ตอนที่ 913+914 การคุกคามของเจียงเหยา

ตอนที่ 913 การคุกคามของเจียงเหยา

เจียงเหยาโกรธมาก หยางเกาซู่ยังกล้าขอให้เจียงเล่ยยกโทษให้เธออีกเหรอ

เป็นเพราะชายอีกครั้งไม่ต้องการเธออีกต่อไปแล้ว ดังนั้นเธอจึงกลับมาหาเขาและขอให้เขายกโทษให้เธออย่างนั้นหรือ

อย่างไรก็ตาม ทำไมพี่ชายของเธอต้องเป็นตัวสำรองของใครด้วย

เจียงเหยาไม่สนใจว่าหยางเกาซู่จะได้นอนกับผู้ชายคนนั้นหรือว่าเพียงแค่จูบและจับมือกัน เธอทรยศพี่ชายของเธอ และนั่นคือทั้งหมดที่เธอจำเป็นต้องรู้ เพียงเพราะเธอไม่ได้นอนกับชายคนอื่นไม่ได้หมายความว่าเขาควรให้อภัยเธอ

การคุกคามของเจียงเหยาก็เพียงพอที่จะข่มขู่หยางเกาซู่ หลังจากที่เจียงเหยาและเจียงเล่ยออกไปแล้ว หยางเกาซู่ก็ยืนอยู่ที่นั่นเป็นเวลานาน เธอไม่กล้าที่จะย้ายไปไหน เธอลังเลอยู่นาน เมื่อเธอคิดถึงอารมณ์ของเจียงเหยา เธอไม่สามารถเข้าใจได้ และเธอไม่กล้าที่จะก้าวเข้าไปในบ้านอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม เธอมาที่นี่แล้ว และเธอไม่อยากจะจากไปทั้งแบบนี้ ดังนั้นเธอจึงยังคงยืนอยู่ที่ประตูท่ามกลางลมหนาว เธอหวังว่าเจียงเล่ยจะออกมาพูดคุยกับเธออย่างเหมาะสม อย่างไรก็ตาม เจียงเล่ยกลับไม่ปรากฏตัวอีกแม้แต่ตอนที่เธอยืนอยู่ตรงนั้น

งานเลี้ยงได้เริ่มขึ้นแล้ว มันน่าอึดอัดใจและน่าอายสำหรับเธอที่จะยืนอยู่ที่นั่นต่อไป หยางเกาซู่เลือกที่จะฉลาดขึ้นและจากไป

เจียงเจี๋ยเป็นลูกชายคนโตของครอบครัวเจียง พ่อแม่ของเขาก็รักภรรยาของเขาด้วย ดังนั้นงานเลี้ยงจึงมีแต่อาหารอร่อยมากมาย พ่อแม่ของเขามีความสุขจนยิ้มได้ทั้งวัน พวกเขาเดินชนแก้วโต๊ะแล้วโต๊ะเล่าด้วยการยกย่องหวังเซียน ลูกสะใภ้ของเขาต่อหน้าทุกคน

ผู้อาวุโสที่มาส่งเจ้าสาวและเจ้าบ่าวได้นั่งที่โต๊ะหลักกับผู้อาวุโสของเจ้าบ่าว เจียงเหยานั่งกับครอบครัวลู่ เจียงเล่ยและญาติอีกสองคน รวมเป็นแปดคนนั่งอยู่โต๊ะเดียวกันด้วย

เจียงเล่ยอารมณ์ไม่ดีนัก เขาจึงดื่มต่อ เขาดื่มกับนายลู่ คำพูดของเขาทำให้นายลู่มีความสุข เมื่อรู้ว่านายลู่อิ่มแล้ว เขาก็หันไปดื่มกับคนอื่นแทน ในที่สุดเขาก็มองหาเจียงเหยา น้องสาวของเขา

"เหยาเหยา มาตอนนี้เธอเป็นผู้ใหญ่แล้ว มาดื่มกับพี่รองของเธอหน่อย" เจียงเล่ยรินเบียร์ให้เจียงเหยา ใบหน้าของเขาแดงจากแอลกอฮอล์จนดูเหมือนถูกยิ้มเป็นสีแดง

"ถ้านายยังอยากจะดื่ม ก็ดื่มไปเองเลย พี่สะใภ้ของฉันคออ่อน เธอไม่ดื่มกับนายหรอก" ลู่เสี่ยวเซียววางฝ่ามือบนแก้วของเจียงเหยาเพื่อป้องกันไม่ให้เจียงเล่ยเทลงไป เธอได้รับโทรศัพท์จากพี่ชายตั้งแต่เช้า เขาบอกให้เธอจับตาดูพี่สะใภ้และไม่อนุญาตให้เธอดื่ม เธอรับปากเขาแล้ว เธอจึงต้องทำตาม

เจียงเล่ยเริ่มทะเลาะกับลู่เสี่ยวเซียวเมื่อเธอหยุดเขา เขาจงใจทำให้สิ่งต่าง ๆ ยากสำหรับเธอ ลู่เสี่ยวเซียวคิดถึงการเลิกราของเจียงเหยาและรู้สึกเสียใจต่อเขา ดังนั้นเธอจึงไม่ต้องกังวลที่จะโต้เถียงกับเขา เธอก้มศีรษะลงอย่างเงียบ ๆ และกินอาหาร เจียงเล่ยรู้สึกเบื่อเมื่อเธอไม่โต้เถียงกับเขา ดังนั้นเขาจึงหยิบขวดเบียร์แล้วเดินไปหาคนอื่น ที่โต๊ะอื่นที่สามารถดื่มกับเขาได้

"พี่รองของลูกอารมณ์ไม่ดีเหรอ" นางลู่ถามอย่างกังวล ขณะที่มองดูเขา "ถ้าปล่อยให้เขาดื่มต่อไป เขาจะสร้างปัญหาไหม"

เคยมีกรณีที่มีคนเมามาก ๆ และทำให้งานเลี้ยงเสียหาย อีกอย่างนี่คืองานเลี้ยงแต่งงานของพี่ชายคนโตของเจียงเล่ยและเจียงเหยา

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พี่รองเขาคอแข็ง ถ้าเขาดื่มมากเกินไป เขาจะกลับไปนอนที่ห้องของเขาเองแหละค่ะ เขาอารมณ์ไม่ดีเพราะเรื่องของแฟนเขาเมื่อสองสามวันก่อน หนูอยากจะห้ามเขาแต่ก็ห้ามไม่ได้ ปล่อยให้เขาดื่มและหลับไปดีกว่าค่ะ"

___

ตอนที่ 914 ช่วยฉันด้วย

"เด็ก ๆ ก็รู้แต่วิธีทำให้ผู้ใหญ่เป็นกังวลเท่านั้น" นางลู่ถอนหายใจ เมื่อเธอเห็นว่าเจียงเหยาไม่ได้กังวล เธอจึงไม่ถามอะไรอีก

เจียงเหยายิ้มและกำลังจะกิน โทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น เธอมองดูหมายเลขโทรศัพท์และเห็นว่าเป็นเบอร์เดียวกับที่โจวเสี่ยวเซียเคยโทรหาเธอก่อนหน้านี้

ที่ลานบ้านเสียงดัง เจียงเหยาจึงออกไปรับสายที่ด้านนอก

"เสี่ยวเซีย เกิดอะไรขึ้น" เจียงเหยาถาม

เธอไม่คิดว่าเธอจะได้ยินเสียงร้องไห้ของโจวเสี่ยวเซียจากอีกด้านหนึ่งของการโทร "เจียงเหยา ฉันขอโทษนะ ฉันรู้ว่าไม่ควรโทรเธอในวันงานแต่งงานของพี่ชายเธอ แต่ฉันไม่มีทางเลือกจริง ๆ ฉันไม่รู้ว่าจะขอความช่วยเหลือจากใครนอกจากเธอ เจียงเหยา ฉันขอร้องล่ะ เธอช่วยฉันหน่อยได้ไหม"

เจียงเหยาคิดเสมอว่าโจวเสี่ยวเซียเป็นผู้หญิงที่ไร้กังวลจากทางภาคเหนือ เธอมีบุคลิกที่ตลกขบขัน เธอจะหัวเราะกับเรื่องที่ไม่ค่อยจะตลกเป็นเวลานาน นี่คือครั้งแรกที่เจียงเหยาได้ยินเสียงร้องไห้ของเธอ

"เกิดอะไรขึ้น ใจเย็น ๆ นะ แล้วบอกฉัน" เจียงเหยาปลอบโยนเธอ "ถ้าฉันสามารถช่วยได้ ฉันจะช่วย อย่าเพิ่งเสียใจ ค่อย ๆ เล่า ช้า ๆ"

"น้องสาวของฉัน-" โจวเสี่ยวเซียร้องไห้ดังขึ้นเมื่อเธอเริ่มเล่า เธอไม่รู้จะพูดอย่างไร "ตอนที่ฉันกลับมาที่บ้าน ฉันมารู้ว่ามีไอ้คนร้ายกาจทำร้ายน้องสาวของฉัน อีกฝ่ายแข็งแกร่งเกินไป พวกเขาไม่อนุญาตให้เราแจ้งตำรวจ พ่อแม่ของฉันต้องเข้าโรงพยาบาลเพราะเรื่องนี้ พี่ชายของฉันก็ถูกนำตัวไปที่สถานีตำรวจด้วยเพราะเขาตีใครบางคน"

เจียงเหยาตกตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น ดูเหมือนว่านั่นคือสิ่งโจวเสี่ยวเซียต้องการความช่วยเหลือเมื่อเธอโทรมาอวยพรปีใหม่ให้เธอ เธอคงเขินอายเกินกว่าจะพูดอะไร ดังนั้นเธอจึงหาข้อแก้ตัวง่อย ๆ และวางสายไป

"เจียงเหยา เธอรู้ไหมว่าน้องสาวฉันเป็นยังไง เธอไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้ เมื่อเธอเห็นผู้ชายแปลกหน้า เธอจะกรีดร้องเหมือนคนบ้า เธอจับมือฉันทั้งวันและไม่ยอมปล่อย ถ้าฉันต้องไปห้องน้ำ เธอจะรอเรียกฉันที่หน้าประตู ฉันทนไม่ไหวแล้ว ต้องฟ้องไอ้บ้านั่น ฉันเห็นว่าเธอเป็นลูกศิษย์ของเทวแพทย์ บางทีเธออาจจะช่วยตรวจดูเธอเพื่อหาร่องรอยของการทำร้ายร่างกายได้ เธอเป็นผู้หญิงและเป็นเพื่อนร่วมห้องของฉัน ฉันจะบอกน้องสาวของฉันเอง เธออาจจะยอมให้เธอเข้าใกล้เธอก็ได้"

"ได้ บอกที่อยู่ของเธอมา ฉันจะจองเที่ยวบิน และไปหาเธอวันพรุ่งนี้" เจียงเหยาแสดงความลังเลที่จะช่วยเหลือ

อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้บอกโจวเสี่ยวเซียวว่าเธอไม่ได้เป็นหมออย่างเป็นทางการ นอกจากนี้ ถ้าน้องสาวของเธอต้องผ่านกระบวนการยุติธรรม เธอไม่สามารถหาหมอเพื่อตรวจสอบได้

โจวเสี่ยวเซียวคงไม่มีใครเหลืออีกแล้ว เธอถึงตัดสินใจโทรมาขอความช่วยเหลือจากเธอ อีกอย่างถ้าเธอไปที่นั่น ก็อาจจะช่วยอะไรอีกฝ่ายได้ไม่มากก็น้อย ตอนนี้โจวเสี่ยวเซียไม่เหลือใครและวิ่งวุ่นไปรอบ ๆ ราวกับไก่หัวขาด

"เจียงเหยา ขอบคุณ ขอบคุณมากนะ" หลังจากที่โจวเสี่ยวเซียให้ที่อยู่เธอแล้ว เธอขอบคุณเจียงเหยาซ้ำแล้วซ้ำเล่า เธอกลัวว่าจะรบกวนงานแต่งมากไปกว่านี้ เธอจึงไม่อยากรั้งเจียงเหยาไว้นานและวางสายไป