ตอนที่ 923+924 การมาเยือน

ตอนที่ 923 การมาเยือน

โจวเสี่ยวเซี่ยยกมือขึ้นปิดใบหน้าและสะอื้นไห้เบา ๆ ขณะที่เธอถามว่า “คุณเจียงคะ แล้วน้องชายของฉันล่ะคะ”

“โจวเสี่ยวกวงถูกควบคุมตัวเพราะเขาได้รับบาดเจ็บจากการต่อสู้และต้องเข้าโรงพยาบาล อย่างไรก็ตาม เขาอายุยังไม่ถึง 18ปี ตำรวจจึงไม่สามารถกักขังเขาได้ตามกฎหมาย ผมได้เตรียมขั้นตอนและหลักฐานที่เกี่ยวข้องเพื่อพาเขาออกมาแล้ว เพื่อป้องกันไม่ให้เขาถูกฟ้องและส่งไปยังสถานกักกันเด็กและเยาวชน เราควรไปโรงพยาบาลเพื่อหารือเรื่องค่าชดเชยกับเหยื่อ นี่จึงเป็นทางออกที่ดีที่สุดในการจัดการเรื่องนี้”

“เหยื่อคือบอดี้การ์ดของไช่เซียนหลงน่ะเหรอคะ” โจวเสี่ยวเซี่ยส่ายหน้าด้วยความสิ้นหวัง “นั่นมันกับดักที่ไช่เซียนหลงวางไว้ชัด ๆ น้องชายของฉันอายุแค่ 16ปีเท่านั้น บอดี้การ์ดของเขาก็ตัวโตเสียขนาดนั้น แล้วน้องชายฉันจะเอาชนะเขาได้อย่างไร”

“ให้โจวเสี่ยวกวงออกจากการสถานกักกันก่อน อย่างไรก็ตาม ผ่านไปครึ่งเดือนแล้ว ตั้งแต่เกิดเรื่องของโจวเสี่ยวเฉิง ดังนั้นจึงอาจจะเป็นเรื่องยากที่จะหาหลักฐานใด ๆ ในตอนนี้” ทนายเจียงถอนหายใจ “หลังจากเหตุการณ์นั้น ได้ไปแจ้งความที่สถานีตำรวจหรือเปล่า ตำรวจได้พาไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลไหม”

“ใช่ค่ะ ตำรวจเขาพาเธอไปที่โรงพยาบาล แต่พ่อแม่ของฉันบอกว่าพวกเขาถูกบังคับให้หยุดตรวจกลางคัน ท้ายที่สุด เราก็ไม่ได้รับรายงานผลการตรวจเช่นกัน เราไม่รู้อะไรมากเก่ยวกับสถานการณ์ในตอนนั้นเลย” โจวเสี่ยวเซี่ยร้องไห้จนเธอหยุดไม่ได้ “เราไม่มีหลักฐานอะไรอยู่ในมือ ตอนนี้เราควรทำยังไงดี”

“อย่าเพิ่งสิ้นหวัง มีกฎหมายอยู่ ไช่เซียนหลงไม่สามารถทำลายหลักฐานทั้งหมดไปได้หรอก เมื่อถึงเวลา เราจะได้มันมาทีละอย่างเอง เราต้องมีความหวังสิ” ทนายเจียงปลอบโยนโจวเสี่ยวเซี่ย “มีพยานค่อนข้างมาก เราแค่ต้องคิดหาวิธีให้พวกเขาออกมาเป็นพยานให้”

อาจเป็นเพราะเธอเชื่อใจทนายเจียง อารมณ์ของโจวเสี่ยวเซี่ยค่อย ๆ คลายลงหลังจากที่เธอได้ยินคำพูดของเขา หลังจากที่ทั้งสามคนคุยกันอยู่ที่โรงแรมพักหนึ่ง ทนายเจียงกล่าวว่าเขาจะได้พบกับทนายความคนหนึ่ง เพื่อทำความเข้าใจสถานการณ์ในเมืองหยวน เจียงเหยาพาเขาออกจากห้องพักในโรงแรมก่อนที่เธอจะลงไปข้างล่างเพื่อเช็กอินพร้อมกับอาลู่และต้าเค่อ จากนั้นทั้งสี่คนก็ออกจากโรงแรมไปยังโรงพยาบาล เพื่อไปเยี่ยมพ่อแม่ของโจวเสี่ยวเซี่ย

พ่อแม่ของโจวเสี่ยวเซี่ยอยู่ที่โรงพยาบาลขนาดเล็กแห่งหนึ่ง ทั้งสองคนเป็นลมหมดสติเพราะเป็นห่วงลูกสาวและลูกชาย พวกเขาถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลเมื่อเป็นลมอย่างกะทันหัน ความดันโลหิตสูงและอาการยังไม่ดีขึ้น โรงพยาบาลจึงไม่อนุญาตให้พวกเขาออกจากโรงพยาบาล พวกเขาจึงพักฟื้นอยู่ที่โรงพยาบาลระยะหนึ่ง

“เป็นเพื่อนร่วมห้องของเสี่ยวเซี่ยเหรอ” นายโจวรู้สึกประหลาดใจที่เห็นเจียงเหยา ซึ่งเดินตามโจวเสี่ยวเซี่ยเข้ามาในห้องของพวกเขา เขาและภรรยาอยู่ในโรงพยาบาลมาสองสามวันแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ค่อยรู้เรื่องครอบครัวมากนัก พวกเขาไม่เคยได้ยินว่าเพื่อนร่วมชั้นของลูกสาวอยู่ในเมืองนี้

“พ่อคะ นี่เจียงเหยาเป็นเพื่อนที่อยู่หอพักเดียวกันค่ะ” โจวเสี่ยวเซี่ยอธิบายให้เขาฟัง “เธอพาทนายความฝีมือดีมาด้วยค่ะ เขาบอกว่าเขาจะไปสถานีตำรวจเพื่อพาเสี่ยวกวงออกมาในวันพรุ่งนี้”

“เสี่ยกวงจะถูกปล่อยตัวเหรอ” นางโจวพยายามลุกจากเตียงทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น เธอมองเพื่อนร่วมชั้นของลูกสาวทั้งน้ำตาและขอบคุณเธออย่างรวดเร็ว “คุณเจียง ขอบคุณนะคะ ฉันรู้สึกขอบคุณจริง ๆ”

ในที่สุดนายโจวก็รู้สึกตัวและกล่าวขอโทษ เจียงเหยายืนอยู่ที่ด้านข้างและส่ายหน้าเพื่อทักทายเขา จากนั้นเธอก็ใช้ระบบทางการแพทย์เพื่อตรวจสอบสุขภาพของผู้อาวุโสทั้งสอง เธอโล่งใจเมื่อเห็นว่าพวกท่านไม่ได้ป่วยหนัก

__

ตอนที่ 924 คนรวยมักจะจิตใจชั่วร้าย

พ่อแม่ของเฉินเจียเซียนยืนอยู่ข้าง ๆ และเฝ้าดูพวกเขา พวกเขารู้สึกมีความสุขเมื่อได้ยินว่าโจวเสี่ยวกวงจะถูกปล่อยตัวในวันพรุ่งนี้ จากนั้นพวกเขาก็แอบสังเกตเพื่อนร่วมชั้นของโจวเสี่ยวเซี่ย พวกเขาไม่คาดคิดว่าโจวเสี่ยวเซี่ยจะเข้ามหาวิทยาลัยและเธอจะได้รู้จักกับเพื่อนที่มีอิทธิพลที่สามารถพาทนายความมายังเมืองหยวนได้

เพราะพวกเขารู้ว่าไม่มีทนายความในเมืองหยวนคนไหนกล้าเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับปัญหาที่ตระกูลไช่มีส่วนเกี่ยวข้อง

“โอ้ใช่ ไหนว่าบอดี้การ์ดที่โจวเสี่ยวกวงทำร้ายเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลนี้ด้วย” เจียงเหยาถาม “เขาอยู่ห้องไหนคะ”

“ลูกน้องของคนรวยเหล่านั้นจะอยู่ในโรงพยาบาลเล็ก ๆ ร่วมกับคนธรรมดาอย่างเราได้ยังไง” นายโจวถุยน้ำลาย “เขาอยู่โรงพยาบาลใหญ่ ๆ นู้น แกล้งทำเป็นเหยื่อ ลูกชายฉันอายุเพียง 15-16 ส่วนสูงของเขาไม่ถึงไหล่ของชายผู้นั้นด้วยซ้ำ แล้วเขาจะเอาชนะผู้ชายคนนั้นได้ยังไง แต่ตระกูลไช่และครอบครัวของบอดี้การ์ดคนนั้นยืนยันว่าเสี่ยวกวงทุบตีเขาจนเลือดไหลและชีวิตของเขาตกอยู่ในอันตราย”

คำพูดของนายโจวไม่ได้ปกป้องลูกชายของเขา นั่นคือความจริง เด็กอายุ 15ปีจะสามารถเอาชนะบอดี้การ์ดมืออาชีพและแข็งแกร่งได้อย่างไร ชายคนนั้นอาจจะสยบโจวเสี่ยวกวงได้ด้วยนิ้วเดียว เขาจะมีโอกาสปล่อยให้เด้กตีเขาจนเลือดไหลได้อย่างไร

“แต่เขาเป็นบอดี้การ์ดของตระกูลไช่ เขาจะพูดอะไรก็ได้ตามที่ตระกูลไช่ต้องการให้เขาพูด คุณสองคนน่ะสิที่น่าเป็นห่วง แต่ผู้ชายคนนั้นอาจจะกำลังมีช่วงเวลาที่ดีในโรงพยาบาลอยู่ก็ได้” ผู้ป่วยในห้องเดียวกันกล่าว “คนรวยในโลกนี้ล้วนใจจืดใจดำ”

หลายคนในเมืองหยวนรู้เกี่ยวกับปัญหาที่เกี่ยวข้องระหว่างตระกูลโจวและตระกูลไช่ หลังจากที่นายโจวและนางโจวเข้ารับการรักษาตัวที่โรงพยาบาล ตระกูลไช่ก็มาที่นี่เพื่อข่มขู่และล่อลวงพวกเขา ทำให้ผู้ป่วยคนอื่น ๆ ที่อยู่ในห้องผู้ป่วยจึงรู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้น

เจียงเหยาแตะที่ปลายจมูกของเธอและคิดว่าเธอจะไม่มีวันเป็นคนรวยที่มีจิตใจชั่วร้าย

ไม่สิ เธอเป็นคนยากจนนี่ เธอไม่ใช่คนรวยเสียหน่อย

เจียงเหยาและโจวเสี่ยวเซี่ยอยู่ในโรงพยาบาลประมาณหนึ่งชั่วโมง ก่อนที่พวกเขาจะกลับมาที่บ้านของโจวเสี่ยวเซี่ย เจียงเหยาไม่รู้ว่าฉู่เซิงทำได้อย่างไร แต่ฉู่เซิงพยายามทำให้โจวเสี่ยวเฉิงสื่อสารกับเธอในขณะที่เธอไม่อยู่

ฉู่เซิงไม่สามารถพูดได้ ดังนั้นเธอจึงสื่อสารกับโจวเสี่ยวเฉิงผ่านปากกาและกระดาษ ทั้งสองฝังศีรษะของตัวเองลงบนผืนกระดาษในห้องของโจวเสี่ยวเฉิง เพื่อเขียนและวาดภาพ ส่วนมัวนอนหลับอยู่ข้าง ๆ โจวเสี่ยวเฉิง ขณะที่เฉินเจียเซียนอยู่เพียงลำพังที่ห้องนั่งเล่น

เมื่อโจวเสี่ยวเซี่ยกลับมา เฉินเจียเซียนมีเพียงคำชื่นชมสำหรับเพื่อนของเขาเท่านั้น “พี่ฉู่สุดยอดมาก หลังจากที่เธอไปแล้ว พี่เขาก็พาเสี่ยวเฉิงเข้าไปในห้อง จากนั้นเธอก็เริ่มวาดรูปกับเสี่ยวเฉิง ฉันไม่เข้าใจว่าเสี่ยวเฉิงกำลังวาดรูปอะไร แต่พี่ฉู่เอาภาพวาดของเธอมามองดูอยู่เป็นเวลานาน จากนั้นเธอก็เริ่มคุยกับเสี่ยวเฉิงผ่านปากกาและกระดาษ”

เฉินเจียเซียนหัวเราะ “ฉันบอกเธอแล้วว่า หัวหน้าของฉันมีแต่คำแนะนำที่ดี”

โจวเสี่ยวเซี่ยก็รู้สึกตื่นเต้นเช่นกัน “ฉันหวังว่าพี่ฉู่จะสามารถช่วยเสี่ยวเฉิงออกจากโลกของเธอได้ โอ้ใช่ ทนายความที่เจียงเหยาพามา บอกว่าเสี่ยวกวงจะได้ออกมาวันพรุ่งนี้ ครอบครัวของเราจะได้อยู่ด้วยกันอีกครั้งแล้ว”

“วันหลังฉันจะเอายามาให้เธอ เป็นยาที่ช่วยลดความดันเลือด หลังจากที่พ่อแม่ของเธอออกจากโรงพยาบาล เธอก็ดูแลพวกท่าน ให้พวกท่านทานยาให้ตรงเวลา พรุ่งนี้พวกท่านก็คงได้ออกจากโรงพยาบาลแล้วล่ะ ส่วนเสี่ยวเฉิงการที่มีครอบครัวอยู่ข้าง ๆ เป็นเรื่องที่ดีอย่างแน่นอน” เจียงเหยาจับฝ่ามือของโจวเสี่ยวเซี่ยอย่างอ่อนโยน เธอต้องการให้ความกล้าหาญและกำลังใจกับเพื่อนของเธอ