ตอนที่ 001 เกิดใหม่ในปี 1979

ท้องฟ้าแสนสดใส อากาศแสนบริสุทธิ์ ณ เมืองหนานจิง บนนถนนที่มีจักรยานขับสวนกันไปมา

ภาพตรงหน้ามันช่างดูคุ้นเคยเหมือนเคยเห็นมาก่อน แต่ทำไมกลับรู้สึกไม่คุ้นกับบรรยากาศแบบนี้เลย

ซูแคนก้มหน้ามองที่มือของเขา เป็นมือที่เรียวสวยงามเหมือนมือที่ไม่เคยได้ทำงานหนักมาก่อน

"นี่มัน......."

ซูแคนอ้าปากด้วยความยากลำบาก คอและลิ้นของเขาเล็กลงอย่างเห็นได้ชัด

"บูม!!"

มีเสียงดังอยู่ในหัว ราวกับว่ามีอะไรระเบิดในหัวของเขา

"ปวดหัวจัง!!"

ซูแคนมีอาการปวดหัวราวกับจะระเบิดออกมา เขานั่งลงและเอามือกุมหัวตัวเองไว้ ดวงตาของเขาเป็นสีแดง และรู้สึกเหมือนดวงตามันจะทะลักออกมา

"นี่มันอะไรกัน!!"

เขาพูดด้วยความเจ็บปวด

"วันที่ 8 มิถุนายน 1979..."

ซูแคนพูดต่อเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาพูดวันที่ขึ้นมาทำไม

"ฉันเกิดใหม่รึเนี่ย..."

ร่างกายของซูแคนสั่นเล็กน้อย เขาเงยหน้าขึ้นมา ดวงตาที่เป็นสีแดงได้เริ่มจางลง

"เป็นไปได้ยังไง..."

ซูแคนรู้สึกได้ว่านี่คือ ฤดูร้อนในปี 1979 จริงๆ และตอนนี้เขาก็อยู่ในร่างกายในวัยเด็กของเขา

"นั่นก็หมายความว่าตระกูลซู..."

ซูแคนตกใจและพูดว่า

"หมายความว่าตระกูลซูยังไม่ล้มละลายน่ะสิ และพ่อของฉันก็ยังไม่ตายด้วย"

"พ่อ...."

ซูแคนนึกถึงพ่อขึ้นมาทันที ตอนตระกูลซูล้มละลาย พ่อก็จากโลกไปหลังจากนั้นไม่นาน

"ชีวิตนี้..."

ซูแคนกัดฟันของเขา และด้วยพูดเสียงโกรธ

"ฉันจะไม่ปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก ฉันต้องเปลี่ยนแปลงมันทั้งหมด..."

โชคดีที่ไม่มีใครอยู่แถวนี้ ไม่อย่างนั้นซูแคนคงถูกจับเข้าโรงพยาบาลประสาทก็ได้

"ซู้ดด!!"

ซูแคนสูดหายใจเข้าลึกๆ และพูดต่อ

"ฉันได้โอกาสอีกครั้งแล้ว ฉันจะไม่ให้ประวัติศาสตร์ต้องมาซ้ำรอยเดิมอีก"

ซูแคนหรี่ตาของเขาลง สายตาของเขาเฉียบคมมาก ราวกับเป็นนักล่าที่อยู่บนจุดสูงสุดของห่วงโซ่อาหาร

"เล่นการเมืองหรือจะทำธุจกิจที่ต่างประเทศดี?"

ด้วยความทรงจำที่มีครบของเขาในชาติก่อน หลังจากนี้จีนจะต้องเจอพิษเศรษฐกิจอีกหลายปี เขารู้สึกว่าเขาจะสามารถอาศัยช่องโหว่เหล่านี้ ก้าวขึ้นไปอยู่บนจุดสูงสุด

ถึงเขาจะไม่ได้ก้าวไปถึงจุดสูงสุด เขาก็จะไม่ทำเรื่องที่ทำให้ตัวเขาหรือตระกูลซูต้องเสียหายแน่

"แต่......"

ซูแคนแคนส่ายหัวและพูดว่า

"แต่ถ้าต้องเล่นการเมือง มันต้องมีเงื่อนไขเยอะเนี่ยสิ มันไม่ใช่แนวฉันเลย"

ซูแคนยืนคิดสักพักเขาก็อุทานออกมา

"ทำธุรกิจ...."

ทันใดนั้น ความคิดนี้ก็แวบเข้ามาในหัวของเขาเหมือนดาวตกตอนกลางคืนที่ทำให้ฟ้าสว่างแม้จะมืดอยู่ จิตใจของเขาสว่างขึ้นมาทันที

ซูแคนตื่นเต้นและเริ่มคิดต่อ

หากเราเป็นนักธุจกิจ เราก็จะสามารถนั่งกินนอนกินรอรับเงินสบายๆ มองเมฆที่ลอยไปได้เรื่อยๆ เป็นอิสระต่อทุกสิ่ง

แต่ถ้าต้องเล่นการเมืองละก็…

"งั้นก็ให้พ่อเราเป็นนักการเมืองซิ แค่คิดก็น่าสนุกแล้ว"

ตอนนี้ร่างของเขามีออร่าความชั่วร้ายกระจายออกมา มุมปากของซูแคนยกขึ้นเล็กน้อย เขายิ้มที่มุมปากจนเห็นฟันเล็กน้อย ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงชั่วร้ายออกมา

"ให้พ่อเป็นผู้อำนวยการเขต หรือไม่ก็เป็นผู้นำตระกูลซูสิ"

ซูแคนยิ้มอย่างชั่วร้าย

แต่ในตระกูลซู นอกจากพ่อแล้วยังมีลุงของเขาอีก ซึ่งตอนนี้ลุงคือตัวเต็งในการเป็นผู้นำตระกูลคนต่อไป

แถมลูกพี่ลูกน้องของฉันอีก ก่อนเขาจะอายุสามสิบเขาได้เลื่อนตำแหน่งจากผลของของเขารัวๆ เป็นไปได้ว่าตำแหน่งอาจจะสูงกว่าพ่อในสักวัน

ส่วนพ่อของเขา…

มีปัจจัยหลายอย่างทำให้พ่อของซูแคนตอนนี้เป็นรองหัวหน้าแผนกระดับสามอยู่ แถมยังไม่ได้เลื่อนตำแหน่งมานานแล้ว

ซูแคนขมวดคิ้วครุ่นคิด

"ฉันควรทำไงดี"

ไม่นานซูแคนก็ทำหน้าดีใจเหมือนคิดอะไรออก

"อ๋อออออ!!"

เขาอุทานออกมา

จู่ๆ ซูแคนค้นพบว่าเหลือเวลาอีกอย่างน้อย 20 ปีก่อนการมาถึงของยุคอินเทอร์เน็ต และอีคอมเมิร์ซ(การตลาดในโลกอินเตอร์เน็ต)?

จู่ๆซูแคนก็รู้ว่านี่มันยังอยู่ในปี 1979 ซึ่งยังไม่มีอินเตอร์เน็ต แถมเทคโนโยลีก็ยังไม่ได้ไฮเทคขนาดเท่าปัจจุบัน

ทำธุจกิจ?

เล่นหุ้น?

ทำโซเซียลมีเดีย?

อสังหาริมทรัพย์?

"ไอ้เชี่ยยยย!!"

ซูแคนพูดถึงโมเดลธุจกิจที่ยังไม่เกิดขึ้นในยุคนี้ ซึ่งในหลังจากปี 1979 ประเทศจีนก็จะพัฒนาตัวเองแบบก้าวกระโดดจนเป็นชาติมหาอำนาจในปัจจุบัน ราคาของต่างๆในยุคนี้ก็จะสูงขึ้นจนคาดไม่ถึงเลยทีเดียว

"ฉัน......"

ซูแคนพูดด้วยน้ำเสียงสั่นด้วยความดีใจ…

"หากเราทำธุจกิจทุกรูปแบบตอนนี้จะเป็นยังไง"

"เป็นไปได้ไหมที่เราจะหาซื้อที่ดินไว้สักสองสามผืนก่อน เมื่อตอนที่ราคาอสังหาริมทรัพย์เริ่มบูม เราก็ปล่อยขายแล้วเราก็จะมีเงินเป็นพันๆล้าน"

"อดใจไม่ไหวแล้ว"

ซูแคนสูดหายใจเข้าลึกๆ ล้วงกระเป๋าของเขาและหยิบเงินเป็นจำนวนหนึ่ง

"300 หยวน..."

ซูแคนมองเงิน เขาอยากจะร้องไห้ออกมาตอนเห็นเงินที่อยู่ในมือ จากคนที่มีเงินเป็นหมื่นๆล้าน ตอนนี้เหลืออยู่ในมือ 300 หยวน

300 หยวน จะทำเอาไปทำอะไรได้?