อาณาจักรฮาร์ดี้ 1945 ตอนที่ 36 เอวา การ์ดเนอร์
ตอนที่ 36 เอวา การ์ดเนอร์
หลังเรียนการแสดงเสร็จ เมริซาเดินออกจากห้องเรียนพร้อมกับเพื่อนของเธอ เชอริลและอีวี่
ตาของเชอริลไวมาก เธอเห็นรถคันหนึ่งที่สวยงามจอดอยู่ฝั่งถนนตรงข้าม
ตัวรถสีน้ำเงินเข้มพร้อมหลังคาสีขาว โลโก้รูปหงส์ที่กางปีกออกช่างดูสง่างามมากๆ และให้บรรยากาศที่ดูสูงส่ง
“ว้าว ดูนั่นสิ รถแพคการ์ด” เชอริลกระซิบ
อีวี่ที่เพิ่งเห็นรถแพคการ์ดพูดด้วยดวงตาที่สดใส “รถคันนี้สวยมาก ฉันคิดว่าน่าจะมีราคาหลายหมื่นดอลลาร์เลยน่ะ!”
การได้เห็นรถแพคการ์ดในยุคนี้เหมือนกับการได้เห็นรถเบนท์ลีย์หรือรถโรลส์-รอยซ์ที่หรูหราในอนาคต
ขณะที่ทั้งสองคนชื่นชมรถอยู่นั้น ประตูรถก็เปิดออก ชายในชุดสูทลงมาจากรถ ทั้งสองคนพบว่าชายคนนั้นแต่งตัวดีและดูเป็นชนชั้นสูง
เขามาที่นี่เพื่อหาเพื่อนผู้หญิงไปเที่ยวเล่นด้วยหรือเปล่านะ?
ทั้งสองคนรีบสร้างรอยยิ้มหวานบนใบหน้าทันที ทําให้พวกเธอดูสวยงามและน่ามองมากยิ่งขึ้น
แต่พวกเธอก็รู้สึกมีอะไรบางอย่างในใจ
ดูเหมือนว่าพวกเธอจะเคยพบชายคนนี้ที่ไหนมาก่อน?
“เมริซา!” ฮาร์ดี้เรียกด้วยเสียงนุ่มนวล
“ทอม” เมริซาโบกมือให้อาร์ดี้อย่างมีความสุข
เธอพูดกับเพื่อนสองคนที่อยู่ข้างๆ “เพื่อนของฉันมารับแล้วไปก่อนนะ จริงด้วยสิคืนนี้เป็นวันคริสต์มาสอีฟ แล้วพรุ่งนี้ก็เป็นวันคริสต์มาสนี่น่าขอให้พวกเธอทั้งสองคนมีความสุขนะ”
หลังพูดเสร็จเธอก็วิ่งเหยาะๆ ข้ามถนนไป
เมื่อถึงรถฮาร์ดี้ดึงมือออกจากด้านหลัง ในมือมีช่อดอกกุหลาบที่สวยงาม
“สําหรับเธอ นะเมริซา”
“สวยมากเลย” เมริซารับช่อดอกไม้มาแล้วจูบไปที่ใบหน้าของฮาร์ดี้
ทั้งสองคนขึ้นรถแพคการ์ดแล้วจากไป ปล่อยให้ผู้หญิงสองคนที่อยู่อีกฝั่งถนนมองหน้ากัน
“นั่นเพื่อนของเมริซาเหรอ?” อีวี่ถามด้วยความแปลกใจ
“ฉันจําได้แล้ว คนที่ขับรถฟอร์ดมารับเมริซาเมื่อวันก่อนไง โอ้ไม่นะ! กลายเป็นว่าเขารวยมาก”
ในที่สุดเชอริลก็จําได้ว่าใครคือฮาร์ดี้
คนที่ก่อนหน้านี้พวกเธอคุยกันว่าเมริซากําลังเสียเวลาให้กับผู้ชายคนนี้
“เธอเห็นเสื้อผ้าของเขาไหม น่าจะเป็นของ บิ๊กเกอร์ บราเธอร์ รถแพคการ์ด นาฬิกาสีทองบนข้อมือต้องเป็นโรเล็กซ์แน่นอน รวมราคาทั้งหมดน่าจะซื้ออพาร์ตเมนต์สุดหรูในลอสแองเจลิสได้เลย” อีวี่พูดด้วยความอิจฉา
เชอริลขมวดคิ้ว “ทั้งหมดที่พูดมาเขาอาจจะแค่เช่ามาก็ได้ใครจะไปรู้”
แต่ยิ่งพูดก็ยิ่งเหมือนหลอกตัวเอง
อิจฉา ริษยา?
ทําไมถึงเป็นเมริชา
ทําไมไม่ใช่ฉันที่ยืนอยู่ตรงนั้น
ฮาร์ดี้และเมริซามาทานอาหารเย็นที่ร้านอาหารอิตาเลียน
ต่อด้วยการเดินซื้อของที่ห้างสรรพสินค้า
จบด้วยการไปโรงภาพยนตร์เพื่อดูหนังเรื่อง ‘คาซาบลังกา(Casablanca)’ ภาพยนตร์สุดคลาสสิกที่เข้าฉายในปี 1942 และได้รับรางวัลออสการ์ในปี 1944
ต้องบอกว่า อิงกริด เบิร์กแมน ในภาพยนตร์สวยจริงๆ เธออายุเพียงแค่ 30 ปีในปีนี้
หลังจากภาพยนตร์จบแล้ว ทั้งสองก็ขับรถมาที่บ้านเมริซา
ฮาร์ดี้และเมริซานั่งพูดคุยกันที่ห้องนั่งเล่น จิบไวน์เชอร์รี่พร้อมเพลงที่เสริมบรรยากาศให้โรแมนติก
เมริซายิ้มอย่างมีเสน่ห์ไปที่ฮาร์ดี้ “ฉันเตรียมของขวัญไว้ให้นายแล้วมันอยู่ในห้องนอน เดี๋ยวฉันเอามาให้ อย่าเข้ามาแอบดูนะ!”
ฮาร์ดี้ยิ้มและพยักหน้า
ระหว่างที่รอให้เมริซาเข้าไปในห้องนอน ฮาร์ดี้ก็หยิบซองเอกสารออกมาจากกระเป๋าของเขา เตรียมที่จะให้เป็นของขวัญแก่เธอ เช่นกัน
เขานั่งสบายบนโซฟาพร้อมเครื่องดื่มและเสียงเพลง
ไม่นานนัก
ประตูห้องนอนเปิดออกเล็กน้อย
ขาเรียวยาวที่สวมถุงน่องลายลูกไม้และส้นสูงที่ช่วยขับเสน่ห์ เหยียดตรงออกมาจากประตู
ประตูแง้มออกมา
เมริซาที่สวมชุดชั้นในที่สวยงาม เธอเอนตัวไปที่ประตูและยิ้มให้ฮาร์ดี้อย่างมีเสน่ห์ “ฉันซื้อชุดนี้มาเพื่อนายโดยเฉพาะเป็น โอกาสพิเศษสําหรับคืนนี้”
เธอเดินไปข้างฮาร์ดี้แล้วนั่งบนตักของเขา “เป็นอย่างไรบ้างฮาร์ตี้ ชอบของขวัญชิ้นนี้ไหม?”
“ฉันชอบมันมาก! เมริซาฉันก็เตรียมของขวัญให้เธอด้วยเหมือนกัน”
“คืออะไรเหรอ?” เมริซาถามด้วยความดีใจ
ฮาร์ตี้หยิบซองเอกสารจากโต๊ะด้านข้างแล้วยื่นให้เธอ เมริซามองฮาร์ดี้อย่างแปลกใจเธอเปิดซองอย่างเบามือ
เมื่อเธออ่านเนื้อหาข้างใน ใบหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยความตกใจ
“ทอม นี่สัญญานายหน้าของฉันนี่ โอ้! นี่มันของจริงใช่ไหม!”
เมริซาไม่เชื่อในสายตาตัวเอง
“แน่นอนว่ามันเป็นของจริง ฉันซื้อสัญญานายหน้าของเธอแล้วและตอนนี้แซนเดอร์ที่ควบคุมเธออยู่ไม่มีอีกต่อไป”
“สัญญาฉบับนี้เป็นของฉันแล้ว หลังคริสต์มาสสิ้นสุดลงฉันจะไปกับเธอเพื่อยกเลิกสัญญาฉบับนี้ และหลังจากนั้นเธอก็จะเป็นอิสระอย่างสมบูรณ์”
“นี่คือของขวัญคริสต์มาสสําหรับเธอ เธอชอบมันไหม”
เมริซารู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นเมื่อได้ฟัง หลังจากฟังจบตาของเธอเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง เธอกอดสัญญานายหน้าของเธอน้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว
เธอดึงไหล่ของฮาร์ดี้และร้องไห้ออกมาอย่างมีความสุข
ประสบการณ์ก่อนหน้านี้เป็นเหมือนฝันร้ายของเธอ มันทําให้เธอต้องอยู่ด้วยความหวาดกลัว ต่อมาฮาร์ดี้ก็หาสัญญานายหน้ามาให้เธอ สําหรับเมริซามันเหมือนกับเจ้าชายที่ฆ่ามังกรแล้วช่วยเธอออกมาจากขุมนรก
เมริซากอดฮาร์ตี้อย่างแรงแล้วจูบเขาอย่างซาบซึ้ง
เป็นเวลานานก่อน ทั้งสองจะแยกจากกัน
ความเศร้าโศกบนใบหน้าของเมริชาหายไป ถูกแทนที่ด้วยความร่าเริงสดใส
เธอดูสัญญาอีกครั้ง
“ทอม คราวนี้ฉันก็เป็นนักแสดงกับนักร้องได้แล้วใช่ไหม” เมริซาถามด้วยความตื่นเต้นขณะกอดฮาร์ตี้
“แน่นอน!”
“จําสิ่งที่ฉันบอกล่าสุดได้ไหม ตอนนี้ฉันเป็นผู้ช่วยของบริษัทภาพยนตร์โนอาห์ อาร์คแล้ว เธอสามารถเซ็นสัญญากับที่นี้ได้ เธอจะมีโอกาสได้แสดงมากมายแน่นอน” ฮาร์ดี้กล่าว
เมริซาตัวสั่นด้วยความตื่นเต้น
จู่ๆ เธอก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นได้
“ฮาร์ดี้ ฉันมีความคิดบางอย่าง ฉันอยากจะเปลี่ยนชื่อตัวเองตอนเรียนการแสดง ครูบอกเราว่านักแสดงต้องมีชื่อที่เป็น เอกลักษณ์และจดจําได้ง่าย”
“ชื่อเมริซามันธรรมดาเกินไปในหมู่บ้านของ ฉันมีคนชื่อเมริซาตั้งสามคน ครูแนะนําว่าฉันควรเปลี่ยนชื่อตอนที่ฉันได้แสดงเป็นครั้งแรก อีกอย่างฉันอยากจะเปลี่ยนชื่อเพื่อบอกลาตัวเองก่อนหน้านี้” เมริซากล่าว
“จะเปลี่ยนเป็นชื่ออะไรล่ะ” ฮาร์ดี้ถามด้วยรอยยิ้ม
“คิดอย่างไรกับชื่อเอวา และนามสกุลของฉันคือการ์ดเนอร์นายคิดว่าชื่อเอวา การ์ดเนอร์ ดีไหมฮาร์ดี้?” เมริซาถามด้วยรอยยิ้ม
ฮาร์ดี้ตกตะลึง
เขามองเมริซาอย่างแปลกใจ
เขาไม่ได้คิดมาก่อนว่าหญิงสาวในอ้อมแขนของเขาจะกลายเป็นเอวา การ์ดเนอร์
“เป็นอะไรไป ทอม นายไม่ชอบชื่อนี้เหรอ” เมริซามองฮาร์ดี้ด้วยความไม่มั่นใจ
“ไม่ ไม่ ชื่อนี้ดีมาก”
เมริซาหัวเราะ “ในเมื่อนายคิดว่าชื่อนี้ดีแล้ว งั้นฉันใช้ชื่อว่าเอวา การ์ดเนอร์นะ” เมริชาตัดสินใจ
“จําไว้นะ หลังจากนี้ให้เรียกฉันว่าเอวานะ!”
เธอลูบแก้มของฮาร์ดี้แล้วพูด
“ได้สิ เอวา”
หากฮาร์ดี้จําไม่ผิดเอวา การ์ดเนอร์จะเป็น ‘นักแสดงหญิงยอดเยี่ยมแห่งศตวรรษลําดับที่ 25’ โดยสถาบันภาพยนตร์อเมริกัน
คนที่สามคือ ออเดรย์ เฮปเบิร์น คนที่สี่คือ อิงกริด เบิร์กแมน คนที่หกคือ มาริลิน มอนโร คนที่เจ็ดคือ เอลิซาเบธ เทย์เลอร์ และคนที่สิบหกคือวิเวียน ลีห์
ในช่วงปลายทศวรรษ 1940 เอวา การ์ดเนอร์ค่อย ๆ ปรากฏตัวขึ้นหรือเป็นที่รู้จักในชื่อ เทพธิดายุคใหม่แห่งฮอลลีวูด และกลายเป็นหนึ่งในนักแสดงหญิงที่เป็นที่ต้องการตัวมากที่สุดในฮอลลีวูด
ภาพยนตร์ที่เธอถ่ายทําในเวลาต่อมายังได้รับการเสนอชื่อชิงรางวัลออสการ์สาขานักแสดงนําหญิงยอดเยี่ยม และทิ้งรอยประทับไว้บนฮอลลีวูดวอล์กออฟเฟม (Hollywood Walk of Fame)
จนกระทั่งถูกแทนที่โดยมาริลิน มอนโร ในช่วงทศวรรษ 1950 แต่เมริซาคนนั้นกําลังอยู่ในอ้อมแขนของฉัน
ไม่สิ…
ตอนนี้ต้องเรียกว่า เอวา การ์ดเนอร์
จะเป็นเอวา การ์ดเนอร์คนเดียวกันกับในประวัติศาสตร์หรือเปล่านะ?
เวลาและสถานที่บางแห่งในโลกนี้ไม่ตรงกับความเป็นจริงในประวัติศาสตร์ จนถึงตอนนี้ฮาร์ดี้ก็ยังไม่เข้าใจหลายสิ่งหลายอย่างในโลกนี้
เอวา การ์ดเนอร์มองไปที่ฮาร์ดี้ เธอกระซิบข้างหูเขาเบาๆ “ฮาร์ดี้ ไม่คิดจะเปิดดูของขวัญชิ้นนี้หน่อยเหรอ”
เสียงของเธอน่าช่างดึงดูดและน่าหลงใหล!
ฮาร์ดี้อุ้มเธอเข้าไปที่ห้องนอน
ช่างเป็นคืนคริสต์มาสอีฟที่ยอดเยี่ยมจริงๆ
