ตอนที่ 009 หัวหน้าแผนกในอนาคต

"เสียงผู้หญิง?"

หวางเอ๋อประหลาดใจเมื่อได้ยินเสียง

"พี่สาม"

ลู่กั๋วเฉียงเกาหัวของเขาพร้อมอธิบาย

"พี่บอกว่านักศึกษาในมหาวิทยาลัยช่วยซ่อมวิทยุได้ ผมเลยให้เธอมาซ่อมวิทยุครับ"

"อืม!!"

ซูแคนพยักหน้า

"จางเฉียงเปิดประตูที"

ลู่กั๋วเฉียงชี้ไปที่จางเฉียงและสั่ง

จางเฉียงหันหลังกลับเพื่อเปิดประตู เขาบิดลูกบิดประตูจากนั้นประตูก็เปิดออก มีคนยืนอยู่ด้านนอกสามคน หนึ่งในนั้นมีผู้หญิงคนหนึ่งดูสวยสะดุดตา

อีกสองคน คนหนึ่งแก่กว่าเล็กน้อย อายุน่าจะสามสิบ สวมแว่นตา อีกคนเป็นชายหนุ่มผอมแห้ง อายุน่าจะประมาณยี่สิบ

ทั้งสามคนเดินเข้ามา...

"คุณลู่ นี่คือ..."

สาวสวยที่เป็นผู้นำได้มองดูรอบๆ นอกจากลู่กั๋วเฉียง จางเฉียง และเสี่ยวหู่ ยังมีคนแปลกหน้าที่ไม่เคยเห็นอีกคนสองคน

"เพื่อนฉันเอง..."

ลู่กั๋วเฉียงอธิบายเบา ๆ

หญิงสาวกวาดสายตามองไปยังหวางเอ๋อและซูแคน แต่เธอนั้นได้มองซูแคนค้างอยู่ครู่หนึ่ง

เหมือนเธอสนใจอะไรบ้างอย่าง

ทั้งห้าคนนี้มีซูแคนนั่งเพียงคนเดียว อีกทั้งท่าทางของเขายังดูสง่าผู้ดี แถมหน้าตาก็ดูดีน่าดึงดูด

หญิงสาวดูแปลกใจที่เห็นซูแคนมาอยู่ในที่แบบนี้...

"เอ่อ!"

ซูแคนขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาเห็นหญิงสาวมองมายังเขา จ้องตาไม่กระพริบและเหมือนจะพูดอะไรบ้างอย่าง

"เอ๊ะ!!"

จากนั้นซูแคนก็ตกใจเล็กน้อย เขารู้สึกคุ้นหน้าผู้หญิงคนนี้เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน

เธอคือใครกัน?

ซูแคนครุ่นคิดในหัวอยู่ครู่หนึ่ง แต่เขาก็นึกไม่ออกว่าเคยเจอผู้หญิงคนนี้ที่ไหนมาก่อน

เคยเห็นที่ไหนมาก่อนนะ?

ดูเหมือนว่าความทรงจำของเขาจะจำไม่ได้ว่าเคยเจอผู้หญิงคนนี้ที่ไหน

"พี่ชาย!!"

เมื่อเห็นหน้าตาของซูแคนที่กำลังสงสัยในคนที่มาใหม่ทั้งสามลู่กั๋วเฉียงเลยพูดว่า

"คนพวกนี้เป็นคนจากมหาวิทยาลัยชิงหวา คนนี่ชื่อจ้าวชิงชิง ชูหยวน และฮู่ยี่ตง "

ลู่กั๋วเฉียงแนะนำทีละคนให้ซูแคน

จ้าวชิงชิง.....

เมื่อได้ยินคำพูดของลู่กั๋วเฉียง ก็มีภาพความทรงจำแว่บเข้ามาในหัวของซูแคนทันที

จ้าวชิงชิงนักศึกษามหาวิทยาลัยชิงหวา?

เธอเหรอนี่?

ซูแคนประหลาดใจ...

เขาะมองไปที่จ้าวชิงชิงอีกสองสามครั้ง ชาติก่อนที่เขาจะตายภาพของจ้าวชิงชิงคือมักจะถูกล้อมไปด้วยนักข่าว กล้อง และไมโครโฟนที่ยื่นมาสัมภาษณ์เธอ

เธออยู่บนโพเดียมและปราศรัยคำพูดของเธอออกมา

ฉันไม่คิดมาก่อนเลยจะได้เจอเธอที่นี่ตอนนี้ ขณะยังเป็นนักศึกษาอยู่

"ว้าว!!"

ในใจซูแคนตื่นเต้น

ตอนนี้จ้าวชิงชิงมาทำงานให้กับเขาอยู่ เป็นพนักงานของเขา

หัวหน้าแผนกระดับสองสาวสวยคนนี้ ตอนนี้กำลังทำงานให้กับเขา

เมื่อซูแคนนึกเกี่ยวกับเรื่องของเธอต่อ

จ้าวชิงชิงในชาติก่อน ก่อนที่เธอจะอายุห้าสิบ เธอกลายเป็นหัวหน้าแผนกระดับสอง เป็นข้าราชการระดับสูงในประเทศ

ที่น่าตกใจกว่าคือภูมิหลังของจ้าวชิงชิง เธอเป็นเพียงครอบครัวธรรมดาเท่านั้น เธอไต่เต้าด้วยความสามารถของเธอเอง เธออาศัยความรู้ ความสามารถของเธอจนได้เป็นหัวหน้าแผนกระดับสอง

เห็นได้ชัดว่าฝีมือ และความสามารถของเธอนั้นน่าทึ่งมาก

ในตอนน้้นตระกูลซูล้มละลายไปแล้ว ซูแคนได้เริ่มทำธุจกิจของเขา เขาได้ติดต่อกับเธอหลายต่อหลายครั้ง

และตอนนี้เธอก็มาอยู่ต่อหน้าเขาอีกครั้ง

"คุณคะ..."

ทันใดนั้นเสียงที่อ่อนก็ดังเข้ามาในหูของซูแคน ซูเเคนหลุดจากความทรงจำ เขาหันหน้าไปมองเจ้าของเสียง

ซูแคนสังเกตเห็นความแดงบนใบหน้าที่สวยงามของจ้าวชิงชิง

"คุณรู้ไหมว่าการจ้องมองผู้หญิงเป็นเวลานานเป็นเรื่องไม่เสียมารยาทมาก"

จ้าวชิงชิงกล่าวเบา ๆ

แต่ในใจของจ้าวชิงชิงเต้นแรงมาก ตั้งแต่เล็กจนโตยังไม่มีหนุ่มคนไหนจ้องหน้าเธอตรงๆแบบนี้

เธอทั้งเขินอายจนทำตัวไม่ถูก

"อะไร!!"

หวางเอ๋อมองไปที่ซูแคน ด้วยความประหลาดใจ เขาเห็นซูแคนเบิกตากว้างและทำท่าทางแปลกๆ

"พี่สามเกิดอะไรขึ้น?"

หวางเอ๋อกระซิบถาม

"โทษทีๆ"

ซูแคนตอบหวางเอ๋อเบาๆ จากนั้นซูแคนก็ยิ้มออกมาเหมือนเด็กที่กำลังได้ของเล่นมาเพิ่ม เขายื่นมือออกไปแล้วพูดว่า

"ฉันคิดไรเพลินๆไปหน่อย โทษทีฉันชื่อซูแคน ยินดีที่ได้รู้จัก"

"เอ่อ!!"

จ้าวชิงชิงตกใจเธอมองไปที่รอยยิ้มของซูแคน ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน หัวใจของเธอก็เต้นแรงขึ้นอีกพร้อมยังมีความคิดในหัวของเธออีกว่า

รอยยิ้มของเขามันช่างน่าหลงไหลอะไรอย่างงี้

"คุณ...คุณ...เอ่อๆ...".

เธอช็อคเล็กน้อย ก่อนที่จะยื่นมือออกมาเขย่ากับมือของซูแคน

ซูแคนรู้สึกว่ามือของเธอนั่นนิ่มและสวยงามมาก นิ้วเรียวสวยงาม ข้อมือเล็กอย่างกับรากบัว และสีผิวดูสว่างสีครีม