บทที่ 53 โกรธด้วยความอัปยศอดสู
บทที่ 53 โกรธด้วยความอัปยศอดสู ค่ำคืนนั้นมืดครึ้ม ทั้งกู่หยางและซูรั่วเหม่ยไม่ได้สังเกตเห็น บนหลังคา มีดวงตาคู่หนึ่งกำลังเฝ้าดูพวกเขาอยู่ จนกระทั่งกู่หยางจากไปและไปที่สำนักฟ้าลึกซึ้ง เขามายืนอยู่บนลานบ้าน ยืนอยู่หน้าหน้าต่าง เหลือบมองซูรั่วเหม่ยในบ้าน ลูบเคราใต้กรามของเขา และตาดูครุ่นคิด คนนี้เป็นทา...