลุงหวางกับป้าโจวอยากให้หวางเจี๋ยมาตีสนิทกับผมโดยไม่มีจุดประสงค์อื่น"

พ่อยิ้มเล็กน้อยข้างๆเขา

แม่สะดุ้งเล็กน้อย แล้วถอนหายใจ

"ช่างมันเถอะ ลูกโตแล้วนิ ทำตามใจตัวเองเถอะ!!"

เธอกับป้าโจวเป็นเพื่อนกันมานานหลายปี เธอก็รู้ดีว่าเพื่อนของเธอเป็นคนยังไง

ที่วันนี้เพื่อนเธอนัดมากินข้าวเย็น เป็นเพราะสามีของเธอได้รับการเลื่อนตำแหน่งแน่ๆ

"เอาน่า"

พ่อมองไปที่แม่ที่กำลังถอนหายใจ ยิ้มและโอบไหล่แม่แล้วพูดว่า

"ซูแคนโตแล้ว ให้เขาตัดสินใจเรื่องของตัวเองเถอะ กลับบ้านกันเถอะ!!"

"ค่ะ!!"

แม่พยักหน้า

ทั้งสามคนเดินออกจากห้องทานอาหารส่วนตัวไปที่โถงต้อนรับ จากนั้นก็เดินออกไปยังข้างนอก มีคนขับรถของซูเจียงกัวขับรถมารออยู่แล้ว

"ไปให้พ้น…"

ในขณะนี้ ซูแคนได้ยินเสียงดังอยู่ไม่ไกล

เขาหันหน้าไปมอง และเห็นชายคนหนึ่งกับผู้หญิงคนหนึ่งเตะขอทานข้างๆ พวกเขาอยู่...

หลังจากที่ขอทานถูกเตะออกไป เขาก็เดินโซเซไปทางในความมืด

ซูแคนขมวดคิ้วเล็กน้อย

"พ่อครับ แม่ครับ กลับไปก่อนเลยนะครับ ผมมีธุระต้องไปทำก่อน เดี๋ยวผมจัดการเสร็จจะรีบกลับครับ"

หลังจากที่ซูแคนพูดจบ เขาก็วิ่งออกไป