ตอนที่ 997+998 การแก้แค้น

​​​​​​​ตอนที่ 997 การแก้แค้น

“ไม่ต้องกังวลไป ภารกิจของผู้อาวุโสจื่อครั้งนี้ไม่ยากหรอก ถ้าไม่ใช่เพราะปัญหาเร่งด่วนในบ้านเกิดของเขา เขาก็วางแผนจะกลับบ้านหลังเสร็จภารกิจอยู่ดี” นางหลินปลอบเจียงเหยา จากนั้นเธอก็หันไปหานางหยางและคนอื่น ๆ แล้วพูดว่า “หาอะไรทานเป็นมื้อกลางวันกันแถวนี้ไหมคะ”

“ฉันรู้จักร้านบะหมี่อร่อยมาก ๆ อยู่ร้านหนึ่ง เพิ่งเปิดได้ไม่นาน น้ำซุปอร่อยมากเลยล่ะ เป็นซุปเป็ด” นางหยางพยักหน้าก่อนจะพาพวกเขาไป

ทันทีที่ถึงสี่แยก กลิ่นหอมจากร้านบะหมี่ก็โชยมา เมื่อมาถึงทางเข้าก็พบว่าคนแน่นร้านทีเดียว พวกเขาจึงต้องรออาหาร

เจ้าของร้านบริหารร้านได้ดีมาก มีที่นั่งรอแบบกันลมอยู่นอกร้าน รอเพียงครู่เดียวก็ถึงคิวของพวกเขา เจียงเหยาเดินตามหลังนางหลินและคนอื่น ๆ เข้าไปในร้าน พวกเขาประหลาดใจที่เห็นคนสองคนอยู่ในร้านนั่นด้วย

สองคนนั้นคือเฉินหลานอิงและลู่เว่ยฮัว

เฉินหลานอิงอุ้มลูกของเธอไว้ในอ้อมแขนของเธอ เมื่อเจียงเหยาเห็นลู่เว่ยฮัว สายตาของเธอก็สอดส่องไปหาผู้อีกคนโดยไม่รู้ตัว ตามที่เธอคาดไว้ เธอเห็นผู้หญิงอีกคนนั่งอยู่ที่หน้าต่างร้านอาหารตะวันตกตรงข้ามกับพวกเขา จากนั้นเธอก็เห็นส่วนที่นูนออกมาชัดเจนอยู่ที่หน้าท้องของเธอ

ภายในร้านไม่เล็ก หลังจากที่เจียงเหยาและคนอื่น ๆ ได้ที่นั่ง เธอจึงมองไม่เห็นเฉินหลานอิงอีก ความสนใจของเธอยังคงอยู่ที่พวกเขา

เธอรู้สึกประหลาดใจที่ได้ยินลู่เว่ยฮัว พูดกับเฉินหลานอิงเรื่องการหย่าร้างระหว่างพวกเขา

บางทีนั่นอาจเป็นเหตุผลที่เฉินหลานอิงเกิดอารมณ์ เธอตะโกนใส่หน้าลู่เว่ยฮัวและเสียงของเธอก็ดังมากจนทุกคนในร้านได้ยิน

“คุณบอกเองนี่ว่าไม่เชื่อว่าลูกของเราเป็นลูกของคุณ แต่ผลลัพธ์ที่โรงพยาบาลก็ได้พิสูจน์แล้ว ทำไมคุณถึงต้องการจะหย่ากับฉันอยู่อีก หลังจากที่เราแต่งงานกัน ฉันไม่เคยทำให้คุณต้องผิดหวังเลยสักครั้ง ฉันไม่เคยสร้างปัญหาให้กับครอบครัวของคุณ ทำไมคุณถึงได้ใจร้ายกับฉันนัก พ่อแม่ของฉันขอให้เราพาลูกไปตรวจที่โรงพยาบาลในเมืองจินโด หมอก็บอกเลยว่าต้องเข้ารับการรักษาทันที ทำไมคุณถึงไม่ตอบตกลงเล่า ดูเขาสิ อาการเขาแย่ลงแค่ไหน ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป เขาได้ตายจริง ๆ แน่ ลู่เว่ยฮัว คุณยังเป็นคนอยู่หรือเปล่า”

เสียงคำรามของเฉินหลานอิงดึงดูดความสนใจของทุกคน นางหยางลดเสียงลงและขอให้เจียงเหยาและคนอื่น ๆ มองดูพวกเขา “เกิดอะไรขึ้นน่ะ”

“ตรวจ DNA ที่โรงพยาบาลไหน ใครจะไปรู้ว่าคุณจ่ายเงินให้หมอมาหลอกผม” ลู่เว่ยฮัวไม่คิดว่าเฉินหลานอิงจะพูดเสียงดังขนาดนี้ ทุกคนต่างมุ่งความสนใจไปที่พวกเขาทั้งสองคน

ลู่เว่ยฮัวรู้สึกอับอาย เขาตบหลังเก้าอี้ของเฉินหลานอิงและดุเธอ “คุณคิดว่าผมไม่รู้หรือยังไงว่านั่นใช่ลูกของผมหรือเปล่า เฉินหลานอิง พรุ่งนี้ถึงบ้าน แล้วเราหย่ากัน”

“ขอโทษเถอะ ทั้งหมดมันก็แค่ข้อแก้ตัวของคุณ คุณแทบจะรอไม่ไหวที่จะไล่พวกเราสองแม่ลูกออกจากบ้านเพื่อที่คุณจะได้มีที่ว่างสำหรับจิ้งจอกและลูกบ้า ๆ ของคุณ คิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่าเธอก็อยู่ที่นี่ด้วย ตอนที่เราไปตรวจสุขภาพลูกที่เมืองจินโด ผู้หญิงคนนั้นก็อยู่ที่บ้านเพื่อนของเธอในจินโดมาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่คุณพาพวกเรามาที่เมืองจิน ลู่เว่ยฮัว คุณมันไม่ใช่คน ไม่เคยสนใจชีวิตลูกชายของตัวเอง สวรรค์จะต้องลงโทษ”

__

ตอนที่ 998 ทำไมฉันจะทำไม่ได้

หลังจากที่เธอต่อว่าเขา เฉินหลานอิงก็กอดลูกของเธอและร้องไห้ “ลูกที่น่าสงสารของฉัน ฉันไม่ควรเกิดเขามาเลย ลูกยังเด็กนัก พ่อของลูกก็ไม่ยอมรับ ไม่เคยทำดีกับลูกเลย ไม่สนใจแม้กระทั่งลูกจะเป็นหรือตาย ลูกเอ๋ย ทำไมชีวิตของลูกช่างน่าเวทนานัก”

มีคนจำนวนมากที่ด้านข้างชี้ไปที่ลู่เว่ยฮัว บางคนถึงกับออกปากต่อว่าเขา “ผู้หญิงคนนั้นแต่งงานกับคุณและให้กำเนิดลูกชายของคุณ แต่ตอนนี้ คุณกลับไล่พวกเขาไปเพราะจิ้งจอกกับลูกในท้องของผู้หญิงอีกคนเหรอ คนอย่างคุณไม่ช้าก็เร็วต้องถูกฟ้าผ่าแน่”

“คุณไม่แม้แต่จะเชื่อว่าลูกชายของภรรยาที่ชอบด้วยกฎหมายเป็นลูกของคุณ แต่กลับไปเชื่อว่าลูกในท้องของผู้หญิงอีกคนเป็นลูกของคุณ”

“ผู้หญิงที่เป็นชู้กับสามีชาวบ้าน ไม่มีใครเป็นคนดีหรอก ใครจะรู้ว่าเธอคบกับผู้ชายมากี่คนก่อนหน้าคุณ”

มีคนชี้ไปที่ลู่เว่ยฮัวและต่อว่าเขา ทำให้เขาอับอายจนทิ้งเฉินหลานอิงและลูกชายไว้ที่ร้าน แล้วจากไปอย่างรวดเร็ว

เจียงเหยาเฝ้าดูขณะที่เขาออกจากร้านและเดินไปยังร้านอาหารตะวันตกฝั่งตรงข้าม จากนั้นเขาก็พาผู้หญิงคนนั้นไปที่ที่นั่งอื่นและนั่งลง พร้อมกับสั่งอาหารชุดสุดหรู ลู่เว่ยฮัวมีความสุขในขณะที่ผู้หญิงคนนั้นกระซิบที่ข้างหูของเขา

เจียงเหยาเลิกคิ้วขึ้น ผู้ชายทุกคนชอบจิ้งจอกหรือ เสียงของเธอฟังดูเสแสร้ง ลู่เว่ยฮัวต้องชอบมันมาก เขาพาภรรยาคนแรกมาร้านบะหมี่ธรรมดาเพื่อทานอาหารง่าย ๆ แต่เขาสามารถพาผู้หญิงอีกคนไปร้านอาหารสุดหรูเพื่อใช้จ่ายเงินกับเธออย่างมีความสุข

ลู่เว่ยฮัวออกแล้ว คนที่มองต่างก็สงสารเฉินหลานอิงและลูกชายของเธอขณะมองดูเธอ

ไม่มีใครรู้ว่าควรพูดอะไร ทันใดนั้น เฉินหลานอิงก็ยกลูกชายของเธอขึ้นเหนือศีรษะราวกับเธอต้องการโยนเขาลงมาให้ตาย

“นี่ นี่ นี่ คุณบ้าไปแล้วหรือ คุณเป็นแม่คนนะ” นางหลินก็เป็นแม่คนเช่นกัน และเธอก็กระโดดขึ้นไปทันทีเมื่อเห็นสิ่งนั้น “นี่ลูกของคุณนะ ทำอย่างนี้ได้อย่างไร”

“ทำไมฉันถึงทำไม่ได้เล่า พ่อของเขาไม่ต้องการเขาอีกต่อไปแล้ว เขาป่วย มันคงจะเจ็บปวดมากสำหรับเขาที่จะมีชีวิตอยู่ สู้ตายตอนนี้เสียยังจะดีกว่า ฉันแค่หวังว่าชาติหน้าเขาจะกลับมาเกิดได้ดีกว่านี้และไม่ต้องพบกับคนที่โหดเหี้ยมเหมือนพ่อของเขาอีก” เฉินหลานอิงร้องไห้และตะโกนบอกนางหลิน

“นี่ก็เป็นอีกชีวิตเช่นกัน การปล่อยให้เขาล้มตายก็เหมือนกับการฆ่าเขา คุณจะต้องเข้าคุกนะ” แม้ว่าเจียงเหยาจะไม่ชอบเฉินหลานอิง แต่เธอก็ยังปลอบโยนอีกฝ่าย “ไม่ใช่ว่าคุณไม่มีงานทำและเลี้ยงดูเขาด้วยตัวเองไม่ได้ล่ะคะ แม้ว่าคุณจะหย่าร้าง คุณก็ยังดูแลลูกของคุณได้ อาการเจ็บป่วยของเขาก็สามารถรักษาได้ สามีของคุณยอมพ่คุณกับลูกมาที่เมืองจินโด นั่นก็หมายความว่าเขายังใส่ใจเด็ก สามีของคุณอาจไม่สนใจเกี่ยวกับความเจ็บป่วยของเด็ก แต่สามีของคุณก็ยังห่วงใยเขา แม้ว่าคุณจะหย่ากับลู่เว่ยฮัว หรือเขาไม่ต้องการเลี้ยงลูกของคุณ พ่อแม่สามีคุณก็ยังต้องการเขาเสมอนี่”

“พูดมันก็ง่ายสิ เจียงเหยา ถ้าลู่ชิงสีต้องการหย่ากับคุณบ้าง ตอนที่คุณมีลูกกับเขาแล้ว คุณจะใช้ชีวิตที่เหลือตามลำพังกับลูกของคุณได้เหรอ” เฉินหลานอิงหัวเราะเยาะ “ลู่เว่ยฮัวไม่ต้องการแม้แต่ลูกชายของเขา แล้วทำไมฉันต้องช่วยเขาเลี้ยงลูกด้วย เขาทำให้ฉันผิดหวังนัก แล้วทำไมฉันต้องช่วยเขาเลี้ยงลูกของเขาด้วย”

ผู้หญิงคนอื่น ๆ ตกตะลึงเมื่อเฉินหลานอิงเรียกชื่อเจียงเหยา จากนั้นพวกเขาดึงแขนเสื้อของเจียงเหยา และถามด้วยเสียงต่ำ “คุณรู้จักเธอด้วยเหรอคะ”