ตอนที่แล้วอาณาจักร ฮาร์ดี้ 1945 ตอนที่ 59 เพลงนี้กำลังโด่งดังแล้ว
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปอาณาจักร ฮาร์ดี้ 1945 ตอนที่ 61 ถูกปล้น

อาณาจักร ฮาร์ดี้ 1945 ตอนที่ 60 โอกาสมาถึงแล้ว


ตอนที่ 60 โอกาสมาถึงแล้ว

แก๊งสเปน

ตอนนี้แดนี่กำลังนั่งอยู่ในสำนักงานของเขาพร้อมกับซิการ์ในปาก ดวงตาของเขาปิดลงเล็กน้อย พร้อมกับที่เครื่องเล่นแผ่นเสียงกำลังเล่นเพลงสการ์โบโรแฟร์

แดนี่ประทับใจมากเมื่อได้ยินเพลงนี้ครั้งแรก

เขารักมันมากจนหาซื้อแผ่นเสียงเพลงนี้จากคนรู้จักที่สถานีวิทยุเป็นการส่วนตัว

“ก๊อกก๊อกก๊อก!”

เสียงเคาะประตูสำนักงานดังขึ้น

แดนี่ขมวดคิ้วเล็กน้อย

เขานั้นเกลียดการถูกรบกวนในเวลาที่กำลังพักผ่อนที่สุด

“เข้ามา”

ประตูสำนักงานเปิดออก ชายวัยสี่สิบเดินเข้ามา เขามีรูปร่างค่อนข้างผอม ใบหน้ายาว และสวมแว่น ซึ่งลักษณ์ของเขานั้นดูเหมือนอาจารย์ที่ควรอยู่ในมหาวิทยาลัยมากกว่าในแก๊งอันธพาลแบบนี้

คนนี้คือชาร์ล ไซมอน รองหัวหน้าคนใหม่ของแก๊งสเปน

ไซมอนกำลังจะพูดบางอย่าง แต่แดนี่ยกมือหยุดเขาเอาไว้และบอกให้เขานั่งลงก่อน ให้รอจนกว่าเพลงนี้จะจบลง

ไซมอนจึงนั่งบนโซฟาและรออย่างสุภาพ

สองนาทีต่อมาเมื่อเพลงจบลง แดนี่จึงมองไปที่ไซมอน เขานั้นไม่พอใจกับรองหัวหน้าคนใหม่คนนี้มาก เพราะไม่ว่าจะเป็นการจัดการธุรกิจหรือการสื่อสารกับผู้อื่นไซมอนนั้นเทียบเบอร์สไตน์ไม่ได้เลยสักนิด

แต่แดนี่ก็ทำอะไรไม่ได้

เบอร์สไตน์ตายไปแล้ว

เขาพยายามหาคนที่เก่งพอจะทำหน้าที่แทนเบอร์สไตน์ และมีเพียงไซมอนเท่านั้นที่พอจะใช้ได้

เขาจึงต้องรับไซมอนมาทำหน้าที่นี้อย่างจำใจ

“ไซมอนเรื่องเงินกู้เป็นยังไงบ้าง” แดนี่ถาม

ไซมอนยืนขึ้นทันทีและรายงานด้วยความเคารพ “หัวหน้าตอนนี้เราได้เงินกู้มาแล้ว และนี่คือเช็ค”

เขาพูดพร้อมกับวางเช็คเงินสดไว้บนโต๊ะด้วยมือทั้งสองข้าง

แดนี่หยิบเช็คขึ้นมาดู

300,000 ดอลลาร์

นี่คือสิ่งที่เขาต้องการมากที่สุด เพราะเขานั้นทั้งจำนองหุ้น ขายพันธบัตร ใช้อสังหาริมทรัพย์มาค้ำประกัน

เขาทำทุกอย่างจนเกือบจะไม่มีบ้านอยู่เพื่อให้ได้เช็คใบนี้มา

แต่ตราบใดที่การกู้เงินสำเร็จ เขาก็เชื่อว่าจะได้เงินกลับคืนมาในไม่ช้า

“ไซมอนติดต่อชาวโคลอมเบียไปอีกรอบสิ บอกพวกเขาว่าตอนนี้เราเตรียมเงินพร้อมแล้ว และถามอีกฝ่ายว่าเราจะได้พบกับนายพลกุสตาโวได้ตอนไหน” แดนี่สั่ง

“รับทราบครับหัวหน้า ผมจะติดต่อพวกเขาไปเดี๋ยวนี้” ไซม่อนรีบออกไป

เพราะการซื้อขายโคเคนครั้งล่าสุดล้มเหลว ทำให้มันเกิดความสูญเสียหนักมาก ซึ่งเงินสด 300,000 ดอลลาร์ได้ถูกปล้นและโคเคนก็หายไป แถมเบอร์สไตน์ก็ถูกฆ่าลูกน้องที่ถูกส่งมาโดยนายพลกุสตาโวก็ถูกฆ่าเช่นกันอีก

เรื่องนี้ทำให้นายพลกุสตาโวไม่พอใจอย่างมาก

นายพลกุสตาโวส่งคนมาเพื่อให้แดนี่รับผิดชอบ หลังจากสื่อสารกับอีกฝ่ายเป็นเวลานาน ในที่สุดแดนี่และนายพลกุสตาโวก็เข้าใจสถานการณ์ทั้งหมด

พวกเขาทั้งสองคิดว่าน่าจะมีคนอีกกลุ่มโจมตีพวกเขา

แดนี่เลยหงุดหงิดมากจึงรีบส่งคนไปตรวจสอบ

แต่ก็ยังไม่พบอะไรอยู่ดี ส่วนการซื้อขายยังไงก็จะดำเนินต่อไป

แดนี่สื่อสารกับนายพลกุสตาโวหลายครั้งก่อนที่อีกฝ่ายจะยอมให้อภัยเขา และคราวนี้เขาก็วางแผนจะไปโคลอมเบียเพื่อพบนายพลกุสตาโวด้วยตนเอง

หนึ่งคือการอธิบายเรื่องนี้ให้ชัดเจน สองคือการกระชับมิตรภาพเพื่อขอซื้อสินค้าต่อไป

ซึ่ง 300,000 ดอลลาร์ที่เขาเตรียมไว้ เขาจะให้เงินนี้แก่อีกฝ่ายแทนคำขอโทษและเป็นการจ่ายเงินค่าสินค้า

ทว่าท่ามกลางข่าวร้ายก็ยังมีข่าวดี นั่นคือราคาของโคเคนได้เพิ่มขึ้นอย่างมากเมื่อเร็วๆ นี้

ต้องบอกว่าปกติแก๊งสเปนจะเป็นผู้ขายโคเคนรายใหญ่ที่สุด ส่วนแก๊งอื่นๆ ไม่มีความสามารถในการหาซื้อโคเคนในปริมาณมากเหมือนแก๊งสเปนมาขายได้

และตอนนี้แก๊งสเปนก็หมดสต็อกแล้ว และการจัดส่งก็ลดลงอย่างรวดเร็ว ทำให้ไม่สามารถหาโคเคนในตลาดได้ ตอนนี้ราคาจึงเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าทันที

แดนี่ได้คำนวณว่าตราบใดที่การซื้อขายครั้งนี้ประสบความสำเร็จ เขาจะสามารถขายโคเคนในราคาสูงและทำให้มีกำไรมหาศาลจนสามารถปิดความเสียหายจากการโดนปล้นเมื่อครั้งก่อนได้

ไซมอนกลับมาในไม่กี่ชั่วโมงต่อมา

“หัวหน้าผมได้สื่อสารกับชาวโคลอมเบียไปแล้ว นายพลกุสตาโวจะออกจากกองทัพไปที่โบโกตาหลังจากห้าวัน คุณจะได้พบเขาหลังจากนั้น” ไซมอนกล่าว

แดนี่คิดอยู่ครู่หนึ่ง

“ไซมอนจองตั๋วเครื่องบินวันมะรืนนี้ให้ฉันด้วย”

แดนี่จะออกเดินทางไปก่อนล่วงหน้า และรอให้นายพลกลับมาที่โบโกตา ซึ่งการทำแบบนี้จะดูจริงใจกว่า

“ได้ครับหัวหน้า แล้วหัวหน้าจะให้จัดเตรียมบอดี้การ์ดไปด้วยกี่คน” ไซมอนถาม

“เตรียมมาคนเดียวก็พอ เอาไปมากกว่านี้ก็ไม่มีประโยชน์”

นายพลกุสตาโวเป็นทหารระดับสูงในโคลอมเบีย เขามีตำแหน่งเป็นหมายเลขสามของกองทัพที่มีทหารในปกครองหลายหมื่นนาย ถ้าอีกฝ่ายจะเล่นไม่ซื่อกับเขา ต่อให้เอาคนในแก๊งสเปนไปทั้งหมดก็คงไม่ช่วยอะไร

“ได้ครับหัวหน้า”

ไซมอนพูดต่อ “หัวหน้าผมมีเรื่องจะแจ้งคุณครับ แครนสตันกับเบ็คแมนในเดือนนี้พวกเขาไม่ได้มาจ่ายเงินเข้าส่วนกลางของแก๊ง และผมได้ไปสอบถามหลายคนๆ พวกเขาบอกว่าไม่ได้เจอกับทั้งสองคนนี้มานานแล้ว”

แครนสตันเดิมกำลังสืบสวนเรื่องการปล้นคาสิโน เขาสงสัยฮาร์ดี้ว่าเป็นแกนนำการปล้นในครั้งนี้

ต่อมาเขาได้ชวนเพื่อนที่ชื่อเบ็คแมน เข้าไปตรวจสอบในที่พักของฮาร์ดี้ แต่สุดท้ายพวกเขาก็ถูกเฮนรี่และคนอื่นๆ ฆ่าตาย

แดนี่คลับคล้ายคลับคลาว่าเขาได้สั่งให้แครนสตันไปตรวจสอบสมาชิกคนหนึ่งในแก๊งยิว ภายในสองวันก็มีการปล้นโคเคนและเงินเกิดขึ้น ถ้าวันนี้ไซมอนไม่พูดชื่อแครนสตันขึ้นมาแดนี่ก็คงจะลืมชื่อนี้ไปแล้ว

โดยปกติแล้วแดนี่ที่เป็นหัวหน้าแก๊งจะเป็นผู้รับผิดชอบหลักในการกำหนดทิศทางของแก๊งและงานภายนอกของแก๊ง เช่น การติดต่อกับสมาชิกรัฐสภาและเจ้าหน้าที่รัฐอื่นๆ ส่วนงานฝ่ายต่างๆ ภายในของแก๊งส่วนใหญ่จะมีเบอร์สไตน์เป็นคนดูแล

เมื่อเบอร์สไตน์ที่เป็นคนดูแลงานภายในแก๊งตายไป ทำให้ไม่มีใครเอะใจเรื่องแครนสตันกับเบ็คแมน

หากไม่มีรองหัวหน้าแก๊งคนใหม่อย่างไซมอนเข้ามารับตำแหน่งนี้ รับประกันได้เลยว่าจะไม่มีใครรู้เรื่องที่แครนสตันกับเบ็คแมนหายตัวไปแน่นอน

แดนี่ขมวดคิ้ว

เขากำลังจะไปโคลอมเบียในอีกสองวัน เรื่องนายพลกุสตาโวมีความสำคัญสูงสุดในขณะนี้

และเขายังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่ต้องจัดการก่อนที่เขาจะออกเดินทาง

เขาไม่มีเวลาไปจัดการเรื่องแครนสตันด้วยตัวเอง

“ไซมอน นายส่งคนไปตรวจสอบดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับแครนสตันและเบ็คแมน แล้วกลับมารายงานฉันเมื่อได้ข้อมูลอะไรเพิ่ม” แดนี่กล่าว

“ได้ครับหัวหน้า”

วันถัดมา

ไซมอนได้ส่งคนไปสืบสวนเรื่องแครนสตันกับเบ็คแมน และไปที่สายการบินเพื่อซื้อตั๋วไปโคลอมเบียสองใบให้แดนี่

......

ฮาร์ดี้กำลังเล่นปืนในคลังปืนของบริษัทรักษาความปลอดภัย

เนื่องจากบริษัทรักษาความปลอดภัยของเขาได้รับใบรับรองในการครอบครองอาวุธตามกฎหมายมาแล้ว ฮาร์ดี้จึงสามารถเติมคลังปืนใต้ดินด้วยปืนทุกชนิดได้อย่างเมามัน

ปืนพก ปืนกลมือ ปืนไรเฟิลซุ่มยิง ปืนลูกซอง และแม้แต่ปืนกลหนัก ปืนที่มีชื่อเสียงทั้งหมดของสงครามโลกครั้งที่สองมีอยู่ที่นี่

นอกจากนี้ยังมีอาวุธร้ายแรงทุกชนิด เช่น ระเบิดมือและทุ่นระเบิด

มันเพียงพอแล้วที่จะเสริมความแข็งแกร่งให้พนักงานของบริษัทนี้

อาวุธเหล่านี้ส่วนใหญ่ซื้อมาจากร้านของปู่ไมค์ ซึ่งนี่เป็นการสั่งซื้อล็อตใหญ่ ทำให้ฮาร์ดี้ได้รับราคาที่น่าพอใจอย่างมากแถมยังแบ่งจ่ายเป็นงวดๆ ได้อีก

ส่วนสาเหตุว่าทำไมต้องแบ่งจ่ายเป็นงวด ๆ

เพราะตอนนี้ฮาร์ดี้มีเงินน้อยมาก

อย่าลืมว่าเขาต้องใช้เงินจำนวนมากในการเลี้ยงดูพนักงานในบริษัทด้วย

หลังจากที่มีการรับสมัครคนเข้าบริษัทรักษาความปลอดภัยเพิ่มจึงทำให้ตอนนี้บริษัทรักษาความปลอดภัยมีพนักงานทั้งหมด 45 คนแล้ว

ฮาร์ดี้รู้สึกว่าจำนวนคนเท่านี้น่าจะพอแล้ว เขาจะไม่รับคนเข้าอีกต่อไป ซึ่งหลังจากจัดกลุ่มให้พนักงานทุกคนแล้ว เขาจะเปลี่ยนไปเพิ่มการฝึกทักษะต่างๆ เพื่อให้พนักงานแต่ละคนมีความสามารถมากยิ่งขึ้น

ทันใดนั้นมีคนเข้ามาในคลังเก็บปืนแล้วพูดกับฮาร์ดี้ด้วยความเคารพ “บอสผู้อำนวยการแลนสเตอร์เชิญคุณไปที่ห้องหน่วยสนับสนุนการต่อสู้ ดูเหมือนเขามีเรื่องสำคัญจะรายงานให้คุณทราบ”

ฮาร์ดี้วางปืนลงและไปที่ห้องหน่วยสนับสนุนการต่อสู้ทันที

แลนสเตอร์ปิดประตูและพูดกับฮาร์ดี้ “เราเพิ่งได้รับข้อมูลใหม่มา รองหัวหน้าแก๊งสเปนได้ซื้อตั๋วเครื่องบินให้แดนี่ เป็นเครื่องบินไปโคลอมเบีย รอบเวลา 10 โมงเช้าของวันมะรืนนี้ และคาดว่าเครื่องบินจะลงจอดที่สนามบินโบโกตาตอน 3 ทุ่ม”

“มีบอดี้การ์ดเพียงคนเดียวที่เดินทางไปกับเขา”

ดวงตาของฮาร์ดี้หรี่ลง และเขาก็เริ่มคิดอะไรบางอย่าง

พวกเขาได้รับข้อมูลมาเมื่อวันก่อนว่าแดนี่ได้กู้เงินจำนวน 300,000 ดอลลาร์

และยังได้รับข้อมูลจากเมื่อวานว่าแก๊งสเปนมีการติดต่อกับชาวโคลอมเบียอีกครั้ง ไม่ทราบเนื้อหาแต่เดาได้ว่าอาจเป็นเวลาที่ทั้งสองนัดพบกัน

แถมแดนี่ยังจองตั๋วเครื่องบินวันนี้ กำหนดการเดินทางคือวันมะรืนนี้

ในความคิดของฮาร์ดี้มีข้อมูลทั้งหมดของแดนี่โผล่ขึ้นมา พร้อมกับที่เบาะแสทั้งหมดถูกรวมเข้าด้วยกัน

โอกาสมาถึงแล้ว

ฮาร์ดี้มองไปที่แลนสเตอร์และพูดด้วยรอยยิ้ม “พันตรีแลนสเตอร์ โอกาสที่เรารอคอยมาถึงแล้ว!”

“ข้อมูลของคุณช่วยได้มากเลยพันตรี!”

“แน่นอนอยู่แล้ว!”

ฮาร์ดี้เรียกให้เฮนรี่และแมทธิวมาหา “ฉันมีงานที่สำคัญมากสำหรับพวกนาย พรุ่งนี้พวกนายจะได้ขึ้นเครื่องบินไปเมืองโบโกตาประเทศโคลอมเบีย และฉันได้ส่งคนไปซื้อตั๋วเครื่องบินให้พวกนายแล้ว”

เฮนรี่และแมทธิวพยักหน้า

พวกเขาไม่รู้ว่าต้องไปที่นั่นทำไม แต่พวกเขากลับยอมรับงานนี้โดยไม่ลังเล

นี่คือความไว้วางใจระหว่างพี่น้อง

จากนั้นฮาร์ดี้ก็บอกข้อมูลที่รวบรวมได้ให้ทั้งสองคนฟัง “แดนี่กำลังจะไปโคลอมเบีย ตอนนี้เขาควรมีเช็คเงินสดจำนวน 300,000 ดอลลาร์ติดตัวอยู่”

“บอสจะให้เราทำอะไรบ้าง?” เฮนรี่ถาม

“ฉันอยากให้พวกนายไปที่โคลอมเบียล่วงหน้าหนึ่งวัน แล้วหาโอกาสฆ่าแดนี่กับบอดี้การ์ดของเขาให้ได้ ทางที่ดีควรหาทางจัดการให้พวกเขาหายไปอย่างเงียบๆ แล้วขโมยเช็คกลับมา”

“แต่…ถ้าไม่มีโอกาสทำแบบเงียบๆ ก็ทุบพวกมันให้ตายข้างถนนซะ!”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด