ตอนที่ 1(อ่านฟรี) เธอเกิดมาในวันที่ว่างเปล่า
ตอนที่ 1 เธอเกิดมาในวันที่ว่างเปล่า
บ้านหลังใหญ่ ในชุมชน เรียลทาวน์
เมื่อ20ปีก่อนหน้านี้ จางฟง นักธุรกิจที่มีชื่อเสียงคนหนึ่ง ฆ่าตัวตายในบ้านหลังนี้
ขณะเดียวกันนั้นภรรยาของเขาก็ได้ให้กำเนิดลูกสาวคนเล็กที่โรงพยาบาล
จางฟง ไม่ทราบมาก่อนว่าวันนี้ภรรยาของเขากำลังอยู่ในห้องคลอด เขามักจะอยู่ที่บริษัทในช่วงเวลาหลายวันนี้ แต่หลังจากที่เขากลับมาถึงบ้านไม่มีใครรู้ว่าเขากำลังจะทำอะไร ภรรยาและลูกชายคนโตของเขาไม่เคยรู้เรื่องเกี่ยวกันงานของเขา
และจางฟง ไม่เคยบอกอะไรกับภรรยาของเขาถึงเรื่องการประสบกับภาวะล้มละลายของบริษัท
เมื่อกลับมาถึงบ้านในวันสุดท้ายของชีวิตเขา เขาเอาแต่นั่งร้องไห้ ในมือของเขาถือปืนไว้แน่นและมือเขาสั่นจนแทบจะควบคุมไม่ได้
สุดท้ายจางฟง ค่อยๆหันกระบอกปืนจ่อเข้าไปที่ขมับของตัวเอง และตัดสินใจยิงในที่สุด
เวลานั้นเฉิงอี้ ลูกชายคนโตของเขาเดินมาถึงถนนหน้าบ้าน หลังจากโรงเรียนเลิก เมื่อมีเสียงปืนดังขั้น เฉิงอี้ ยังไม่ได้รู้สึกผิดสังเกตุใดๆ ด้วยความที่เขาอายุเพียง 13ปี
เฉิงอี้ ยังคงเดินอย่างสบายใจ เขาไม่รู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นในบ้าน และไม่รู้ว่าน้องสาวตัวเล็กของเขากำลังลืมตาจะลืมดาดูโลกในวันเดียวกันนี้ เฉิงอี้ เป็นเด็กอัธยาศัยดี เขาจึงเป็นที่รักของบรรดาเพื่อนบ้าน
เฉิงอี้ รักในการวาดรูป และพ่อของเขาเป็นครูคนแรกที่สอนเขาวาดรูป
เมื่อเดินมาถึงประตูบ้าน เฉิงอี้ มองเห็นว่าประตูเปิดอยู่ เขายิ้มเล็กน้อยและเดินเข้าไปในบ้านตามปกติ “พ่อครับ ผมกลับมาแล้ว เห็นรถของพ่อจอดอยู่ไม่คิดว่าพ่อจะกลับบ้านเร็ว”เฉิงอี้ ถอดและเปลี่ยนรองเท้า ก่อนที่จะหันไปมองที่โซฟาสีน้ำตาล เมื่อเขาเห็นว่าจางฟง พ่อของเขานั่งพิงที่โซฟา ในมือยังคงจัับปืนไว้แน่น ที่ใบหน้าและแขนของพ่อเขาเต็มไปด้วยเลือด
เฉิงอี้ ทิ้งกระเป๋าลงและวิ่งเข้าไปที่ร่างของพ่อ เขาไม่ร้องไห้ เขาเพียงแค่กอดพ่อของเขา และจูบที่หน้าผากเปื้อนเลือดนั้น เช่นเดียวกับที่พ่อเคยทำกับเขามาเสมอ
จากนั้น เฉิงอี้ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อโทรไปที่สถานีตำรวจ เฉิงอี้ เข้มแข็งอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ทั้งที่เขาควรจะร้องไห้แต่เขากลับคิดว่าจากนี้ไปหน้าที่ของเขาจะต้องหนักขึ้นเพราะเขาต้องดูและแม่และน้องสาวที่ยังไม่เคยพบหน้าของเขาให้ดีแทนพ่อของเขาที่จากไป
เฉิงอี้ ไม่คิดจะหาคำตอบว่าทำไมพ่อของเขาถึงทำเช่นนี้ แต่เขาก็ยังคงเชื่อมั่นในเหตุผลของพ่อ แม้ว่าพ่อของเขาจะต้องจากไป แต่เขาก็ไม่สามารถอ่อนแอได้
เมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจมาถึงที่เกิดเหตุ ทุกอย่างถูกจัดการอย่างเรียบง่ายตามกระบวนการทางกฏหมาย จากนี้เหลือเพียงการจัดงานศพที่เรียบง่ายให้กับพ่อของเขาเป็นครั้งสุดท้ายเท่านั้น
…………..
เมื่อเฉิงอี้ กลับจากการให้ปากคำกับตำรวจ ขณะที่เขานั่งอย่างหมดแรงเสียงโทรศัพท์ของพ่อเขาก็ดังขึ้น เขารับสาย และได้ยินเสียงผู้หญิงจากสายนั้น :"คุณจางคะ ตอนนี้คุณผู้หญิงจางมาเรีย ได้คลอดลูกสาวอย่างปลอดภัยแล้วค่ะ เธอต้องการให้คุณมาที่โรงพยาบาลค่ะ "
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เฉิงอี้ รีบไปหาแม่และน้องที่โรงพยาบาลทันที เขายังไรู้จะบอกกับแม่ว่าอย่างไรถึงเรื่องการเสียชีวิตของพ่อ
เฉิงอี้ วัยเพียง 13ปี ต้องได้รับการเปลี่ยนแปลงมากมายภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมง เขาอาจจะต้องสูญเสียความสดใสในวัยนี้ไป แต่ถึงอย่างนี้ เฉิงอี้ ก็ยังถือว่าตัวเขาเองได้รับข่าวดีคือการที่มาเรียแม่ของเขาได้ให้กำเนิดน้องสาวตัวเล็ก
เฉิงอี้ กำลังจัดการทุกอย่างดามลำดับไว้ในความคิดของเขา ในขณะที่เขามีอายุเพียง 13ปี เขายังไม่รู้ว่าเขาจะทำได้ดีแค่ไหนแต่อย่างน้อยเขาก็รู้ว่าตัวเองต้องเข้มเพื่ออะไร
เมื่อถึงโรงพยาบาล เฉิงอี้ ตัดสินใจบอกกับมาเรีย แม่ของเขาตามตรง และเล่าเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด
มาเรีย รับฟังอย่างเงียบสงบ และมีน้ำตาไหลออกมาตลอดเวลา: “แม่รู้ว่าลูกจะไม่ร้องไห้ เข้ามาให้แม่กอดหน่อย” เฉิงอี้เดินเข้าไปและก้มตัวกอดแม่ที่ยังคงนอนอยู่ที่เตียงโรงพยาบาล
“แล้วน้องอยู่ไหนครับ”เฉิงอี้ ถามด้วยรอยยิ้ม
“เดี๋ยวจะมีพยาบาลพาน้องมาหาลูก”มาเรีย ยังคงแสดงรอยยิ้มที่ปนเปื้อนไปด้วยรอยน้ำตา
“ให้น้องชื่อ ฟ่งฟ่ง ได้ไหมครับแม่ ผมไม่รู้ว่าเคยได้ยินชื่อนี้จากไหนแต่ผมอยากให้เธอใช้ชื่อนี้” เฉิงอี้ พูดและเดินไปเปิดประตูมองหาพยาบาลที่จะพาน้องสาวมาหาเขา
ไม่นานเขาก็ได้พบหน้าน้องสาวเป็นครั้งแรก :"ว้าว เธอสวยเหมือนแม่เลยครับ, สวัสดี ฟ่งฟ่ง น้องสาวพี่" เฉิงอี้ มองดูเด็กทารกที่นารักตรงหน้าเขา ผิวเธอขาวและแก้มสีชมพู แม้หลับอยู่ก็ยังคงน่ารักและงดงามมาก
แม้ ฟ่งฟ่ง จะเกิดมาในวันที่พ่อของเธอเสียชีวิตและไม่เคยทีโอกาสได้เห็นหน้าพ่อของเธอ แต่สำหรับเฉิงอี้ ฟ่งฟ่ง มีความพิเศษอย่างอธิบายไม่ถูก: "พี่อยากจะวาดรูปเธอในทุกๆปี โตเร็ว ๆ นะ ฟ่งฟ่ง"