Ep.126 - การต่อสู้บนยอดเขา

3/4

Ep.126 - การต่อสู้บนยอดเขา

บนยอดเขา

ฮังอวี่สูดอาการศบริสุทธิ์เข้าลึกๆ

ฮัสกี้ข้างๆตะโกนขึ้นมาทันที “ฮ่ง! เจ้านาย ดูนั่นสิ! ถัดจากด่านหน้าไป นั่นใช่ค่ายของมนุษย์หมูป่าใช่รึเปล่า?”

ทำเลของด่านหน้า คือจุดสูงสุดบนภูเขามอนสเตอร์หมูป่า หากก้มมองลงไปเบื้องล่าง จะพบกับเป็นพื้นที่โล่งกว้างขนาดใหญ่ มีเสาหินยักษ์ บ้านหินโบราณ กำแพงที่ดูทนทาน นอกจากนี้ยังมีธงและโทเท็มตั้งเรียงรายเป็นแถวยาว

สถานที่เบื้องล่างมีขนาดใหญ่มาก อย่างน้อยก็หกเท่าของค่ายก็อบลิน จะเป็นสถานที่ไหนไปได้อีกหากมิใช่ค่ายมนุษย์หมูป่า?

มนุษย์หมูป่าที่ประจำการอยู่ข้างในฐานนั้น กะด้วยสายตาคร่าวๆน่าจะมีมากถึง 700-800 ตัว

ส่วนฐานด่านหน้าที่พวกเขากำลังจะเข้ายึดครองนี้ มันเป็นแค่ฐานย่อยของค่ายมนุษย์หมูป่าเท่านั้น

“เจ้าหมา อย่ามัวแต่มองข้างล่าง ครั้งนี้พวกเราจะยึดฐานข้างบน!” ฮังอวี่จับหัวสุนัขแล้วบิดกลับมา “เป้าหมายของเราครั้งนี้ไม่ใช่มัน ไม่ต้องเสียเวลาดู ก่อนที่เหล่าจ้าวและคนอื่นๆจะมาถึง พวกเราต้องยึดด่านหน้าให้จงได้ เข้าใจไหม?”

ว่าจบ

เขาพาสุนัขก้าวออกไป ซ่อนตัวอยู่ในป่าอย่างระมัดระวัง

พูดถึงเรื่องนี้แม้ดูเหมือนง่าย เพราะชื่อด่านหน้ามันชวนให้ผู้ฟังเกิดความรู้สึกว่าน่าจะเป็นแค่ฐานเล็กๆ

แต่เมื่อยืนอยู่เบื้องหน้ามัน คุณจะพบว่าตัวเองคิดตื้นเกินไป!

ขนาดของมันใหญ่กว่าที่คุณคิดไว้มาก เมื่อเทียบกับค่ายก็บอลินแล้ว เกรงว่าจะไม่ด้อยไปกว่ากันเลย!

สมแล้วที่เรียกว่าค่ายด่านหน้า!

แม้ปัจจบันมนุษย์หมูป่าจะสังเกตเห็นพวกเหล่าจ้าว และส่งกำลังพลออกไปจู่โจมแล้วก็ตาม แต่มนุษย์หมูป่าส่วนใหญ่ยังคงเฝ้าอยู่ที่นี่

จำนวนหมูป่าทั้งหมดน่าจะมีประมาณ 40-50 ตัว

มีมนุษย์หมูป่าชั้นยอดประมาณ 10 ตัว

ฐานด่านหน้าแห่งนี้หนาแน่นมาก เมื่อมนุษย์หมูป่าถูกบุกโจมตี พวกมันสามารถอาศัยกำแพงใหญ่เพื่อหยุดศัตรูได้

จากที่สังเกตจากภายนอก ฐานด่านหน้ามีหอคอยสังเกตการณ์สามแห่ง

หอสังเกตการณ์ทั้งสามไม่เพียงอยู่สูงแต่ยังสามารถมองเห็นได้ไกล ง่ายต่อการสังเกตผู้บุกโจมตีจากเบื้องล่าง นอกจากนี้ระยะการยิงของหอคอยทั้งสามยังทับซ้อนกัน สามารถครอบคลุมได้ทั้งด่านหน้าบนยอดเขา

ชายคนหนึ่งกำลังคิดฝ่าปราการแห่งนี้?

นั่นฟังดูเหมือนเรื่องเพ้อฝันของคนโง่

อย่างไรก็ตาม ในมิติเก็บของของฮังอวี่ยังเหลือเมือกพลังงานอยู่อีกกว่า 80 ชุด เมื่อร่วมมือกับซอมบี้มนุษย์หมูป่าทั้ง 19 ตัว และเจ้าหมาของเขา น่าจะพอฝืนทะลวงเข้าไปได้

เปิดใช้งานเทคนิคตาเหยี่ยว!

อย่างไรก็ตาม คิดว่าเขาควรตรวจสอบก่อนซักเล็กน้อย การมองเห็นของเขาค่อยๆดีขึ้นภายใต้เอฟเฟกต์ของสกิล

ณ ขณะนี้เขาเลือกตรวจสอบด่านหน้าบนยอดเขาด้วยการสังเกตจากมุมมองเบื้องบน

ตาเหยี่ยวของฮังอวี่สะดวกมากในการตรวจสอบข้อมูลศัตรู อย่างไรก็ตามสถานการณ์ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่ดีนัก

เขาสามารถระบุศัตรูที่อยู่บนหอคอยทั้งสามได้แล้ว และไม่ต้องสงสัยเลย ว่าพวกมันคือนักธนูมนุษย์หมูป่าขนเขียวชั้นยอด

ค่ายด่านหน้ามีทางเข้าออกสองทางคือประตูหน้าและประตูหลัง และทั้งสองทางแคบมาก แถมยังมียามเฝ้า

ตำแหน่งปัจจุบันของฮังอวี่คือด้านหลังของค่ายบนยอดเขา

มีมนุษย์หมูป่าสองตัวยืนประกบทางเข้าประตูซ้ายขวา และมีหมูป่าที่คอยคุ้มกันสวิตซ์เปิดประตูอยู่ภายใน

หากไม่กำจัดมนุษย์หมูป่าทั้งภายนอกและภายในประตูพร้อมๆกัน เกรงว่าคงไม่มีทางเปิดประตูได้

ถึงจะบอกว่าต้องกำจัดพวกมันพร้อมกัน นั่นพูดง่ายแต่ทำยาก

เพราะบนหอสังเกตการณ์ มีนักธนูมนุษย์หมูป่าขนเขียวอยู่

มันคือมอนสเตอร์ชั้นยอด หากสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อย นักธนูมนุษย์หมูป่าขนเขียวจะยิงทันที และหมูป่าตัวอื่นๆก็จะมุ่งหน้าไปยังจุดที่ยิงเช่นกัน

“ฮ่ง! เจ้านาย ด่านหน้าถูกล้อมรั้วไว้หมดเลย แล้วพวกเราจะเริ่มจากตรงไหนดี?” ฮัสกี้เห็นฮังอวี่นิ่งไปนาน ก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “เปิ่นหวังมีความคิดดีๆ”

“นายมีความคิดอะไร?”

ฮังอวี่ถอนสายตาจากตาเหยี่ยว

อันที่จริงเขามีแผนอยู่ในใจ อย่างไรก็ตาม เขาอยากฟังแผนการของหวังเอ๋อ

“ฮ่ง! ครั้งนี้พวกเราจะใช้กลยุทธ์ส่งเสียงบูรพาตีฝ่าประจิม”

หวังเอ๋อที่นอนอยู่บนพื้นบิดขี้เกียจท่าหมา อวดส่วนโค้งเว้าตามร่างกาย ก่อนเอ่ยต่อว่า

“ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเปิ่นหวังเอง เปิ่นหวังมีสี่ขา ร่างกายคล่องแคล่วฟิตเปรี๊ยะ เจ้าตุ๊ต๊ะพวกนั้นไม่มีทางไล่ทัน!”

หวังเอ๋อมั่นใจมากหลังจากอัพเลเวล 3 มันเอ่ยอย่างภาคภูมิใจว่า “เปิ่นหวังจะพาพวกสมุนไปที่หน้าประตูแล้วส่งเสียงเอะอะ พวกมันต้องบุกเข้ามาแน่ ขอให้เจ้านายบุกเข้าไปตอนนั้น ยึดประตูค่ายแบบสายฟ้าแลบ!”

“นั่นเป็นความคิดที่ไม่เลวเมื่อเทียบกับมันสมองของนายในตอนนี้” ฮังอวี่พยักหน้าเล็กน้อย แสดงท่าทียอมรับหวังเอ๋อในระดับหนึ่ง

“อย่างไรก็ตาม ทำแบบนั้นไม่น่าได้ผล อันที่จริงกลยุทธ์ส่งเสียงบูรพาตีฝ่าประจิมฉันได้ใช้มันไปแล้ว”

“ใช้ไปแล้ว? ใช้ไปตั้งแต่เมื่อไหร่?”

สีหน้าของฮัสกี้ดูสับสน

“นายรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงไม่ไปกับพวกเหล่าจ้าว?”

“ฮ่ง! นั่นเพราะเจ้านายขี้งก ต้องการฮุบสินสงครามเพียงคนเดียวไม่แบ่งใคร”

“อะแฮ่ม! ไม่ใช่อย่างนั้น” บางครั้งฮังอวี่พบว่าฮัสกี้ฉลาดเกินไปหน่อย

“อันที่จริงตอนพวกเขาบุกขึ้นเขามาจากเบื้องล่าง จะต้องถูกยามบนหอคอยสังเกตเห็นแน่นอน และนั่นช่วยให้พวกมันส่งมนุษย์หมูป่าจำนวนหนึ่งออกไป ”

“อืม หรือถ้าให้พูดอีกแบบก็คือ ตอนนี้มนุษย์หมูป่าในด่านหน้าบนยอดเขาที่สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระถูกล่อออกไปหมดแล้ว และส่วนที่เหลือไม่ว่าจะใช้วิธีไหน พวกมันก็จะไม่ขยับเขยื้อนไปจากตำแหน่งที่รับผิดชอบดูแล”

“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้ งั้นพวกเราควรทำยังไง?”

“เราจะบุกโจมตีอย่างหนัก แต่อันดับแรกต้องหาทางเปิดประตูก่อน” ฮังอวี่ชี้ไปทาง มนุษย์หมูป่าสองตัวตรงประตูหลัง “หน้าที่ของนายคือหันเหความสนใจของหมูป่าสองตัวที่ประตู ฉันจะใช้เทคนิคล่องหนหาโอกาสเข้าไป แล้วรีบเปิดประตูค่าย เข้าใจไหม?”

ฮัสกี้พยักหน้าทันที “เข้าใจแล้ว!”

หนึ่งคนหนึ่งหมาแยกกันทันที

ฮัสกี้จงใจกระโดดออกไปพร้อมหมาจิ้งจอกสองตัว ล่อสายตามนุษย์หมูป่าสองตัวหน้าประตูทันที

อย่างไรก็ตาม พวกมนุษย์หมูป่าไม่ได้เข้ามา พวกมันแม้ไม่ฉลาด แต่ก็พอมีความสามารถในการคิดวิเคราะห์

หวังเอ๋อเป็นสายพันธุ์ที่พวกมันไม่เคยเห็นมาก่อนก็จริง แต่ท่าทางของมันดูเหมือนตัวตลก ฉะนั้นสันนิษฐานว่าไม่น่าเป็นภัยคุกคาม

ส่วนหมาจิ้งจอกสองตัวนั้น? พวกมันเป็นแค่มอนสเตอร์เลเวล 2!

สำหรับเลเวล 5 อย่างพวกมัน ไม่ใช่อะไรที่ต้องให้ความสนใจเลย!

ดังนั้น มนุษย์หมูป่าที่เฝ้าประตูจึงทำเพียงส่งเสียงขู่ แต่ไม่มีความคิดไล่ตาม

ส่วนนักธนูมนุษย์หมูป่าขนเขียวบนหอคอยด่านหน้า ไม่สนใจตัวตนเล็กจ้อยของพวกหวังเอ๋อเลย

หวังเอ๋อรู้สึกหดหู่มากเมื่อเห็นแบบนี้ ดูเหมือนเจ้านายจะพูดถูก การคิดล่อมนุษย์หมูป่าออกจากตำแหน่งรับผิดชอบของพวกมัน แทบเป็นไปไม่ได้

แต่อย่างน้อยถ้าแค่ล่อเจ้าสองตัวที่เฝ้าประตู ... ก็น่าจะไม่เกินฝีมือมัน!

“ฮ่ง! เจ้าไขมันน่าตาย แน่จริงมาสู้กัน!”

“ไม่กล้ามาหาเปิ่นหวังอะดิ กลัวสู้เปิ่นหวังไม่ได้อะดี้!”

“ตุ๊ต๊ะแบบพวกแก เปิ่นหวังเคยกัดมาแล้วเป็น 800 ครั้ง เป็นไง? กลัวจนแข้งขาขยับไม่ได้เลยใช่ไหม?”

หมาหวังเอ๋อจ้างร้อยเล่นพัน มันกระโดดไปมาหน้าประตูค่ายหมูป่า ใช้เทคนิคยั่วยุต่างๆนาๆ จนในที่สุด มนุษย์หมูป่าเฝ้ายามสองตัวทนไม่ไหว ยกกระบองเขี้ยวหมาป่าขึ้นและตรงเข้าหาสุนัข

ฮังอวี่เปิดใช้งานเทคนิคล่องหนทันที ปีนข้ามรั้วไป เมื่อเข้าใกล้กลไกสวิตช์ ก็เจอกับ มนุษย์หมูป่าที่เฝ้าปกป้องมันอยู่

โชคดีที่อีกฝ่ายเป็นแค่ชาวบ้านมนุษย์หมูป่า ไม่งั้นคงยากจะจัดการ

ได้เวลาลงมือแล้ว!

เมือกพลังงานสองลูกดั่งกาวเหนียวติดบนใบหน้ามัน

ช่วงจังหวะที่ฮังอวี่กระโดดลงมา มีดบินธาตุไฟถูกขว้างจากกลางอากาศ เปลวเพลิงลุกพรึบเผาเกือบทั้งร่างของมัน พลังชีวิตหดหายไปมากกว่าครึ่ง

ฮังอวี่ไม่ปล่อยให้มนุษย์หมูป่ามีโอกาสตอบโต้ เขากุมทวนในมือแล้วพุ่งออกไป เปิดใช้งานปะทะเดือดทันที

หอกกระดูกกูลแผดเสียงแหลมดั่งพยัคฆ์คำราม แทงหน้าอกมนุษย์หมูป่าอย่าแรง และนั่นไม่เพียงเจาะอกมันเป็นรูโบ๋ แต่ด้วยพละกำลังอันแข็งแกร่งยังทำให้มันล้มตึงกับพื้น

ฮังอวี่ไม่เสียเวลาดูด้วยซ้ำ เขาไม่รอช้าสักวินาที หมุนกลไกทันที

ประตูหลังด่านหน้าบนยอดเขาเปิดออก

ณ ขณะนี้ มนุษย์หมูป่าที่ล้มลงถูกแผดเผา ส่วนมนุษย์หมูป่าสองตัวนอกประตู กำลังถูกพวกจิ้งจอกเข้าพัวพัน ไม่มีทางหยุดประตูหลังไม่ให้เปิดออกได้

และในจังหวะนี้ ซอมบี้มนุษย์หมูป่าที่ซ่อนตัวอยู่ในป่าพากันลุกพรึบ วิ่งตรงเข้ามาในค่ายทันที