ตอนที่แล้วตอนที่ 479 : ได้โปรด! ขายมันให้ฉันเถอะ!
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 481 : ฉันอยากตาย!

ตอนที่ 480 : วิธีการขายที่ทำให้หายใจไม่ออก!


ตอนที่ 480 : วิธีการขายที่ทำให้หายใจไม่ออก!

เศรษฐีที่เพิ่งจะได้ซื้อวิลล่าก็พูดขอบคุณเจียงเฉินยู่ตลอดเวลา “ฮ่าๆๆ ขอบคุณน้องชายมาก! ขอบคุณที่ยอมปล่อยมันให้ฉัน! ไม่อย่างนั้นฉันคงไม่สามารถซื้อมันได้!”

เจียงเฉินดูไม่เต็มใจและในที่สุดเขาก็พูดออกมาอีกประโยค “หากวันใดที่คุณต้องการที่จะขายบ้านคุณต้องบอกผมนะ ผมจะให้ราคาที่คุณพอใจอย่างแน่นอน! ผมจะซื้อมาแน่! จริงสิ! ถ้าคุณต้องการขายตอนนี้เลยผมจะซื้อต่อคุณด้วยราคาบวกขึ้นไปอีกสิบล้านหยวน!”

ผู้จัดการสาวหลั่งเหงื่อออกมา!

ให้ตายเถอะ!

“ไม่ไม่ไม่!”

เศรษฐีเช็ดเหงื่อเย็นของเขาแล้วพูดออกมาด้วยรอยยิ้มขอโทษ “ฉันไม่ฆ่ามันตอนนี้แน่นอนฉันอยากอยู่ที่บ้านหลังนี้ก่อน!”

สาวสวยที่เห็นความเย่อหยิ่งของเจียงเฉินดวงตาที่สวยงามของเธอนั้นก็ต้องเบิกกว้าง!

หนุ่มหล่อคนที่ร้ายกาจเกินไปแล้ว!

ฉันคิดว่าเขาหล่อมากเลยทีเดียว!

ในสายตาของสาวสวยทุกครั้งที่เธอจ้องมองไปที่เจียงเฉินก็จะพบกับประกายเล็กๆอยู่ในดวงตาของเธออยู่ตลอด

ผู้จัดการสาวพาเจียงเฉินกลับไปด้วยความโกรธ!

“เจียงเฉิน นายน่าทึ่งมาก! ปกติแล้วสาขาวเราจะทำการขายวิลล่าได้เพียงแค่หนึ่งหรือสองหลังต่อเดือน แต่ในวันแรกที่นายมานายกลับสามารถทำยอดขายถึงสามหลัง! ค่าคอมมิชชันที่น่าจะได้นั้นก็จะมาจากบ้านทั้งสามหลัง รู้ไหมว่าวันนี้นายสามารถทำเงินได้เกือบสองล้านหยวนเลยนะ!”

ในสายตาของผู้จัดการสาวเยี่ยมชมนั้นราวกับรูปปั้นทองคำ!

“ด้วยผลงานยอดขายของนายวันนี้มันก็มากเพียงพอแล้วที่จะทำให้นายกลายเป็นแชมป์เซลล์ขายของเราในเดือนนี้!”

ผู้จัดกาสาวชมเชยเจียงเฉินออกมา

เจียงเฉินยิ้ม “จะว่าไปวันนี้ผมก็พบกับเคล็ดลับใหม่ด้วย!”

"???"

ผู้จัดการสาวประหลาดใจ: “อะไรนะ?”

“นั่นคือ หากเราต้องการให้คนอื่นซื้อวิลล่า เราก็ต้องกดดันพวกเขาด้วยการชิงซื้อตัดหน้า!”

เจียงเฉินยิ้มเล็กน้อย: “ดูสิ วันนี้ผมได้รับค่าคอมมิชชั่นมาเกือบ 2 ล้านเชียวนะ”

ผู้จัดการสาวหลั่งเหงื่อ!

นี่....

ความคิดของคนรวยเราไม่เข้าใจจริงๆ!

แต่ตราบใดที่นายมีความสุขก็เชิญเลยก็แล้วกัน!

ผู้จัดการสาวไม่สามารถรับเรื่องของเจียงเฉินได้เธอจึงเปลี่ยนเรื่องอย่างรวดเร็ว “แต่อย่างไรก็ตามบางทีพรุ่งนี้นะอาจจะสามารถทำลายสถิติของหวู่เป่ยหยวนได้ก็ได้นะ”

เจียงเฉินยิ้มโดยที่ไม่ได้พูดอะไรออกมา

ทักษะการขายหรอ?

ฉันมีทักษะการขายที่ยอดเยี่ยมอยู่แล้ว!

เจียงเฉินกลับไปที่สำนักงานขาย

บรรดาพนักงานขายสาวก็พากันเข้ามาชื่นชมเจียงเฉิน!

“น้องเฉินนายแข็งแกร่งมาก!”

“น้องเฉิน นายสุดยอดมาก!”

“ขายวิลล่าได้ 3 หลังในเวลาเพียงแค่วันเดียว! แถมยังซื้อเอง 2 หลังด้วย!”

“ทำไมฉันถึงไม่เคยรู้จักนายมาก่อนเลยนายรวยมากเลยนะเนี่ย!”

“น้องเฉิน ช่วยสอนวิธีขายวิลล่าหลังล่ะ 100 ล้านหยวนให้ฉันหน่อยได้ไหม ฉันอยู่ที่นี่มาครึ่งปีแล้วฉันยังขายไม่ออกเลย”

เจียงเฉินยิ้มออกมา “นี่... มันง่ายมากจริงๆ ตราบใดที่เราสามารถกระตุ้นลูกค้าได้เพียงพอ ทำให้พวกเขารู้สึกว่าพวกเขาจะต้องรีบซื้อวิลล่าอย่างรวดเร็วถ้าไม่อย่างนั้นพวกเขาจะพลาดโอกาส เมื่อพวกเขารู้สึกแบบนั้นพวกเขาจะซื้อมันอย่างรวดเร็ว อย่างที่ผมได้ทำไปเมื่อกี้ผมพาพวกเขาไปดูวิลล่าหลังนึงแล้วผมก็ซื้อมันเสร็จปุ๊บแล้วผมก็พาไปดูอีกหลังนึงแล้วผมก็ซื้อมัน จนสุดท้ายเมื่อมาถึงหลังที่สาม พวกเขาก็จะทนไม่ไหวและจะต้องรีบซื้ออย่างรวดเร็ว!”

เหล่าพนักงานขาย “….”

ให้ตายเถอะ!

(╯‵□′)╯︵┻┻!

เทคนิคนี้ฟังดูดีแต่~~

มันต้องใช้เงินทุนหลายร้อยล้าน!

แต่พวกเราไม่มีเงิน!

นายล้อเล่นหรือยังไง?!

อยากจะร้องไห้….

วิธีการขายของเจียงเฉินทำให้หลายคนหายใจไม่ออก!

หวู่เป่ยหยวนหัวเราะเยาะออกมา “ฮึ่ม! ที่นายขายได้เพราะว่านายมีเงินไม่ใช่หรือยังไง? คนอย่างนายเนี่ยนะจะขายวิลล่าได้ถ้าไม่ใช้เงินของตัวเอง”

เจียงเฉินยังไม่ทันพูดอะไรแต่ผู้จัดการซวนก็เดินเข้ามาและต่อว่าเขาทันที

“นายกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไรของนาย สำหรับพวกเราการขายก็คือการขายอยู่ดี! ไม่มีความแตกต่างอะไรทั้งนั้น! นายคงจะอิจฉาที่เจียงเฉินประสบความสำเร็จมากกว่านายใช่ไหม? ถ้าอย่างนั้นนายก็ควรจะไปขายวิลล่าเพิ่มไม่ใช่หรือยังไง?!”

“คุณ…..”

หวู่เป่ยหยวนที่ถูกผู้จัดการต่อว่าก็รู้สึกอับอายและกัดฟันของเขา “ก็ได้! งั้นก็มารอดูก็แล้วกันว่าใครจะเป็นคนคว้าแชมป์ไป!”

เจียงเฉินหัวเราะออกมา

วันถัดมา

หวู่เป่ยหยวนก็พาลูกค้ารายใหญ่มาที่ชุมชนเพื่อดูวิลล่า

เดิมพี่ลูกค้ารายนี้สนใจที่จะซื้ออยู่แล้วและหวู่เป่ยหยวนก็เคยติดต่อเข้ามาก่อน และเขาก็ได้ยินมาว่าช่วงเวลาสองสามวันก่อนที่จะผ่านพ้นช่วงครึ่งปีบริษัทอสังหาริมทรัพย์จะให้ส่วนลด 2% มันจึงทำให้เขาเหรอมาถึงตอนนี้

หวู่เป่ยหยวนไปรับลูกค้ามาแล้วเดินมาอยู่ต่อหน้าเจียงเฉินอย่างภาคภูมิใจเพื่อแสดงให้เห็นว่าชัยชนะของเขานั้นไม่ได้อยู่ไกลจากตัวเขาเลย

เขาพูดออกมาอย่างเย็นชา “เมื่อวานนายอาจจะโชคดีที่ขายวิลล่าได้ แต่วันนี้ฉันก็มีลูกค้าที่จะมาซื้อวิลล่าเหมือนกัน! ฉันจะแสดงให้เห็นเองว่าช่องว่างระหว่างเรามันกว้างขนาดไหน!”

เจียงเฉินยิ้มโดยที่ไม่ได้พูดอะไรและหันไปมองดูลูกค้า

ลูกค้าคนนี้ขับรถ Bentley ดูแล้วทรงพลังมากเหมือนจะเป็นเศรษฐีที่ร่ำรวย

ในรถ Bentley ก็มีชายหนุ่มคนหนึ่ง

ลงมาจากรถ…

และด้วยสายตาที่เฉียบแหลมของเจียงเฉินเขาก็สังเกตุเห็นได้ในทันทีว่าลูกค้ารายนี้จริงๆแล้ว…

เป็นเศรษฐีตัวปลอม?

ที่ตัวของอีกฝ่ายนั้นสวมนาฬิกา Vacheron Constantin 5600 ที่ทำมาจากทองคำและประดับด้วยเพชร มันเป็นนาฬิกาสุดหรูที่มีราคา 1.1 ล้านหยวนแต่ว่าเจียงเฉินนั้นรู้จักแบรนด์หรูนี้เป็นอย่างดี ปกติแล้วนาฬิการุ่นนี้ไม่มีการตกแต่งหุ้มด้วยเพชรเลย!

แต่ว่านาฬิกาที่อีกฝ่ายสวมมานั้นมีการตกแต่งหุ้มด้วยเพชร ดังนั้นจึงมีคำอธิบายได้เพียงอย่างเดียวคืออีกฝ่ายกำลังสวมนาฬิกาปลอมอยู่!

เจียงเฉิน : ฉันไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี!

ตามคำที่ว่าคนจนมักจะเล่นรถแต่คนรวยนั้นมักจะเล่นนาฬิกา

ใครก็ตามที่รู้จักนาฬิกาเป็นอย่างดีก็จะสามารถดูความแข็งแกร่งของลูกค้าได้จากนาฬิกาที่พวกเขาสวมใส่

นาฬิกาที่ควรจะมีราคา 1.1 ล้านหยวนนี้จะต้องเป็นของปลอมอย่างแน่นอน!

ในเวลานี้เองเขาก็ได้ยินเศรษฐีคนนั้นพูดโม้ออกมา “ฮ่าๆ ผู้จัดการซวน ก่อนหน้านี้เสี่ยวหวู่ได้เคยติดต่อกับผมแล้วและเขาบอกว่าวิลล่าหลังนี้เหมาะกับผมมาก วันนี้ผมก็เลยมาที่นี่เพื่อดูมัน ผมอยากจะรู้จริงๆว่าวิลล่าแบบไหนกันที่เหมาะกับเจ้าของ คาสิโนที่เป็นหนึ่งในหกคาสิโนใหญ่ของมาเก๊า!”

ดวงตาของผู้จัดการซวนเบิกกว้างเธอคิดไม่ถึงเลยว่าหวู่เป่ยหยวนจะมีความสามารถถึงขั้นพาลูกค้าที่ทรงพลังขนาดนี้มาได้

หวู่เป่ยหยวนยังคงใช้โอกาสนี้ในการเพิ่มความสำคัญของตัวเองด้วยการพูดโอ้อวดว่า “ใช่แล้วครับผมเคยพบกับบอสหลู่เซียงคนนี้หลายครั้งแล้ว คุณหลู่เซียงคนนี้เป็นคนที่ยอดเยี่ยมและทรงพลังจริงๆครับ!”

“สำหรับผมนอกจากจะมีคาสิโนในมาเก๊าแล้วผมยังมีคาสิโนอยู่ในเมืองฮ่องกงด้วย ฮ่าๆๆ~

หลู่เซียงพูดอย่างตะกุกตะกักว่า “คาสิโนของผมมีผลกำไรมากถึง 100 ล้านหยวนต่อวัน ดังนั้นสำหรับผมเงินเพียงแค่ 100 ล้านหยวนมันไม่ได้สำคัญอะไรเลยเสี่ยวหวู่เป็นพยานให้ผมได้”

เจียงเฉินที่เห็นแบบนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาขอเพียงแค่เฝ้าดูอยู่อย่างเดียวเท่านั้น

ผู้จัดการซวนที่ได้ยินแบบนั้นก็พูดออกมาอย่างตื่นเต้นว่า “ค่ะ คุณเป็นคนที่แข็งแกร่งจริงๆเรายินดีต้อนรับให้คุณเป็นเจ้าของวิลล่าของที่นี่ค่ะ”

“แต่อย่างไรก็ตาม”

หลู่เซียงก็ยืนขึ้นพร้อมกับหยิบซิก้าขึ้นมาแล้วพูดออกมาว่า “แต่โชคไม่ดีที่โชคดีฉันมีเงินสดอยู่เพียงแค่ 30 ล้านหยวน เพราะว่าผลกำไรจากธุรกิจของฉันยังไม่ได้โอนรวมมาที่บัญชีของฉันในตอนนี้ เเต่ว่าฉันรู้สึกชอบบินหลาหมายเลข 10 ที่มีราคา 100 ล้านหยวนมากฉันคิดว่าจะซื้อมัน แต่ตอนนี้ฉันยังมีเงินไม่พอ”

“โอ้!”

ผู้จัดการซวนรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยที่ลูกค้าของเธอนั้นมีเงินไม่มากพอ....

ในตอนนี้เหลือเวลาอีกเพียงแค่สองวันก็จะผ่านพ้นช่วงเวลาครึ่งปีไปแล้ว

และตอนนี้เป้าหมายครึ่งปีของเธอเหลือเพียงแค่การขายวิลล่าราคา 100 ล้านเพียงแค่หลังเดียวเท่านั้น

ขอเพียงแค่อีกหลังเดียวเท่านั้นเธอก็จะสามารถทำยอดได้ครบหนึ่งพันล้าน

หากลูกค้ารายนี้สามารถซื้อวิลล่าหลังสุดท้ายได้เธอก็จะได้รับโบนัสครึ่งปีอย่างมหาศาล

ผู้จัดการซวนก็รู้สึกไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้ “คุณลูกค้าสามารถกลับไปรวบรวมเงินแล้วกลับมาใหม่อีกก็ได้นะคะด้วยเส้นสายของคุณแล้วก็ผลกำไรที่คุณได้ในแต่ละวันสูงมาก ฉันเชื่อว่าคุณสามารถรวบรวมเงิน 70 ล้านหยวนได้แน่นอนค่ะ!”

“ไม่!”

ใครจะไปรู้ เมื่อเขาได้ยินแบบนั้นเขาก็ดูไม่พอใจเป็นอย่างมากและพูดออกมาอย่างเย็นชาว่า “เหตุผลที่ฉันเต็มใจมาในวันนี้ก็เพราะหวู่เป่ยหยวน ของคุณบอกกับฉันว่าถึงแม้ว่าผมจะมีเงินไม่พอแต่ผมก็ยังสามารถซื้อมันได้อยู่ พร้อมกับรับเอกสารรับรองอสังหาริมทรัพย์ได้ในทันที แต่ถ้าหากว่าฉันต้องไปรวบรวมเงินมาไม่ฉันไม่ขอซื้อดีกว่า”

“อะไรนะ?”

ผู้จัดการซวนรู้สึกประหลาดใจ “ควรต้องการซื้อวิลล่ามูลค่า 100 ล้านหยวนด้วยการจ่ายเงินเพียงแค่ 30 ล้านหยวน? นี่มันจะเป็นไปได้ยังไงกัน?”

หวู่เป่ยหยวนรีบพาผู้จัดการไปด้านข้างและกระซิบว่า “ผู้จัดการ โอกาสในการทำยอดกลางปีของพวกเราอยู่ใกล้แค่นี้เอง คนใหญ่คนโตแบบนี้ซื้อวิลล่าราคา 100 ล้านหยวนเราให้เครดิตเค้าไปก่อนก็ได้แล้วก็มอบวิลล่าให้กับเขาไปก่อนแล้วค่อยให้เขานำเงินมาให้เราก่อนถึงเวลาปิดยอดกลางปี”

ผู้จัดการซวนพูดออกมาอย่างลังเลว่า “ไม่ได้ บริษัทมีกฎอยู่และพวกเขาไม่ให้เราขายบ้านหากว่าขาดเงินไปแม้แต่หยวนเดียว”

“นี่ หนึ่งนิ้วค่อยว่ากันอีกทีดีกว่า”

หวู่เป่ยหยวนในตอนนี้เต็มไปด้วยความกังวลเขานั้นต้องการที่จะทำผลงานให้ได้เขาพยายามพูดเกลี้ยกล่อมออกมา “ผมรู้ว่าคุณมีอำนาจคุณสามารถหาวิธีปกปิดเรื่องนี้จากสำนักงานใหญ่ก่อนได้ ตอนนี้เราเพียงแค่เรียกเก็บเงินจากเขา 30 ล้านหยวนก่อนแล้วขายวิลล่าให้กับเขาไป แล้วก็ยื่นคำขาดให้เขานำเงิน 70 ล้านหยวนมาให้เราภายในหนึ่งสัปดาห์ แค่นี้ก็ไม่มีปัญหาแล้ว!”

“แบบนี้จะได้จริงๆหรอ?”

ผู้จัดการซวนถามออกมาด้วยความสงสัย “มันจะไม่มีปัญหาอะไรจริงๆใช่ไหม?”

“ผู้จัดการ! มันจะไปมีปัญหาดียังไงกัน คุณไม่เชื่อใจผมเหรอ?”

หวู่เป่ยหยวนชี้ไปที่เจ้านายผู้หยิ่งผยอง “ดูรถเขาสิ! นั่นมันรถ Bentley เลยนะ! ราคาต่ำๆก็อยู่ที่ 5 ล้านหยวน! เราก็ดูนาฬิกาของเขาสินั่นมัน Vacheron Constantin ราคากว่าหนึ่งล้านหยวน! แถมเขายังมีคาสิโนอยู่ในมาเก๊าและฮ่องกง เงินแค่นี้ไม่มีทางที่เขาจะหาไม่ได้หรอก ผมเองก็เห็นมากับตาแล้วว่าเค้ารวยจริง!”

ผู้จัดการซวนยังคงไม่กล้าตัดสินใจ

พอสุดท้ายมันก็คือเงินจำนวน 70 ล้านหยวน!

ถ้าหากมีข้อผิดพลาดเธอนั้นก็จะต้องเป็นคนรับผิดชอบ!

เลยนะเมื่อเห็นว่าผู้จัดการซวนยังคงลังเลหลู่เซียงก็พ่นลมหายใจออกมาอย่างเย็นชาและพูดด้วยความโกรธว่า “คุณสงสัยในตัวของฉันงั้นเหรอ?! ก็ได้! ฉันไม่ต้องการวิลล่าอีกแล้ว! พวกคุณเก็บเอาไว้เองก็แล้วกัน!”

เขาหันหลังกลับไปด้วยความโกรธ

ผู้จัดการซวนกลัวว่าจะทำให้ลูกค้าขุ่นเคืองเธอก็เลยรีบพูดขอโทษออกมา “ขอโทษจริงๆนะคะ ฉันไม่สงสัยในความแข็งแกร่งของคุณจริงๆแต่เป็นเพราะว่ากฎของบริษัทที่เข้มงวดมาก ตอนนี้คุณยังขาดเงินอยู่อีก 70 ล้านหยวน ดังนั้นเราจึงไม่สามารถขายวิลล่าหมายเลข 10 ให้คุณได้จริงๆ”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด