ตอนที่ 7 (อ่านฟรี)ก้าวแรกในฐานะรองประธานบริษัทใหญ่
ตอนที่ 7 ก้าวแรกในฐานะรองประธานบริษัทใหญ่
เมื่อประตูลิฟท์เปิดจื่อหมิง และบอดี้การ์ดของเขาเดินตรงไปที่ห้องประชุมเพื่อพบกับผู้ถือหุ้นทุกคน
ต่อหน้าทุกคนในห้องประชุม จื่อหมิง โค้งคำนับอย่างสุภาพ ก่อนที่จะนั่งลง
ก่อนเปิดการประชุมยังไม่มีใครพูดอะไรจนกว่าหลินหยุนกัง ประธานบริษัทจะเดินทางมาถึง
ทุกคนในที่นี้รู้ดีว่าจื่อหมิง คือลูกชายคนรองของประธานหลินหยุนกัง แต่ถึงอย่างไรในเวลานี้ยังไม่มีใครสนใจว่าจื่อหมิง มาทำอะไรในห้องประชุมแห่งนี้
มีบางคนที่คาดเดาว่าจื่อหมิง อาจจะมาเรียนรู้งานบางอย่างเท่านั้น
ไม่นานเมื่อหลินหยุนกัง เดินเข้ามาพร้อมกับเลขาหญิง1และชาย1คน ผู้ถือหุ้นทุกคนในที่นี้ต่างลุกขึ้นและโค้งตัวอย่างสุภาพต่อหน้าเขา
"ไม่ต้องทำอะไรเป็นทางการ เชิญทุกคนนั่งลงเถอะครับ" หลินหยุนกัง
เมื่อการประชุมเริ่มต้นขึ้นมีการสรุปรายได้และผลประกอบการต่างๆ จากผู้จัดการและหัวหน้าฝ่ายแต่ละสาขา ทั้งหมดนี้ใช้เวลากว่าครึ่งชั่วโมง
หลังจากรับทราบผลประกอบการที่มีตัวเลขที่น่าพึงพอใจ ผู้ถือหุ้นทุกคนก็เต็มไปด้วยรอยยิ้ม
ทุกคนครับ วันนี้ยังมีเรื่องสำคัญอีก 1 เรื่องที่ผมต้องแจ้งให้ทุกคนทราบ หลินหยุนกัง กล่าว
ในขณะนั้นผู้ถือหุ้นทุกคนต่างก็เงียบฟัง ก่อนที่หลินหยุนกัง จะแนะนำลูกชายของเขาอย่างเป็นทางการต่อหน้าผู้ถือหุ้นทุกคน
"อย่างที่ทุกท่านทราบนี่คือลูกชายคนรองของผม เขากำลังจะเรียนจบในปีนี้ และผมอยากให้เขาได้มีส่วนร่วมในบริษัทมากกว่านี้ในฐานะรองประธาน ไม่ทราบว่าทุกท่านจะเห็นด้วยหรือไม่" หลินหยุนกัง กล่าวอย่างจริงจัง พร้อมกับแตะที่ไหลของจื่อหมิง
เมื่อได้ยินเช่นนี้ผู้ถือหุ้นหลายคนต่างมองหน้ากัน
" ผมเข้าใจว่าท่านประธานอยากจะสนับสนุนลูกชายคนรอง แต่ผมคิดว่าเขายังเด็กเกินไปที่จะรับตำแหน่งสำคัญนี้ " ผู้ถือหุ้น คนหนึ่งกล่าวคัดค้าน
"ใช่ค่ะดิฉันก็คิดเช่นนั้น เราน่าจะให้คุณชายจื่อหมิง เรียนรู้ในตำแหน่งอื่นก่อนดีไหมคะ" ผู้จัดการฝ่ายขาย กล่าวเสริม
เมื่อมีเสียงการคัดค้านจื่อหมิง โค้งตัวต่อหน้าผู้ถือหุ้นทุกคนอย่างสุภาพก่อนที่จะพูดว่า:"ผมขออนุญาตครับ ผมเข้าใจว่าทุกท่าน อาจคิดว่าผมยังเด็กเกินไป แต่ที่ผ่านมา ผมจะเรียนรู้งานจากทุกตำแหน่งในบริษัทตั้งแต่พนักงานธรรมดาจนถึงระดับผู้บริหาร "
"ผมมั่นใจ ว่าผมจะสามารถรับหน้าที่นี้ได้ครับ ทุกท่านโปรดให้โอกาส กับลูกหลานอย่างผมด้วย หลังจากที่ผมรับตำแหน่งแล้วหากผลประกอบการแย่ลงผมจะพิจารณาตัวเองทันทีครับ ขอโอกาสด้วยครับ" จื่อหมิง พูดอย่างสุภาพและมีความมุ่งมั่นเป็นอย่างมาก
เมื่อทุกคนในที่นี้ได้ยินเช่นนี้ ก็หันไปปรึกษากันทันที ในขณะเดียวกัน ยังมีผู้ถือหุ้นบางรายยิ้มและมองมาที่ จื่อหมิง
อย่างที่ทุกคนรู้ว่า จื่อหมิง เป็นถึงลูกชายคนรองของประธานบริษัท เขาไม่จำเป็นต้องสุภาพมากขนาดนี้กับใครในที่นี้
แต่กลับกัน จื่อหมิง ยังคงสุภาพและร้องขอโอกาสเพื่อรับตำแหน่งรองประธานต่อหน้าผู้ถือหุ้นทุกคนด้วยความอ่อนน้อม
" ท่านประธานสอนลูกได้ดีจริงๆ คุณชายจื่อหมิง เติบโตมาเป็นอย่างดี ช่างน่ายินดีด้วยจริงๆ"
"ถ้าอย่างนั้นเอาเป็นว่า ผมให้โอกาสคุณชายจื่อหมิง"
"ฉันก็เช่นกันค่ะฉันคิดว่าเขามีความมุ่งมั่นมาก"
"ยินดีที่ได้ร่วมงานกัน ท่านรองประธาน"
"ผมรู้สึกเหมือนเห็นตัวเองเมื่อ 20 ปีที่แล้ว คุณมีความมุ่งมั่นมาก ผมจะเอาใจช่วย"
"ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะรองประธาน"
"ยินดีด้วยครับ"
ผู้ถือหุ้นต่างเข้ามาจับมือกับ จื่อหมิง เพื่อแสดงความยินดี
ผู้ถือหุ้นในที่นี้หลายคน ต่างเห็นด้วยกับการรับตำแหน่งรองประธานของ จื่อหมิง หลังจากเห็นความมุ่งมั่นของเขาแล้ว
สำหรับ จื่อหมิง แล้ว นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำให้ผู้อาวุโสเหล่านี้ยอมรับในตัวเขาได้
"ผมจะตั้งใจทำงานเพื่อบริษัทของเรา ครับ ขอบคุณทุกท่านที่ให้การสนับสนุน" จื่อหมิง โค้งตัวเพื่อแสดงความขอบคุณ ต่อหน้าผู้ถือหุ้นและผู้บริหารในที่ประชุมนี้อีกครั้งอย่างสุภาพ