บทที่ 95 กระบวนท่าสุดท้าย
บทที่ 95 กระบวนท่าสุดท้าย
กุนไท่รู้สึกได้ถึงพลังที่ยิ่งใหญ่หล่นทับลงมาที่ร่างของตน เลือดลมในร่างกายของชายหนุ่มต่างพลุ่งพล่านอย่างบ้าคลั่ง ด้วยพลังที่แข็งแกร่งของวิชาที่อีกฝ่ายใช้ออกนั้น มันสามารถทำให้ปรมาจารย์ยุทธขั้นกลางต้องบาดเจ็บสาหัสได้เลยทีเดียว!
“นายน้อยกุน นี่คือวิชาที่แข็งแกร่งที่สุดของข้าน้อย โปรดรับมันไปซะ”
หานเมิ่งลู่ที่ลอยตัวอยู่กลางอากาศนั้นพลันกล่าวออกมา ในชั่วขณะนี้นางดูทรงพลังอย่างมาก ผู้อาวุโสบางคนมองไปที่นางด้วยความชื่นชมและยำเกรงต่อพลังที่นางแสดงออกมาได้ถึงเพียงนี้!
“ในเมื่อพี่เมิ่งลู่แสดงพลังทั้งหมดแล้ว ถ้าอย่างนั้นข้าจะแสดงพลังของข้าให้ท่านได้ประจักษ์บ้าง!”
กุนไท่ตอบกลับไปด้วยท่าทีสง่างาม พลังมหาศาลและกลิ่นอายต่างระเบิดออกมาในคร่าเดียว! พี่ผ่านมานั้นกุนไท่ใช้พลังไปแค่ 8 ใน 10 ส่วนเท่านั้น แต่ตอนนี้เขาไม่ได้ใช้เพียงแค่พลังหมดเท่านั้น แต่ยังใช้พลังจิตเต็มที่อีกด้วย!
ทันใดนั้นสายฟ้าหลายสิบสายก็ฟาดลงมาที่ร่างของกุนไท่ รวมถึงลมพายุที่ก่อตัวขึ้นมากมายนั้นต่างล้อมชายหนุ่มเอาไว้เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายหนีไปได้
เปรี้ยง!
สายฟ้ากระหน้ำฟาดมาที่ร่างของกุนไท่อย่างโหดเหี้ยม แต่ร่างที่ยืนตระหง่านนั้นกลับราวกับป้อมปราการที่แข็งแกร่งดุจหินผาที่มิอาจสามารถสั่นคลอนได้ ร่างกายเขายืนนิ่งเหมือนกับสายฟ้าเหล่านี้ไม่มีผลกับเขา
เรือนร่างของชายหนุ่มเปล่งแสงสีเหลืองออกมาราวกับแสงจันทร์ในยามค่ำคืน กุนไท่นั้นได้ใช้วิชาจันทรากลืนแสงออกมา ทำให้ดูดซับสายฟ้าทั้งหมด เป็นเหตุให้ไม่ได้รับบาดเจ็บจากสายฟ้าเหล่านั้นเลยแม้แต่น้อย!
วิชาระดับชนชั้นสูง ขั้นต้น! โลกแห่งมายา!
อานุภาพสยบทุกสรรพสิ่งต่างแพร่กระจายออกมา โลกทั้งใบราวกับเปลี่ยนไป มันดูเหมือนมันสิ้นโลกมีกองทัพสัตว์อสูรจำนวนมาก ต่างพุ่งเข้าหาหานเมิ่งลู่อย่างน่าหวาดกลัว แต่ละตัวนั้นมีระดับบ่มเพาะที่ต่ำกว่านางไม่มากนัก แถมยังมีจำนวนถึงหลายพันตัว!
นางตกใจและหวาดกลัว ก่อนจะกล่าวยอมแพ้ออกมาด้วยความรีบร้อนอย่างจวนตัว!
“ข้าขอยอมแพ้!”
กุนไท่ได้ยินเช่นนั้นพลันรีบสลายวิชาของตนเองไป หานเมิ่งลู่หอบหายใจเล็กน้อย มันไม่ใช่การหอบหายใจเพราะเหนื่อย แต่เป็นเพราะภาพมายาก่อนหน้านี้!
นางทอดถอนหายใจ ไม่คิดไม่ฝันว่าตัวนางที่มั่นใจในพลังของตนเองจนได้ชื่อว่าไร้พ่ายในขั้นเดียวกัน กลับพ่ายแพ้ต่อผู้ที่มีระดับบ่มเพาะต่ำกว่านางถึง 2 ขั้น แถมยังเป็นขอบเขตใหญ่อีกด้วย!
หานเมิ่งลู่เดินลงลานประลองไป ก่อนที่เสียงของทุกคนที่ชมการประลองจะดังขึ้น ไม่เว้นแม้กระทั้งผู้อาวุโสระดับทลายขอบเขตมนุษย์บางคน!
“นายน้อยกลับมีพลังที่แข็งแกร่งถึงเพียง ช่างมีพรสวรรค์ที่น่าอิจฉายิ่งนัก! เหล่าอัจฉริยะมากมายคงได้ริษยาท่านเป็นแน่!”
“นายน้อยกุนอายุยังน้อยนัก เพียง 19 ปีเท่านั้น แต่กลับสามารถมาถึงระดับนี้ รวมถึงเอาชนะผู้มีพลังบ่มเพาะมากกว่าตนถึง 2 ขั้น! อีกเพียงไม่กี่สิบปี คงต้องหวังพึ่งนายน้อยกุนแล้ว!”
ขณะที่ฝูงชนกำลังพูดคุยกันอยู่นั้น ปรากฏเงาร่างของชายวัยกลางคนผู้หนึ่ง เขาแผ่รัศมีของผู้แข็งแกร่งออกมา ด้วยระดับบ่มเพาะขอบเขตปรมาจารย์ยุทธขั้นกลาง! ซึ่งมีระดับบ่มเพาะสูงกว่าหานเมิ่งลู่ถึง 1 ขั้น และยังมีความแข็งแกร่งที่ไม่ธรรมดา ชายวัยกลางคนผู้นี้มีชื่อว่า เหยียนซ่าน!
เมื่อเหยียนซ่านปรากฏตัวขึ้น เหล่าผู้อาวุโสหลายคน รวมถึงเหลายอัจฉริยะทั้งหลายต่างตกตะลึงทันที เห็นได้ชัดว่าบุรุษวัยกลางคนผู้นี้มีชื่อเสียง!
“นายน้อยกุน! ข้าได้เห็นพลังที่ท่านแสดงออกมาแล้วนั้น มันอดไม่ได้ที่จะอยากจะมาสัมผัสด้วยตนเองว่าจะท่านแข็งแกร่งเพียงใดกัน!”
เหยียนซ่านกล่าวขึ้น นัยน์ตาของเขานั้นคมกริบราวกับสามารถมองเห็นจุดอ่อนของผู้อ่านได้ กุนไท่รู้สึกได้ถึงสายตาที่จ้องมองทุกซอกทุกมุม มันเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาดอย่างมาก ตัวเขาเองก็เคยได้ยินชื่อของผู้อาวุโสคนนี้เช่นกัน เขาเป็นคนที่ชอบต่อสู้กับคนที่แข็งแกร่งไปทั่ว เพื่อขัดเกลาฝีมือของตนเองไปด้วย เขามีดวงตาสามารถคาดเดาการเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายได้ราวกับการอ่านใจคนผู้นั้นเลยทีเดียว!
“ผู้อาวุโสเหยียน ผู้เยาว์เป็นยังอ่อนด้อยปราบการ์เมื่ออยู่ในสายตาของท่าน! แต่ในเมื่อท่านยินดีที่จะให้ข้าได้ฝึกฝนกับท่านแล้วละก็ ข้าก็ขอรับมันไว้!”
กุนไท่ตอบกลับไปด้วยรอยยิ้มพลางระเบิดกลิ่นอายพิเศษออกมา กลิ่นอายนี้มันทั้งสูงส่งและยิ่งใหญ่ มันเหยียดหยามสิ่งมีชีวิตที่อยู่บนโลกราวกับมดปลวก! ด้วยต้นกำเนิดพลังของมันนั้น ต่อให้เป็นเซียนยังต้องกราบไหว้ต่อกลิ่นอายนี้!
เหยียนซ่านระเบิดความเร็วออกมาที่ฝ่าเท่า ก่อนจะพุ่งตัวเข้าหากุนไท่ด้วยความเร็วที่น่าตกใจ! ฝ่ามือพุ่งผ่าอากาศบังเกิดเสียงลมแสบแก้วหู พลังของฝ่ามือนี้สามารถขยี้เหล็กให้แหลกได้ในคราเดียว!
กุนไท่ใช้พลังปราณก่อตัวเป็นโล่สีน้ำเงินรับฝ่ามือนั้นไว้ ก่อนจะใช้พลังมายาสร้างภาพหลอนทำให้อีกฝ่ายนั้นสับสน และปรากฏตัวขึ้นที่ข้างหลังของอีกฝ่ายตามด้วยหมัดที่แข็งแกร่ง!
ปัง!
หมัดของกุนไท่กระทบกับหลังของอีกฝ่าย แต่เสียงของมันนั้นช่างแปลกประหลาด กุนไท่รู้สึกเจ็บที่มือเล็กน้อยราวกับว่าเขาไปชกเข้ากับหินผาที่แข็งแกร่ง!
เมื่อเหยียนซ่านสลายภาพมายาไปแล้วนั้น เขาก็สวนกลับไปทันที หมัดของเขาเปล่งแสงสีทองเรือนรองออกมา แรงกดดันถาโถมเข้าใส่กุนไท่อย่างหนักหน่วง เขาแทบจะหายใจลำบากด้วยซ้ำ ร่างกายไม่สามารถขยับได้ตามคำสั่ง!
กลิ่นอายพิเศษในร่างของกุนไท่นั้นถูกกระตุ้นขึ้น มันเร่งพลังออกมาทำให้ตอนที่กุนไท่อยู่ในช่วงวิกฤตนั้นสามารถขยับร่างกายได้ทัน และใช้วิชาต่อสู้ออกมาเพื่อเอาตัวรอด!
วิชาระดับชนชั้นสูง ขั้นต้น! ปีศาจบังตา!
พลังมายาที่แข็งแกร่งกว่าปกตินั้น แสดงพลังมายาที่แข็งแกร่งออกมา มันครอบง่ำเหยียนซ่านอย่างรวดเร็วทำให้เห็นภาพหลอนในชั่วพริบตา ในตอนนั้นเขาพลันหยุดชะงักลงทันที! การโจมตีนั้นถูกหยุดไว้กลางอากาศ หมัดสีทองนั้นหยุดอยู่ตรงหน้าของกุนไท่โดยที่ห่างจากใบหน้าของกุนไท่ไม่มากนัก หากช้ากว่านี้อีกเล็กน้อยละก็ คงทำให้กุนไท่พ่ายแพ้ไปแล้ว!