บทที่ 1005 ช้าเกินไป
บทที่ 1005 ช้าเกินไป “แต่...” เฉินเฉียงแสดงออกมาด้วยท่าทางลังเลในทันที ในทันทีที่เขาจากไป ฟุเฉียนหยานจะต้องรับมือฮั่นจุยคนเดียว เขาจะไม่เป็นกังวลได้ยังไง เมื่อเห็นว่าเฉินเฉียงมีท่าทางกังวล ฟุเฉียนหยานก็ได้พูดออกมาให้เฉินเฉียงยอมปล่อยให้เธอรับมือในเรื่องนี้ผ่านเสียงผ่านจิตวิญญาณไป -ไม่ต้องห่วง ฉันยัง...