703 - กำเนิดโจรผู้ยิ่งใหญ่ 

703 - กำเนิดโจรผู้ยิ่งใหญ่

“ฆ่าพวกเขาทั้งหมดหรือไม่” หลี่เหอซุยทำท่าทางบิดคอผ่อนคลายร่างกาย

“ลืมมันไปซะ ลบความทรงจำของพวกเขาแล้วรีบไปกันเถอะ”

เย่ฟ่านไม่ต้องการฆ่าผู้บริสุทธิ์ จากการตรวจสอบจิตสำนึกของพวกเขา เขาได้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์บางอย่าง จากนั้นจึงลบความทรงจำที่เกี่ยวข้อง

“นับว่าพวกเจ้าโชคดี” จักรพรรดิดำแยกเขี้ยว

“หากมีคนหายไปสองสามคนอย่างลึกลับ มันจะสร้างปัญหา เพราะนี่คือพื้นที่ทำเหมืองโบราณของพวกเขา” เย่ฟ่านส่ายหัว จากนั้นเขาก็หัวเราะอีกครั้งและพูดว่า

“เป็นข่าวดีที่พวกเขากำลังจัดส่งต้นกำเนิดสีแดงอันล้ำค่า”

การขอให้นักฆ่าโบราณจัดการกับบุตรศักดิ์สิทธิ์ต้องใช้ทรัพยากรจำนวนมากเป็นรางวัล เย่ฟ่านกำลังตามหาทรัพยากรมากมายดังนั้นเขาจึงรู้สึกตื่นเต้นเลยทันที

ต้องบอกว่าย่านเหมืองโบราณแห่งนี้ได้รับการปกป้องอย่างดี แม้จะเป็นสถานที่ห่างไกลและไม่ใช่พื้นที่ขุดแร่ที่ที่ดีที่สุด แต่ก็ยังกว้างใหญ่และซับซ้อน

ในความเป็นจริง ตัวเย่ฟ่านสามารถเดินผ่านพื้นที่ส่วนใหญ่ได้ เนื่องจากทักษะการเคลื่อนไหวของเขามาถึงอีกระดับหนึ่งแล้วจริงๆ

“แร่สีแดงพวกนั้นกองเท่าภูเขา!”

พวกเขาร่อนลงบนพื้นและสังเกตอย่างเงียบๆ ในความมืด แร่สีแดงที่ไม่มีที่สิ้นสุดซ้อนอยู่บนเนินเขาข้างหน้าพวกเขา

“ไม่ใช่หินต้นกำเนิดธรรมดา แร่เหล่านี้มันเป็นของหายากอีกชุดหนึ่ง มีไม่มากนัก!” เย่ฟ่านจ้องไปที่หอคอยซึ่งอยู่ไม่ไกล และเขารู้สึกถึงรัศมีอันทรงพลังของต้นกำเนิด

จักรพรรดิดำนำค่ายกลเคลื่อนย้ายออกมาเตรียมตัวไว้ ที่แห่งนี้ไม่สามารถอยู่นาน หลังจากปล้นสะดมแล้วก็ต้องหนีไปให้เร็วที่สุดไม่เช่นนั้นจะเกิดภัยพิบัติขึ้น

"หอคอยต้นกำเนิดนี้เปิดไม่ง่าย ข้าคิดว่ามันดีกว่าที่จะเอามันเดินทางข้ามประตูมิติไปด้วยกัน!" จักรพรรดิดำคิดอย่างตื่นเต้น

"บูม!"

มีเสียงดังและรังสีของแสงอันยิ่งใหญ่ก็ครอบคลุมหอคอยขนาดใหญ่พร้อมกับทำการเคลื่อนย้ายผ่านประตูมิติอย่างรวดเร็ว

ยอดฝีมือของดินแดนศักดิ์สิทธิ์คฤหาสน์ม่วงตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ พวกเขาไม่เคยเห็นโจรที่หยิ่งผยองเช่นนี้มาก่อน และแม้แต่หอคอยเก็บต้นกำเนิดของพวกเขาก็ยังถูกย้ายออกไป!

แม้แต่สิบสามโจรผู้ยิ่งใหญ่ก็ไม่เคยทำการอุกอาจแบบนี้!

“ไม่ ไม่ใช่โจรผู้ยิ่งใหญ่!”

“ทำลายประตูมิติอย่าให้พวกเขาหนีไปจากที่นี่ได้!”

พื้นที่เหมืองต้นกำเนิดของดินแดนศักดิ์สิทธิ์คฤหาสน์ม่วงอยู่ในความโกลาหล แต่เหมืองโบราณนี้ค่อนข้างห่างไกลจากที่อยู่อาศัยของผู้อาวุโสและเหล่าปรมาจารย์ พวกเขาไม่สามารถมาถึงในทันที

“บัดซบ นี่เป็นขโมยที่ยากจนและชั่วร้าย แม้แต่หอคอยต้นกำเนิดก็ยังถูกย้ายไปแล้ว ข้าไม่เคยเห็นคนแบบนี้มาก่อน!” ผู้บ่มเพาะของดินแดนศักดิ์สิทธิ์คฤหาสน์ม่วงคำรามด้วยความโกรธ

อย่างไรก็ตามมันสายเกินไปแล้ว เย่ฟ่านและคนอื่นๆอยู่ห่างออกไปหนึ่งแสนลี้ ซึ่งห่างไกลจากพื้นที่ทำเหมืองโบราณของพวกเขาจนสุดที่จะไล่ตามทัน

"บูม" "บูม" "บูม..."

เย่ฟ่านและคนอื่นๆ ใช้เวลานานในการเปิดหอคอยต้นกำเนิดนี้ มันถูกสร้างขึ้นจากวัตถุศักดิ์สิทธิ์ชั้นยอด แม้พวกเขาจะโจมตีเป็นเวลานานก็ยังแทบไม่สามารถเปิดขึ้น

ในหอคอยมีแร่สีแดงมากมายซ้อนทับกันอยู่ ซึ่งทั้งหมดนั้นเต็มไปด้วยกลิ่นอายของต้นกำเนิดอันล้ำค่า เมื่อมองแวบแรกมันคือต้นกำเนิดสีแดงซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่สามารถประเมินค่าได้

เย่ฟ่านไม่มีความนุ่มนวลใดๆ เขากวาดเอาแร่สีแดงทั้งหมดออกไปในทันที

“พวกเขาขุดเหมืองศักดิ์สิทธิ์ และพวกเขาไม่ได้เก็บมันไว้อย่างระมัดระวัง ดังนั้นทุกสิ่งทุกอย่างนี้จึงเป็นของพวกเรา” หลี่เหอซุยตื่นเต้นมาก

เมื่อทำความสะอาดแล้ว ต้นกำเนิดเหล่านี้มีมูลค่ารวมกันมากกว่าต้นกำเนิดบริสุทธิ์สองล้านสามแสนจิน ซึ่งอาจเรียกได้ว่าเป็นสมบัติศักดิ์สิทธิ์จำนวนมาก

“สามารถฆ่าบุตรศักดิ์สิทธิ์อีกคนแล้ว” เย่ฟ่านหัวเราะ

“ข้าแน่ใจว่าบุตรศักดิ์สิทธิ์คฤหาสน์ม่วงคือคนที่มีความแค้นต่อเจ้ามากที่สุด” จักรพรรดิดำกล่าว

เย่ฟ่านพยักหน้า พวกเขาวิเคราะห์ว่าในบรรดาคนทั้งโลกนี้มีผู้ใดมีความเครียดแค้นต่อเขามากที่สุด และสุดท้ายก็ได้ข้อสรุปว่าบุตรศักดิ์สิทธิ์คฤหาสน์ม่วงกลายเป็นผู้ต้องสงสัยที่ไม่อาจสลัดความผิดออกไปได้

“เป็นความคิดที่ดีจริงๆที่จะใช้ต้นกำเนิดของดินแดนศักดิ์สิทธิ์คฤหาสน์ม่วงเพื่อฆ่าบุตรศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาเอง” หลี่เหอซุยหัวเราะ

“พิภพและอเวจีเก็บซ่อนตัวเองมานานหลายปี ความแข็งแกร่งของพวกเขาต้องน่ากลัวถึงขีดสุด ข้าคิดว่าบางทีพวกเขาอาจเป็นสิ่งมีชีวิตอมตะแล้วด้วยซ้ำ

ต่อให้เป็นปรมาจารย์ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ก็ไม่สามารถต่อสู้กับคนเหล่านี้ พวกเจ้าไม่ควรประมาททำการติดต่อกับพวกเขาบ่อยครั้งเพราะมันจะชักนำความโชคร้ายมาสู่ตัวเอง” จักรพรรดิดำเตือน

ในวันเดียวกันนั้นเย่ฟ่านและคนอื่นๆได้ข้ามความว่างเปล่าและเข้าไปในเมืองศักดิ์สิทธิ์ พวกเขาไม่ต้องการเข้าไปในบ้านของตระกูลเจียงแต่วางแผนจะสืบข่าวจากโจรผู้ยิ่งใหญ่เจียงอี้เพื่อตามหาเสี่ยวถิงถิง

“ตกลง ข้าจะไปหาท่านปู่เจียง” หลี่เหอซุยจากไป

เมื่อก้าวกลับเข้าไปในเมืองศักดิ์สิทธิ์ ทุกๆอย่างกลับกลายเป็นความรู้สึกไม่คุ้นเคย หลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นที่นี่ เดิมพันกับก้อนหิน ทำลายคำสาป ต่อสู้กับภัยพิบัติ...

ผ่านไปกว่าหนึ่งปีโดยไม่รู้ตัว เขาก็กลับมาอีกครั้ง เมื่อเขาปรากฏตัวพร้อมกับสุนัขสีดำตัวใหญ่และเด็กหญิงตัวเล็กๆ มันทำให้เกิดความรู้สึกที่แปลกประหลาดและหลากหลายทันที

“ร่างศักดิ์สิทธิ์เซียนโบราณยังไม่ตาย เขากลับมาแล้ว!”

“น่าเสียดายที่บุคคลที่คู่ควรกับการเป็นจักรพรรดิโบราณในอนาคตมีชะตากรรมที่น่าเศร้าและเขาได้ตัดฐานการบ่มเพาะของตัวเอง!”

“ฐานการบ่มเพาะไม่จำเป็นต้องถูกตัด เป็นไปได้มากว่ามันจะเป็นแค่ข่าวลือ และทุกวันนี้ยังมีตำนานอีกมากมายเกี่ยวกับเขาในโลกภายนอก”

"พิภพและอเวจีไม่ได้ออกคำสั่งฆ่าเขาหรอกหรือ มันผ่านไปแล้วกว่าครึ่งปี และเขายังมีชีวิตอยู่ นี่มันน่าทึ่งจริงๆ "

หลายคนในเมืองศักดิ์สิทธิ์รู้จักเขา เย่ฟ่านเคยโด่งดังที่นี่ในอดีตจนเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่ดึงดูดความสนใจ

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาปรากฏตัวต่อหน้าชาวโลกหลังจากที่เงียบไปนานกว่าครึ่งปี ซึ่งเป็นการประกาศการกลับมาของร่างศักดิ์สิทธิ์เซียนโบราณผู้ยิ่งใหญ่อีกครั้ง!

หลายคนกำลังพูดคุยกัน และกลุ่มคนจำนวนมากรวมตัวกันอย่างกระตือรือร้น และดวงตาของพวกเขาร้อนผ่าว

“พี่เย่ เจ้ามาเพื่อเดิมพันหินหรือ?”

“หากพี่เย่ยังคงเดิมพันก้อนหินเหมือนเมื่อก่อน ใครที่กล้าแข่งขันกับเขา เขาจะต้องมาร่วมงานชุมนุมทะเลสาบหยกซึ่งจะเริ่มในไม่ช้านี้”

“พี่กู่เฟิงเป็นความจริงหรือไม่ที่เจ้าฆ่าบุตรศักดิ์สิทธิ์และสตรีศักดิ์สิทธิ์ของนิกายสูงสุดแห่งจงโจว?”

“เจ้ายังเรียกนามแฝงเขาเพื่ออะไร”

“เจ้าเอาชนะผู้สืบทอดผู้โหดเหี้ยมฮั่วอวิ๋นเฟยซึ่งทำให้พวกเราประหลาดใจจริงๆ ตอนนี้เจ้าตัดฐานการบ่มเพาะหรือยัง”

เมื่อรู้ว่าเย่ฟ่านมาเยี่ยมราชาสวรรค์ที่ไม่มีใครเทียบได้ ความกระตือรือร้นของคนเหล่านี้ทำให้เย่ฟ่านรู้สึกท่วมท้นเล็กน้อย

นี่เป็นเหตุการณ์บังเอิญจริงๆเขาไม่คิดว่างานชุมนุมของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกจะเริ่มขึ้นในเร็วๆนี้ ในอดีตมันควรถูกจัดขึ้นตั้งหลายปีแล้วแต่กลับถูกเลื่อนออกมาเรื่อยๆจนมาถึงปัจจุบัน

เมื่อตกกลางคืนเย่ฟ่านได้แตะศีรษะของเสี่ยวหนานหนานและมอบนางให้กับสุนัขสีดำตัวใหญ่เป็นคนดูแลแทน จากนั้นเขาก็ออกเดินทางไปพบกับอันเหมียวอวี้ที่ตำหนักสราญรมย์

ทะเลสาบบนพื้นดินนั้นสว่างไสวและสะอาดตา เปล่งแสงอันนุ่มนวลในคืนที่มืดมิด ดวงดาวนับหมื่นบนท้องฟ้าที่ส่องประกายระยิบระยับ ทำให้ดูงดงามยิ่งขึ้นไปอีก

ผ้าไหมพริ้วไหวและขลุ่ยเสี่ยวไพเราะ เสีนงฉินนุ่มนวล สถานที่เงียบสงบได้ยินเสียงพูดคุยและเสียงหัวเราะเป็นครั้งคราว ตำหนักสราญรมย์เป็นสถานที่ที่งดงามซึ่งคนที่สามารถมาที่นี่ได้ล้วนเป็นผู้ที่มีชื่อเสียงโด่งดังทั้งสิ้น

เมื่อเย่ฟ่านมาที่นี่ อารมณ์ของเขาไม่ค่อยสงบ วันนี้เขามาพบกับอันเหมียวอี้ นอกเหนือจากความคิดถึงแล้วเขายังต้องการตรวจสอบเรื่องบางอย่าง

ฮั่วอวิ๋นเฟยเกี่ยวข้องกับผู้หญิงคนนี้หรือไม่? ในอดีตอันเหมียวอี้เคยเตือนเขาเรื่องหม้ออสูรกลืนสวรรค์ เห็นได้ชัดว่านางรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

นางเกี่ยวข้องกับฮั่วอวิ๋นเฟยหรือไม่? เย่ฟ่านไม่รู้ เมื่อก้าวเข้าสู่ตำหนักสราญรมย์ เขาให้คนไปรายงานว่าพวกเขาต้องการพบหญิงงามที่สุดของดินแดนรกร้างตะวันออก

เย่ฟ่านมาที่ตำหนักของอันเหมียวอี้แต่ไม่ได้เข้าไปข้างในทันที สาวใช้เหล่านั้นรู้จักเขาและรู้ว่าเขามีมิตรภาพที่ลึกซึ้งกับนาง