บทที่ 1: ระบบสกัดที่ไม่มีที่สิ้นสุด สกัดร่างกายที่ไร้มลทิน

ที่สนามฝึกศิลปะการต่อสู้

ลูกศิษย์หลายคนเริ่มออกเดินทางขณะที่ท้องฟ้าค่อยๆ มืดลง มีเพียงร่างเดียวที่ยังคงฝึกอยู่คนเดียว สิ่งนี้ไม่น่าแปลกใจสำหรับทุกคน เพราะพวกเขาคุ้นเคยกับมันแล้ว

“เฮ้อ ชายคนนี้น่าสงสารจริงๆ แม้แต่หลังจากฝึกหนัก การฝึกฝนของเขาก็ยังอยู่ในระดับปานกลาง”

"ถูกต้อง การแข่งขันของนิกายกำลังจะเริ่มขึ้นเร็วๆนี้ ข้ากลัวว่าเขาคงจะถูกไล่ออกในไม่ช้านี้”

เมื่อฟังการสนทนารอบตัวเขา กู่ซีก็กำดาบในมือแน่น ไม่มีใครเยาะเย้ยเขา แต่คนส่วนใหญ่เห็นอกเห็นใจหรือสงสารเขา แต่อย่างไรก็ตาม มันทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจมากขึ้น

กู่ซีเป็นเหมือนเครื่องจักรที่ไม่รู้จักย่อท้อ กวัดแกว่งเทคนิคดาบซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่อย่างไรก็ตาม เขาค่อนข้างอ่อนแอเมื่อเทียบกับคนรอบข้าง แม้แต่ท่าง่ายๆ เขาก็ไม่สามารถทำได้

เมื่อคิดว่าเขากำลังจะไปทดสอบแบบกลุ่ม เขาก็รู้สึกหดหู่ใจมากขึ้นไปอีก “แทนที่จะทำตัวธรรมดาต่อไป สู้ข้าทุ่มสุดตัวซะยังดีกว่า!”

กู่ซีพยายามที่จะเปลี่ยนวิธีที่พลังงานภายในของเขาไหลเวียนไปทั่วร่างกายของเขาเพื่อที่จะทะลุผ่านเส้นลมปราณที่เฉื่อยชา แต่เลือดฉีของเขาไหลย้อนกลับทันที ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีดำ และเป็นลมลงไป

เมื่อเขาลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง เขาก็รู้สึกแตกต่างออกไป ดวงตาของเขาฉายแสงออร่าที่แหลมคมราวกับดาบที่กำลังจะแกะเปลือกออก ร่างกายเขาดูเหมือนเดิม แต่ความรู้สึกเหมือนเขาเปลี่ยนไปเป็นคนละคน

กู่ซีมองไปรอบๆตัวเขา และทันใดนั้น ความทรงจำมากมายก็ผุดขึ้นในใจเขา หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ซึมซับมันทั้งหมด เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจและพูดว่า “ว้าว ฉันมันก็แค่ขยะเหรอเนี้ย”

มันแตกต่างไปจากที่เขาคิดไว้อย่างสิ้นเชิง

ไม่มีการแก้แค้นอันขมขื่น ไม่มีละครเกี่ยวกับอัจฉริยะบางคนที่หลุดพ้นจากอุปการะคุณ มันแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากนิยายและเรื่องราวที่เขาเคยอ่านหรือเคยได้ยินมาก่อน

ร่างกายของเขามันธรรมดาและพรสวรรค์ของเขาไม่ดีพอ หลังจากฝึกฝนมา 18 ปี เขาก็ยังคงเป็นแค่ศิษย์ในนามในนิกายเท่านั้น เขายังคงเป็นศิษย์ที่แม้แต่จะสามารถเข้าสู่นิกายชั้นนอกด้วยซ้ำ เขาเพิ่งก้าวจากระดับขั้นกลั่นร่างกายระดับ 1 เป็นระดับ 3

พูดง่ายๆ ก็คือ พรสวรรค์ของเขานั้นมันทื่อ เขาเป็นเหมือนท่อนไม้ที่เน่าเสียที่ไม่สามารถแกะสลักได้ ถ้าเขามีความสามารถบางอย่าง เขาคงสามารถบ่มเพาะเกินระดับในปัจจุบันของเขามากหลังจากฝึกฝนมาเป็นเวลานาน

การแสดงออกของกู่ซีกลายเป็นเรื่องที่ซับซ้อน “ไม่มีทาง ไม่มีทาง ฉันต้องใช้ชีวิตธรรมดาๆแบบนี้เหรอ? แล้วข้าจะฝึกฝนไปเพื่ออะไร? สู้ให้ฉันกลับบ้านไปปลูกผักซะยังดีกว่า”

มีเพียงแค่ฝึกฝนเพียงเล็กน้อยแค่นี้ เขาก็สามารถถูกบดขยี้ให้ตายได้ง่ายๆราวกับมด ในตอนแรก กู่ซีคิดว่าเขาสามารถแสดงทักษะของเขาในโลกแฟนตาซีได้ แต่ความหลงใหลที่ร้อนแรงของเขาถูกดับลงในทันที โดยเปลี่ยนเป้นความจริงที่เย็นชา

ไม่มีใครสามารถพูดได้ว่าเขาฝึกหนัก เขาฝึกหนักมากจริงๆ ทุกวันเขาจะฝึกฝนหรืออยู่บนเส้นทางแห่งการบ่มเพาะ มันเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับเขาที่จะฝึกฝนหนักจนถึงกลางดึก

ด้วยการฝึกฝนอย่างบ้าคลั่งแบบนี้ เขายังไม่พบวิธีที่จะหมุนเวียนพลังงานทางจิตวิญญาณของเขา แต่หากเขาไม่ระวังตัว การฝึกฝนแบบนี้มันสามารถฆ่าเขาด้วยซ้ำ

อย่างไรก็ตาม การฝึกหนักมีประโยชน์อย่างไร? ถ้าพรสวรรค์ของเขาไม่ดี เขาก็ทำอะไรไม่ได้มาก หลังจากทำงานฝึกมาเป็นเวลานาน ก็ไม่มีอะไรจะแสดงให้เห็น มันไม่มีความคืบหน้าเลย

“เอาล่ะ มันก็เป็นแบบนี้มา 18 ปีแล้ว ฉันควรจะลืมมันไปซะ ฉันอาจจะแค่กลับบ้านและไปปลูกผักเอาก็ได้”

กู่ซีอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ

ดิงดอง-

ทันใดนั้น กู่ซีรู้สึกว่ามีบางอย่างเปลี่ยนไป และมีการแจ้งเตือนทางกลดังขึ้นในใจของเขา

[เปิดใช้งานระบบการสกัดที่ไม่มีที่สิ้นสุด]

[ผูกมัดกับโฮสต์สำเร็จแล้ว กู่ซี]

[ระบบเปิดใช้งาน]

“ระบบการสกัดที่ไม่มีที่สิ้นสุด? สิ่งนี้คืออะไร?

[ระบบสามารถสกัดสิ่งเจือปนต่างๆได้]

กู่ซีไม่ได้คาดหวังว่าระบบนี้จะฉลาดมากจนสามารถตอบคำถามของเขาได้ อย่างไรก็ตาม คำตอบเหล่านี้ทำให้เขางง

สกัดสิ่งสกปรก?

นิยายเรื่องอื่นๆ ล้วนเกี่ยวกับการดึงเอาพรสวรรค์และคุณลักษณะออกมา แล้วการสกัดสิ่งเจือปนมีประโยชน์ยังไง?

[การสกัดสิ่งเจือปนคือการรักษาแก่นแท้]

ระบบมีความกระชับมาก ราวกับว่ามันถูกตั้งโปรแกรมเพื่อให้คำตอบที่กู่ซีให้เข้าใจอย่างถ่องแท้

[ตรวจพบสารพิษนับล้านล้านในร่างกายของโฮสต์]

ทันใดนั้น กู่ซีรู้สึกราวกับว่าร่างกายของเขาแตกออก หากร่างกายของเขามีสารพิษนับล้านล้าน เขาจะไม่ตายจากพิษนี้ไปนานแล้วหรือ? นี่เป็นเรื่องไร้สาระมากๆ เขาอดไม่ได้ที่จะบ่นว่า “ระบบโอเคใช่ไหม? หรือมันอาจเป็นสินค้าลอกเลียนแบบคุณภาพต่ำ”

[ตัวอย่างเช่น เส้นลมปราณของร่างกายมนุษย์เป็นเหมือนสายน้ำย่อยนับไม่ถ้วน มีฉีที่แท้จริงไหลผ่าน และทุกเส้นทางนำไปสู่จุดหมายเดียวกัน ในที่สุดก็จะรวมตัวกันที่ตันเถียน แต่อย่างไรก็ตาม มนุษย์เกิดมาพร้อมกับร่างกายของมนุษย์ และมีสิ่งเจือปนและสารพิษมากมายในตัว สิ่งเหล่านี้เป็นเหมือนตะกอนที่อุดตันทำให้ฉีที่แท้จริงทำงานได้ตามปกติได้ยากมาก และในที่สุดน้อยคนนักที่จะนำฉีเข้าสู่ตันเถียนได้]

คราวนี้ระบบพูดมากขึ้น แต่กู่ซียังคงสับสน

[โฮสต์ต้องการสกัดสิ่งสกปรกหรือไม่?]

“เอาเถอะ ฉันจะดูสิ่งที่นายสามารถสกัดอะไรออกมาได้”

เนื่องจากเขาไร้ความสามารถมาก เขาจึงรู้สึกเหมือนไม่มีอะไรจะเสีย มันจะมีเรื่องที่เลวร้ายไปกว่านี้ได้ยังไง?

ทันทีที่เขาพูดจบ เขาก็รู้สึกได้ถึงกระแสน้ำอุ่นที่ไหลเข้าสู่ร่างกายของเขา มันไหลผ่านเส้นลมปราณพิเศษทั้งแปดของเขา และระดับพลังงานภายในเพิ่มขึ้นทันที

หากปราณแท้จริงในร่างกายของกู่ซีเป็นเหมือนสายน้ำที่เหือดแห้งมาก่อน ตอนนี้มันก็เหมือนกับน้ำท่วมที่ซัดเข้ามา มันชะล้างสิ่งสกปรกและสิ่งต่างๆในแขนขาและกระดูกของเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า สารพิษจำนวนนับไม่ถ้วนถูกขับออกไปพร้อมกับพลังนี้

ราวกับว่ามีบางอย่างในร่างกายของเขาถูกปลุกให้ตื่นขึ้น เขารู้สึกผ่อนคลาย และร่างกายของเขารู้สึกเบาราวกับกลืนเมฆ

กู่ซีไม่รู้ว่าใบหน้าของเขาเปลี่ยนไป เห็นได้ชัดว่าเขายังเป็นคนเดิม แต่มีออร่าที่ไม่ธรรมดาจากตัวเขา นัยน์ตาสีดำของเขาลึกขึ้นเรื่อยๆ ราวกับดวงดาวที่เย็นยะเยือก

ค่ำคืนนั้นไร้ขอบเขต มีเพียงดวงดาวที่ส่องประกาย ราวกับมองเห็นช่วงเวลาที่เต็มไปด้วยปาฏิหาริย์

ขั้น 4 ขั้น 5 ขั้น 6...

พลังงานภายในร่างกายของกู่ซีเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจนน่ากลัว กู่ซีเปลี่ยนจากระดับการกลั่นร่างกาย 3 เป็นระดับ 9 ทันที หากคนธรรมดาเห็นอะไรแบบนี้ กรามของพวกเขาจะต้องค้างอย่างแน่นอน

หลังจากผ่านขั้นการกลั่นร่างกายแล้ว เขาก็เข้าสู่ขั้นการกลั่นพลังขั้นที่ 1 ส่วนขั้นถัดไปคือขั้นการก่อตั้งรากฐาน การก่อตั้งรากฐานอาจกล่าวได้ว่าเป็นแหล่งต้นน้ำ มันเป็นเรื่องยากสำหรับผู้ฝึกวรยุทธธรรมดาจะบรรลุถึง

แต่ก่อนกู่ซีอยู่ที่ระดับการกลั่นร่างกายระดับ 3 เท่านั้น หลังจากผ่านไปนานใครๆก็นึกภาพออกว่าความสามารถของเขาแย่ขนาดไหน

แต่ตอนนี้เขามาถึงขั้นตอนการกลั่นพลังในระยะเวลาอันสั้น คงไม่มีใครเชื่อความเร็วระดับนี้อย่างแน่นอน แม้แต่อัจฉริยะที่โดดเด่นที่สุดในทั้งทวีปก็ไม่เคยฝึกฝนด้วยความเร็วเช่นนี้ได้

เมื่อกู่ซีเปิดตาขึ้นอีกครั้ง เขาเกือบจะตกใจตัวเอง

ทั่วร่างของเขามีกลิ่นที่อธิบายไม่ได้ มันราวกับผักดองที่ดองมาหลายปี ในความเป็นจริงแล้วกู่ซีเกือบจะเสียชีวิตทันทีระหว่างการสกัด

แต่ที่สำคัญที่สุดตอนนี้ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยคราบสีดำ มันคือสารพิษและสิ่งสกปรกที่ตกค้างทั้งหมดที่ถูกขับออกจากร่างกายของเขา คนที่ไม่รู้คงคิดว่าเขาไม่ได้อาบน้ำนานแล้ว

[ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ได้รับร่างกายฝึกฝนที่ไร้มลทิน ต่อจากนี้ไป ไม่ว่าท่านจะเลือกฝึกฝนวิธีการแบบใด มันก็จะมีการขยายผล 10,000 เท่า]

หลังจากการแจ้งเตือนของระบบ ดวงตาของกู่ซีก็สว่างขึ้น