685 - ภายในภูเขาศักดิ์สิทธิ์ 

685 - ภายในภูเขาศักดิ์สิทธิ์

มีภูเขาสีดำเชื่อมต่อกันมากกว่าห้าสิบลูกตั้งตระหง่านราวกับกำแพงยักษ์ทำให้ผู้คนรู้สึกถึงแรงกดดันอย่างแรงกล้า เมื่อเห็นการมีอยู่ของภูเขาเหล่านั้นมันทำให้ทุกคนเกิดความรู้สึกเหมือนกับการกลับสู่ภูเขาอมตะ

“พี่ใหญ่ มีชาแห่งความรู้แจ้งที่นี่หรือไม่”

หนานหนานเงยหน้าขึ้นถาม นางยังคงมีความฝังใจต่อต้นชาแห่งความรู้แจ้งในภูเขาอมตะ

“ที่นี่ไม่มีอะไรเช่นนั้น แต่มีบางอย่างที่ลึกลับกว่า” เย่ฟ่านแตะศีรษะของหนานหนาน

“มีอะไรแปลกๆ ในนั้นหรือไม่?” หลี่เหอซุยถามจักรพรรดิดำ

"มันยากที่จะพูดว่ามีอะไร ที่แน่ๆมันมีนิกายชั่วร้ายตั้งอยู่ที่นี่ แต่ไม่รู้ว่าพวกเขาตายไปแล้วหรือยัง" จักรพรรดิดำกระซิบเบาๆ

“หมายความว่ายังไง” หลี่เหอซุยถาม

“เจาะจงไม่ได้ นี่คือดินแดนแห่งความตายอย่างไม่ต้องสงสัย แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้นก็ยังมีผู้คนอาศัยอยู่รอบนอก มันผ่านมานานหลายพันปีแล้วข้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคนเหล่านั้นจะยังมีชีวิตอยู่หรือไม่” จักรพรรดิดำกล่าวเสริม

“มันก็เป็นสถานที่เต็มไปด้วยพลังแห่งความชั่วร้าย เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะเจออะไร?”

เย่ฟ่านประหลาดใจที่แห่งนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ และเขาไม่รู้ว่าพวกเขาจะเจอกับอะไร แต่ท้ายที่สุดพวกเขาก็ไม่ได้หวาดกลัว

พวกเขามีสิ่งมีชีวิตอมตะติดตามมาด้วย ถ้าแม้แต่ชายชราผู้บ้าคลั่งยังเข้าและออกจากสถานที่นี้ไม่ได้ ก็คงไม่มีใครในโลกสามารถทำได้แล้ว

“โบร๋ววว...”

เสียงหอนยาวของหมาป่าผู้โดดเดี่ยวดังก้องกังวาน เสียงโหยหวนและน่ากลัวดังสะท้อนไปทั่วทั้งขุนเขา

“ญาติของเจ้าอยู่ที่นี่” หลี่เหอซุยสะกิดสุนัขสีดำตัวใหญ่

“โฮ่ง” จักรพรรดิดำกัดฟันและกระโดดเข้าหาหลี่เหอซุย

“ข้าพูดความจริง เจ้าโมโหอะไร ปล่อย!” หลี่เหอซุยกรีดร้อง

“พรึ่บบๆ...”

อีกาหลายตัวเต็มไปด้วยพลังแห่งความตายกระพือปีกบนต้นไม้เก่าแก่ที่ตายแล้วซึ่งตั้งอยู่ด้านหน้าหน้าผาสีดำ เสียงร้องของพวกมันโหยหวนเต็มไปด้วยความเศร้าโศก

“ทำไมข้าถึงรู้สึกว่านี่เป็นลางมรณะ…”

หลี่เหอซุยรู้สึกหนาวเย็นในกระดูกหลังจากที่เขาดึงแขนออกจากปากของจักรพรรดิดำ

“ไม่เป็นไร ข้าไม่เชื่อว่าหน้าผาสีดำนี้จะมีความชั่วร้ายได้จริง ๆ แม้ร่างศักดิ์สิทธิ์เซียนโบราณคนนั้นจะเสียชีวิตลงที่นี่ แต่ท้ายที่สุดมันก็ผ่านมาหลายหมื่นปี แม้ว่าจะมีบางสิ่งที่อธิบายไม่ได้สิ่งนั้นก็ควรจะตายไปแล้วเช่นกัน” จักรพรรดิดำวิเคราะห์อย่างจริงจัง

“เข้าไปกันเถอะ” เย่ฟ่านยกหนานหนานขึ้นมาวางบนหลังของจักรพรรดิดำแล้วทุกคนก็ก้าวไปข้างหน้าพร้อมกัน

"แซ่ด แซ่ด"

กระต่ายขาวตัวหนึ่งและพังพอนอีกตัวได้วิ่งออกมาขวางทางพวกเขา พวกมันทั้งชราและไม่สามารถแก่ลงกว่านี้ได้อีก ขนของพวกมันเกือบจะร่วงหมดแล้ว

ในขณะเดียวกันที่ด้านหลังของพวกมันก็มีงูชราขนาดมหึมาไล่ตามออกมาอย่างยากลำบาก

“มีสิ่งมีชีวิตมากมายอยู่ที่นี่ แต่พวกมันไม่ผิดปกติไปหรือ…”

หลายคนรู้สึกแปลกใจ สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งแปลกปลอมสำหรับพวกเขาโดยธรรมชาติ แต่พวกมันมีลักษณะเฉพาะเจาะจงที่ทำให้พวกเขารู้สึกสงสัย

เมื่อเข้าใกล้หน้าผาศักดิ์สิทธิ์สีดำ ความรู้สึกแปลกๆ ก็แข็งแกร่งขึ้นราวกับบรรยากาศในสุสานทำให้ผู้คนรู้สึกหนาวเหน็บ

“วู้...” จู่ๆก็มีเสียงร้องด้วยความเศร้าโศกดังออกมาจากระยะไกลกว่าสิบลี้

ข้างๆ พวกเขามีต้นไม้เก่าแก่ ซึ่งต้องใช้ผู้คนห้าหรือหกการโอบกอดถึงจะล้อมรอบได้ พวกมันเติบโตอยู่บนขอบของหน้าผาศักดิ์สิทธิ์

ข้างบนนั้นมีรังนกน่ากลัวขนาดใหญ่ที่ทำให้ผู้คนรู้สึกหนาวเหน็บ เพียงมองจากระยะไกลก็สามารถมองเห็นเศษซากกระดูกที่กองอยู่บนพื้น ซึ่งเห็นได้ชัดว่านั่นคืออาหารของมัน

　

“นกชนิดนี้คืออะไร?”

หลี่เหอซุยรู้สึกประหลาดใจ รู้สึกว่าความเย็นในร่างกายของเขารุนแรงขึ้นเล็กน้อย

ข้างรังมีนกแปลกๆยืนอยู่ มันมีลำตัวสีดำเหมือนอีกา มีหน้ามนุษย์ แต่มีเป็นปากนก และมีกรงเล็บสีดำที่คมเหมือนใบมีด ร่างกายของมันมีความยาวกว่าหนึ่งวาและมีขนสีดำแวววาวเหมือนหมึก

นี่ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตทั่วไปที่เห็นได้ในโลกอย่างแน่นอน!

“ที่นี่มีประตูที่สามารถนำสิ่งมีชีวิตชั่วร้ายเข้ามาจริงๆ” จักรพรรดิดำตัวสั่นและพูดว่า

“นี่คือนกโบราณ ซึ่งพบเจอได้ยากที่สุด อาหารของมันก็คือกระดูกของสิ่งมีชีวิต”

"พู่"

นกยักษ์กางปีกแล้วบินหนีไป กะโหลกมนุษย์ที่แทะเหลือครึ่งใบตกลงมาจากปากมัน

“ทำไมข้ารู้สึกว่าการเดินทางครั้งนี้จะไม่ปลอดภัย จิตใจของข้าสั่นสะเทือนอยู่ตลอดเวลา” หลี่เหอซุยพึมพำ

“เฮอะ”

ชายชราผู้บ้าคลั่งก็ยกแขนขึ้น แขนเสื้อของเขากวาดเอาพืชพันธุ์ที่อยู่ด้านหน้าซึ่งเต็มไปด้วยอันตรายออกไปทั้งหมด แต่แล้วทุกคนก็ได้ยินเสียงใครบางคนพ่นลมหายใจซึ่งทำให้บรรยากาศหนาวเหน็บลงทันที

เย่ฟ่านและหลี่เหอซุยตกใจมาก สิ่งมีชีวิตรูปร่างเหมือนมนุษย์ที่มีผมยาวสีดำทำให้ผู้คนรู้สึกหวาดกลัวหายตัวไปในส่วนลึกของหน้าผาศักดิ์สิทธิ์ภายใต้การโจมตีของชายชราผู้บ้าคลั่ง

“มีบางอย่างจริงๆ นั่นมันตัวอะไรกันแน่” จักรพรรดิดำประหลาดใจ

รอบๆ พวกเขาสิ่งชั่วร้ายทั้งหมดหายไปแล้ว เสียงของอีกาเฒ่า หมาป่าเดียวดายและอื่นๆก็หายไปด้วย ในตอนนี้เหลือเพียงเส้นทางที่ปลอดโปร่งเพื่อให้พวกเขาก้าวเข้าสู่หน้าผาศักดิ์สิทธิ์อย่างปลอดภัย

“เข้าไปดูสิ ทั้งหมดจะขึ้นอยู่กับทักษะค่ายกลของเจ้า” เย่ฟ่านกล่าว

ในที่สุดกลุ่มพวกเขาก็ก้าวเข้าไปในภูเขาที่น่ากลัว เย่ฟ่านหยิบม้วนกระดาษโบราณที่เป็นแผนที่ซึ่งเขาได้รับมาจากชายชราที่อยู่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ออกมาค้นหาเส้นทาง

“มันเป็นส่วนที่ลึกที่สุดของหน้าผาศักดิ์สิทธิ์…”

ทุกคนรวมตัวกันเพื่อสังเกตอย่างระมัดระวัง แล้วขมวดคิ้วพร้อมๆ เมื่อพวกเขาก้าวเข้าไปในหน้าผาศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ด้านหน้า สถานการณ์มันไม่แตกต่างจากภูเขาอมตะแม้แต่น้อย

"ข้าเหาะไม่ได้"

หลี่เหอซุยเป็นคนแรกที่รู้สึกถึงความผิดปกติ เขาไม่สามารถกระโดดจากพื้นได้เลย ยิ่งการบินขึ้นสู่ท้องฟ้ายิ่งไม่มีทางเป็นไปได้

“นี่คือค่ายกลที่จักรพรรดิโบราณบางคนทิ้งไว้ มันครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมดของที่นี่ และมันไม่ใช่มรดกของจักรพรรดิแห่งความว่างเปล่า ซึ่งข้าไม่สามารถแกะรอยได้” จักรพรรดิดำกล่าวเบาๆ

“ระวังให้ดี แม้แต่สิ่งมีชีวิตอมตะก็ยากที่จะเดินทางอย่างปลอดภัยในสถานที่แห่งนี้ พวกเราไม่สามารถประมาทได้”

เย่ฟ่านเตือน

“ไม่ต้องกังวล คราวนี้ข้ามีความมั่นใจ ด้วยความสำเร็จของค่ายกลรูปแบบใหม่ที่ข้าคิดค้นขึ้น มันจะพาพวกเราออกจากที่นี่ได้อย่างแน่นอน”

จักรพรรดิดำไม่รู้ว่าทำไม แต่ทันใดนั้นความมั่นใจของมันก็เพิ่มขึ้นหลายเท่าและกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า

“มากับข้า”

“แคร็ก”

จักรพรรดิดำเดินไปข้างหน้าก่อน แต่เพียงก้าวไปสองก้าว สายฟ้าฟาดเข้าหามันอย่างรุนแรง แม้ว่าวันนี้ท้องฟ้าจะค่อนข้างปลอดโปร่งก็ตาม

มีฟองน้ำลายไหลทะลักออกมาจากปากของจักรพรรดิดำ การโจมตีครั้งนี้รุนแรงอย่างยิ่ง

หากไม่ใช่ในช่วงเวลาวิกฤติเย่ฟ่านรู้สึกว่าจะมีอันตรายเกิดขึ้นและพาหนานหนานถอยออกมา บางทีเด็กหญิงตัวน้อยคนนี้อาจได้รับอันตรายไปด้วย　　

“โอ้ หมาน้อย เจ้าไม่เป็นไรนะ” หนานหนานถามด้วยความตกใจ

“มันเจ็บแทบตาย...”

สุนัขสีดำตัวใหญ่นอนอยู่ตรงนั้นและอุ้งเท้าของมันชักกระตุกอยู่ตลอดเวลา “จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่... ทำไมถึงโจมตีข้าเพียงคนเดียว”

“ข้ารู้สาเหตุ มันเป็นเพราะเจ้าหยิ่งผยองมากเกินไปจนสวรรค์ทนไม่ได้” หลี่เหอซุยกล่าวด้วยรอยยิ้ม แต่เห็นได้ชัดว่ารอยยิ้มนั้นแห้งแล้งอย่างยิ่ง

“กรร”

จักรพรรดิดำพยายามจะกัดเขา แต่หลังจากดิ้นรนอยู่นาน มันก็ลุกขึ้นยืนไม่ได้ มันบาดเจ็บสาหัส และกระดูกของมันก็หักไปหลายชิ้น

สิ่งนี้ทำให้หลายคนรู้สึกได้ถึงความน่าเกรงขาม หน้าผาศักดิ์สิทธิ์ลึกลับและน่าสะพรึงกลัว จักรพรรดิดำมีหนังที่หนามาก แม้แต่ตัวมันก็ยังยากที่จะรับการโจมตีครั้งนี้