บทที่ 962 ปลอม
บทที่ 962 ปลอม “เปรี๊ยะ บูมมมม ครืนนนน” เมฆสีดำที่ครอบคลุมท้องฟ้า ได้ร้องลั่นและส่งเสียงร้องคำราม บนเส้นทางเดินบนภูเขาลูกเล็กๆ คนแก่ ชาย หญิง เด็ก และหนุ่มสาว จำนวนรวมๆประมาณแปดสิบคนได้เดินกันอย่างร้อนรน พร้อมๆกับการเงยหน้ามองเมฆดำทะมึนบนหัวอยู่เป็นครั้งคราว “พวกเรารีบวิ่งเร็วเข้า พวกเราจะต้องออกจาก...
