บทที่ 116 ใต้เหว

บทที่ 116 ใต้เหว

กุนหยูปรากฏตัวขึ้นกลางป่าแห่งหนึ่ง ต้นไม้ในป่านี้นั้นมีใบไม้สีแดงสด ดอกไม้ที่อยู่ตามป่านั้น มีกลิ่นเลือดออกมา ทำให้ป่าแห่งนี้เพียงมองดูก็รู้แล้วว่ามันอันตรายอย่างมาก ไม่มีใครที่สติดีกล้าเข้ามาในพื้นที่แห่งนี้ แต่กุนหยูนั้นแตกต่างออกไป เขาเป็นคนที่ชอบบรรยายกาศแบบนี้มากที่สุด ป่าแห่งนี้ราวกับเป็นสรวงสวรรค์ของชายหนุ่มเลยก็ว่าได้ สภาพแวดล้อมแบบนี้นั้นเหมาะแก่การบ่มเพาะของกุนหยูเป็นอย่างมาก ตอนนี้เข้าสามารถอยู่ในร่างของกุนไท่ได้แค่ 20 กว่าวันเท่านั้น!

ภายในดินแดนแห่งนี้กุนหยูไม่กล้าเสี่ยงคืนร่างให้กุนไท่ เพราะหากคืนร่างเป็นกุนไท่จะทำให้พวกครึ่งอสูรสัมผัสได้ถึงตัวตนของเขา แต่หากเป็นที่ห่างไกลอย่างทวีปอรุณเบิกฟ้า อีกฝ่ายก็ไม่สามารถสัมผัสได้ แต่นี่คือดินแดนของพวกมัน มันเป็นเรื่องง่ายมากที่จะสัมผัสถึงตัวตนของเขา

การหาดอกไม้เพลิงอสูรนั้นต้องใช้เวลาที่เหลืออยู่ของกุนหยูเท่านั้น ถึงจะสามารถทำสำเร็จได้! ดูจากบริเวณโดยรอบของป่านี้แล้ว ยังไงก็ไม่มีทางมีดอกไม้เพลิงอสูรอย่างแน่นอน! เขาต้องหาพื้นที่ๆเต็มไปด้วยธาตุไฟหนาแน่น

กุนหยูยังไม่รู้เลยว่าตนนั้นอยู่ที่ไหน มีแต่ต้องเสาะหาด้วยตนเองเท่านั้น ชายหนุ่มใช้เวลาหลายชั่วยามในการออกจากป่าแห่งนี้ เขาบินผ่านต้นไม้จำนวนมากด้วยความเร็วที่เทียบเท่ากับยอดฝีมือขั้นต่ำ!

แล้วพบกับปากเหวขนาดใหญ่! มันกินพื้นที่ไปไกลมาก ด้วยความสงสัยนั้นเขาตัดสินใจเข้าไปในเหวลึกนั้น ภายในมืดมิดเป็นอย่างมาก แต่สำหรับกุนหยูที่อยู่ในร่างของกุนไท่นั้น ทำให้สามารถใช้จิตสัมผัสได้แล้วความมืดมิดก็มิใช่ปัญหาอีกต่อไป

กุนหยูลงมาถึงพื้นของเหวลึก จิตสัมผัสของเขาตรวจพบเจอกับสัตว์อสูรโดยรอบ แต่พวกมันนั้นกำลังนอนหลับอยู่ ทำให้ไม่สามารถสัมผัสถึงตัวตนของชายหนุ่มได้ เขาสำรวจไปเรื่อยๆพลันพบกับสะพานข้ามไปอีกฝั่ง โดยที่ตรงหน้าสะพานนั้นมีป้ายที่เขียนเอาไว้ว่า สะพานลี้ลับ!

กุนหยูตัดสินใจเดินข้ามสะพานนั้นไป แต่แล้วเมื่อเขาข้ามไปอีกฝั่งหนึ่งเขาก็ต้องประหลาดใจ เพราะเมื่อข้ามมาแล้ววิสัยทัศน์โดยรอบก็ได้เปลี่ยนไป ภาพตรงหน้าของกุนหยูนั้นเป็นเมืองขนาดเล็กมีผู้คนมากมายกำลังเดินเข้าออกเมือง ทุกคนนั้นต่างสวมใส่ชุดเกราะอย่างครบครัน

ที่แห่งนี้ราวกับเป็นอีกโลกหนึ่ง กุนหยูเดินเข้าไปในเมืองเพื่อจะได้รู้ว่าที่นี่คือที่ไหนกันแน่! ด้วยกลิ่นอายที่ถูกปลดปล่อยออกมารอบตัวของเขานั้น ทำให้ไม่มีใครกล้าเข้าไปใกล้ ด้วยความเคยชินของกุนหยูนั้นทำให้ต้องระมัดระวังตัวตลอดเวลา สายตาของเขากวาดส่องไปทั่ว แล้วก็พบกับสิ่งปลูกสร้างที่ไม่ใหญ่มากนัก มันมีแค่สองชั้นเท่านั้นแต่สิ่งที่ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกสนใจ นั้นคือมันเป็นแหล่งซื้อข้อมูล!

เขาเดินเข้าไปข้างในก็พบกับหญิงสาวในชุดเกราะสีเงิน นางเป็นผู้ขายของให้กับทุกคนที่แวะมา แต่เมื่อนางมองไปที่ประตูนั้นก็ได้พบกับชายหนุ่มรูปงามที่หาได้ยาก แต่ด้วยรูปโฉมที่สง่างามนั้นกลับมีบางสิ่งบางอย่างที่บอกนางว่าชายหนุ่มผู้นี้เป็นตัวอันตราย!

หัวใจของหญิงสาวเต้นแรงมากขึ้นเพราะรู้สึกได้ถึงกลิ่นอายของกุนหยู แต่นางก็สงบใจอย่างรวดเร็วพร้อมกับเดินเข้าไปทักทายตามมารยาท

“นายน้อยไม่ทรายว่าท่านต้องการข่าวใด? ที่แห่งนี้เป็นแหล่งข่าวที่ดีที่สุดในดินแดนเผ่าโลหิตอสูรนี้แล้ว!”

“ข้าต้องการข่าวที่เกี่ยวกับดินแดนนี้! รวมถึงที่อยู่ของดอกไม้เพลิงอสูร!”

กุนหยูตอบกลับไปพลางจับจ้องไปที่ดวงตาอันทรงเสน่ห์ของนาง หญิงสาวราวกับถูกแช่แข็งไปวูบหนึ่ง ก่อนจะได้สติขึ้นมาและตอบกลับไปด้วยความสุภาพว่า

“ข้าน้อยจะจัดการตามที่ท่านสั่ง โปรดคอยสักครู่!”

กุนหยูพยักหน้าก่อนที่หญิงสาวจะเดินจากไป หญิงสาวคนนั้นรู้สึกว่าชายหนุ่มผู้นี้ไม่ใช่คนธรรมดา เลยตัดสินใจจะไปหาผู้ดูแลของที่นี่

นางเดินเข้าไปแล้วพบกับหญิงชราที่มีใบหน้าเคร่งครึม หญิงชราผู้นี้เป็นผู้ดูแลที่นี่และเป็นคนที่แข็งแกร่งอันดับต้นๆในเมืองนี้ นางมีนิสัยที่ค่อนข้างแปลก หากไม่พอใจใครนางจะตบตีมันผู้นั้นทันที แต่หากนางชอบคนผู้นั้นนางจะใจดีเหมือนนักบุญ!

“มีอะไร!? ใครสั่งให้เข้ามา!!!”

ปัง!

หญิงสาวที่พึ่งเดินเข้ามานั้น ถูกตบกระเด็นติดกับกำแพงพร้อมกับถามออกมา หญิงสาวกระอักเลือดออกมาก่อนที่จะคุกเข่าลงด้วยร่างกายที่สั่นสะท้านและหวาดกลัวว่า

“ข้าน้อยผิดไปแล้วนายท่าน!”

หญิงชราที่มีใบหน้าดุร้ายนั้น ก็ได้ตอบกลับไปด้วยความโกธร

“มีอะไรว่ามา!”

“ข้าได้พบกับชายหนุ่มวัยเยาว์ผู้หนึ่ง เขาดูไม่เหมือนคนทั่วไป! ข้าเลยคิดว่าจะมาแจ้งให้ท่านทราบเสียก่อน”

หญิงสาวตอบกลับไปพลางก้มหน้า ความหวาดกลัวยังคงอยู่ นางพึ่งจะมาทำงานได้ไม่นานนัก มีคนบอกมาว่าผู้ดูแลที่นี่เป็นคนแปลกและไม่มีเหตุผล แต่นางไม่คิดเลยว่าอีกฝ่ายจะเป็นขนาดนี้!

หญิงสาวครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะกล่าวออกมาว่า

“อย่าบอกข้านะว่าเขาจะเป็นคนจากเผ่าโลหิตอสูร! พาข้าไปดูเร็วเข้า หากเขาเป็นคนของเผ่าโลหิตอสูรแล้วเราเผลอไปล่วงเกินพวกเขาละก็ เมืองเล็กๆนี่ก็ไม่สามารถช่วยพวกเราได้!”

“รับทราบค่ะ!”

หญิงสาวรีบลุกขึ้นยืนก่อนจะนำข่าวที่กุนหยูต้องการไปด้วย หญิงชราก็ตามไปเช่นเดียวกัน ไม่นานนักกุนหยูก็ได้พบกับหญิงสาวคนเดิม และด้านหลังนั้นก็เป็นหญิงชราคนหนึ่งที่กำลังส่งยิ้มมาให้กับเขา

“ข่าวได้มาแล้ว!?”

“ใช่ค่ะ ข่าวที่ท่านต้องการนั้นมีราคาแพงมาก โดยเฉพาะข่าวที่เกี่ยวข้องกับดอกไม้เพลิงอสูร! แต่เนื่องจากท่านผูดูแลบอกมาว่าท่านเป็นลูกค้าทรงเกียรติ เลยตัดสินใจไม่เก็บเงินท่านแม้แต่แดงเดียว!”

หญิงสาวตอบกลับไปพลางชี้ไปที่หญิงชราที่อยู่ด้านหลังก่อนที่จะขอตัวจากไป หญิงชรารู้สึกว่าคำพูดของหญิงสาวนั้นถูกต้องอย่างมาก เพราะเมื่อนางสำรวจชายหนุ่มผู้นี้แล้ว ก็พบกับกลิ่นอายอันบ้าคลั่งและป่าเถื่อน รวมถึงบรรยายกาศอันน่าเกรงขามที่อีกฝ่ายปล่อยออกมา ด้วยอายุและระดับบ่มเพาะนั้นชายหนุ่มจะต้องเป็นอัจฉริยะของเผ่าโลหิตอสูรอย่างแน่นอน! ในตอนนี้นางมั่นใจถึง 10 ส่วนแล้วว่ากุนหยูนั้นเป็นคนของเผ่าโลหิตอสูรอย่างแน่นอน!