บทที่ 107 ปีศาจน้ำแข็ง

บทที่ 107 ปีศาจน้ำแข็ง

แม่ทัพหลินที่กลายเป็นปีศาจน้ำแข็งนั้น ก็ใช้หมัดอันใหญ่โตนั้นชกไปที่แม่ทัพเซี่ยอย่างรุนแรง แม่ทัพเซี่ยใช้กระบองเหล็กต้านเอาไว้ทำให้สามารถรับการโจมตีนั้นได้  แต่ก็ต้องถูกทำให้กระเด็นออกไปหลายสิบเมตร!

แม่ทัพเซี่ยรู้สึกได้ถึงแรงกดดันจากอีกฝ่าย! ด้วยความแข็งแกร่งของมันนั้นมันสามารถเอาชนะระดับเดียวกันได้ไม่ยากนัก แต่ศัตรูที่อยู่ตรงหน้ามันกลับมีความแข็งแกร่งที่ไม่ได้ด้อยไปกว่ามันเลย

แม้แม่ทัพหลินจะอยู่ในร่างของปีศาจน้ำแข็ง แต่ก็สามารถใช้วิชาต่อสู้ที่เพิ่มความรุนแรงในการโจมตีได้อีกด้วย พายุหิมะถูกสร้างขึ้นมาอย่างรวดเร็วก่อนจะพุ่งเข้าใส่แม่ทัพเซี่ย

วิชาระดับจักรพรรดิ ขั้นต้น! สะท้านปฐพีคลื่นความพินาศ!

กระบองเหล็กในมือของแม่ทัพเซี่ยลอยขึ้นสูงฟากฟ้า ก่อนจะพุ่งลงมาที่พื้นดิน ทันใดนั้นแรงสั่นสะเทือนมหาศาลก็เกิดขึ้น ปรากฏคลื่นพลังจากกระบองเหล็กที่พุ่งลงมา คลื่นพลังนี้นั้นทำให้ผู้คนหลายร้อยคนตกตายไปในพริบตา อำนาจทำลายล้างแพร่กระจายไปทั่วผ่านคลื่นพลังนี้ ด้วยพลังของมันนั้นทำให้ปีศาจน้ำแข็งถึงกลับถอยโซซัดโซเซไปหลายก้าว แต่ก็สามารถต้านทานเอาไว้ได้!

วิชาระดับจักรพรรดิ ขั้นต้น! ระเบิดน้ำแข็ง!

ปีศาจน้ำแข็งปล่อยลูกบอลทรงกลมสีฟ้าอ่อนออกมาจากปาก บอลสีฟ้าอ่อนนั้นมันแผ่ไอเย็นที่น่ากลัวออกมา ความหนาวเย็นที่แช่แข็งได้แม้กระทั้งวิญญาณก่อตัวขึ้นหลังจากที่ปรากฏบอลสีฟ้าลูกนี้ มันสร้างความหวาดกลัวให้กับผู้คนโดยรอบอย่างมาก ด้วยพลังของมันนั้นต่อให้เป็นผู้ที่อยู่ระดับเดียวกันก็คงต้องตกตายเป็นแน่ แล้วนับประสาอะไรกับพวกเขาที่อ่อนแอดั่งมดปลวก!

แม่ทัพเซี่ยสัมผัสได้ถึงวิกฤตมันพลันร้องคำรามออกมา เสียงร้องของมันนั้นฟังดูแล้วไม่เหมือนกับมนุษย์ แต่หมือนกันสัตว์ร้ายเสียมากกว่า ร่างกายของแม่ทัพเซี่ยเปลี่ยนแปลงไป เริ่มมีขนขึ้นตามร่างกาย รวมถึงขนาดตัวที่ใหญ่ขึ้น รูปร่างของมันในตอนนี้ดูราวกับลิงยักษ์ตัวหนึ่ง

“สวรรค์ดูนั่น! ท่านแม่ทัพได้ใช้วิชาแปลงกายแล้ว มันเป็นวิชาที่หาได้ยากมาก!”

“ใช่แล้ว มันช่างอัศจรรย์ใจนัก การแปลงร่างเป็นสัตว์อสูรนั้น เป็นเรื่องที่ท้าทายสวรรค์มาก ความแข็งแกร่งของเขาคงเพิ่มขึ้นอย่างน้อยสองเท่า!”

คนที่รู้จักวิชาของแม่ทัพเซี่ยนั้นต่างแสดงความตื่นเต้นออกมา เพราะแม่ทัพสำหรับพวกมันนั้นเป็นตัวตนที่ไร้เทียมทาน

ปัง! ตูม!

ด้วยการเหวี่ยงกระบองเหล็กเพียงครั้งเดียว กลับสามารถคร่าชีวิตคนอื่นที่อยู่โดยรอบได้เป็นสิบคน แม้อีกฝ่ายจะเป็นสัตว์อสูรแล้วก็ยังคงมีสตินึกคิดดั่งเดิม แต่ว่าเมื่อหมดฤทธิ์วิชานี้แล้วนั้น ผู้ใช้วิชาจะได้รับผลข้างเคียงอย่างเจ็บปวดสาหัสอย่างมาก เนื่องจากทำให้ร่างกายผิดปกติและได้รับพลังที่ไม่ใช่มนุษย์

ปีศาจน้ำแข็งนั้นแม้จะตกใจ แต่ก็รีบเข้าไปต่อสู้กับลิงยักษ์ตัวนั้นอย่างไม่เกรงกลัว ลิงยักษ์ถูกไอเย็นมากมายถาโถมเข้าใส่ ทำให้มันรู้สึกทรมานอย่างมาก แต่แล้วก็ปรากฏเปลวเพลิงสีส้มขึ้นมา มันก่อตัวเป็นเสาเพลิงที่แผ่คลื่นความร้อนที่น่าตกใจออกมา เสาเพลิงนั้นหมุนวนอย่างต่อเนื่องเป็นเหตุให้น้ำแข็งที่กระจายทั่วทั้งอากาศและพื้นดินนั้น ถูกละลายออกมาอย่างง่ายดาย

การต่อสู้ของแม่ทัพทั้งสองนั้น ได้กลายเป็นการต่อสู้ของตัวประหลาดแล้ว ด้วยพลังของทั้งคู่นั้นไม่มีผู้ใดคิดจะไปขัดขวางเลยแม้แต่น้อย เพียงพลังต่อสู้ที่ปล่อยออกมาของทั้งสองนั้น ก็สามารถทำให้ขอบเขตผู้วิเศษและนายเหนือแท้นั้นต้องตายอย่างทุกข์ทรมาน!

ไม่ไกลออกไปนั้นกุนหยูก็ยังคงไล่ฆ่าศัตรูอย่างไม่หยุดหย่อน ด้วยกลิ่นอายที่น่ากลัวนั้นทำให้ผู้ที่อ่อนแอทั้งหลายต่างตกตายไปทันทีโดยที่ไม่ต้องเปลืองแรงต่อสู้

และจุดอื่นในสนามรบนั้นก็ยังมีหนิงหลง เหวินอี้และเหล่าผู้สืบทอดที่มาหาประสบการณ์ แต่พวกเขาก็ยังอ่อนแอเกินไป ทำให้รอบตัวของเหล่าผู้สืบทอดนั้นมีเหล่ายอดฝีมือคอยปกป้องอยู่

อย่างหมิงเซียนนั้นก็สามารถสังหารได้ไม่น้อยเลย เขาใช้กระบี่ของตนนั้นส่งเหล่าทวีปทรายทมิฬไปลงนรกได้หลายร้อยคนแล้ว! แต่ละคนย่อมมีการต่อสู้ที่ไม่เหมือนกัน แต่ที่น่าแปลกประหลาดและน่ากลัวที่สุดก็คงไม่ใช่ใครที่ไหน ก็มีแค่ชายหนุ่มที่ชื่อว่ากุนหยูเท่านั้น

“จะหนีไปไหน! มาให้ข้าดื่มเลือดของพวกเจ้าซะ! แม้พวกเจ้าจะอัปลักษณ์แต่เมื่อมีสีแดงเปื้อนร่างของพวกเจ้าแล้วละก็ มันทำให้พวกเจ้าดูดียิ่งนัก!”

กุนหยูหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่งกระบี่ยักษ์ราชันในมือของเขานั้น ถูกเหวี่งออกมาด้วยพละกำลังมหาศาล พลังของเขานั้นมันทำให้เหล่าศัตรูนั้นถูกความกลัวกลืนกินไปจนหมดสิน บางคนฆ่าตัวตายทันทีเพราะไม่อยากให้ชายหนุ่มผู้นี้สังหารพวกเขา

คนจากทวีปทรายทมิฬนั้นมีความเชื่อว่า หากโดนปีศาจในร่างมนุษย์ผู้นี้ฆ่าตาย จะทำให้วิญญาณแตกดับและไม่สามารถไปเกิดใหม่ได้ หรือหากรอดชีวิตไปจากมันจะทำให้ทั้งชีวิตของคนผู้นั้นเกิดความเกิดลางร้ายตลอดชีวิต

ครืน!

คลื่นพลังทำลายล้างที่ถูกปล่อยออกมาจากกระบี่หนักเล่มนั้น สร้างความโกลาหลให้แก่เหล่าศัตรูโดยรอบ

ทันใดนั้นด้านหลังของกุนหยูปรากฏเงาร่างที่รวดเร็วอย่างน่าตกใจ มันมาพร้อมกับทวนในมือที่พุ่งเข้าหาเขาอย่างไม่ทันตั้งตัว! ด้วยการเคลื่อนกายเล็กน้อยของกุนหยูนั้น สามารถหลบการโจมตีของอีกฝ่ายได้อย่างง่ายดาย

แต่เงานั้นไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้น มันใช้ฝ่าเท้าของมันนั้นถีบมาที่หน้าอกของกุนหยูเข้าอย่างจัง ทำให้ร่างของชายหนุ่มถอยออกไปสามก้าว

“โอ้! ในที่สุดก็มีศัตรูที่ทำให้ข้ารู้สึกสนุกแล้วสินะ! ก็ดี! สงครามในครั้งนี้จะได้ไม่น่าเบื่อ!”

กุนหยูกล่าวออกมาพลางจับจ้องไปที่อีกฝ่ายอย่างสนอกสนใจ ดวงตาเผยแววความโหดเหี้ยมอำมหิตผิดมนุษย์ จิตสังหารและกลิ่นอายแห่งความตายแพร่ซ่านออกมาอย่างชวนขนหัวลุก

แต่เงานั้นกลับยืนอย่างปกติไม่ได้แสดงความหวาดกลัวออกมาเลยแม้แต่น้อย ขณะที่ก้อนเมฆบนท้องฟ้าเคลื่อนตัวหายไปนั้น ทำให้แสงจันทร์เพิ่มความสว่างให้กับโลกใบนี้มากขึ้น และกุนหยูก็ได้เห็นใบหน้าของอีกฝ่ายชัดเจนมากขึ้น! อีกฝ่ายเป็นชายหนุ่มที่มีอายุราว 30 ปี! พลังบ่มเพาะนั้นคือปรมาจารย์ยุทธ ขั้นสูงสุด! และยังขึ้นชื่อว่าไร้พ่ายอีกด้วย!