ตอนที่ 94

ตอนที่ 94

ขณะที่หลิวหมิงอวี่ลงมา ซอมบี้ที่โจมตีภายในบันไดดูเหมือนจะหยุดเคลื่อนไหว

ทุกคนที่ต่อสู้กับซอมบี้ต่างเห็นว่าซอมบี้เป็นเช่นนี้ พวกเขาจะพลาดโอกาสนี้ไปได้อย่างไร เล็งไปที่คอของซอมบี้แล้วยิงลงมา เลือดพุ่งกระฉูด เพิ่มสีสันให้กับผนังบันไดสีแดงสด

หากไม่มีปืนไรเฟิลด้านหลัง พวกเขาคงไม่สามารถฆ่าซอมบี้จำนวนมากเกินไปในหนึ่งวินาที และมีซอมบี้เพียงไม่กี่ตัวที่อยู่ข้างหน้าเท่านั้นที่ถูกฆ่า

วินาทีต่อมา พวกมันหันกลับมาในเวลานี้โดยไม่สนใจมนุษย์ที่อยู่เบื้องหลังพวกมัน

ทุกคนที่ยืนอยู่บนบันไดต่างมองหน้ากัน

“นี่มันอะไร?”

“ไม่รู้ ทำไมจู่ๆพวกมันถึงถอย”

“การป้องกันสำเร็จหรือไม่”

“ยังไงก็ระวังก่อน อย่าประมาท”

ทุกคนพูดคุยกันเยอะมาก แต่ไม่มีใครรู้ว่าทำไมซอมบี้เหล่านี้ถึงหยุดโจมตี

ความสูงสิบเมตรไม่ใช่เรื่องยากสำหรับหลิวหมิงอวี่

ด้วยความช่วยเหลือของเชือก เขาสไลด์ลงมาในเวลาไม่ถึงวินาที

มันได้ผลจริงหรือ

หลิวหมิงอวี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน นี่คือด้านหลัง และเขามองไม่เห็นว่าซอมบี้ถูกดึงดูดหรือไม่

เฉิงตงเป็นเขตเมืองที่เพิ่งเกิดขึ้นใหม่ มีอาคารสูงมากมายในเขตเมือง อาคารที่บริษัทแพนด้าตั้งอยู่ไม่ใช่อาคารเดียวในสถานที่นี้ และมีอาคารสูงตระหง่านมากมายในบริเวณใกล้เคียง

หลิวหมิงอวี่กำลังจะไปที่อาคารถัดจากเขาเพื่อตรวจสอบสถานการณ์ และหลิวหมิงอวี่ก็วิ่งไปอย่างรวดเร็วในขั้นตอนเดียว

ระยะห่างระหว่างอาคารทั้งสองไม่มากนัก ภายในสิบวินาทีหลิวหมิงอวี่ก็รีบเข้าไปในอาคารใกล้เคียง

ประตูอาคารพังไปแล้ว จึงพบบันไดและรีบวิ่งไปที่แท่น

ในตำแหน่งเปิดโล่งบนแท่นของอาคารที่หลิวหมิงอวี่ขึ้นไป มี "คน" นั่งที่โต๊ะพร้อมถ้วยกาแฟในมือ หลับตา และจิบกาแฟสองสามจิบในปากของเขา เป็นที่น่าพอใจมาก

คนครนี้แตกต่างเล็กน้อย หัวของเขาใหญ่มาก มันใหญ่พอๆ กับหัวมนุษย์ธรรมดาสองหัว แต่ร่างกายของเขามีขนาดเท่ามนุษย์ธรรมดาเท่านั้น

ดูตลกมาก นี่คนหรือซอมบี้?

เดิมทีชายผู้นี้ดูสบายๆ มาก หลังจากที่หลิวหมิงอวี่ลงจากอาคารใกล้เคียง เขาก็หยุด จากนั้นเขาก็รู้สึกว่าเมื่อหลิวหมิงอวี่เดินมาทางเขา คนทั้งตัวสั่นและกาแฟในมือของเขากระแทกลงพื้น

เขาเดินไปรอบ ๆ บนระเบียงอย่างใจจดใจจ่อ

ฟ่อ

คลื่นที่มองไม่เห็นแผ่ออกมาจากเขาเป็นจุดศูนย์กลาง

ทันทีหลังจากนั้น ซอมบี้ทั้งหมดที่โจมตีอาคารตรงข้ามก็รุมเข้าหาอาคารนี้

เสียงดังก้อง

ซอมบี้จำนวนมากวิ่งไปบนพื้น ราวกับว่าทหารหลายพันคนกำลังเดินผ่านไปมา ทำให้พื้นสั่นสะเทือน

หลิวหมิงอวี่ซึ่งอยู่ในอาคารก็รู้สึกตกใจและอดไม่ได้ที่จะยืนยันความสงสัยของเขา

ดูเหมือนว่าซอมบี้พวกนั้นจะเข้ามาหาเขาจริงๆ เขาอดไม่ได้ที่จะเร่งฝีเท้าแล้ววิ่งขึ้นไปชั้นบน

ชายหัวโตรู้สึกว่าหลิวหมิงอวี่กำลังมา และหัวใจของเขาก็วิตกกังวลอย่างมาก และความผันผวนที่มองไม่เห็นรุนแรงขึ้น

ความเร็วของหลิวหมิงอวี่นั้นเร็วมาก เขาตรวจสอบตำแหน่งโดยประมาณของอาคาร หลังจากขึ้นบันไดแล้ว เขาก็ตรงไปที่แท่นกลางแจ้งของแท่น

ปึง

เตะเปิดประตูสู่ลานโพเดียม

หลิวหมิงอวี่เดิมทีคิดว่าไม่มีใครอยู่บนลานกลางแจ้ง และเห็นมนุษย์ที่มีหัวโตผิดปกติ เหมือนมนุษย์ต่างดาว กำลังเดินไปรอบๆ ที่นั่น

เอเลี่ยน?

ซอมบี้?

เขาไม่เคยคิดว่าอีกฝ่ายหนึ่งเป็นมนุษย์ หัวที่ใหญ่และสัดส่วนร่างกายที่ไม่พร้อมเพรียงกันนั้นเหมือนกับเอเลี่ยนที่เคยเห็นในภาพยนตร์มากกว่า

แน่นอนว่ายังมีซอมบี้ที่เป็นไปได้อีกด้วย ตั้งแต่การระบาดของไวรัสซอมบี้ ซอมบี้ส่วนใหญ่ก็เน่าเสียและเหม็น คนที่เขาเห็นยกเว้นหัวที่โต ทุกส่วนของร่างกายก็เหมือนกับมนุษย์ทั่วไป

หลิวหมิงอวี่จำได้ว่าครั้งหนึ่งเขาเคยดูข่าว หลังจากที่ทารกบางคนเกิดมา หัวของพวกเขาใหญ่ผิดปกติ และด้านอื่นๆ ก็ปกติจริงๆ เหมือนกับที่เขาเห็นในตอนนี้

หลิวหมิงอวี่มองคู่ต่อสู้อย่างระมัดระวัง หยิบปืนไรเฟิลจู่โจมของวอล์คเกอร์ออกจากพื้นที่เก็บของโดยไม่คำนึงถึงสายพันธุ์ของฝ่ายตรงข้าม และเล็งไปที่คู่ต่อสู้

ถามเสียงดัง

"คุณเป็นใคร"

ชายหัวโตที่อยู่ฝั่งตรงข้ามไม่ตอบ แต่หลิวหมิงอวี่ได้รับการต้อนรับด้วยคลื่นกระแทกที่มองไม่เห็น

ในขณะที่ฝ่ายตรงข้ามปล่อยคลื่นกระแทกหลิวหมิงอวี่รู้สึกว่าหัวของเขากำลังจะระเบิดและมันก็เจ็บปวดอย่างมาก

ไม่ควรพูดเรื่องไร้สาระกับเขา

ปืนในมือของเขาเล็งไปที่คู่ต่อสู้แล้วยิง

ปัง ปัง ปัง

เขายิงหลายนัดติดต่อกัน

อาการปวดหัวอย่างรุนแรงทำให้ปืนในมือของเขาไม่มั่นคง กระสุนที่แต่เดิมเล็งไปที่ศีรษะของคู่ต่อสู้ หลังจากถูกยิงออกไปแล้ว ล้มเหลว มันโดนราวบันไดด้านข้าง

เสียงปืนยังทำให้ชายหัวโตที่อยู่ฝั่งตรงข้ามตกใจ กรีดร้องเสียงแหลมคมผิดปกติ แล้วรีบวิ่งหนีไป

ชายหัวโตหดหู่มาก โดยปกติคลื่นกระแทกทางจิตของเขาจัดการกับมนุษย์ได้ มันจะไม่ได้ผลกับมนุษย์คนนี้ได้อย่างไร?

ทันทีที่เขาวิ่ง อาการปวดหัวของหลิวหมิงอวี่ก็โล่งออก และเขาก็ส่ายหัวอย่างรุนแรงเพื่อปลุกสติตนเอง

กลางแจ้ง มีเพียงโต๊ะเท่านั้น และทุกอย่างว่างเปล่าโดยไม่มีสิ่งกีดขวางใดๆ

ปัง ปัง ปัง

หลิวหมิงอวี่ผู้ซึ่งมีสติสัมปชัญญะมากขึ้น หยิบปืนไรเฟิลขึ้นมาแล้วยิงอีกครั้ง

หนึ่งนัดโดนชายหัวโตที่ศีรษะเลือดสาดกระเซ็น

หลังจากโดนยิง เขาก็วิ่งหนีอีกครั้ง หลีกเลี่ยงกระสุนนัดอื่นๆของหลิวหมิงอวี่

ความเจ็บปวดนั้นรุนแรงทำให้ชายหัวโตทนไม่ไหวที่จะปล่อยคลื่นแห่งความตกใจทางจิตใจซึ่งเป็นคลื่นที่มองไม่เห็นกวาดไปในทิศทางของหลิวหมิงอวี่

หลิวหมิงอวี่รู้สึกใจสั่น ระงับความอยากที่จะหนี และเล็งไปที่ชายคนนั้นเพื่อยิงต่อไป

ปัง ปัง ปัง

ยิงห้านัดที่หัวโตติดต่อกัน หลังจากยิงไปห้านัด เขาไม่ได้สนใจว่าเขาฆ่าคู่ต่อสู้หรือไม่

อะไร.

หลังจากยิงไปห้านัด ความเจ็บปวดรุนแรงขึ้นก็กระทบศีรษะของหลิวหมิงอวี่มันรู้สึกเหมือนกับระเบิดระเบิดในหัวของเขา และเขาก็อดไม่ได้ที่จะกรีดร้อง

หู จมูก ปาก ตา มีเลือดไหลออกมา ถ้าหลิวหมิงอวี่เห็นสิ่งที่เขาเป็น ดูเหมือนนี่ไม่ใช่เลือดในตำนานจากฉีเฉียว

โลกเปลี่ยนเป็นสีแดงต่อหน้าต่อตาเขา เขาพยายามต่อต้านหัวที่ปวดจนแทบจะระเบิด และมองไปทางชายหัวโต

ชายหัวโตลากร่างของเขาและขยับตัวช้าๆ

เห็นได้ชัดว่าหลิวหมิงอวี่ยิงเพียงไม่กี่นัดไม่ได้ทำร้ายเขาเพียงเล็กน้อย

ทันใดนั้น หลิวหมิงอวี่ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าต่อเนื่องกันที่ชั้นล่าง

ซอมบี้กำลังมา?

ในเวลานี้ ซอมบี้เท่านั้นที่มาไม่ใช่มนุษย์

เขาต้องกำจัดชายหัวโตนี้

ครั้งนี้เสียไปเยอะ

เดิมทีเขาคิดว่าเขาสามารถกลับไปยังโลกแห่งความเป็นจริงได้ทุกเมื่อเพื่อหลีกเลี่ยงการโจมตีของซอมบี้ แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าการโจมตีของชายหัวโตนี้จะทรงพลังมาก

หลิวหมิงอวี่ถือปืนไรเฟิลในมืออีกครั้งโดยไม่ข้ามผ่าน ยิงหัวใหญ่จากระยะไกล

เขาไม่ได้เล็งที่หัวของฝ่ายตรงข้ามอีกต่อไปและยิงออกไปโดยตรง

เมื่อเขายิงจนดระสุนที่มีหมดลงแล้ว เสียงระบบก็ดังขึ้นในใจของเขา