ตอนที่ 915+916 ไปคนเดียว

ตอนที่ 915 ไปคนเดียว

เจียงเหยายืนอยู่นอกประตูและเรียกอาลู่ "ช่วยฉันจองตั๋วเครื่องบินสามไป คุณกับต้าเค่อจะไปเมืองหยวนกับฉันวันพรุ่งนี้"

ลู่อี้ชิงกลับมาแล้ว ต้าเค่อก็มาพร้อมกับเธอด้วย

"ได้ครับ ประธานเจียง" อาลู่ไม่ได้ถามอะไรมากมาย เขาตกลงทันทีหลังจากได้รับคำสั่ง

เจียงเหยายืนอยู่นอกประตูครู่หนึ่ง หลังจากที่เธอสงบลง เธอก็กลับไปที่งานเลี้ยง ลู่อี้ชิงแซวเธอเมื่อเธอกลับมาที่โต๊ะและถามว่า "ลู่ชิงสีโทรมาเหรอ"

เจียงเหยายิ้มและส่ายหน้า "ไม่ใช่ค่ะ เป็นเพื่อนร่วมชั้นโทรมา"

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็หันไปหาพ่อแม่สามีและพูดว่า

"พ่อคะ แม่คะ หนูมีเรื่องด่วนที่เมืองหยวนในวันพรุ่งนี้ เพื่อนร่วมห้องของหนูเขามีปัญหาที่บ้าน และต้องการความช่วยเหลือจากหนู"

"พรุ่งนี้เหรอ ไปคนเดียวนี่นะ" นายลู่รู้สึกประหลาดใจ

"เพื่อนร่วมห้องคนไหน" ลู่อี้ชิงถามอย่างไม่เป็นทางการ เธอรู้จักเพื่อนร่วมห้องของเจียงเหยาทุกคน เธอรู้ว่าพวกเขาเป็นผู้หญิงที่ดีทุกคน

"เสี่ยวเซียค่ะ ผู้หญิงที่ร่าเริงที่มาจากทางเหนือ" เจียงเหยาถอนหายใจ "น้องสาวของเธอ-"

มีคนอื่นอยู่ที่โต๊ะ ดังนั้นเจียงเหยาจึงไม่ได้พูดอะไรมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ นางลู่และลู่อี้ชิงเข้าใจการแสดงออกของเธอมากกว่าครึ่ง พวกเขาถอนหายใจออกมาพร้อมกัน

"ไปคนเดียวเหรอ" นางลู่กลัวว่าเจียงเหยาจะเสียเปรียบถ้าเธอไปที่ที่ไม่คุ้นเคยด้วยตัวคนเดียว "ผู้หญิงอย่างลูกจะช่วยอะไรได้ยังไง"

"อาการของน้องสาวเธอไม่ค่อยดี เธอไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้เลยค่ะ เพื่อนหนูต้องการให้หนูไปช่วยตรวจดูอาการของเธอ เพราะหนูเป็นเพื่อนเธอ บางทีน้องสาวของเธออาจจะยอมให้หนูเข้าใกล้ก็ได้ เพราะเธอเชื่อใจพี่สาวของเธอ" เจียงเหยาอธิบาย

"หนูเลยตัดสินใจว่าจะไปที่นั่นเพื่อดูเสียหน่อย ไม่รู้หรอกค่ะว่าจะสามารถช่วยเขาได้ไหม พ่อแม่ของเขาเข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาลกันทั้งคู่ เป็นการดีที่หนูจะเยี่ยมพวกเขา เรื่องปลอดภัยไม่ต้องห่วงหนูค่ะ ชิงสีเขามีสหายมากมายในเมืองนั้น และหนูจะติดต่อพวกเขา ถ้าหนูไปถึงที่นั่น"

เจียงเหยาสามารถใช้ลู่ชิงสีเป็นข้อแก้ตัวเท่านั้น เธอไม่สามารถบอกพวกท่านได้ว่าเธอมีบอดี้การ์ดไปกับเธอ

นางลู่รู้สึกโล่งใจที่ได้ยินว่าสหายของลู่ชิงสีอยู่ที่นั่นด้วย เธอคิดว่าเจียงเหยาคงบอกลูกชายของเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว

"ถ้าอย่างนั้น พรุ่งนี้ก็ให้พี่สาวเขาไปส่งที่สนามบินนะ" นางลู่พยักหน้า "หลังจากจัดการเรื่องที่นั่นเสร็จแล้ว จะตรงไปเมืองจินเลยไหม คงไม่กลับมาที่นี่แล้วใช่ไหม"

นางลู่รู้สึกเศร้า เธอกลับมาสองสามวัน แต่นางลู่ไม่มีโอกาสทำอาหารให้เธอทานเลย

อย่างไรก็ตาม นางลู่เก็บสิ่งนั้นไว้กับตัวเอง เธอรู้ว่าลูก ๆ โตกันแล้ว และพวกเขาก็มีเรื่องที่ต้องทำ พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องออกไปทำนั่นนี่นอกบ้าน

เมื่อเพื่อนที่เรียนด้วยกันของเจียงเหยามีปัญหา พวกเขาโทรหาเจียงเหยาเพื่อขอความช่วยเหลือ จะเห็นได้ว่าเจียงเหยาและเพื่อนที่เรียนด้วยกันเข้ากันได้ดีมาก นอกจากนี้ เพื่อน ๆ ยังเชื่อใจเธอ เมื่อนางลู่คิดเช่นนั้น เธอก็รู้สึกมีความสุขขึ้น ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายสำหรับผู้หญิงที่จะเป็นอิสระ

งานเลี้ยงแต่งงานดำเนินไปจนถึงบ่ายสองโมง พวกเขาจะทานอาหารมื้ออื่นในตอนเย็น หลังจากอาหารเย็นพวกเขาจะไปที่ห้องเจ้าสาว ผู้ใหญ่จะเด็กจะรวมตัวกันในห้องใหม่และเอะอะเกี่ยวกับเจ้าบ่าวเจ้าสาว บรรยากาศจะถูกผลักดันให้มีพลัง

เจียงเหยาไม่ได้พักผ่อนที่บ้านในตอนเย็น หลังจากความวุ่นวายในห้องเจ้าสาวเสร็จสิ้น เธอเก็บเสื้อผ้าและกลับเข้าเมืองไปพร้อมกับลู่อี้ชิงและคนอื่น ๆ เธอวางแผนที่จะไปสนามบินจากบ้านของตระกูลลู่ในวันรุ่งขึ้น

เมื่อกลับมายังบ้านตระกูลลู่ก็เป็นเวลาห้าทุ่มแล้ว หลังจากอาบน้ำเสร็จ เธอก็โทรหาลู่ชิงสี เนื่องจากวันนี้ที่บ้านตระกูลเจียงยุ่งตลอดทั้งวัน พวกเขาจึงตกลงที่จะโทรหากันหลังจากที่ทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้ว

__

ตอนที่ 916 แต่งงานอีกครั้ง

แม้ว่าจะดึกแล้ว แต่ลู่ชิงสีก็ยังไม่นอน เขารอจนกว่าภรรยาของเขาจะโทรมา เขายังคงอ่านหนังสืออยู่ที่ห้องทำงาน ทันทีที่โทรศัพท์ดังขึ้น เขาก็วางหนังสือลงแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทันที

"ฉันรู้ว่าคุณยังไม่นอน" เจียงเหยารู้ว่าลู่ชิงสีจะรอเธอโทรมา เธอสามารถบอกได้วาเขารับโทรศัพท์ขึ้นมาเร็วแค่ไหน เธอรู้สึกมีความสุขอย่างอธิบายไม่ถูกเมื่อคิดถึงเรื่องนั้น

ลู่ชิงสีไม่สนใจตอบ เขาตอบเพียงเสียงคำรามต่ำ ๆ และถามว่างานแต่งงานของเจียงเจี๋ยสนุกมากไหม

"แน่นอนสิสนุกมากเลย จัดโต๊ะจีนถึง 13 ตัวที่ลานบ้าน และโต๊ะก็เต็มทุกตัวเลย พี่สะใภ้วันนี้สวยมาก เธอนั่งรถแทรกเตอร์มางานแต่งงาน อากาศเย็นทำเธอหนาวอยู่บ้าง และมันน่าสนใจมากในช่วงที่รอต้อนรับ พี่รองน่ะสิแย่มาก เขาแขวนแอปเปิ้ลชิ้นหนึ่งแล้วบอกให้พี่ใหญ่กับพี่สะใภ้กินด้วยกัน เขาทำให้พี่สะใภ้หน้าแดง เพื่อนของเธอขอให้พี่ใหญ่อ่านจดหมายรักด้วย และเขาก็อ่านอย่างมีความสุข สนุกมาก ๆ เลย"

น้ำเสียงของเจียงเหยานั้นเบามาก เมื่อเธอพูดถึงงานแต่งงาน ใครๆ ก็ได้ยินถึงความสนุกที่เธอต้องมีในช่วงวันแต่งงานของพี่ชาย

อย่างไรก็ตามหลังจากนั้น เจียงเหยาก็ถอนหายใจอีกครั้ง "พอได้เห็นบรรยากาศที่มีชีวิตชีวาระหว่างงานแต่งงานของพี่ใหญ่กับพี่สะใภ้แล้ว ฉันก็นึกถึงงานแต่งงานของเรา ฉันทำลายวันนั้น ฉันรู้สึกเสียใจกับคุณ ชิงสี ทำไมคุณไม่แต่งงานกับฉันอีกครั้งล่ะ"

ลู่ชิงสีไม่พอใจ "อืม มันก็เหมือนเดิม ตอนนี้เราก็เป็นคู่สามีภรรยากันแล้ว ทำไมผมต้องแต่งงานกับคุณอีกครั้ง ถ้าคุณคิดว่าเกมเหล่านั้นสนุก ถ้าคุณมาที่นี่ เรามาเล่นด้วยกันก็ได้นี่"

เมื่อเขาแต่งงานกับเจียงเหยาในตอนนั้น พวกเขาได้ยกเลิกการเล่นเกมในคืนแต่งงานของพวกเขา เขาเพียงแค่อุ้มเด็กหนุ่มสองคนและกลิ้งไปมาบนเตียงใหม่สองสามครั้ง แล้วมอบถุงอั่งเปาแล้วกล่าวคำมงคล เจียงเหยาอยู่ในอารมณ์ที่ไม่ดีนักในเวลานั้น ดังนั้นเขาจึงไม่ปล่อยให้พี่น้องของเขาสร้างฉากเหล่านั้น เขากลัวว่ามันจะน่าอึดอัดใจถ้าเจียงเหยาไม่ให้ความร่วมมือหรือว่าเธอโกรธและร้องไห้ออกมา

ถ้าเจียงเหยาต้องการเล่นเกมในงานแต่งงาน ลู่ชิงสีก็ยินดีที่จะเล่นเกมเหล่านี้กับเธอ มันน่าสนใจที่จะเล่นด้วยกันส่วนตัว เมื่อเขาคิดอย่างนั้นหัวใจของลู่ชิงสีก็รู้สึกจั๊กจี้

ลู่ชิงสีอยากจะบอกว่าการแต่งงานอีกครั้งนั้นไม่ใช่เรื่องยาก แต่มันจะไม่เป็นการสูญเสียความพยายามถ้าเธอเปลี่ยนใจเกี่ยวกับงานแต่งงานหรือ

เขาคิดว่าน่าจะปลอดภัยกว่าที่จะรอจนกว่าเธอจะเรียนจบและมีลูกก่อนที่พวกเขาจะแต่งงานกันอีกครั้ง

ลู่ชิงสีไม่รู้สึกเสียใจเกี่ยวกับการแต่งงานของเขาและเจียงเหยา มันเป็นโอกาสที่มีความสุขที่สุดในชีวิตของเขา เขาไม่ได้สนใจประเด็นอื่น

"เล่นแบบส่วนตัวเหรอ" เจียงเหยาขดริมฝีปากของเธอ "ใครจะอยากเล่นกับคุณสองคนเล่า"

"ถ้าอยากเล่นต่อหน้าคนอื่น เรียกน้องสี่กับน้องหามาดูด้วยก็ได้" ลู่ชิงสีหัวเราะเบา ๆ

เจียงเหยาเลือกที่จะเปลี่ยนหัวข้ออย่างสมเหตุสมผลและหยิบยกเรื่องโจวเสี่ยวเซียขึ้นมาพูด

เมื่อลู่ชิงสีได้ยินว่าเจียงเหยาวางแผนที่จะไปเมืองหยวนในวันรุ่งขึ้น เสียงหัวเราะของเขาก็แข็งขึ้น เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย จากนั้น หลังจากที่เขาครุ่นคิดอยู่สองสามวินาที เขาก็กล่าวว่า "ผมจะขอให้ทนายความของเรา คุณเจียง ไปพบคุณที่เมืองหยวนในวันพรุ่งนี้ ถ้าคุณไปที่นั่น บอกอาลู่กับต้าเค่อให้ตรวจสอบปัญหาของน้องสาวโจวเสี่ยวเซียก่อน หลังจากนั้นโทรหาผมเพื่อที่ผมจะได้ช่วยคุณตัดสินใจ"

ลู่ชิงสีไม่มีเขตอำนาจใด ๆ ในเมืองหยวน ดังนั้นเขาจึงไม่คุ้นเคยกับสถานการณ์ของมัน โชคดีที่เจียงเหยามีอาลู่และต้าเค่ออยู่กับเธอ ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องกังวลเรื่องความปลอดภัยของเธอ