อาณาจักร ฮาร์ดี้ 1945 ตอนที่ 60 โอกาสมาถึงแล้ว
ตอนที่ 60 โอกาสมาถึงแล้ว
แก๊งสเปน
ตอนนี้แดนี่กำลังนั่งอยู่ในสำนักงานของเขาพร้อมกับซิการ์ในปาก ดวงตาของเขาปิดลงเล็กน้อย พร้อมกับที่เครื่องเล่นแผ่นเสียงกำลังเล่นเพลงสการ์โบโรแฟร์
แดนี่ประทับใจมากเมื่อได้ยินเพลงนี้ครั้งแรก
เขารักมันมากจนหาซื้อแผ่นเสียงเพลงนี้จากคนรู้จักที่สถานีวิทยุเป็นการส่วนตัว
“ก๊อกก๊อกก๊อก!”
เสียงเคาะประตูสำนักงานดังขึ้น
แดนี่ขมวดคิ้วเล็กน้อย
เขานั้นเกลียดการถูกรบกวนในเวลาที่กำลังพักผ่อนที่สุด
“เข้ามา”
ประตูสำนักงานเปิดออก ชายวัยสี่สิบเดินเข้ามา เขามีรูปร่างค่อนข้างผอม ใบหน้ายาว และสวมแว่น ซึ่งลักษณ์ของเขานั้นดูเหมือนอาจารย์ที่ควรอยู่ในมหาวิทยาลัยมากกว่าในแก๊งอันธพาลแบบนี้
คนนี้คือชาร์ล ไซมอน รองหัวหน้าคนใหม่ของแก๊งสเปน
ไซมอนกำลังจะพูดบางอย่าง แต่แดนี่ยกมือหยุดเขาเอาไว้และบอกให้เขานั่งลงก่อน ให้รอจนกว่าเพลงนี้จะจบลง
ไซมอนจึงนั่งบนโซฟาและรออย่างสุภาพ
สองนาทีต่อมาเมื่อเพลงจบลง แดนี่จึงมองไปที่ไซมอน เขานั้นไม่พอใจกับรองหัวหน้าคนใหม่คนนี้มาก เพราะไม่ว่าจะเป็นการจัดการธุรกิจหรือการสื่อสารกับผู้อื่นไซมอนนั้นเทียบเบอร์สไตน์ไม่ได้เลยสักนิด
แต่แดนี่ก็ทำอะไรไม่ได้
เบอร์สไตน์ตายไปแล้ว
เขาพยายามหาคนที่เก่งพอจะทำหน้าที่แทนเบอร์สไตน์ และมีเพียงไซมอนเท่านั้นที่พอจะใช้ได้
เขาจึงต้องรับไซมอนมาทำหน้าที่นี้อย่างจำใจ
“ไซมอนเรื่องเงินกู้เป็นยังไงบ้าง” แดนี่ถาม
ไซมอนยืนขึ้นทันทีและรายงานด้วยความเคารพ “หัวหน้าตอนนี้เราได้เงินกู้มาแล้ว และนี่คือเช็ค”
เขาพูดพร้อมกับวางเช็คเงินสดไว้บนโต๊ะด้วยมือทั้งสองข้าง
แดนี่หยิบเช็คขึ้นมาดู
300,000 ดอลลาร์
นี่คือสิ่งที่เขาต้องการมากที่สุด เพราะเขานั้นทั้งจำนองหุ้น ขายพันธบัตร ใช้อสังหาริมทรัพย์มาค้ำประกัน
เขาทำทุกอย่างจนเกือบจะไม่มีบ้านอยู่เพื่อให้ได้เช็คใบนี้มา
แต่ตราบใดที่การกู้เงินสำเร็จ เขาก็เชื่อว่าจะได้เงินกลับคืนมาในไม่ช้า
“ไซมอนติดต่อชาวโคลอมเบียไปอีกรอบสิ บอกพวกเขาว่าตอนนี้เราเตรียมเงินพร้อมแล้ว และถามอีกฝ่ายว่าเราจะได้พบกับนายพลกุสตาโวได้ตอนไหน” แดนี่สั่ง
“รับทราบครับหัวหน้า ผมจะติดต่อพวกเขาไปเดี๋ยวนี้” ไซม่อนรีบออกไป
เพราะการซื้อขายโคเคนครั้งล่าสุดล้มเหลว ทำให้มันเกิดความสูญเสียหนักมาก ซึ่งเงินสด 300,000 ดอลลาร์ได้ถูกปล้นและโคเคนก็หายไป แถมเบอร์สไตน์ก็ถูกฆ่าลูกน้องที่ถูกส่งมาโดยนายพลกุสตาโวก็ถูกฆ่าเช่นกันอีก
เรื่องนี้ทำให้นายพลกุสตาโวไม่พอใจอย่างมาก
นายพลกุสตาโวส่งคนมาเพื่อให้แดนี่รับผิดชอบ หลังจากสื่อสารกับอีกฝ่ายเป็นเวลานาน ในที่สุดแดนี่และนายพลกุสตาโวก็เข้าใจสถานการณ์ทั้งหมด
พวกเขาทั้งสองคิดว่าน่าจะมีคนอีกกลุ่มโจมตีพวกเขา
แดนี่เลยหงุดหงิดมากจึงรีบส่งคนไปตรวจสอบ
แต่ก็ยังไม่พบอะไรอยู่ดี ส่วนการซื้อขายยังไงก็จะดำเนินต่อไป
แดนี่สื่อสารกับนายพลกุสตาโวหลายครั้งก่อนที่อีกฝ่ายจะยอมให้อภัยเขา และคราวนี้เขาก็วางแผนจะไปโคลอมเบียเพื่อพบนายพลกุสตาโวด้วยตนเอง
หนึ่งคือการอธิบายเรื่องนี้ให้ชัดเจน สองคือการกระชับมิตรภาพเพื่อขอซื้อสินค้าต่อไป
ซึ่ง 300,000 ดอลลาร์ที่เขาเตรียมไว้ เขาจะให้เงินนี้แก่อีกฝ่ายแทนคำขอโทษและเป็นการจ่ายเงินค่าสินค้า
ทว่าท่ามกลางข่าวร้ายก็ยังมีข่าวดี นั่นคือราคาของโคเคนได้เพิ่มขึ้นอย่างมากเมื่อเร็วๆ นี้
ต้องบอกว่าปกติแก๊งสเปนจะเป็นผู้ขายโคเคนรายใหญ่ที่สุด ส่วนแก๊งอื่นๆ ไม่มีความสามารถในการหาซื้อโคเคนในปริมาณมากเหมือนแก๊งสเปนมาขายได้
และตอนนี้แก๊งสเปนก็หมดสต็อกแล้ว และการจัดส่งก็ลดลงอย่างรวดเร็ว ทำให้ไม่สามารถหาโคเคนในตลาดได้ ตอนนี้ราคาจึงเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าทันที
แดนี่ได้คำนวณว่าตราบใดที่การซื้อขายครั้งนี้ประสบความสำเร็จ เขาจะสามารถขายโคเคนในราคาสูงและทำให้มีกำไรมหาศาลจนสามารถปิดความเสียหายจากการโดนปล้นเมื่อครั้งก่อนได้
…
ไซมอนกลับมาในไม่กี่ชั่วโมงต่อมา
“หัวหน้าผมได้สื่อสารกับชาวโคลอมเบียไปแล้ว นายพลกุสตาโวจะออกจากกองทัพไปที่โบโกตาหลังจากห้าวัน คุณจะได้พบเขาหลังจากนั้น” ไซมอนกล่าว
แดนี่คิดอยู่ครู่หนึ่ง
“ไซมอนจองตั๋วเครื่องบินวันมะรืนนี้ให้ฉันด้วย”
แดนี่จะออกเดินทางไปก่อนล่วงหน้า และรอให้นายพลกลับมาที่โบโกตา ซึ่งการทำแบบนี้จะดูจริงใจกว่า
“ได้ครับหัวหน้า แล้วหัวหน้าจะให้จัดเตรียมบอดี้การ์ดไปด้วยกี่คน” ไซมอนถาม
“เตรียมมาคนเดียวก็พอ เอาไปมากกว่านี้ก็ไม่มีประโยชน์”
นายพลกุสตาโวเป็นทหารระดับสูงในโคลอมเบีย เขามีตำแหน่งเป็นหมายเลขสามของกองทัพที่มีทหารในปกครองหลายหมื่นนาย ถ้าอีกฝ่ายจะเล่นไม่ซื่อกับเขา ต่อให้เอาคนในแก๊งสเปนไปทั้งหมดก็คงไม่ช่วยอะไร
“ได้ครับหัวหน้า”
ไซมอนพูดต่อ “หัวหน้าผมมีเรื่องจะแจ้งคุณครับ แครนสตันกับเบ็คแมนในเดือนนี้พวกเขาไม่ได้มาจ่ายเงินเข้าส่วนกลางของแก๊ง และผมได้ไปสอบถามหลายคนๆ พวกเขาบอกว่าไม่ได้เจอกับทั้งสองคนนี้มานานแล้ว”
แครนสตันเดิมกำลังสืบสวนเรื่องการปล้นคาสิโน เขาสงสัยฮาร์ดี้ว่าเป็นแกนนำการปล้นในครั้งนี้
ต่อมาเขาได้ชวนเพื่อนที่ชื่อเบ็คแมน เข้าไปตรวจสอบในที่พักของฮาร์ดี้ แต่สุดท้ายพวกเขาก็ถูกเฮนรี่และคนอื่นๆ ฆ่าตาย
แดนี่คลับคล้ายคลับคลาว่าเขาได้สั่งให้แครนสตันไปตรวจสอบสมาชิกคนหนึ่งในแก๊งยิว ภายในสองวันก็มีการปล้นโคเคนและเงินเกิดขึ้น ถ้าวันนี้ไซมอนไม่พูดชื่อแครนสตันขึ้นมาแดนี่ก็คงจะลืมชื่อนี้ไปแล้ว
โดยปกติแล้วแดนี่ที่เป็นหัวหน้าแก๊งจะเป็นผู้รับผิดชอบหลักในการกำหนดทิศทางของแก๊งและงานภายนอกของแก๊ง เช่น การติดต่อกับสมาชิกรัฐสภาและเจ้าหน้าที่รัฐอื่นๆ ส่วนงานฝ่ายต่างๆ ภายในของแก๊งส่วนใหญ่จะมีเบอร์สไตน์เป็นคนดูแล
เมื่อเบอร์สไตน์ที่เป็นคนดูแลงานภายในแก๊งตายไป ทำให้ไม่มีใครเอะใจเรื่องแครนสตันกับเบ็คแมน
หากไม่มีรองหัวหน้าแก๊งคนใหม่อย่างไซมอนเข้ามารับตำแหน่งนี้ รับประกันได้เลยว่าจะไม่มีใครรู้เรื่องที่แครนสตันกับเบ็คแมนหายตัวไปแน่นอน
แดนี่ขมวดคิ้ว
เขากำลังจะไปโคลอมเบียในอีกสองวัน เรื่องนายพลกุสตาโวมีความสำคัญสูงสุดในขณะนี้
และเขายังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่ต้องจัดการก่อนที่เขาจะออกเดินทาง
เขาไม่มีเวลาไปจัดการเรื่องแครนสตันด้วยตัวเอง
“ไซมอน นายส่งคนไปตรวจสอบดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับแครนสตันและเบ็คแมน แล้วกลับมารายงานฉันเมื่อได้ข้อมูลอะไรเพิ่ม” แดนี่กล่าว
“ได้ครับหัวหน้า”
วันถัดมา
ไซมอนได้ส่งคนไปสืบสวนเรื่องแครนสตันกับเบ็คแมน และไปที่สายการบินเพื่อซื้อตั๋วไปโคลอมเบียสองใบให้แดนี่
......
ฮาร์ดี้กำลังเล่นปืนในคลังปืนของบริษัทรักษาความปลอดภัย
เนื่องจากบริษัทรักษาความปลอดภัยของเขาได้รับใบรับรองในการครอบครองอาวุธตามกฎหมายมาแล้ว ฮาร์ดี้จึงสามารถเติมคลังปืนใต้ดินด้วยปืนทุกชนิดได้อย่างเมามัน
ปืนพก ปืนกลมือ ปืนไรเฟิลซุ่มยิง ปืนลูกซอง และแม้แต่ปืนกลหนัก ปืนที่มีชื่อเสียงทั้งหมดของสงครามโลกครั้งที่สองมีอยู่ที่นี่
นอกจากนี้ยังมีอาวุธร้ายแรงทุกชนิด เช่น ระเบิดมือและทุ่นระเบิด
มันเพียงพอแล้วที่จะเสริมความแข็งแกร่งให้พนักงานของบริษัทนี้
อาวุธเหล่านี้ส่วนใหญ่ซื้อมาจากร้านของปู่ไมค์ ซึ่งนี่เป็นการสั่งซื้อล็อตใหญ่ ทำให้ฮาร์ดี้ได้รับราคาที่น่าพอใจอย่างมากแถมยังแบ่งจ่ายเป็นงวดๆ ได้อีก
ส่วนสาเหตุว่าทำไมต้องแบ่งจ่ายเป็นงวด ๆ
เพราะตอนนี้ฮาร์ดี้มีเงินน้อยมาก
อย่าลืมว่าเขาต้องใช้เงินจำนวนมากในการเลี้ยงดูพนักงานในบริษัทด้วย
หลังจากที่มีการรับสมัครคนเข้าบริษัทรักษาความปลอดภัยเพิ่มจึงทำให้ตอนนี้บริษัทรักษาความปลอดภัยมีพนักงานทั้งหมด 45 คนแล้ว
ฮาร์ดี้รู้สึกว่าจำนวนคนเท่านี้น่าจะพอแล้ว เขาจะไม่รับคนเข้าอีกต่อไป ซึ่งหลังจากจัดกลุ่มให้พนักงานทุกคนแล้ว เขาจะเปลี่ยนไปเพิ่มการฝึกทักษะต่างๆ เพื่อให้พนักงานแต่ละคนมีความสามารถมากยิ่งขึ้น
ทันใดนั้นมีคนเข้ามาในคลังเก็บปืนแล้วพูดกับฮาร์ดี้ด้วยความเคารพ “บอสผู้อำนวยการแลนสเตอร์เชิญคุณไปที่ห้องหน่วยสนับสนุนการต่อสู้ ดูเหมือนเขามีเรื่องสำคัญจะรายงานให้คุณทราบ”
ฮาร์ดี้วางปืนลงและไปที่ห้องหน่วยสนับสนุนการต่อสู้ทันที
แลนสเตอร์ปิดประตูและพูดกับฮาร์ดี้ “เราเพิ่งได้รับข้อมูลใหม่มา รองหัวหน้าแก๊งสเปนได้ซื้อตั๋วเครื่องบินให้แดนี่ เป็นเครื่องบินไปโคลอมเบีย รอบเวลา 10 โมงเช้าของวันมะรืนนี้ และคาดว่าเครื่องบินจะลงจอดที่สนามบินโบโกตาตอน 3 ทุ่ม”
“มีบอดี้การ์ดเพียงคนเดียวที่เดินทางไปกับเขา”
ดวงตาของฮาร์ดี้หรี่ลง และเขาก็เริ่มคิดอะไรบางอย่าง
พวกเขาได้รับข้อมูลมาเมื่อวันก่อนว่าแดนี่ได้กู้เงินจำนวน 300,000 ดอลลาร์
และยังได้รับข้อมูลจากเมื่อวานว่าแก๊งสเปนมีการติดต่อกับชาวโคลอมเบียอีกครั้ง ไม่ทราบเนื้อหาแต่เดาได้ว่าอาจเป็นเวลาที่ทั้งสองนัดพบกัน
แถมแดนี่ยังจองตั๋วเครื่องบินวันนี้ กำหนดการเดินทางคือวันมะรืนนี้
ในความคิดของฮาร์ดี้มีข้อมูลทั้งหมดของแดนี่โผล่ขึ้นมา พร้อมกับที่เบาะแสทั้งหมดถูกรวมเข้าด้วยกัน
โอกาสมาถึงแล้ว
ฮาร์ดี้มองไปที่แลนสเตอร์และพูดด้วยรอยยิ้ม “พันตรีแลนสเตอร์ โอกาสที่เรารอคอยมาถึงแล้ว!”
“ข้อมูลของคุณช่วยได้มากเลยพันตรี!”
“แน่นอนอยู่แล้ว!”
ฮาร์ดี้เรียกให้เฮนรี่และแมทธิวมาหา “ฉันมีงานที่สำคัญมากสำหรับพวกนาย พรุ่งนี้พวกนายจะได้ขึ้นเครื่องบินไปเมืองโบโกตาประเทศโคลอมเบีย และฉันได้ส่งคนไปซื้อตั๋วเครื่องบินให้พวกนายแล้ว”
เฮนรี่และแมทธิวพยักหน้า
พวกเขาไม่รู้ว่าต้องไปที่นั่นทำไม แต่พวกเขากลับยอมรับงานนี้โดยไม่ลังเล
นี่คือความไว้วางใจระหว่างพี่น้อง
จากนั้นฮาร์ดี้ก็บอกข้อมูลที่รวบรวมได้ให้ทั้งสองคนฟัง “แดนี่กำลังจะไปโคลอมเบีย ตอนนี้เขาควรมีเช็คเงินสดจำนวน 300,000 ดอลลาร์ติดตัวอยู่”
“บอสจะให้เราทำอะไรบ้าง?” เฮนรี่ถาม
“ฉันอยากให้พวกนายไปที่โคลอมเบียล่วงหน้าหนึ่งวัน แล้วหาโอกาสฆ่าแดนี่กับบอดี้การ์ดของเขาให้ได้ ทางที่ดีควรหาทางจัดการให้พวกเขาหายไปอย่างเงียบๆ แล้วขโมยเช็คกลับมา”
“แต่…ถ้าไม่มีโอกาสทำแบบเงียบๆ ก็ทุบพวกมันให้ตายข้างถนนซะ!”