บทที่ 115 บิดาผู้รักบุตร!
บทที่ 115 บิดาผู้รักบุตร!
ชายชราที่บาดเจ็บผู้นั้นพลังชีวิตเริ่มจางหายไป มันคือราชันทมิฬที่บาดเจ็บสาหัส! ส่วนกุนคุนนั้นยังคงยืนตะหง่านที่เดิมโดยไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด
“บัดซบ! แม้ข้าจะต้องตายแต่จะไม่มีทางตายคนเดียวเด็ดขาด ข้าจะลากคนในครอบครัวของเจ้าไปด้วย!”
ราชันทมิฬใช้พลังเฮือกสุดท้ายออกมา ก่อนที่พลังชีวิตจะหายไปจนหมดสิ้น พลังที่น่าพิศวงชวนขนลุกนั้นพุ่งตรงไปที่กุนหยู!
สีหน้าที่เยือกเย็นของกุนหยูนั้นแปรเปลี่ยนไปรวมถึงกุนคุนด้วย การโจมตีที่ไม่คาดฝันนั้นเหนือความคาดหมายของทุกคน
“หยูเอ่อร์หลบเร็ว!”
กุนคุนตระโกนลั่นออกมา แต่มันก็เสียไปเสียแล้ว ด้วยการโจมตีของผู้ที่มีระดับบ่มเพาะที่มากกว่าสองระดับใหญ่นั้น ไม่ใช่สิ่งที่ชายหนุ่มจะหลบได้ทัน! ด้วยความเร็วของมันนั้นเพียงชั่วพริบตาเดียวก็เข้าใกล้กุนหยูแล้ว!
กุนหยูรู้สึกได้ถึงความตายที่คืนคลานเข้ามา ความรู้สึกที่ว่าตนจะตายนั้นได้เกิดขึ้นภายในใจ! แต่ทันใดนั้นเองเบื้องหน้าของชายหนุ่มก็มีเงาร่างหนึ่งเข้ามาบังไว้! ร่างๆนั้นถูกพลังนั้นโจมตีเข้าใส่โดยตรงทำให้ร่างกายราวกับถูกแช่แข็ง อวัยวะภายในถูกกัดกร่อนด้วยไอแห่งความตายที่เย็นเยียบ เงาร่างนั้นก็ได้หมดสติไปก่อนที่จะล่วงหล่นจากฟากฟ้า!
“ท่านพ่อ!!!”
กุนหยูพลันตั้งสติขึ้นมา ก่อนจะคำรามออกมาด้วยความตกใจและรีบพุ่งเข้าไปรับร่างของบิดาด้วยความเป็นห่วง สีหน้าของกุนจวินในตอนนี้นั้นซีดขาวราวกระดาษ ริมฝีปากที่ซีดนั้นสั่นไม่หยุด ใบหน้าก็เผยความเจ็บปวดทรมานออกมา เขาในตอนนี้ได้หมดสติลงไปแล้ว! ด้วยความที่เป็นบิดานั้นย่อมต้องยอมสละชีวิตเพื่อช่วยบุตรของตน!
“จวินเอ่อร์!!!”
กุนคุนก็รีบเข้ามาหากุนจวินเช่นเดียวกัน ใบหน้าที่เคยสงบนิ่งนั้นเปลี่ยนเป็นกังวล โศกเศร้าและเสียใจด้วยความที่ตนนั้นไม่สามารถปกป้องบุตรชายของตนได้! ฉับพลันความโกรธก็ได้แสดงออกมาบนใบหน้าที่เหี่ยวย่นนั้น ก่อนที่จะออกคำสั่งออกไปว่า
“ทุกคนจงฟังสังหารพวกมันทุกคนอย่าให้เหลือ! หากใครทำไม่ได้ข้าจะสังหารมันผู้นั้น! ไป!!!”
เหล่านักรบต่างโค้งคำนับ แล้วพุ่งเข้าไปจัดการคนที่เหลือรอดตามคำสั่งของชายชรา กุนหยูเผยใบหน้าที่เสียใจออกมา หากข้าไม่ได้อ่อนแอ! หากข้าไม่ได้เป็นภาระ! ก็คงไม่เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น! ทุกอย่างเป็นความผิดของข้า ข้ามันอ่อนแอเกินไป!!!
“เจ้าอย่าได้โทษตัวเอง นี่ไม่ใช่ความผิดของเจ้า!”
กุนคุนเอ่ยปลอบหลานชายของตนพลางทอดถอนหายใจ และตรวจอาการบาดเจ็บของกุนจวิน
“ท่านปู่มีทางรักษาหรือไม่?”
กุนหยูปรับอารมณ์ของตนเองให้กลับมาปกติ และถามออกมา
“มีอยู่! แต่มันอันตรายมาก! พ่อของเจ้าโดนพิษเข้าไป มันมีชื่อว่าพิษปีศาจเยือกแข็ง! มันเป็นพิษที่ร้ายแรงมาก มันจะทำให้ผู้ที่โดนไปได้รับพิษหนาวเย็นที่กัดกร่อนอวัยวะภายใน! ด้วยระดับบ่มเพาะของพ่อเจ้า เขาอยู่ได้แค่ 3 เดือนเท่านั้น เราจะต้องหาดอกไม้เพลิงอสูรให้ได้ถึงจะสามารถช่วยพ่อเจ้าได้! หากภายใน 3 เดือนนี้ไม่สามารถหาได้ พ่อเจ้าจะต้องตายอย่างแน่นอน!”
กุนคุนกล่าวด้วยสีหน้าที่จริงจังและเคร่งเครียด มือทั้งสองนั้นกำแน่นจนมีเลือดไหลออกมา ดอกไม้เพลิงอสูรนั้นเป็นสมุนไพรที่หาได้ยาก มันจะขึ้นตรงที่มีธาตุไฟหนาแน่นและพื้นที่ๆมีธาตุไฟหนาแน่นก็มีแค่พื้นที่ของชนเผ่าโลหิตอสูรเท่านั้น!
“ด้วยระยะทางที่ห่างไกลอย่างมาก หากเดินทางตามปกติไม่มีทางไปถึงภายใน 6 เดือนแน่ ข้ามีวิธีพิเศษอยู่จะรีบไปรีบกลับ เจ้าก็ดูแลบิดาของเจ้าไปก่อน!”
กุนคุนกล่าวต่อ
“ไม่ได้ท่านปู่ ข้าจะเป็นคนไปเองท่านพ่อบาดเจ็บก็เพราะข้า! ข้าจะต้องเป็นคนแก้ไขเรื่องนี้เอง!”
กุนหยูตอบกลับไปด้วยแววตาแน่วแน่ ชายชรามองลึกลงไปในดวงตาของชายหนุ่มก็ได้แต่ทอดถอนหายใจ เพราะหากไม่ให้กุนหยูแก้ด้วยตนเองนั้นก็จะทำให้การบ่มเพาะมีปัญหาได้ แต่การไปดินแดนของชนเผ่าโลหิตอสูรนั้นมันอันตรายอย่างมาก อย่างที่รู้กันว่าพวกครึ่งอสูรนั้นเป็นศัตรูกับมนุษย์มาตั้งแต่สมัยโบราณแล้ว! แต่เขาก็มิอาจห้ามความตั้งใจของคนหนุ่มที่มีความมุ่งมั่นได้!
“ก็ได้! แต่เจ้าต้องระวังตัวเอาไว้ให้มาก! อย่าทำให้เกินตัวยังไงชีวิตของเจ้าก็สำคัญเช่นกัน ข้าไม่อยากสูญเสียเจ้าไปอีกคน!”
กุนคุนเอ่ยอย่างเข้าใจ ใบหน้าเผยยิ้มออกมา กุนหยูนั้นมีนิสัยที่ถอนแบบมาจากเขา หากพบศัตรูเขาจะเป็นคนที่โหดเหี้ยม หากเป็นมิตรสหายหรือคนในครอบครัว เขาจะเผยความอ่อนโยนออกมา
“ขอบคุณท่านมากท่านปู่! เราจะไปกันตอนไหน!?”
กุนหยูกล่าวถามออกมา
“ก่อนที่จะไปเรามาทำเรื่องที่สำคัญกันก่อน!”
กุนคุนตอบกลับไปด้วยรอยยิ้มบาง ก่อนที่จะเรียกทุกคนมารวมตัวกัน และป่าวประกาศให้ทุกคนได้รับรู้ว่ากุนหยูนั้นก็เป็นบุตรชายของกุนจวินเช่นเดียวกัน แถมยังเป็นพี่ชายของกุนไท่อีกด้วย เรื่องนี้สร้างความตกใจและแปลกใจให้กับพวกเขาอย่างมาก เพราะมันน่าเหลือเชื่ออย่างแท้จริง!
ไม่นานนักกุนคุนก็พากุนหยูไปที่ลับตา และส่งไข่มุกเม็ดหนึ่งให้ ก่อนจะกล่าวขึ้นมาว่า
“นี่คือไข่มุกเคลื่อนย้าย มันเป็นของหายากมันสามารถเคลื่อนย้ายไปที่ไหนก็ได้! สามารถใช้ได้แค่สามครั้งเท่านั้น! ไปหนึ่งครั้ง กลับหนึ่งครั้ง ส่วนอีกครั้งเจ้าเอาไว้ใช้ในยามฉุกเฉิน ขอให้เจ้าโชคดี!”
กุนคุนเข้ามาสวมกอดหลานชายของตนด้วยความรักใคร่ ก่อนที่กุนหยูจะใช้ไข่มุกแล้วหายตัวไป ชายชราไม่สามารถไปด้วยได้! เพราะต้องปกป้องกุนจวินเอาไว้เผื่อหากเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น รวมถึงต้องดูแลทวีปด้วยเนื่องจากสงครามที่พึ่งจบไป มันทำให้หลายสิ่งหลายอย่างยังไม่ลงตัว!
ดินแดนของเผ่าโลหิตอสูรนั้น เป็นดินแดนที่โหดร้ายและป่าเถื่อนที่สุด ไม่มีมนุษย์ธรรมดาที่ไหนกล้าย่างกรายเข้ามา มีเพียงแต่ผู้ที่ต้องการฝึกฝนเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งเท่านั้น ทุกวันในดินแดนแห่งนี้จะมีคนตายจำนวนมาก ไม่ใช่แค่มนุษย์เท่านั้น แต่ยังมีเหล่าครึ่งอสูร และสิ่งมีชีวิตอื่นๆอีกมากมาย ที่ต้องตกเป็นเหยื่อของผู้แข็งแกร่ง!