610 - ต่อสู้เพื่อกลายเป็นผู้สูงสุด
1920 - ต่อสู้เพื่อกลายเป็นผู้สูงสุด
อย่างไรก็ตามการพูดย่อมง่ายกว่าทำ สถานที่แห่งนั้นมีความพิเศษทั้งสองอาณาจักรไม่สามารถสื่อสารกันได้ โดยปกติไม่มีผู้ใดสามารถลงไปได้ทั้งสองอาณาจักรถูกตัดขาดอย่างสิ้นเชิง
ในเวลาเดียวกันมีข่าวที่น่ากลัวบางอย่างที่ถูกเปิดเผยเกี่ยวกับอาณาจักรแห่งความว่างเปล่า
รองประมุขนิกายอาณาจักรสวรรค์ ผู้สูงสุดของตำหนักเซียน ผู้ยิ่งใหญ่สายเลือดเฮ่า ผู้ยิ่งใหญ่ของตระกูลหวัง ผู้ยิ่งใหญ่ของตระกูลจินล้วนถูกสิ่งมีชีวิตแปลกประหลาดจับกินในอาณาจักรแห่งความว่างเปล่า
ทุกคนตกใจและถอนหายใจด้วยความหวาดกลัว
“มันน่ากลัวเกินไปผู้เชี่ยวชาญเหล่านั้นถูกกินจริงๆ!”
“มันจะใช่ฮวงจริงๆหรือมันน่าจะเป็นวานรหกหูมากกว่า? พวกเจ้าคิดเช่นไร”
มีบางคนที่เริ่มคาดเดา
ในขณะที่อาณาจักรด้านบนกำลังคุยกันเรื่องนี้ สือฮ่าวที่อยู่ด้านล่างกำลังฝึกฝนด้วยความขมขื่น
เขาต้องการต่อสู้เพื่อให้เป็นสิ่งมีชีวิตระดับผู้สูงสุดให้ได้ จึงฝึกฝนตัวเองอยู่ในบึงเลือดแห่งนั้นอย่างบ้าคลั่ง
ท่านปู่นกและผู้อาวุโสเหรียญเงินได้เปิดเผยพลังที่แท้จริงของดินแดนแห่งนี้เพื่อให้เขาได้ฝึกฝน
ในส่วนลึกของบึงมีกระดูกและซากศพที่ถูกทำลายมากมาย พวกเขาทั้งหมดล้วนเป็นซากศพของดวงวิญญาณดั้งเดิม ไม่ว่าจะเป็นผู้สูงสุดหรือแม้กระทั่งสิ่งมีชีวิตเต๋าอมตะ
ตอนนี้ร่องรอยการต่อสู้อันยิ่งใหญ่ของพวกเขายังคงเหลืออยู่
อาณาจักรแห่งความว่างเปล่าได้ทำให้พวกเขาฟื้นขึ้นมาเป็นซากศพที่เดินได้และกำลังต่อสู้อยู่กับสือฮ่าว
“ในวันหนึ่งเมื่อเจ้าสามารถฆ่าพวกมันได้ทั้งหมดเจ้าก็จะกลายเป็นผู้สูงสุดอย่างแน่นอนเรื่องนี้ข้าขอรับประกัน!” ท่านปู่นกกล่าวด้วยรอยยิ้ม
สือฮ่าวแทบจะอาเจียนเป็นเลือด นี่หรือคือเส้นทางที่ผู้อาวุโสทั้งสองคนมอบให้เขา?
ถ้าเขาสามารถฆ่าผู้เชี่ยวชาญระดับผู้สูงสุดได้มากมายมันไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาก็ต้องกลายเป็นผู้สูงสุดเช่นเดียวกัน
แต่ในเมื่อหลงกลเข้ามาแล้วเขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต่อสู้เท่านั้น เมื่อเป็นเช่นนี้เขาจึงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างไม่สิ้นสุด!
เขาถูกไล่ล่าโดยซากศพของผู้สูงสุดมากมาย สภาพร่างกายของเขาตอนนี้น่าสังเวชอย่างยิ่ง
สือฮ่าวไม่มีคำพูดจะกล่าว โชคดีที่ซากศพของสิ่งมีชีวิตสูงสุดเหล่านั้นไม่สามารถออกจากบึงแห่งนี้ได้ ทำให้เขามีโอกาสพักผ่อนเพื่อฟื้นคืนความแข็งแกร่งของตัวเอง
อีกทั้งในส่วนลึกของบึงยังมีค่ายกลโบราณแห่งหนึ่งที่สามารถปกป้องเขาจากซากศพพวกนี้
นี่คือสถานที่แห่งการต่อสู้นองเลือดมันถูกเตรียมไว้เพื่อลับคมให้กับผู้ที่แข็งแกร่งมากที่สุดในโลก
สือฮ่าวรู้ว่าสิ่งนี้สามารถกระตุ้นการเติบโตที่รวดเร็วได้
การต่อสู้กับผู้สูงสุดอย่างต่อเนื่องจะทำให้เขาก้าวเข้าสู่อาณาจักรของผู้สูงสุดอย่างรวดเร็วแม้ว่าเขาจะไม่ต้องการก็ตาม!
ตอนนี้เขาค้นพบว่าอาณาจักรที่ต่ำกว่านั้นมีสิ่งที่เขาต้องการจริงๆ เขาสามารถทำให้ร่างกายที่แท้จริงของเขาแข็งแกร่งขึ้นได้ในดินแดนปิดผนึกแห่งนั้น
ส่วนในอาณาจักรแห่งความว่างเปล่าเขาสามารถพัฒนาวิญญาณดั้งเดิมของตัวเอง
อีกไม่นานแล้วเขากำลังรอที่จะผงาดขึ้นสู่สวรรค์อีกครั้ง และเมื่อวันนั้นมาถึงผู้คนที่เคยลงมือกับเขาจะต้องตายอย่างไร้ที่กลบฝัง!
ในอาณาจักรแห่งความว่างเปล่ามีเสียงคำรามอย่างน่ากลัวเกิดขึ้นทุกวัน
คชา!
รัศมีของกระบี่เซียนกระจัดกระจายออกสู่ด้านนอกทำให้ผู้คนมากมายรู้สึกตกใจ
ทุกสิ่งที่นี่ไม่ได้แตกต่างจากโลกแห่งความจริงมากนักราวกับว่าอยู่ในความฝัน
มังกรแดงมึนงงในตอนนี้อาจารย์ของมันกำลังต่อสู้กับสิ่งมีชีวิตที่มันไม่อาจจินตนาการถึง
มิหนำซ้ำเขายังลงมือสังหารพวกมันอย่างต่อเนื่องเป็นภาพที่น่าเหลือเชื่ออย่างแท้จริง
แม้ว่าสิ่งมีชีวิตสูงสุดเหล่านั้นจะได้รับความเสียหายไม่สมบูรณ์เหลือเพียงแค่ซากศพทางจิตวิญญาณเท่านั้น
แต่ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตามพลังการโจมตีของพวกเขาก็เทียบได้กับผู้สูงสุดที่แท้จริง พวกเขาโจมตีสือฮ่าวตกลงไปในบ่อโคลนหลายครั้ง
อย่างไรก็ตามสือฮ่าวไม่ยอมแพ้และลุกขึ้นมาต่อสู้อย่างดุเดือดไม่รู้จบ
นี่คือดินแดนพิเศษเมื่อพลังที่แท้จริงของมันถูกปลดปล่อยออกมามันก็ไม่ได้ปิดผนึกพลังศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในร่างกายของเขาอีกต่อไป
นี่คือการโจมตีระดับผู้สูงสุดไม่ว่าใครที่มาเห็นต่างก็ต้องหวาดหวั่นขวัญผวาอย่างแน่นอน
สามารถจินตนาการได้ว่าสือฮ่าวนั้นต้องได้รับความยากลำบากมากแค่ไหน
แต่โชคดีที่มีค่ายกลโบราณบางอย่างซึ่งทำให้ผู้ที่เข้ามาท้าทายไม่เสียชีวิตไปจริงๆ
แม้ว่าร่างกายของพวกเขาจะแตกออกจากกัน แต่ก็สามารถประกอบขึ้นใหม่ได้อย่างรวดเร็ว
ถ้าสถานที่แห่งนี้อยู่ด้านนอกไม่ว่าสือฮ่าวจะมีอยู่กี่ชีวิตเขาก็ต้องถูกฆ่าตายอย่างแน่นอน
………….
ในวันนั้นเกิดความวุ่นวายในอาณาจักรที่สูงกว่าโดยมีคนจากอาณาจักรเซียนเข้าสู่เก้าสวรรค์อีกครั้ง
นอกเหนือจากทูตแล้วยังมีอัศวินอีกสองสามคน ทุกคนสวมชุดเกราะหนักพลังเซียนโอบล้อมอยู่รอบๆร่างกายพวกเขา
พวกเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ทรงพลังอย่างแท้จริงซึ่งมาพร้อมกับราชโองการสำคัญ
หงหลง!
ในวันนั้นอัศวินหลายคนได้ขึ้นไปในเก้าสวรรค์ลงไปในพิภพทั้งสิบพร้อมกับปักธงอันยิ่งใหญ่ลงไปในดินแดนโบราณต่างๆ!
มีธงสงครามขนาดใหญ่ทั้งหมดสิบเก้าแห่งโบกสะบัดอยู่ในเก้าสวรรค์สิบพิภพ
ทุกดินแดนโบราณจะมีธงสงครามอันยิ่งใหญ่หนึ่งผืน แผ่นดินทั้งหมดสั่นสะเทือนอย่างถึงที่สุด
ทุกคนตกตะลึง พวกเขาพยายามทำอะไร?
“ราชาอมตะของดินแดนเซียนเป็นห่วงเรื่องความปลอดภัยของโลกนี้ ดังนั้นท่านจึงส่งนายพลสงครามบางคนลงมาพร้อมกับธงสงครามสิบเก้าผืนเพื่อปกป้องดินแดนแห่งนี้!”
นี่คือข้อมูลที่ทูตปล่อยออกมา อัศวินเหล่านี้มาเพื่อปกป้องดินแดนโบราณต่างๆทำให้เสถียรภาพของภูมิภาคนี้เกิดความสงบ
แต่ทุกคนยังคงรู้สึกกังวล พวกมันเป็นเพียงธงสงครามสิบเก้าผืนแล้วมันจะปกป้องพวกเขาได้จริงๆหรือ?
มันเป็นไปไม่ได้!
หลายคนรู้ดีว่าอะไรจะเกิดขึ้น สิ่งที่อาณาจักรเซียนกำลังทำในตอนนี้เป็นเพียงแค่ยื้อเวลาเท่านั้น
“มันยังไม่เพียงพอ จะต้องมีการสร้างแท่นบูชารอบๆธงสงครามทั้งสิบเก้าแห่ง ยิ่งไปกว่านั้นยังต้องใช้เลือดของสิ่งมีชีวิตต่างๆที่ไม่ซ้ำกัน ชโลมไปที่แท่นบูชาให้ชุ่มโชก!”
นี่เป็นราชโองการที่ถูกถ่ายทอดโดยทูตของอาณาจักรเซียน มันเป็นคำสั่งโดยตรงของราชาอมตะที่ต้องการให้ทำเช่นนี้
ไม่มีใครกล้าต่อต้านคำสั่งนี้ทุกฝ่ายเริ่มเคลื่อนไหวแยกกันสร้างแท่นบูชางบล้อมธงสงครามขนาดใหญ่
โชคดีเพียงอย่างเดียวคือแม้ว่าแท่นบูชาพวกนี้จะต้องการเลือดของสิ่งมีชีวิตที่แตกต่างกัน แต่ไม่ได้จำเพาะเจาะจงว่าต้องเป็นผู้ฝึกฝนดังนั้นปศุสัตว์จำนวนมากจึงถูกใช้เพื่อเสียสละ
อย่างไรก็ตามแม้จะเป็นเช่นนั้นทุกคนก็ยังคงขมวดคิ้วรู้สึกกังวลอย่างมาก
ไม่ว่าจะเป็นช่วงเวลาที่ผู้อมตะของตำหนักเซียนกำลังเร่งรีบเพื่อพยายามเข้าสู่อาณาจักรเซียนหรือเมื่อคนเหล่านี้ลงมาที่นี่เพื่อจัดตั้งค่ายกลพวกเขามีเจตนาอะไรกันแน่?
หรือว่าจริงๆแล้วพวกเขาทำสิ่งนี้เพื่ออัญเชิญสิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่เข้าสู่เก้าสวรรค์สิบพิภพ?
จากนั้นอัศวินคนหนึ่งที่มาพร้อมกับทูตก็ได้เข้าสู่อาณาจักรวิญญาณเพียงลำพังในที่สุดก็เดินทางไปยังอาณาจักรแห่งความว่างเปล่าอย่างเงียบๆโดยมีจุดประสงค์บางอย่าง!
ในดินแดนที่ต่ำกว่าสือฮ่าวออกจากบึงมาแล้ว การต่อสู้ด้วยชีวิตและความตายของเขาหยุดลงชั่วคราว การบ่มเพาะและทักษะเต๋าของเขาก้าวหน้าไปอย่างมาก!
อย่างไรก็ตามในเวลานี้เขาต้องการพักผ่อนเป็นอย่างแรก เป็นเพราะเมื่อสภาพจิตใจตกอยู่ในห้วงแห่งความเป็นความตายมันจะทำให้ผู้คนจึงเครียดจนบ้าคลั่งขึ้นมาได้
สือฮ่าวต้องรู้จักยับยั้งชั่งใจไม่มีทางที่เขาจะกลายเป็นผู้สูงสุดขึ้นมาได้ภายในไม่กี่วัน
เมื่อสือฮ่าวกลับมาที่หมู่บ้านหินผาก็มองเห็นจูเหยียนกำลังเกาหูและแก้มด้วยความหงุดหงิดใจ เป็นเพราะตอนนี้มันค้นพบแล้วว่านักบุญหงส์คนนั้นอยู่ที่ไหนและมันต้องการไปถึงที่นั่นให้เร็วที่สุด