เกิดใหม่เป็นทารกขั้นเทพ ตอนที่ 220

ตอนที่ 220

หลินซวนติดตามร่องรอยของบงกชสวรรค์เข้าไปยังส่วนที่ลึกขึ้นเรื่อยๆ ก่อนจะพบกับแม่น้ำสีดำสนิท ต้องรู้ก่อนว่าระยะทางที่หลินซวนไล่ตามบงกชสวรรค์มานั้นบัดนี้ไกลจากทะเลสาบแห่งเดิมมานับพันลี้

กระแสน้ำรอบกายสงบนิ่ง หลินซวนจ้องมองไปยังแม่น้ำสายนั้น

ที่แห่งนี้ เขาค้นพบว่าร่องรอยที่บงกชสวรรค์ทิ้งไว้ปรากฏชัดเจนยิ่ง

ทว่า หลินซวนกลับขมวดคิ้วออกมา ก่อนร่างของเขาจะกะพริบไหวและปรากฏตัวขึ้นไกลออกไป

อยู่ๆ ก็มีสายฟ้าทมิฬฝ่าลงในจุดที่เขาเคยอยู่เมื่อครู่

หลินซวนเกรี้ยวกราดนัก เขาเพิ่งจะมาถึงที่แห่งนี้ แต่บางคนกลับโจมตีเขา? พวกมันรนหาที่ตายหรือ?

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่หลินซวนจะได้กระทำสิ่งใด ปราณกระบี่สีแดงก็ปรากฏขึ้น ทว่ามันกลับพุ่งใส่บางสิ่งที่อยู่ไกลออกไป และดูเหมือนว่าเป้าหมายของมันจะไม่ใช่เขา

หลินซวนสัมผัสได้ถึงบางสิ่งที่ผิดปกติ เขาจึงเงยหน้าขึ้นและค้นพบความจริง กลับกลายเป็นว่ามีผู้คนจำนวนหนึ่งกำลังต่อสู้กันอยู่เหนือแม่น้ำ

การปะทะกันนั่นวุ่นวายยิ่งนัก พลังปราณที่น่าหวาดหวั่นถูกปลดปล่อยออกมาในทุกแห่งหน มีทั้งสิ่งชีวิตหลายชนิด รุ่นเยาว์บางส่วน รวมถึงอัจฉริยะจำนวนเล็กน้อย

ในตอนนี้หลินซวนรู้แล้วว่ามิได้มีผู้ใดโจมตีเขา ทว่าเป็นเขาเองที่ก้าวเข้ามายังสมรภูมิ และการโจมตีเหล่านั้นเป็นเพียงลูกหลงจากการต่อสู้

เขาจึงส่ายหน้าเล็กน้อย ต้องรู้ก่อนว่าบงกชสวรรค์นั้นเป็นสมบัติล้ำค่า บัดนี้ มันหลบหนีเขามายังที่นี่ และเมื่อดูคนจำนวนไม่น้อยเบื้องบน ย่อมไม่มีทางที่พวกเขาจะไม่ค้นพบมัน

อย่างไรก็ตาม หลินซวนมิได้ใส่ใจการปะทะกันด้านบนแม้แต่น้อย เขาไม่มีเวลามากพอมาให้ใส่ใจเรื่องของผู้อื่น บัดนี้เขาต้องการเพียงค้นหาบงกชสวรรค์และจากไป ด้วยต้องการจะใช้เวลาที่เหลือในการค้นหาสมาชิกของราชวงศ์อมตะและเอาคืนสิ่งที่พวกมันกระทำไว้

ตู้ม!

ในวินาทีที่หลินซวนเริ่มสำรวจรอบด้านอีกครั้ง การโจมตีจากเบื้องบนก็กวาดผ่านลงมา ทำให้แม่น้ำเกิดคลื่นลม หากมิใช่เพราะเขาหลบหลีกได้ทันท่วงที เขาย่อมถูกการโจมตีนั้นกระแทกเข้าใส่

ต้องรู้ก่อนว่าการปะทะกับกลางอากาศเหนือแม่น้ำนั้นรุนแรงเพียงใด อย่าได้กล่าวถึงเพียงแม่น้ำสายเล็กๆ ต่อให้เป็นเทือกเขาที่อยู่ห่างออกไปยังสั่นสะเทือน

ด้วยสภาพแวดล้อมเช่นนี้ บงกชสวรรค์ย่อมต้องหลบหนีไปได้ยังทุกพื้นที่ และหากเป็นเช่นนั้น ต่อให้เป็นเขาเองก็ยังไม่สามารถจะค้นหามันได้ในทันที นี่ทำให้หลินซวนเองหงุดหงิดไม่น้อย

“เฮ้ พวกเจ้า หยุดต่อสู้กันเสียที หากพวกเจ้าทำให้บงกชของข้าหวาดกลัวจนหนีไป ข้าจะสังหารพวกเจ้าให้หมดคอยดู!” หลินซวนเอ่ยด้วยความขมขื่น

ทว่า เสียงจากการปะทะกันเบื้องบนนั้นดังเกินไป ประโยคของหลินซวนจึงไม่มีผู้ใดได้ยิน

เขาทำได้เพียงส่ายหน้าอย่างยอมจำนนและค้นหาบงกชสวรรค์ต่อไป การโจมตีทั้งหลายยังคงพุ่งลงมาในแม่น้ำ แม้ว่ากระบวนท่าเหล่านั้นจะไม่สามารถทำอันตรายเขาได้แม้แต่น้อย แต่ก็ทำให้การค้นหาของเขาลำบากยิ่ง

ยิ่งกว่านั้น หลินซวนไม่รู้ว่านี่เป็นความตั้งใจหรืออย่างไร ทุกคราที่เขากำลังจะคว้าจับบงกชสวรรค์ได้ จะต้องมีการโจมตีพุ่งลงมาถูกพื้นที่บริเวณนั้นจนบงกชที่เขาต้องการหวากลัวจนหนีไปทุกครา

“บัดซบ” หลินซวนขบฟันแน่น

ต้องรู้ก่อนว่าสมบัติที่ล้ำค่าเช่นนี้ หากมิใช่เพราะเขาต้องการจะได้มันมาไว้ในครอบครองจึงไม่อาจละสายตาและปล่อยให้มันหนีไปได้แล้ว เขาคงพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าและจับพวกคนที่กำลังต่อสู้กันเบื้องบนมาทุบตีระบายความอัดอั้นตันใจทีละคนจนกว่าพวกมันจะบาดเจ็บปางตาย

“ตอนนี้ล่ะ!”

หลินซวนที่ยืนนิ่งอยู่ได้กระตุ้นนัยน์ตาหยินหยางของเขา และใช้ทักษะสร้างภาพหลอนทำให้พวกที่ปะทะกันเบื้องบนพบเจอกับปรากฏการณ์ปริศนามากมาย

“ในที่สุด!”

ท้ายที่สุด หลินซวนก็ค้นพบสถานที่ซึ่งบงกชสวรรค์เหล่านั้นซ่อนตัวอยู่ มันเปล่งประกายห้าสีอย่างระยิบระยับ

ต้องรู้ก่อนว่าด้วยความเร็วและขนาดที่เล็กจ้อยของพวกมัน หากว่าพวกมันหลบหนีไปได้ การจะตามหาย่อมเป็นไปอย่างยากเย็นยิ่งนัก

ตูม!

ทันใดนั้น ปราณกระบี่สายหนึ่งก็ปะทะเข้ากับผืนน้ำอีกครั้ง

“บัดซบ!”

หลินซวนมิอาจอดทนได้อีกต่อไป

ช่างโชคดียิ่งที่บงกชสวรรค์เหล่านั้นมิได้รับผลกระทบจากการโจมตีนี้ พวกมันจึงยังอยู่ที่เดิมมิได้ขยับไปไหน

“โอ้?”

ในตอนนั้นเอง ลำแสงสายหนึ่งก็พุ่งลงมาในแม่น้ำและทะยานไปยังบงกชสวรรค์เหล่านั้น

‘บัดซบ เจ้าคิดจะขโมยบงกชสวรรค์ของข้าเช่นนั้นหรือ?’

ร่างนั้นปรากฏรูปลักษณ์เป็นหญิงสาวที่งดงามนางหนึ่ง นางสะบัดมือเบาๆ ก่อนจะยื่นออกไปคว้าจับบงกชเหล่านั้นมา

เมื่อพิจารณาให้ดี ในดวงตาของนางก็ปรากฏร่องรอยความยินดีและตื่นเต้น

หลินซวนเข้าไปใกล้นางอย่างช้าๆ

เขารับรู้ได้ว่าหญิงสาวผู้นี้มีระดับการบ่มเพาะที่ไม่ธรรมดา อย่างน้อยที่สุด นางคงนับว่าเป็นระดับยอดฝีมือรุ่นเยาว์อันดับต้นในแดนลึกลับแห่งนี้ ความเร็วของนางยามอยู่ใต้น้ำนั้นมากมายยิ่ง หากมิใช่เพราะนัยน์ตาหยินหยางของหลินซวนแล้ว เขาย่อมไม่สามารถจะค้นพบนางได้อย่างแน่นอน

จากนั้น หญิงสาวก็ลงมืออีกครา นางคว้าจับบงกชสวรรค์อีกสองต้นเข้ามาในมือ

นี่ทำให้หลินซวนโศกเศร้านัก ต้องรู้ก่อนว่าบงกชสวรรค์มีจำนวนน้อยนิดยิ่ง และเขาก็ไล่ตามมันมาจนถึงที่แห่งนี้ แต่หลังจากลงแรงไปมากมาย เขากลับไม่สามารถคว้ามันมาไว้ในครอบครองได้แม้แต่ต้นเดียว

หญิงสาวนางนี้ปรากฏตัวแค่เพียงชั่วครู่กลับสามารถเก็บเกี่ยวพวกมันได้ถึงสามต้น นี่เป็นเพราะความแข็งแกร่งของเขายังไม่มากพอ? หรืออันที่จริงแล้วบงกชสวรรค์บัดซบพวกนั้นพ่ายแพ้แก่หญิงงามกันแน่?

หลินซวนที่หงุดหงิดยิ่งนัก เขาจึงจู่โจมทันที ร่างของเขาไปปรากฏอยู่เบื้องหน้าหญิงสาวผู้นั้นก็คว้าจับข้อมือของนางไว้และกักขังนางมิให้หลบหนีไปได้

ต้องรู้ก่อนว่าบงกชสวรรค์เหล่านี้ถือเป็นสมบัติของเขา แล้วคิดหรือว่าเขาจะยินยอมให้ผู้อื่นฉกชิงมันไปต่อหน้าต่อตา? จากนั้นเขาก็สะบัดมือและฉกเอาบงกชสวรรค์ทั้งสามต้นในมือนางมาไว้กับตัวเอง

หญิงสาวผู้นั้นชะงักไปชั่วขณะ นางไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะมีใครบางคนซ่อนตัวอยู่ใต้น้ำมาโดนตลอด ทันใดนั้นเอง เส้นขนทั่วร่างนางก็ลุกชัน แขนข้างที่ถูกจับโดยผู้อื่นสั่นเทาอย่างห้ามไม่อยู่

“ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้!” นางร้องออกมาอย่างมีโทสะ นางมิได้พยายามเก็บบงกชสวรรค์อีกต่อไป ทว่ากำลังใช้ปราณวิญญาณของตนผลักหลินซวนเพื่อให้เขาถอยออกจากนาง

นี่ทำให้หลินซวนรู้สึกช่วยไม่ได้อยู่บ้าง ชัดเจนว่านางต้องการจะขโมยสมบัติของเขา แล้วเหตุใดนางจึงมีสีหน้าราวกับเขาเป็นฝ่ายผิดเสียอย่างนั้น?

อีกทั้ง หลินซวนประหลาดใจไม่น้อยที่ปรากฏอักขระแห่งเต๋าอันลึกลับขึ้นโดยรอบบริเวณที่เขากำลังจับแขนนางอยู่... หากมิใช่เพราะว่าพละกำลังของเขามากมายมหาศาล เขาต้องกลายเป็นเพียงฝุ่นผงไปในพริบตา