ยอดยุทธคลิกเดียว!! ตอนที่ 58 ตลาดมืด
ซู่เสี่ยวไป่มายังพื้นที่ที่เจริญที่สุดในพื้นที่เขต 18
เขาไปตามที่อยู่ตามนามบัตรที่ได้รับมา ทำให้เขาเจอกับสถานที่แห่งหนึ่ง
แม้ว่าในพื้นที่ที่เจริญแบบนี้กลับมีอาคารที่ดูไม่ชอบมาพากลอยู่ด้วย
ที่หน้าทางเข้ามีคนคุ้มกันแน่นหนา
หากว่าเป็นผู้ฝึกตนที่มีกระแสพลังออกมาจากร่าง พวกเขาจะยอมให้ผ่านเข้าไปได้ทันที แต่หากเป็นคนธรรมดาทั่วไปก็มีการตรวจค้นก่อน
และทุกคนที่มาสถานที่แห่งนี้ ก็ต่างแต่งตัวเหมือนกับซู่เสี่ยวไป่ คือปกปิดตัวตนมาอย่างดี ไม่มีใครอยากให้คนจดจำได้ หรือเป็นที่สังเกต
ซึ่งนั้นคือสิ่งที่ซู่เสี่ยวไป่ต้องระวัง
หากว่าเขาไปสะดุดตาใครในนี้เข้า หากเป็นแค่ระดับยอดยุทธขั้นแรกมาไล่จับก็ยังพอจะหนีทัน แต่หากเป็นยอดยุทธขั้นสูงก็หมดสิทธิ์ที่จะหนีเช่นกัน
เมื่อซู่เสี่ยวไป่ก้าวผ่านพ้นประตูทางเข้ามา
ราวกับสถานที่แห่งนี้เป็นโลกคนละใบกับข้างนอก
เสียงดังวุ่นวายไปหมด และดังอย่างต่อเนื่องตลอดเวลา ทางเดินเต็มไปด้วยผู้คนเดินกันให้วุ่นวายไปหมด
“นี่นะหรอ ตลาดมืด…”
ซู่เสี่ยวไป่อุทานออกมาเบาๆ และกำลังซึมซับบรรยากาศรอบๆ
ผู้คนมากมายต่างกำลังซื้อของขายของอย่างคึกคัก บางคนก็เอาของหายากหลายอย่างมาแบขายกับพื้น บางคนก็มีโต๊ะตั้งขายเป็นหน้าร้านของตัวเอง มีทั้งยา ทั้งอาวุธมากมายส่องแสงเป็นระยิบระยับ
มีบางร้านเปิดเป็นซุ้มขายขนาดใหญ่หน่อยก็มี
แล้วยิ่งไปกว่านี้ ซู่เสี่ยวไป่ยังเห็นจอภาพแสดงรายการซื้อขายสินค้ากว่า 600 จอเต็มกำแพงไปหมด มีการเปลี่ยนแปลงรายการตลอดเวลา
“รับซื้อเปลืองของอสูรแมงป่อง 9 หาง กับอสูรแมงป่อง 9 สี ราคาดี -พื้นที่B9”
“รับซื้อหนังอสูรเสือดาวน้ำแข็งจำนวนมากขอสภาพดี!! -พื้นที่A199”
นี้เป็นแค่ตัวอย่าง ที่ซู่เสี่ยวไป่เห็น ยังมีรายการอื่นอีกมากมายแสดงอยู่บนหน้าจอ
ตลาดมืดนั้นไม่ได้พึ่งเกิดมาได้วันสองวัน แต่มันอยู่มาช้านานแล้ว เป็นแหล่งรวมสินค้ามากมายที่ไม่อาจจะหาซื้อได้ทั่วไป
ทำให้ในสถานที่แห่งนี้หากใครตาดีมือไวก็ได้ของดีกลับไป
ในทางกลับกันมันเลยทำให้ตลาดมืดไม่สามารถเปิดตัวต่อสังคมภายนอกได้
หากไม่ได้นามบัตรของสมาคมสมบัติอสูรซู่เสี่ยวไป่คงไม่ได้มาที่แบบนี้
“พี่..งาหินเวทย์นี้เท่าไร?”
ซู่เสี่ยวไป่เจอเข้ากับวัตถุดิบกลั่นยาโอสถทะลวงสวรรค์ทันที เนื่องจากมันเป็นของหายากและอยู่ในการควบคุมของรัฐบาลทำให้ไม่สามารถที่จะครอบครองได้จำนวนเยอะๆ
“800,000!”
ผู้ฝึกตนที่ตั้งร้านขายตอบกลับมา ก่อนจะมองหน้าซู่เสี่ยวไป่
นั้นแพงมาก ถึงจะรู้อยู่แล้วก็เถอะ ว่าสถานที่แห่งนี้จะเป็นแบบนี้
หากของสิ่งนี้ถูกวางขายที่ภายนอก มันจะมีราคาอยู่ที่ 400,000 เหรียญจิต ก่อนหน้านี้ที่ซู่เสี่ยวไป่ออกตามหาวัตถุดิบในการกลั่นยานั้น งาหินเวทย์กลับขาดตลาด แต่กลับมาขายอยู่ในตลาดมืดในราคาสูงถึง 2 เท่า!!
ซู่เสี่ยวไป่เมินไม่สนใจแล้วหันหลังกลับ เมื่อซู่เสี่ยวไป่กำลังจะเดินไปก็พูดขึ้น
“400,000…..ผมจะซื้อมันในราคานี้เท่านั้น”
แล้วซู่เสี่ยวไป่ก็ทำท่าเดินออกไปทันที
“เดี๋ยวๆ สัก 600,000 พอจะคุยกันได้อยู่น้องชาย”
ซู่เสี่ยวไป่ยิ้มมุมปากก่อนจะหันกลับ
“500,000!! พี่ลดให้อีกแต่อย่าต่อพี่อีกเลย..ยังไงก็เถอะ น้องชาย…น้องชายคงไม่สามารถหาซื้องาหินเวทย์ในราคานี้ในตลาดมืดได้อีกแล้ว!!”
แล้วราคาก็ลดลงมาเหลือ 500,000
ด้วยความนิ่งของซู่เสี่ยวไป่ และราคาที่เขาประกาศออกไปทำให้ผู้ฝึกตนที่ขายเริ่มร้อนรน
“อะๆๆ 450,000 นี่สุดๆ แล้ว!!”
สุดท้ายเขาก็ยอมลดลงมาอีก มันคือวิถีทางของนักซื้อมือทองใช่ไหม?
“อย่าต่อลดไปมากกว่านี้เลย ให้พี่ได้กำไรบ้าง”
ผู้ฝึกตนคนนั้นกล่าวอย่างหมดหนทาง
ด้วยวัตถุดิบชิ้นนี้ ทำให้เขาสามารถกลั่นยาโอสถทะลวงสวรรค์ได้อย่างน้อย 5 ครั้ง
ซู่เสี่ยวไป่ยิ้มออกมาจางๆ
เพราะสำหรับเขาไม่ต้องกลัวที่จะกลั่นยาพลาด อีกทั้งยังได้รับยาเพิ่มเป็นสองเท่าจากการกลั่นอีก เรื่องกลั่นยาต้องยกให้ซู่เสี่ยวไป่เป็นเทพในตอนนี้
“ตกลงซื้อ..”
นอกจากวัตถุดิบแล้วยังมีของอีกหลายสิ่งที่เข้าตาซู่เสี่ยวไป่
มีทั้งวิชาและอาวุธอีกหลายอย่าง แต่สำหรับวิชามีแต่ระดับละเอียดอ่อนที่วางขายไม่มีระดับแก่นแท้ขายเลย
ไม่ใช่เรื่องแปลกที่ของมีน้อย เพราะคนหาซื้อมันก็น้อยเช่นกัน
“ดูจากรายการแล้วไม่เห็นมีวิชาที่สูงกว่าระดับละเอียดอ่อนขายเลย สงสัยต้องเดินดูให้ทั่วกว่านี้..”
ของที่ซู่เสี่ยวไป่ต้องการนั้นไม่มีในจอแสดงภาพ มันไม่เหมือนกับครั้งที่เขาไปหาฝึกวิชาที่หอฝึกยุทธครั้งแรก ที่มีวิชาให้เลือกมากมาย
ระหว่างที่กำลังมองหาของอื่นๆ อยู่
“นายท่านครับ สนใจชิ้นส่วนสัตว์อสูรแบบไหน?”
เสียงคำถามของพนักงานหน้าร้านดังขึ้น….ตอนนี้ซู่เสี่ยวไป่เดินมาถึงสมาคมสมบัติอสูรแล้ว
“ผมมาตามคำเชิญของสมาคม..”
ซู่เสี่ยวไป่ยื่นนามบัตรที่ได้รับมา ให้กับพนักงานดู
สมาคมแห่งนี้มีเครื่อข่ายไปทั่ว ทำให้สมาคมสมบัติอสูรเองก็ดูน่าเกรงขามเช่นเดียวกัน
“นายท่านโปรดเชิญทางนี่”
“!!?”
แล้วก็มีพนักงานหญิงออกมาต้อนรับซู่เสี่ยวไป่ เธอเป็นทั้งผู้ฝึกตนและงดงามอย่างมาก!!
จนทำให้ซู่เสี่ยวไป่ถึงกับตะลึงไป
ซู่เสี่ยวไปถูกพาเข้ามาภายในสมาคมและไปยังหน้าห้องแห่งหนึ่ง ก่อนที่พนักงานสาวจะเคาะประตู
แล้วมีเสียงตอบกลับมาจากด้านใน
“เข้ามา”
แล้วพนักงานสาวก็เปิดประตู
หลังจากเห็นของสวยๆ งามๆ ก็ถูกเปลี่ยนทิวทัศเป็นชายวัยกลางคนคิ้วแหลม และมีแววตาดุจพญาอินทรี หน้าของเขาดูจริงจังมาก ขนาดที่ไม่ต้องพูดก็รู้ กำลังยืนอยู่หลังประตู
แล้วพนักงานสาวก็พาซู่เสี่ยวไป่เข้าไปส่วนในของสมาคม พาไปยังห้องทำงานของหัวหน้าสมาคม
และในห้องแห่งนั้นไม่ได้มีแค่หัวหน้าสมาคมคนเดียว
เมื่อเปิดประตูเข้ามาในห้องจะเห็นโต๊ะทำงานขนาดใหญ่มีผู้ฝึกตนที่อยู่ในเขตแดนยอดยุทธขั้นแรกนั่งอยู่หลังโต๊ะ
เต็มไปด้วยกลิ่นไอที่ดูสูงส่ง
คนผู้นี้น่าจะเป็นหัวหน้าของสมาคม
แต่ที่ในห้องก็มีอีกคนหนึ่งที่ทำให้ซู่เสี่ยวไป่ถึงกับหวั่นไหว เป็นหญิงสาวที่มีแววตางดงามเธอนั้นมีผ้าปกปิดใบหน้าส่วนที่เหลือเอาไว้
กระแสพลังและกลิ่นไอของเธอนั้นอยู่ในเขตแดนยอดยุทธ หญิงสาวผู้นี้ราวกับนางฟ้านางสวรรค์ ปลดปล่อยรัศมีที่น่าหลงไหลยิ่งนัก แม้ว่ายังไม่เห็นหน้าแต่ซู่เสี่ยวไป่ก็มั่นใจว่าเธอต้องงดงามอย่างมาก ในขณะที่เขาจ้องมองหญิงสาวผู้นี้อยู่ ก็มีชายสูงวัยปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหลังของเธอ
“ยอดยุทธขั้นสูง!”
ทำให้ซู่เสี่ยวไป่รู้สึกเหมือนเป็นคนรับใช้ในที่แห่งนี้ไปเลย