บทที่ 94 ปิ่นปักผมมังกร
บทที่ 94 ปิ่นปักผมมังกร
หญิงสาวเผยความตกตะลึงออกมาก่อนที่ใบหน้าจะแปรเปลี่ยนเป็นจริงจัง หานเมิ่งลู่รู้แล้วว่าตนกำลังกตะลึงยใบหน้าจ ประมาทคู่ต่อสู้อยู่ถือว่าเป็นการไม่ให้เกียรติคู่ต่อสู้อย่างมาก นางถอยออกมาเพื่อกลับมาตั้งหลักแล้วเริ่มเอาจริง!
พลังปราณสีเขียวครอบคลุมเรือนร่างอันเล็กบางของนาง ในมือของนางปรากฏปิ่นปักผมขึ้นมา มันมีสีดำสลักลวดลายมังกรสีทองเอาไว้ มันเพิ่มความแข็งแกร่งให้นางมากยิ่งขึ้น
“ปิ่นปักผมมังกรพุ่งทะยาน!”
หานเมิ่งลู่เอ่ยออกมาอย่างสงบ ปิ่นปักผมที่ลอยอยู่บนฝ่ามือที่ขาวนุ่มของนางนั้น พลันพุ่งเข้าใส่กุนไท่ด้วยความเร็วที่น่าหวาดกลัว มันทิ้งภาพติดตามเอาไว้หลายภาพ จนเกิดเป็นภาพทับซ้อนกันของปิ่นปักผมหลายอัน
ในสายตาของกุนไท่นั้นมันเป็นแค่ของเด็กเล่นเท่านั้น ไม่ว่าจะเร็วแค่ไหนแต่เมื่ออยู่ตรงหน้าผู้มีพลังจิตที่แข็งแกร่งแล้ว จิตสัมผัสของพวกเขานั้นก็ยิ่งน่ากลัว และยิ่งความเร็วที่สร้างภาพมายาขึ้นมานั้น มันยิ่งทำให้กุนไท่สามารถมองออกได้ง่าย และที่สำคัญนางไม่ใช่ผู้ใช้มายาแต่เป็นแค่ผู้ฝึกยุทธธรรมดาที่มีความสามารถในด้านความเร็วเท่านั้น!
เคร่ง!
เสียงของโลหะกระทบกัน มันเป็นเสียงปิ่นปักผมกับขลุยกุนไท่ เขาใช้ขลุยจักรพรรดิวิญญาณตีปิ่นปักผมนั้นกระเด็นกลับไป
หานเมิ่งลู่ยังมีสีหน้าไม่เปลี่ยนแปลง นางเริ่มร่ายรำด้วยท่วงท่าที่งดงาม อัจฉริยะหนุ่มทั้งหลายต่างจ้องมองเรือนร่างอันงดงามของนางอย่างไม่วางตา เมื่อนางเริ่มร่ายรำแล้วนั้นพลังต่อสู้ของนางก็เพิ่มสูงขึ้นอย่างต่อเนื่องไม่หยุดหย่อน พร้อมกับปิ่นปักผมมังกรทองนั้นเริ่มสั่นไหวก่อนจะหมุนรอบตัวนาง พลังที่แผ่ออกมาจากร่างของนางนั้นถูกดูดเข้าไปในปิ่นปักผมอย่างน่าอัศจรรย์ ทำให้อาวุธคู่กายของนางนั้นดูแข็งแกร่งขึ้น
“นั่นมันท่าร่ายรำหงส์มังกร! ช่างงดงามยิ่งนัก ข้าเคยได้ยินมาว่าทุกการร่ายรำของนางจะทำให้พลังปราณของนางเพิ่มขึ้นอย่างมาก!”
“ใช่แล้ว ข้าเคยเห็นมาแล้วครั้งหนึ่ง! นางใช้ท่านี้ในการจัดการกับผู้ที่ใช้ในระดับเดียวกันพร้อมกัน 10 คนในคราเดียว! พรสวรรค์ของนางช่างน่ากลัวนัก ข้าอยากรู้นักว่านายน้อยกุนจะรับมือเช่นไร!”
เสียงผู้ชมเริ่มดังขึ้น พวกเขาอดไม่ได้ที่จะชื่นชมในความงามของนาง แต่ที่สำคัญที่สุดคือพลังต่อสู้ที่นางแสดงออกมา มันเหนือกว่าขั้นเดียวกันอย่างเทียบไม่ติด และอาจจะสู้สูสีกับขั้นที่มากกว่านางเลยด้วยซ้ำ! พรสวรรค์เช่นนี้นับว่าหาได้ยากยิ่ง! ภายในสำนักลิขิตสวรรค์นั้นอย่างที่รู้กันว่ามีคนที่สามารถสู้ข้ามขั้นได้เพียง 3 คนเท่านั้น คือ กุนจวิน กุนไท่ และหนิงหลง แต่เหล่าอัจฉริยะรุ่นเก่าที่ออกเดินทางไปหาประสบการณ์ในโลกภายนอกนั้น มันทำให้เขาสามารถสู้ข้ามขั้นได้! และนางก็เป็น 1 ในศิษย์รุ่นเก่าที่ออกไปหาปราบการณ์!
ขณะที่หานเมิ่งลู่กำลังร่ายรำอยู่นั้น ปิ่นปักผมมังกรทองนั้นก็พลันเปล่งเสียงคำรามของมังกรออกมา ก่อนที่จะพุ่งเข้าหากุนไท่อีกครั้ง! ปรากฏเงาร่างของมังกรขึ้นมันเลื่อนลางอย่างมาก แต่มันก็ทำให้มนุษย์ธรรมดาต้องคุกเข่าลงแล้ว มังกรถือเป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์แห่งฟ้าและดิน ทำให้ชาวบ้านต่างเคารพด้วยความเชื่อที่ว่าเป็นสัญญาลักษณ์ซึ่งนำมาด้วยความสุข ความอุดมสมบูรณ์ของบ้านเมือง ไม่เว้นแม้กระทั้งผู้ยิ่งใหญ่บางคนที่เคารพและบูชามังกรที่เป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์!
โฮก!
เสียงมังกรดังขึ้นพร้อมกับปิ่นปักผมพุ่งผ่านอากาศตรงมาที่กนไท่ ด้วยพลังมหาศาลของมันนั้น กุนไท่ไม่กล้าประมาทแม้แต่น้อย การที่มนุษย์จะสร้างพลังที่เชื่อมโยงถึงสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ได้นั้น แสดงอีกฝ่ายจะต้องได้รับโชควาสนาบางอย่างเป็นแน่!
วิชาระดับชนชั้นสูง ขั้นต้น! ดัชนีเก้ามายา!
พลังดัชนีทั้งเก้าสร้างแรงสั่นสะเทือนจนทำให้ดวงตาของผู้คนพร่ามัว เมื่อดัชนีทั้งเก้ารวมกันเป็นหนึ่งเดียวนั้น พลันทำให้พลังทะลุทะลวงของมันเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัวเลยทีเดียว
ครืน!
เมื่อปิ่นปักผมกับดัชนีปะทะกันนั้น ทำให้เกิดคลื่นพลังทำลายล้างกวาดผ่านออกไป เหล่าผู้อาวุโสที่แข็งแกร่งหลายคนต่างพุ่งออกมาสร้างม่านป้องกันล้อมรอบลานประลองไว้ ม่านพลังเกิดอาการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง แต่ก็สามารถป้องกันเอาไว้ได้ไม่ยากเย็นนัก
ด้วยพลังที่ระเบิดออกมานั้น ทำให้เกิดกลุ่มควันคละคลุ้งไปทั่วบริเวณลานประลอง หานเมิ่งลู่ตกตะลึงทันที ผู้ชมก็ไม่ต่างกัน นางไม่คิดไม่ฝันเลยว่าผู้เยียมยุทธ ขั้นสูงจะสามารถต้านทานการโจมตีของนางได้! ตัวนางเป็นถึงปรมาจารย์ยุทธขั้นต้นที่แข็งแกร่ง! แต่ชายหนุ่มอายุน้อยตรงหน้าของนางนั้นกลับแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ หากระดับบ่มเพาะเท่ากันนางคงมิอาจต้านทานได้สักกระบวนท่าเดียวเป็นแน่!
วิชาระดับชนชั้นสูง ขั้นกลาง! ฝ่ามือมิอาจดับสูญ!
ฝ่ามือของหานเมิ่งลู่ถูกห่อหุ้มด้วยพลังปราณสีเขียวของนาง เพียงการเคลื่อนไหวมือนั้นก็สามารถระเบิดพลังที่แข็งแกร่งออกมาได้
ฟึบ!
หานเมิ่งลู่พุ่งเข้าหากุนไท่ด้วยความเร็วที่ยากจะคาดเดา เกิดเป็นภาพของนางหลายคนขึ้นมาแล้วล้อมกุนไท่เอาไว้ จุดแข็งของนางคือความเร็ว!
กุนไท่เคลื่อนตัวตามการเคลื่อนไหวของนาง แม้จะเร็วไม่เท่านางแต่ก็สามารถตามการเคลื่อนไหวของนางได้ทัน! เขาพลันเป่าขลุยจักรพรรดิวิญญาณออกมาด้วย บังเกิดภาพหลอนและภาพมายาทำให้หานเมิ่งลู่สับสนงุนงง
มีกุนไท่เจ็ดคนที่โจมตีนางพร้อมกันด้วยท่วงท่าที่แตกต่างกัน โดยที่ร่างจริงนั้นเคลื่อนไหวด้วยความเร็วสูงพร้อมกับบรรเลงบทเพลงที่ไพเราะออกมา
ฝ่ามือที่ห่อหุ้มด้วยปราณสีเขียวนั้นถูกปล่อยออกมา มันทำให้ลายร่างของกุนไท่ทั้งเจ็ดทำให้สลายหายไป แต่ทันใดนั้นมีสัตว์อสูรตัวใหญ่ปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของนางพร้อมกับจับแขนขาของนางไว้ มันมีสี่แขน และมีหัวสองหัว มันมีรูปร่างคล้ายมนุษย์แต่กลับมีลักษณ์เหมือนสัตว์ประหลาด ด้วยระดับบ่มเพาะขอบเขตปรมาจารย์ขั้นต่ำเช่นเดียวกับนาง! มันทำให้นางมิอาจขัดขืนได้
กุนไท่ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับกล่าวขึ้นมาว่า
“จะยอมแพ้หรือไม่?”
หานเมิ่งลู่เงยหน้าขึ้นมามองชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะตอบกลับไปว่า
“ขออภัยด้วยนายน้อยที่ทำให้ท่านผิดหวัง! เพราะต่อไปนี้ข้าจะเริ่มเอาจริงแล้ว!”
หลังจากที่นางกล่าวจบ พลังปราณสีเขียวก็ระเบิดออกมา มันบดขยี้สัตว์อสูรตัวนั้นอย่างง่ายดาย พลังต่อสู้พุ่งทะยานถึงขีดสุด!
วิชาระดับชนชั้นสูง ขั้นกลาง! สภาพอากาศผันแปร!
ปิ่นปักผมมังกรทองทะยานสู่ฟากฟ้าก่อนจะปรากฏเงามังกรเกล็ดสีเขียวขึ้น พลันทำให้ท้องฟ้ามืดครึ้ม สายฟ้าเริงระบำบนน่านฟ้า ลมพายุเริ่มรุนแรงขึ้น ทุกสิ่งทุกอย่างเริ่มโหมกระหน่ำมาที่กุนไท่ราวกับเป็นความเกรี้ยวกราดของมังกรที่แท้จริง