ตอนที่ 51

ตอนที่ 51

หลังจากจัดสรรงานของตนแล้ว หลิวหมิงอวี่ก็ไปหาหลี่เหวินป๋อและกล่าวว่า "ป๋อไจ๋ออกไปกับผมแล้วเราจะไปรับอาหาร"

หลังจากคนอื่นๆ รับคำสั่งแล้ว ทุกคนก็ไปทำงาน หลี่เหวินป๋อแบ่งคนออกเป็นกัปตันทีมรักษาความปลอดภัย แต่ตอนนี้ลู่ไห่เผิงอยู่ด้านนอก ดังนั้นเขาจึงไม่ว่างงมาจัดการ

หลี่เหวินป๋อดีใจมากเมื่อได้ยินว่าเขากำลังจะไปเอาอาหาร และเขาก็ตอบกลับอย่างรวดเร็ว

อันที่จริง ลู่ไห่เผิงและคนอื่นๆ ต่างสงสัยเล็กน้อยเกี่ยวกับตัวตนของหลิวหมิงอวี่ เขาได้อาหารมาได้อย่างไร และเมื่อเขาอยู่ในเมืองชั้นใน เขาสามารถเรียกมันออกมาได้โดยตรง เขาเป็นหนึ่งในหมู่ยักษ์ใหญ่ทั้งห้าหรือไม่?

อย่างไรก็ตามอาหารเป็นของจริง และพวกเขาตัดสินใจที่จะติดตามหลิวหมิงอวี่

หลี่เหวินป๋อเป็นคนขับ หลิวหมิงอวี่นั่งอยู่ข้างๆ และทั้งสองขับรถบรรทุกขนาดเล็กไปยังบ้านหลังเล็กที่หลิวหมิงอวี่ซื้อไว้ก่อนหน้านี้

สถานที่แห่งนี้เป็นที่ที่หลิวหมิงอวี่มักจะพาพวกเขามารับอาหาร

สิบนาทีต่อมา ทั้งสองขับรถไปที่หน้าบ้านหลังเล็ก

หลิวหมิงอวี่เปิดประตูรถ ลงจากรถแล้วพูดว่า "ป๋อไจ๋คุณรอที่นี่ซักพัก ผมจะไปดูว่าอาหารมาส่งแล้วหรือยัง"

"ตกลง."

ในความเป็นจริง หลิวหมิงอวี่สามารถข้ามไปยังโลกแห่งความเป็นจริงตรงหน้าพวกเขาได้โดยตรง สำหรับผู้คนในยุควันสิ้นโลก หลิวหมิงอวี่มักจะอยู่ข้างหน้าพวกเขาเสมอ

เมื่อเข้าไปในบ้าน หลิวหมิงอวี่พึมพำ "ข้ามผ่าน" อย่างเงียบ ๆ ในใจ

วินาทีต่อมา หลิวหมิงอวี่ก็ปรากฏตัวขึ้นในบ้านเช่าในโลกแห่งความเป็นจริง

อืม อากาศในโลกแห่งความเป็นจริงดีกว่าในยุควันสิ้นโลกที่เต็มไปด้วยซากศพ

หลิวหมิงอวี่นับกำไรจากการเดินทางครั้งนี้ใ

ในช่วงเวลาที่ผ่านมานี้ เขานำเกลือ 520 กอิโลกรัม ข้าว 1,000 กิโลกรัม และเบคอน 500 กิโลกรัม

มอบเกลือให้ลู่ไห่เผิง 20 กิโลกรัม ข้าว 1,000 กิโลกรัม เบคอน 500 กิโลกรัม และเกลือที่เหลืออีก 500 กิโลกรัม และขายให้หลิวฝูกุ้ยในราคา 80 กรัมคริสตัลพลังงานรวม 80 กิโลกรัม ของคริสตัลพลังงาน

จ่ายคืนคริสตัลพลังงานที่ยืมมาจากบ้านประมูลก่อนหน้านี้ และเหลือคริสตัลพลังงาน 74 กิโลกรัม จากนั้นใช้ 36 กิโลกรัม เพื่อซื้อทาส และหลืออีก 38 กิโลกรัม จากนั้นซื้อรถบรรทุกขนาดใหญ่ 5 คัน 5 กิโลกรัม และสุดท้ายเหลือคริสตัลพลังงาน 33 กิโลกรัม

ในท้ายที่สุด เขาได้แลกเปลี่ยนคริสตัลพลังงาน 33 กิโลกรัมเป็นทองคำ 235 กิโลกรัมกับหลิวฟูกุ้ย

ตอนนี้ ยกเว้นคริสตัลพลังงานที่ได้มาจากการฆ่าซอมบี้ในรีสอร์ท หลิวหมิงอวี่มีทองคำเพียง 235 กิโลกรัม

ทองคำ 235 กิโลกรัมน่าจะสามารถรับมือกับกิจกรรมสุดท้ายของวันนี้ได้

ในแง่ของเงินสด หลังจากขายทองได้ 2 วัน จะมีเกือบ 67 ล้าน ถ้าขายทองวันนี้.

ทรัพย์สินของเขาจะมีหลายร้อยล้าน

ความสำเร็จของมหาเศรษฐีจะเกิดขึ้นในไม่ช้านี้

ดูด้านข้อมูลส่วนบุคคลของระบบอีกครั้ง

ชื่อ:หลิว หมิงอวี่

พลัง: 27

ร่างกาย: 28

ความคล่องตัว: 24

จิตใจ: 11

คะแนน: 100

จำนวนทางข้าม: 2

ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในคุณลักษณะ และไม่รู้ว่าเป็นเพราะเวลาอันสั้นเกินไปหรือผลของยาได้ผ่านไปแล้ว

แต้ม 100 แต้ม บอกได้คำเดียวว่าแทบไม่มีประโยชน์อะไร มันจะไม่ถูกใช้ในขณะนี้ ตอนนี้เขาไม่มีความจำเป็นต้องใช้มันอย่างเร่งด่วน

ยังเหลืออีก 2 ทางข้าม ดูเหมือนว่าการเพิ่มขึ้นนี้ขึ้นอยู่กับวันในโลกแห่งความเป็นจริง

พื้นที่จัดเก็บมีจำกัด และขณะนี้มีคนจำนวนมากต้องการอาหาร หลิวหมิงอวี่ตั้งใจที่จะสะสมเวลามากขึ้นก่อนที่จะข้ามไปยังวันสิ้นโลก ทดสอบดูว่ามีขีดจำกัดจำนวนครั้งหรือไม่

เขาเรียกสือต้าเว่ยออกมา และทั้งสองทานอาหารเช้าที่แผงขายอาหารเช้าชั้นล่าง

ร้านทองหลงเฟิงเสียง

ห้องผู้จัดการ

หลิวหมิงอวี่หยิบกล่องเหล็กขนาดยาว 40 ซม. กว้าง 15 ซม. และสูง 15 ซม. ออกมา นี่คือกล่องเหล็กที่พบในร้านฮาร์ดแวร์

มันคือทอง 235 กิโลกรัมที่เขาได้มาครั้งนี้ ไม่ว่ากล่องเหล็กจะมีขนาดเท่าไหร่ ทอง 235 กิโลกรัมก็ยังไม่เต็มกล่องนี้

หลังจากมาถึงห้องผู้จัดการ ทองก็ถูกนำออกจากพื้นที่จัดเก็บ

หลิวหมิงอวี่เปิดกล่องเหล็กและพูดว่า

"ต้าเว่ย นี่คือสินค้าในร้านวันนี้ จัดการได้เลย"

สือต้าเว่ยมองไปที่ หลิวหมิงอวี่ตะลึงและถามด้วยความประหลาดใจ

"พี่อวี่ พี่ไม่ได้ปล้นร้านทองมาใช่ไหม"

กล่องเหล็กถูกเปิดออก และสือต้าเหว่ยก็เกือบจะตาบอดเพราะกล่องที่เต็มไปด้วยทองคำ เขาพบว่าทองคำที่เขานำออกมาในวันนี้แตกต่างจากทองคำเมื่อสองวันก่อน

ทองที่นำออกมาวันนี้เป็นเครื่องประดับต่างๆ ที่ทำขึ้นมาแล้วและสามารถขายได้โดยตรง

สือต้าเว่ยหยิบทองออกมา และพบว่าเครื่องประดับเหล่านี้งดงามมาก มีการออกแบบอย่าปราณีตและสามารถเรียกได้ว่าเป็นบูติก

หลิวหมิงอวี่พูดติดตลกว่า

"ฉันเองก็เป็นเจ้าของร้านทอง"

สือต้าเว่ยยังยิ้มและพูดว่า

“ไม่เป็นไร ผมจะจัดวางเครื่องประดับเหล่านี้ไว้บนเคาน์เตอร์ ผมเชื่อว่าวันนี้เราจะขายทองได้ทั้งหมด”

เมื่อสองวันก่อน สินค้าของพวกเขาเป็นแค่กำไลที่หลอมแบบหยาบ พวกเขาขายกันอย่างบ้าคลั่ง เครื่องประดับวันนี้งดงามมาก แต่ละชิ้นก็ใช้ได้ เขาเชื่อว่ายอดขายจะต้องพุ่งสูงขึ้นแน่ๆ

สือต้าเว่ยพูด เขายื่นมือออกมาและพยายามยกกล่องเหล็ก

ดึงแรงหลายครั้ง แต่ไม่สามารถดึงกล่องเหล็กให้ขยับได้

หลิวหมิงอวี่ยิ้มและพูดว่า

“เจ้าหนู นี่ทองคำ 235 กิโลกรัมนายจะยกมันคนเดียวไหวเหรอ หาคนไปหาคนมาช่วย”

สือต้าเว่ยจับผมของเขาอย่างเชื่องช้าและพูดว่า

“ไม่ใช่ว่ากล่องเหล็กไม่ใหญ่ และพี่เพิ่งยกมันขึ้นมาด้วยมือเดียว”

พูดถึงสิ่งที่เขาตระหนักได้ในทันใด เขาถามด้วยความประหลาดใจ

"235 กิโลกรัม แล้วพี่ก็ยกมันขึ้นด้วยมือเดียว”

ในเวลานี้ หลิวหมิงอวี่ก็ตระหนักว่าเขาเพิ่งยกกล่องขึ้นมาด้วยมือเดียวจริงๆ

เขาไม่พูดอะไรมาก เดินเข้ามายกกล่องเหล็กที่เต็มไปด้วยทองคำด้วยมือข้างหนึ่ง

หนักมาก หนักมาก

แต่เขาแทบจะยกมันขึ้นไม่ได้ เขายกหีบทองขึ้น ตรงไปที่พื้นที่ด้านนอก

สาวๆ ในร้านพร้อมตอนเก้าโมง หลังจากได้รับทองคำแล้ว พวกเธอก็รีบนำทองคำไปวางไว้ในตู้โชว์เป็นหมวดหมู่

“ต้าเว่ย หลังจากเสร็จงานวันนี้ลองหาโรงงานจิวเวลรี่สักสองสามแห่ง เราจะตัดสินใจเลือกคู่ค้าในภายหลัง”

ทองคำสำหรับสามวันนี้ถูกหลิวหมิงอวี่นำมาจากยุควันสิ้นโลก แต่นี่ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาระยะยาว มันเป็นเพียงวิธีการสะสมทองอย่างรวดเร็วในเวลาอันสั้น

เขาไม่ได้บอกว่าเขาต้องการจะขายทองคำทิ้ง แต่เขาต้องการขายมันอย่างช้าๆ

ท้ายที่สุดร้านทองไม่ได้ซื้อสินค้าเข้าเป็นเวลานาน แต่มีการขายออกอย่างต่อเนื่องซึ่งจะดึงดูดความสนใจของผู้สนใจ

หากมีการซื้อและขายจากโรงงานจิวเวลรี่จะไม่เป็นที่สงสัย

“ไม่มีปัญหา ผมจะเริ่มทำพรุ่งนี้” สือต้าเว่ยพยักหน้า

สิบนาฬิกา

ประตูร้านทองเปิดตรงเวลา

ฝูงชนรุมร้านทองในเวลาอันสั้น

เครื่องประดับในตู้โชว์วันนี้เป็นสินค้าสำเร็จรูป รูปร่างที่สวยงามเหล่านี้ทำให้ลูกค้าที่มีความต้องการซื้อเพิ่มขึ้นอย่างมาก

หลิวหมิงอวี่ดูเหมือนจะเห็นเงินจำนวนนับไม่ถ้วนบินมาหาเขา