บทที่ 2 - เขาอยากจะช่วย
หนึ่งนาที.
สองนาที.
สามนาที.
…
เกิดอะไรขึ้น?
ซูจิงซิงขมวดคิ้ว
ผ่านไปห้านาทีตั้งแต่เขาตอบกลับการแจ้งเตือน แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“พบศพแล้ว คุณต้องการแยกมันออกมาหรือไม่” เกิดอะไรขึ้นกับสิ่งที่เขาควรจะ "สกัด"?
หรือว่าการแจ้งเตือนก่อนหน้านี้เป็นเพียงภาพลวงตา?
ด้วยดวงตาที่สั่นไหว ซูจิงซิงได้เดินไปที่ศพอื่น
เขาเข้าไปใกล้อีกนิด…
【พบศพ คุณต้องการที่จะแยกมันหรือไม่?】
แล้วกระโดดถอยห่างจากศพ การแจ้งเตือนหายไป
อีกครั้งที่เขาเข้าใกล้ขึ้นอีกนิด…
【พบศพ คุณต้องการที่จะแยกมันหรือไม่?】
มันไม่ใช่ภาพลวงตา!
การแจ้งเตือนเป็นจริง!
"ใช่!" ตอบ ซูจิงซิงขณะที่เขาเข้าใกล้ศพอีกครั้ง
คราวนี้เขาสังเกตสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวังและระวังการเปลี่ยนแปลงที่อาจเกิดขึ้นในร่างกายของเขา
แต่ยังคงไม่มีอะไร.
แต่แล้วก็ปรากฏการ์ดไพ่สองใบวางอยู่ในกระเป๋าของเขา ซึ่งเดิมว่างเปล่าราวกับว่ามันโผล่ออกมาจากอากาศ
“การ์ดพวกนี้คือของที่ฉันสกัดออกมาใช่ไหมนะ” ซูจิงซิงรำพึงขณะที่เขาหยิบไพ่ออกจากกระเป๋าและตรวจสอบพวกเขา
เขาดึงการ์ดหนึ่งใบจากศพแรก…
และอีกใบจากใบจากศพที่สอง รวมเป็นสองใบ
พวกมันดูเหมือนกันทุกประการ ทั้งคู่มีสีม่วงอ่อนเป็นสีพื้นหลังและมีขนาดประมาณไพ่โป๊กเกอร์
มีการพิมพ์ลวดลายที่ไม่เป็นระเบียบที่ด้านหลังของการ์ด และไดอะแกรมเต็มตัวที่ด้านหน้า
การ์ดพลังงานแก่นแท้!
คำพูดผุดขึ้นในใจของเขา
เกือบจะในทันทีหลังจากนั้น คำอธิบายโดยละเอียดของ "การ์ดพลังงานแก่นแท้" ก่อตัวขึ้นในใจของเขา
การ์ดพลังงานแก่นแท้ ให้ "ยาพลังงานแก่นแท้"
ยาพลังงานแก่นแท้ : ยาประเภทหนึ่งที่สามารถชำระความเหนื่อยล้า ฟื้นฟูพลังงาน และเพิ่มพลังชีวิต
ซูจิงซิงเคยได้ยินหัวหน้าทีมของเขาพูดถึงยาดังกล่าวมาก่อน เดิมได้รับการพัฒนาเพื่อใช้นักวิจัยทางวิทยาศาสตร์เพื่อให้พวกเขาสามารถเสริมสร้างแก่นแท้และจิตวิญญาณของพวกเขา อย่างไรก็ตาม หลังจากที่พวกเขาออกไปข้างนอก พวกเขาเข้ายึดครองตลาดซิลเดนาฟิลอย่างสมบูรณ์
นี่เป็นเพียงที่คาดหวังได้เนื่องจากซิลเดนาฟิลเป็นอันตรายเมื่อรับประทานเป็นประจำ แต่ในขณะที่ ยาพลังงานแก่นแท้ นั้นมันไม่มีผลข้างเคียง
สิ่งที่เขาสกัดออกมาคือซิลเดนาฟิลรุ่นปรับปรุง
ชั่วขณะหนึ่ง ซูจิงซิงสูญเสียคำพูด
"เดี๋ยว!"
ถ้า การ์ดพลังงานแก่นแท้ให้ ยาพลังงานแก่นแท้ แล้วการ์ดรูปแบบอื่นๆล่ะ?
ซูจิงซิงเรียกคืนการแจ้งเตือนที่มาพร้อมกับการปรากฏตัวของ การ์ดพลังงานแก่นแท้ : มันไม่ได้ระบุทุกที่ว่า แก่นแท้ของการ์ดพลังงานแก่นแท้เป็นสิ่งเดียวที่เขาสามารถดึงออกมาได้
ก้องต้าเปายังไม่กลับมา ดังนั้นด้วยความคิดเหล่านี้ ซูจิงซิงจึงเดินไปที่ซากศพอื่นอีกสองสามศพ
【พบศพ คุณต้องการที่จะแยกมันหรือไม่?】
"ใช่!"
【พบศพ คุณต้องการที่จะแยกมันหรือไม่?】
"ใช่!"
…
เดินผ่านห้องเก็บศพอย่างรวดเร็ว เขาดึงทุกศพที่เขาเจอ
ขณะที่เขาเดิน เขาหยิบการ์ดที่ปรากฎในกระเป๋าออกมาและตรวจสอบทีละใบ
บัตร การ์ดพลังงานแก่นแท้, บัตร การ์ดพลังงานแก่นแท้, การ์ดพลังงานแก่นแท้...
ส่วนใหญ่เป็นการ์ดพลังงานแก่นแท้ แต่ก็มีบางอย่างเช่นกัน
การ์ดเสริมความแข็งแกร่ง!
การ์ดเสริมความแข็งแกร่งให้ยาเสริมความแข็งแกร่ง
ยาเสริมความแข็งแกร่ง : ยาประเภทหนึ่งที่สามารถเพิ่มความแข็งแกร่งได้ แต่ละเม็ดสามารถเพิ่มความแข็งแรงได้รับสิบเม็ด
แจ็คพอต!
ระงับความตื่นเต้นของเขา ซูจิงซิงเก็บการ์ดไว้ ร่วมกับคงต้าเป่าที่กลับมาจากห้องน้ำ พวกเขายังคงเคลื่อนย้ายศพต่อไป
ตามที่คาดไว้ ความสามารถในการโกงไม่ได้ทำให้เขาผิดหวัง
แม้ว่าเขาจะกิน ยาพลังงานแก่นแท้ทั้งหมดจาก การ์ดพลังงานแก่นแท้ด้วยตัวเองไม่ได้ แต่เขาสามารถขายมันได้ด้วยเงิน
ตัวอย่างเช่น กู่ป๋อ หัวหน้าทีม ทีมที่หนึ่ง เป็นหนึ่งในผู้ที่เคยซื้อมาก่อน
ยาพลังงานแก่นแท้ หนึ่งเม็ดสามารถขายเงินได้มากกว่า 300 ดอลลาร์เกรทหยู
การ์ดเสริมความแข็งแกร่งนั้นดียิ่งขึ้นไปอีก แต่ละเม็ดจากมันสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งได้สิบจิน
ในทำนองเดียวกันพวกมันไม่มีผลข้างเคียง!
การ์ดทั้งสองใบเป็นของดีอย่างแน่นอน
ส่วนว่ามีการ์ดประเภทที่สามหรือไม่...
ซูจิงซิงมองโลกในแง่ดี บางอย่างในจิตใต้สำนึกของเขาบอกว่ามันต้องมีอยู่แล้ว!
ยิ่งไปกว่านั้น กุญแจสำคัญในการสกัดไพ่คือการเข้าใกล้ซากศพให้เพียงพอ ซึ่งเหมาะสำหรับงานปัจจุบันของ ซูจิงซิง
ตอนนี้ ซูจิงซิงจะไม่จากไปแม้ว่าจะมีคนจ่ายเงินให้เขาไปก็ตาม
ที่เผาศพก็เยี่ยม!
อันที่จริงสถานที่แห่งนี้น่าทึ่งมาก
มีโอกาสไม่มากนักที่จะสัมผัสกับศพภายนอก
แต่ที่นี่ ศพจะถูกส่งไปที่หน้าประตูของเขาทุกวัน!
ซูจิงซิงตัดสินใจ—ก่อนที่เขาจะแข็งแกร่งพอที่จะปกป้องตัวเอง เขาจะไม่ออกจากที่เผาศพไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
…
“ทำไมนายดูมีความสุขจัง พวกเขาใส่โสมพันปีลงในอาหารของนายหรือไง” คงต้าเปาถามอย่างงุนงง เมื่อมองไปที่จานของ ซูจิงซิงที่มีอาหารเหมือนกับของเขา มันเป็นช่วงเวลาบ่ายและพวกเขาอยู่ในห้องโถงของโรงอาหาร
“ไอ…” ซูจิงซิงสูดหายใจเข้าลึกๆ เพื่อระงับความตื่นเต้นของเขาและยิ้ม “ไม่มีอะไร ผมแค่คิดอะไรเพลินๆไปหน่อย”
“อะไรนะ แบ่งปันข่าวดีกับฉันบ้างสิ” คงต้าเป่าพูดขณะที่เขาเคี้ยวอาหาร
"ดี…"
“เฮ้! นายอยู่นี่เอง!” เสียงร่าเริงดังขึ้น
คงต้าเปาเหลือบมองไปที่ผู้มา “แกต้องการอะไร ไอ้ขี้โกง”
“อย่าพูดอย่างนั้นพี่เปา ฉันจะมาหาพี่โดยไม่มีเหตุผลไม่ได้หรือไง” ผู้มาพูดยักไหล่อย่างไร้เดียงสา “พี่เปา คุณต้องเชื่อฉัน ฉัน…”
"พอแล้ว."คงต้าเปายกมือขึ้นเพื่อขัดขวางเขาและเลิกคิ้วขึ้น “ถ้าไม่มีเหตุผล แกก็ออกไปจากสายตาเราได้แล้ว รู้ตัวไหมว่ากำลังขัดจังหวะมื้ออาหารของเราอยู่”
“…”
“พี่ เจี้ยน มีปัญหาหรออะไรงั้นหรอ ผมสามารถให้ความช่วยเหลือได้แน่นอน หากมันอยู่ในความสามารถของผม” ซูจิงซิงเสนอขณะที่เขามองชายที่เขินอายด้วยรอยยิ้ม
ชายคนนี้ชื่อ เฟิง เถี่ยเจี้ยน และเขาก็เป็นสมาชิกของทีมที่หนึ่งด้วย
ก้องต้าเปาและ เฟิง เถี่ยเจี้ยน เป็นทหารผ่านศึกในทีมรวบรวมศพและทำงานในที่เผาศพมามากกว่าสามปี
พวกเขารู้จักกันเป็นอย่างดี และไม่ค่อยเห็นพวกเขาทะเลาะกัน
แค่กๆ เฟิง เถี่ยเจี้ยนไอ
“นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมซูน้อยถึงเก่งที่สุด นายควรจัดการกับนิสัยที่ไม่ดีของนายที่เป็นคนใจร้อนนะ ต้าเปา” เฟิง เถี่ยเจี้ยนแหย่ ก่อนที่ คงต้าเปาจะได้กลับ เขาก็รีบพูดธุระออกไป “เรื่องคือ ฉันมีธุระต้องทำในตอนบ่าย และฉันสามารถกลับได้ประมาณเสามทุ่มเท่านั้น นายช่วยจัดการกับกะของฉันได้ไหม ซูน้อย?”
“ได้แน่นอนครับ” ซูจิงซิงตอบอย่างไม่เต็มใจ
ลึกลงไปในใจของเขาเต็มไปด้วยความสุข
เขายินดีที่จะช่วย!
เขาแทบรอไม่ไหวที่จะเคลื่อนย้ายศพเพิ่ม
ถ้าเขาเหนื่อย เขาสามารถเปิด "การ์ดพลังงานแก่น" ได้ตลอดเวลาและกลับมาสดชื่นเหมือนดอกเดซี่อีกครั้ง
“ขอบคุณมาก” เฟิง เถี่ยเจี้ยนกล่าวขอบคุณ
“ขอบคุณมากนะน้องชายที่แสนดีของฉัน เราหาวันไปเที่ยวเมืองกันเถอะ ฉันจะเลี้ยงนายที่ศาลาหยกทอง!”
“ผมซาบซึ้งกับข้อเสนอนี้ พี่เจี้ยน แต่พี่ไม่จำเป็นต้องจ่ายแพงสำหรับผม ไม่มีอะไรให้ผมทำในหอพักอีกแล้ว” ซูจิงซิงกล่าวพร้อมยิ้ม
ศาลาหยกทองเป็นหนึ่งในร้านอาหารที่ดีที่สุดในเมือง ชิงเหอ และมื้ออาหารหนึ่งมื้ออาจมีราคามากกว่า 4,000 เหรียญเกรทหยูได้อย่างง่ายดาย
“ยังไงก็เถอะ เป็นเรื่องธรรมดาสำหรับฉันที่จะตอบแทนนายสำหรับการความช่วยเหลือของนาย เพราะฉันเป็นคนมีหลักการ” เฟิงเถี่ยเจี้ยนกล่าวพร้อมยิ้มจากหูถึงหู เขาชำเลืองมองที่คงต้าเป่า “ต่างจากบางคนที่รู้แค่วิธีรับและไม่เคยแสดงความกตัญญูเลย!
ตุ้บ!
ก้องต้าเปาจ้องไปที่ เฟิง เถี่ยเจี้ยนและวางตะเกียบกระแทกลงบนโต๊ะ “แกอยากโดนรุมไหมล่ะ ไอ้คนขี้โกง”
“เฮ้ อะไรทำให้นายโกรธฉันขนาดนี้ ฉันทำอะไรให้งั้นหรอ” เฟิงเถี่ยเจี้ยนถามแสร้งทำเป็นไม่รู้
เขาโบกมือลาซูจิงซิงอย่างรวดเร็วก่อนที่ ก้องต้าเปาจะระเบิดได้
“เอาล่ะ ซูน้อย ฉันไปแล้วนะ”
จากนั้นเขาก็รีบไปที่ทางออกโรงอาหาร
“ไอ้เหี้ยนี่!” คงต้าเปาด่าสาปแช่งขณะที่เขามองดูหลังของ เฟิง เถี่ยเจี้ยน กำลังออกไป
จากนั้นจ้องมองไปที่ ซูจิงซิง “น้องซู ไม่ต้องช่วยเขาหรอก ผู้ชายคนนี้เคยเป็นแบบนี้มาตลอด ที่ผ่านมาก็ไม่ได้แย่ขนาดนี้ แต่ทุกวันนี้เขาหาทุกโอกาสที่จะอู้และหลอกคนอื่นไปเรื่อย อย่าไปกลัวที่จะปฏิเสธมัน ถ้านายไม่ต้องการปิดกะการทำงาน ฉันจะจัดการกับไอ้คนขี้โกงนั้นเอง ถ้ามันกล้าสร้างปัญหาให้กับนายอีก”
“ไม่เป็นไรครับ” ซูจิงซิงกล่าวพร้อมยิ้ม “ผมหมายถึงสิ่งที่ผมพูดก่อนหน้านี้ ผมไม่รังเกียจที่จะปิดกะงานของเขา แต่ขอบคุณสำหรับความห่วงใย พี่ใหญ่ ต้าเปา”
“เปล่า ไม่มีอะไรจะขอบคุณฉันหรอก!” คงต้าเป่าโบกมืออย่างไม่ใส่ใจ
เมื่อเห็นว่าซูจิงซิงพอใจกับมัน เขาจึงหยุดพยายามที่จะเกลี้ยกล่อมเขา
ท้ายที่สุด การเปลี่ยนกะก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร
…
หลังอาหารกลางวัน พวกเขาก็หยุดพัก
จากนั้นทั้งสองก็ทำงานร่วมกันเพื่อเคลื่อนย้ายศพต่อไป
【พบศพ คุณต้องการที่จะแยกมันหรือไม่?】
"ใช่!"
【พบศพ คุณต้องการที่จะแยกมันหรือไม่?】
"ใช่!"
【พบศพ คุณต้องการที่จะแยกมันหรือไม่?】
“…”
