ตอนที่ 929+930 คำแนะนำสำหรับคุณ

ตอนที่ 929 คำแนะนำสำหรับคุณ

คำพูดของฉู่เซิงทำให้เจียงเหยาตกตะลึงครั้งแล้วครั้งเล่า เธอจ้องไปที่ภาพวาด และในที่สุด เธอสามารถเห็นเส้นจำนวนนับไม่ถ้วนในกลุ่มก้อนสีดำ ซึ่งทำให้เธอรู้สึกหวาดกลัว

“ฉันเข้าใจแล้วค่ะ ฉันจะหาคนไปสืบผู้หญิงคนนั้น” เจียงเหยาถูช่องว่างระหว่างคิ้วของเธอ “ฉันต้องรบกวนคุณเพื่อช่วยเสี่ยวเฉิงด้วยนะคะ เพราะมีแค่คุณที่เธอยินดีที่จะโต้ตอบด้วย บางทีคุณอาจมีวิธีทำให้เธออาการดีขึ้น”

หลังจากเจียงเหยากล่าว ฉู่เซิงยิ้มและส่ายหน้า

เจียงเหยาเข้าใจเจตนาของฉู่เซิง หลังจากนั้นไม่กี่วินาที

โจวเสี่ยวเซิงดูเหมือนจะกลับไปสู่วัยเด็กที่ไร้กังวลของเธอ เธอจำความเจ็บปวดที่เธอได้รับไม่ได้ บางทีมันอาจจะไม่ใช่ความคิดที่ดีที่จะฟื้นความทรงจำของเธอ

หากเธอดีขึ้น แสดงว่าเธอต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่โหดร้ายจากความเป็นจริงอันโหดร้าย

ดังนั้นฉู่เซิงจึงมีความขัดแย้งว่าเธอควรปฏิบัติต่อโจวเสี่ยวเฉิงจากกลไกการเผชิญปัญหาของเธอต่อไปหรือไม่ เป็นทางเลือกที่ดีสำหรับโจวเสี่ยวเฉิงหรือเป็นการทรมานเธอกันแน่

หากโจวเสี่ยวเฉิงจำได้ เธอคงไม่ยิ้มอีกแล้วใช่หรือไม่

“ดึกมากแล้ว พักผ่อนที่ห้องถัดไปเถอะค่ะ” เจียงเหยาถอนหายใจ ขณะที่เธอเปิดประตูเพื่อแสดงให้ฉู่เซิงกลับไปที่ห้องของเธอ

อาลู่และต้าเค่อผลัดกันเฝ้าประตูห้องของเจียงเหยาเพื่อความปลอดภัยของเธอ

หลังจากที่เธอเห็นฉู่เซิงออกไปแล้ว เจียงเหยาและอาลู่ที่ยืนอยู่ที่ประตูก็คิดถึงสถานการณ์ที่ยากลำบาก จากนั้นพวกเขาสั่งอาหารมื้อเย็นจากห้องอาหารของโรงแรมมากินด้วยกันสามคน หลังจากนั้นเจียงเหยาก็อาบน้ำและเข้านอน

เธอรู้ว่าอาลู่อยู่นอกประตู ดังนั้นเธอจึงไม่กลัว

สิบโมงแล้ว แต่เธอก็ยังโทรหาลู่ชิงสี เธอไม่มีโอกาสได้พูดคุยกับเขาในครั้งสุดท้ายที่คุยกันดีเท่าไรนัก

“ทุกอย่างรีบร้อยแล้วเหรอ” ลู่ชิงสีอยู่บนเตียงแล้ว เมื่อเจียงเหยาโทรหาเขา มือของเขากำลังเล่นกับดาวกระดาษที่เขาขโมยมาจากห้องของเจียงเหยา

เมื่อเขาได้ยินคำตอบที่เชื่อฟังและนุ่มนวลของภรรยาทางโทรศัพท์ ลู่ชิงสีก็พูดอีกครั้ง “เหยาเหยา ปีใหม่ใกล้จะถึงแล้วนะ เรื่องของครอบครัวโจวอาจไม่ได้รับการแก้ไขอย่างรวดเร็ว แต่คุณต้องมาที่นี่เพื่อใช้เวลาปีใหม่กับผม”

ลู่ชิงสีกังวลว่าเจียงเหยาจะอยู่ที่เมืองหยวนจนกว่าเรื่องของครอบครัวโจวจะได้รับการแก้ไข จากนั้นเขาจะต้องอยู่ในกองทัพเพียงคนเดียวในวันปีใหม่อีกครั้ง เขาตั้งตารอวันหยุดฤดูหนาวของเขามานานแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่อยากให้มันสูญเปล่า

“ฉันไม่ได้คาดหวังว่าจะต้องอยู่ในเมืองหยวน ในขณะที่คุณอยู่ในกองทัพช่วงวันปีใหม่” เจียงเหยาให้ความมั่นใจกับลู่ชิงสี

ลู่ชิงสียิ้มอย่างอ่อนโยนเมื่อได้ยินคำสัญญาของเธอ มันหมายความว่าพวกเขายังอยู่ในกำหนดการที่วางแผนกันไว้ตั้งแต่แรก

“เตรียมของขวัญวันเกิดให้ผมแล้วหรือยัง เหยาเหยา ผมตั้งตารอมันอยู่นะ” นั่นจะเป็นวันเกิดปีที่เจียงเหยาจะได้ใช้เวลากับเขา และนั่นจะหมายถึงของขวัญวันเกิดชิ้นแรกของเธอสำหรับเขา

เจียงเหยาเงียบเมื่อลู่ชิงสีพูดของขวัญวันเกิดของเขา เธอไม่ได้คิดด้วยซ้ำว่าเธอต้องการอะไรจากเขา

เธอคิดว่าเธอจะมีเวลาอีกมากในการเตรียมตัวสำหรับเรื่องนี้ แต่เธอไม่สามารถโกหกตัวเองเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้อีกต่อไป

เมื่อเจียงเหยาเงียบไป ลู่ชิงสีรู้ว่าเธอไม่ได้คิดว่าจะให้อะไรกับเขา “คุณไม่สามารถปัดผมทิ้งไปได้นะ เอาเถอะ รู้ไว้ก็แล้วกันว่าผมไม่ได้ขาดเสื้อผ้า ดังนั้นการซื้อเสื้อผ้าให้ผมไม่นับนะ ถ้าคุณนึกไม่ออกว่าจะให้อะไรผมจริง ๆ แล้วละก็”

__

ตอนที่ 930 ห้องถัดไป

“อะไรคะ” เจียงเหยาไม่ได้เห็นรอยยิ้มที่ซ่อนอยู่ในคำพูดของลู่ชิงสี

“วันก่อนผมซื้อเสื้อผ้าใหม่ไว้ให้คุณ ถ้าคุณเต็มใจที่จะใส่ในวันเกิดของผม ก็อาจจะเป็นของขวัญวันเกิดที่ดีที่สุดที่ผมเคยได้รับเลยก็ได้”

ลู่ชิงสีกล่าวอย่างเคร่งขรึม เจียงเหยาต้องการทุบโทรศัพท์มือถือในมือของเธอทิ้งเมื่อเธอได้ยินเช่นนั้น

“ฝันไปเถอะ” เจียงเหยากัดฟันพูด

ใช่ แม้แต่ในความฝัน ผมก็คิดว่าคุณจะเป็นยังไงในชุดนั้น คงจะสวยมากแน่ ๆ” ลู่ชิงสีตอบอย่างเหมาะสม ราวกับว่าเขากำลังตอบคำถามอย่างจริงจัง

ในแง่ของความไร้ยางอาย เจียงเหยาสู้ลู่ชิงสีไม่ได้เลย ตอนนี้เจียงเหยาไม่สามารถต้านทานเขาได้เมื่อเขาต้องการทำตัวเกเรกับเธอ

ดังนั้นเจียงเหยาจึงเลือกที่จะวางสายและโยนมันลงบนโต๊ะก่อนจะฝังตัวเองในผ้าห่มอุ่น ๆ ใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอร้อนราวกับถูกแผดเผา

เธอไม่คาดคิดมาก่อนว่าเขาจะนึกถึงเรื่องน่าอายเช่นนี้ได้ทั้งวันทั้ง ๆ ที่เธอไม่ได้อยู่เคียงข้างเขา

โทรศัพท์บนโต๊ะส่งเสียงบิ๊บและสั่นเพื่อระบุว่าเจียงเหยาได้รับข้อความใหม่ เธอเอื้อมมือไปสัมผัสช้า ๆ ก่อนจะเปิดดู

ลู่ชิงสีส่งข้อความภาพให้กับเธอ มันเป็นภาพเบลอ ๆ ของเขาพร้อมกับขวดโหลดใสที่มีดาวกระดาษ ริมฝีปากบางที่เซ็กซี่อย่างไม่น่าเชื่อของเขามีรอยยิ้มที่เกเรอยู่ด้วย เขาอาจจะนอนอยู่บนเตียงหลังจากอาบน้ำเสร็จแล้ว เขาสวมเสื้อคลุมอาบน้ำไม่ใช่ชุดนอน เสื้อคลุมเปิดกว้างเผยให้เห็นกล้ามเนื้อหน้าอกของเขาและกล้ามเนื้อส่วนเล็ก ๆ ของหน้าท้อง

เจียงเหยารู้ว่าลู่ชิงสีตั้งใจส่งรูปนี้ให้กับเธอ เขารู้ว่าเธอไม่สามารถต้านทานความเป็นชายของเขาได้ ดังนั้นเขาจึงต้องเกลี้ยกล่อมเธอเพื่อให้เธอมาหาเขาที่กองทัพเร็วกว่าที่คาดไว้

ผู้ชายคนนั้นทนไม่ได้เมื่อเขาร้อนรน แต่เมื่อเขาทำตัวเจ้าชู้ ก็ทำให้เลือดของใครอีกคนสูบฉีดด้วยความตื่นตัว

เจียงเหยาคิดว่าถ้าเธอส่งรูปถ่ายนั้นให้พี่น้องเขา ชื่อเสียงเขาคงได้เสื่อมเสียอย่างแน่นอน

‘ลู่ชิงสี คนเจ้าเล่ห์’

เจียงเหยาวางโทรศัพท์ของเธอไว้และไม่ตอบเขา อย่างไรก็ตาม เธอมีความคิดในใจอยู่แล้ว เธอรู้ว่าเธออยากจะให้อะไรกับเขาเป็นของขวัญวันเกิด

แรงบันดาลใจก็มาจากขวดแก้วในมือของเขานั่นเอง ดูเหมือนเขาจะชอบดาวกระดาษที่เธอพับ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้พับให้เขา แต่เขาก็ไม่ยอมวางมันเลย

เฉินซวีเหยาขึ้นเครื่องบินข้ามคืนแล้วขึ้นรถไฟมายังเมืองหยวน เมื่อเขามาถึงโรงแรม ท้องฟ้าก็เป็นสีเทาแล้ว เขาไม่รู้ว่าฉู่เซิงและเจียงเหยาพักอยู่ในโรงแรมเดียวกัน แต่เขารู้จักชื่อโรงแรมและหมายเลขห้องที่เจียงเหยาพัก

เมื่อเขาเห็นชายคนหนึ่งอยู่หน้าห้องของเจียงเหยา เขาเดาว่าอีกฝ่ายต้องเป็นบอดี้การ์ดที่ลู่ชิงสีจ้างให้มาคุ้มกันเจียงเหยา เมื่อชายคนนั้นได้ยินเสียงฝีเท้าของเขา เขามองมาที่เฉินซวีเหยาด้วยท่าทางที่ระมัดระวัง มันเป็นเวลากลางคืน และคนทั่วไปควรจะหลับแล้ว ดังนั้นชายคนนั้นจึงมองผู้มาใหม่ด้วยสายตาที่เฉียบคมและมีเจตนาฆ่า ไม่มีร่องรอยของความเหนื่อยล้าหรืออ่อนเพลียเลยแม้แต่น้อย คนธรรมดาจะถอยห่างจากเขาโดยไม่รู้ตัวทันทีที่พวกเขาเห็นสายตาคู่นั้น

เฉินซวีเหยาไม่ต้องการปลุกเจียงเหยา ดังนั้นเขาจึงไปที่ห้องของเขาเพื่อพักผ่อน เขาโทรหาเจียงเหยาหลังจากที่เขาตื่นนอนเวลาประมาณ 8โมงเช้า

เมื่อเจียงเหยาได้รับโทรศัพท์จากเฉินซวีเหยา เธอกำลังรับประทานอาหารเช้าที่โรงแรมพร้อมกับอาลู่ เจียงเหยายิ้มเยาะเมื่อเฉินซวีเหยาบอกหมายเลขห้องของเขากับเธอ แล้วถามเกี่ยวกับฉู่เซิง

“เธอก็อยู่ห้องถัดจากคุณไง มีเพียงกำแพงกั้นคุณสองคนเท่านั้น” เจียงเหยาตอบด้วยรอยยิ้ม “ฉันเคาะประตูห้องเธอเมื่อกี้ แต่เธอยังหลับอยู่ เธอจึงไม่ได้ยินฉัน ฉันเลยลงมาทานข้าวกับอาลู่ ในเมื่อคุณตื่นแล้ว ทำไมไม่โทรหาเธอล่ะ อาลู่และฉันจะรอคุณสองคนที่ชั้นสาม”