714 - ซากดึกดำบรรพ์ที่ยังมีชีวิต
714 - ซากดึกดำบรรพ์ที่ยังมีชีวิต
“ถ้าเจ้าแยกหม้อนี้ ข้าจะทำลายร่างกายและจิตวิญญาณของเจ้า”
การแสดงออกของเจียงชวนกลายเป็นเฉยเมยเขามองลงไปที่เย่ฟ่านไอสังหารที่มองไม่เห็นกำลังพุ่งพล่านอย่างรุนแรง
“เจ้าคิดว่าข้ากลัวเจ้าจริงๆ!” เย่ฟ่านเยาะเย้ย
อันที่จริงเขากำลังมองหาทางออก สมบัติชิ้นนี้เป็นสิ่งที่ล้ำค่ามากที่สุดในชีวิตเขา มันไม่มีทางที่เขาจะทำลายมันทิ้งอย่างแน่นอน
“บังอาจ!”
เจียงชวนตะโกนเขากลัวจริงๆว่าเย่ฟานจะทุบหม้อให้ปราณปฐพีต้นกำเนิดกระจัดกระจายไปทั่วโลก มือขนาดใหญ่ของเขายื่นเข้าหาเย่ฟ่านอย่างรวดเร็ว
“น้องสิบสามไม่เพียงแต่ความแข็งแกร่งของเจ้าจะเพิ่มขึ้นแต่ใบหน้าของเจ้ายังหนาขึ้นอีกด้วย ลงมือโจมตีเด็กน้อยคนหนึ่งเช่นนี้เจ้ายังมีศักดิ์ศรีอยู่หรือไม่” เจียงอี้พูดเสียงดัง
“ปัง”
แขนขวาของเขาปกคลุมท้องฟ้าก่อนจะปะทะกับมือใหญ่ของเจียงชวนทำให้คลื่นพลังอันน่ากลัวกระจัดกระจายไปทั่วเกาะ
“เราต้องข้ามความว่างเปล่าออกจากที่นี่ข้าเชื่อว่าเจ้าทำได้”
หลี่เหอซุยกล่า วของวิเศษพวกเขาก็ได้รับมาแล้วไม่มีเหตุผลที่พวกเราจะอยู่ที่นี่อีกต่อไป
“ถิงถิง มากับเรา” เย่ฟ่านส่งเสียงเรียก เขาไม่สามารถปล่อยให้นางอยู่กับคนชั่วร้ายเหล่านี้ได้
“ท่านปู่ยังอยู่ที่นี่” ถิงถิงกังวล
“พี่สาวมากับพวกเราเถอะ” หนานหนานเงยหน้าขึ้นแล้วเขย่าแขนของถิงถิง
“พวกเขาไม่กล้าทำอะไรลุงเจียง อันที่จริงถิงถิงอยู่ที่นี่ก็ไม่เป็นไร ไม่มีใครกล้ารังแกนาง” เจียงฮ่วยเหรินกล่าว
เย่ฟานต้องการพานางไป ไม่ใช่เพราะเขากังวลเกี่ยวกับสถานการณ์ของนาง แต่เพราะเขาต้องการรักษาร่างกายหยินศักดิ์สิทธิ์ของนางด้วยยาอมตะ
แต่เจียงรุ่ย ปู่ของเจียงอี้เฉินเฝ้าดูความเคลื่อนไหวของพวกเขาอยู่ทุกขณะจิต
“พี่หกเจ้าจะเอาแบบนี้จริงๆ?” ปรมาจารย์เก้าแห่งตระกูลเจียง ก้าวไปข้างหน้า
“ไม่มีประโยชน์สำหรับเจ้าที่จะทำเช่นนี้ ลวดลายบรรพบุรุษจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ถูกวางไว้แล้ว พวกเขาหนีออกจากที่นี่ไม่ได้”
“จะไม่มีใครออกไปจากที่นี่ได้!” เจียงอี้เฉินตะโกน
"เจ้าลองพูดอีกทีสิ” เจียงฮ่วยเหรินกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“เจ้า…”
สีหน้าของเจียงอี้เฉินเปลี่ยนไปครั้งแล้วครั้งเล่า แต่เขาไม่กล้าที่จะตอบโต้ หากเขาถูกโจมตีแม้แต่ปู่ของเขาก็ยังช่วยเหลือไม่ได้
“หากไม่มีความกล้าก็ไสหัวไป” เจียงฮ่วยเหรินแค่นเสียง
เจียงอี้เฉินไม่เคยรู้สึกเสียใจเช่นนี้มาก่อนเขาถูกผู้อาวุโสตบหน้า
ท่ามกลางสายตาของคนอื่นๆ มันทำให้ศักดิ์ศรีของเขาถูกทำลายจนหมดสิ้น
โชคดีที่ปู่สิบสามของเขาใช้รูปแบบอักขระของจักรพรรดิเหิงอวี้ปิดผนึกสถานที่แห่งนี้ไว้ทำให้ไม่มีใครสามารถหนีออกไปจากที่นี่ได้
จักรพรรดิดำกล่าวอย่างโหดเหี้ยมว่า “บัดซบเจ้าคิดว่าค่ายกลเล็กๆนี้จะขวางกั้นข้าได้ ในอดีตแม้แต่จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ข้าก็เคยต่อสู้มาแล้ว”
จักรพรรดิดำยืนขึ้น กรงเล็บที่ใหญ่โตของมันขยายใหญ่ขึ้นราวกับภูเขาเหงื่อบนหน้าผากของมันผุดออกมาราวกับน้ำตก ความสำเร็จในด้านค่ายกลของมันสามารถกล่าวได้ว่าในยุคนี้ยากที่จะหาคนมาเปรียบเทียบได้
“บูม!”
พลังแห่งการสังหารก็พุ่งขึ้นไปในอากาศ ราวกับมังกรขนาดยักษ์รัศมีที่รุนแรงเจาะเข้าไปในจิตวิญญาณของผู้คน และไอสังหารก็ซึมซาบออกไปทั้งสิบทิศ
ทุกคนตกตะลึง นี่เป็นรูปแบบการสังหาร แม้ว่าจะเป็นเพียงมุมหนึ่ง แต่ดูเหมือนว่ามันสามารถทำลายโลกได้
“นี่คือค่ายกลสังหารของจักรพรรดิ์โบราณ!”
ในระยะไกล เส้นสีทองสองเส้นปรากฏออกมาจากดวงตาของเจียงรุ่ย
หลายคนอุทานด้วยความประหลาดใจอย่างยิ่ง พวกเขาไม่รู้ว่าต้นกำเนิดของสุนัขตัวใหญ่ตัวนี้มีที่มาอย่างไร และมันถึงกับมีค่ายกลจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่สองคน
ค่ายกลสังหารที่ไม่มีที่สิ้นสุด!
ด้วยความรีบร้อน จักรพรรดิดำสามารถแสดงให้เห็นเพียงมุมหนึ่ง เพราะส่วนที่เหลือมันยังคงปกปิดไม่ให้ผู้ใดรู้ นี่คือสิ่งที่จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ปราศจากจุดเริ่มต้นมอบให้กับมันเพื่อช่วยชีวิตในยามฉุกเฉิน มันไม่สามารถนำออกมาใช้เล่นๆได้
ถึงกระนั้นเมฆสีทองก็ปกคลุมทั่วทั้งท้องฟ้าก่อนที่สายฟ้าสีทองนับล้านเส้นจะเริ่มโจมตีค่ายกลของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่เหิงอวี้ด้วยพลังทำลายล้างที่มากมายมหาศาล!
จักรพรรดิดำล้มลงไปกับพื้นก่อนจะเริ่มเขียนกระดานหมากรุกอีกครั้ง
"ไอ้สาระเลวเฒ่าหากเจ้ามีปัญญาก็ลองขัดขวางเราดู!”
“ผู้อาวุโสทั้งหลาย เราปล่อยให้พวกเขาหนีไปไม่ได้” ชายวัยกลางคนชุดสีเทาขมวดคิ้ว
“เด็กน้อยคิดจะเล่นกับข้าหรือ หากเจ้ามีความสามารถก็เข้ามาทดลองเป็นคนแรก!”
จักรพรรดิดำดื่มน้ำพุศักดิ์สิทธิ์เต็มปากและในที่สุดก็ยืนขึ้นมาได้อีกครั้ง
“มันจะข้ามความว่างเปล่าได้จริงหรือ?” หลี่เหอซุยถาม
“ต่อให้จักรพรรดิเหิงอวี้ยังมีชีวิตอยู่ เจ้าคิดว่าเขาจะเป็นคู่ต่อสู้ของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ปราศจากจุดเริ่มต้นได้หรือ?” จักรพรรดิดำค่อนข้างหยิ่งยโส
“เจ้าไปไม่ได้”
“เรียกรูปแบบค่ายกลสังหารของบรรพบุรุษออกมา อย่าปล่อยให้พวกมันหนีไป”
เย่ฟานมองทุกคนอย่างเย็นชาและกล่าวว่า “เข้ามาเถอะ แล้วเจ้าจะได้เห็นว่าข้าสามารถฆ่าพวกเจ้าได้หรือไม่”
“อย่าพึ่งชะล่าใจ พวกเจ้าจะออกไปจากที่นี่ไม่ได้!” เจียงอี้เฉินจ้องมองเขาอย่างโกรธเคือง
"เจียงอี้เฉิน เจ้าควรอยู่ในตระกูลเจียงอย่างเงียบๆไม่เช่นนั้นหาข้าจับตัวเจ้าได้ข้าจะฝังเจ้าไว้ในดินเป็นเวลาพันปี!" เย่ฟ่านกล่าวด้วยรอยยิ้มเหี้ยมเกรียม
"บัดซบ ข้าชอบความคิดนี้!" จักรพรรดิดำตะโกน
หลี่เหอซุยและคนอื่นๆ ก็หัวเราะด้วย ตราบใดที่เจียงอี้เฉินปรากฏตัวขึ้น พวกเขาจะจับเด็กน้อยคนนี้มาทรมานเล่นอย่างแน่นอน
“เดี๋ยวก่อนพวกเจ้าจะทำอะไร!” เจียงอี้เฉินจ้องมองพวกเขาอย่างหวาดกลัว
เย่ฟานมองเขาด้วยความจริงจังและเย็นชาก่อนจะกล่าวว่า
“ข้าเป็นคนกล้าพูดกล้าทำเสมอ เจ้าเตรียมตัวไว้เถอะ!”
"เจ้า...!”
เจียงอี้เฉินและชายวัยกลางคนชุดสีเทาล้วนมีท่าทางมืดมนและเย็นชา
ในเวลานี้ การต่อสู้ระหว่างเจียงอี้และเจียงชวนกำลังร้อนแรงผลแพ้ชนะกำลังจะปรากฏขึ้น แต่ทันใดนั้นเสียงที่แก่ชราจนน่าเหลือเชื่อก็ดังออกมาจากส่วนลึกของเขาเทพตระกูลเจียง
"ล้วนเกิดมาจากรากเดียวกัน ทำไมจึงเป็นเช่นนี้? "
หลายคนหน้าเปลี่ยนสี บรรพบุรุษของตระกูลเจียงอยู่ที่นี่ นี่เป็นซากดึกดำบรรพ์ที่ยังมีชีวิตและกำลังจะตาย แต่ความแข็งแกร่งของเขาว่ากันว่าไม่เป็นรองบรรพบุรุษราชาสวรรค์!
“พวกเจ้ายังไม่หยุดอีก” เสียงคนเดิมดังขึ้นอีกครั้ง
เจียงอี้และเจียงชวนต่างก็ถอยหลังกลับมาและประสานมือแสดงความเคารพอย่างนอบน้อม
"คืนหม้อปราณปัฐพีต้นกำเนิดให้เจ้าของมัน และส่งพวกเขาออกไป หลังจากวันนี้ถิงถิงจะมาอยู่ในความดูแลของข้า ข้าจะทำให้นางกลายเป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ของตระกูลเจียงให้ได้” ซากดึกดำบรรพ์ของตระกูลเจียงออกคำสั่งเช่นนั้น
ในแง่หนึ่ง คำพูดของเขายังมีอำนาจมากกว่าราชาสวรรค์ซะอีก เพราะตลอดเวลาที่เจียงไท่ซูไม่อยู่ เขาคือผู้ปกครองตระกูลเจียงอย่างแท้จริง
“ท่านผู้เฒ่า ข้าจะพาถิงถิงออกไปด้วยสักสองสามวันแล้วจะส่งกลับมาอีกครั้ง”
เจียงอี้พูดขึ้นทันที เพราะเขาได้ยินเสียงหลานชายของเขาบอกว่าต้องการพาเด็กหญิงตัวน้อยออกไปรักษา
“ได้” เสียงที่แก่ชราดังขึ้นอีกครั้ง
“ไปกันเถอะ!”
สุนัขสีดำตัวใหญ่ไม่อยากอยู่ที่นี่เป็นเวลานาน ตระกูลเจียงมีค่ายกลของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ และต้องมีค่ายกลอื่นๆอย่างแน่นอน
“วาบ”
รูปแบบค่ายกลเคลื่อนย้ายของจักรพรรดิถูกเปิดใช้งาน แสงสว่างกระจัดกระจายทั่วท้องฟ้าก่อนจะดึงทุกคนเข้าสู่ประตูมิติสีดำ
“เจ้าหมา ครั้งนี้ไม่มีความผิดพลาดแน่นะ”
“ไม่ต้องห่วง...”
เมื่อคำพูดของจักรพรรดิดำจิตใจของทุกคนก็หนาวเหน็บในทันที
