ตอนที่ 867+868 แต่งตัวดีเป็นพิเศษ
ตอนที่ 867 แต่งตัวดีเป็นพิเศษ
"ใครบอกว่าฉันไม่เต็มใจรอเขากันเล่า ฉันแค่ไม่อยากรอผู้หญิงคนนั้น" เจียงเหยาหัวเราะคิกคัก "ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธอ"
ขณะที่พวกเขาคุยกัน เจียงเล่ยและหยางเกาซู่ก็ตามมาทัน แม้ว่าพวกเขาจะทะเลาะกัน แต่หยางเกาซู่ก็ไม่จากไป เธอยังโกรธเคือง เธอจับมือของเจียงเหยาแทนขณะที่เธอทักทายเจียงเจี๋ยและเจียงเหยา
"พี่เจียงเจี๋ย เจียงเหยา" หยางเกาซู่ไม่ได้ไปไหนมาไหนกับครอบครัวเจียงบ่อยนัก ดังนั้นเธอจึงมีปฏิสัมพันธ์กับพวกเขาอย่างจำกัด ส่งผลให้เธอไม่คุ้นเคยกับพวกเขา ดังนั้นเธอจึงเรียกชื่อพวกเขาตามปกติเมื่อทักทายกัน
เจียงเจี๋ยทักทายเธอกลับเช่นกัน เจียงเหยากล่าวว่าเธอไม่ต้องการรอหยางเกาซู่ เขากลัวว่าน้องสาวของเขาจะมีหน้าตาบูดบึ้งเมื่อเธอเห็นหน้าหยางเกาซู่ แต่เธอดูเหมือนจะทำตัวปกติ ไม่อย่างนั้นเจียงเล่ยคงจะไม่ชอบใจนักที่เขาต้องมีตัวกลางเช่นนี้
พวกเขาไปในเมืองเพื่อซื้อของเล็ก ๆ น้อย ๆ และสั่งขนมสำหรับงานแต่งงานเพิ่ม ทุกคนจึงไปร้านขนมในตลาดก่อน
พวกเขาเดินเรียงแถว ชายสองคนและผู้หญิงสองคน เจียงเหยายืนอยู่ข้างเจียงเจี๋ย และจงใจหลีกเลี่ยงหยางเกาซู่ เมื่อเธอต้องการเข้าใกล้เธอ อย่างไรก็ตาม หยางเกาซู่จับตาดูเธอ การกระทำของเธอชัดเจนมากจนเจียงเล่ยแสดงความคิดเห็นในเรื่องนี้ "ทำไมเธอถึงคอยดูน้องสาวฉัน ดูก่อนว่าตัวเองกำลังจะไปที่ไหน ถ้าสะดุดล้มก็อย่ามาร้องไห้หาฉันนะ"
"ฉันเดินได้ดีอยู่แล้วน่า" หยางเกาซู่ยิ้มเบา ๆ จากนั้นเธอก็พูดว่า "ฉันไม่ได้เจอเจียงเหยามาพักหนึ่งแล้ว เธอสวยขึ้นนะ ถ้าฉันเจอเธอบนถนน ฉันคงจำเธอไม่ได้ด้วยซ้ำ เด็กสาวที่ไปเมืองใหญ่ต่างจากพวกเรามากจริง ๆ เมืองใหญ่ต้องฮวงจุ้ยดีมากแน่"
"เธอพูดราวกับว่าผู้หญิงทุกคนที่ไปเมืองใหญ่ ๆ จะสวยขึ้นอย่างนั้นล่ะ ในเมืองของเรามีผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่ไปทำงานในเมืองใหญ่ด้วยไม่ใช่หรือไง เธอยังคงน่าเกลียดมากเหมือนเดิม" เจียงเล่ยพ่นลมหายใจ
"น้องสาวฉันสวยตามธรรมชาติตั้งแต่เด็ก เกี่ยวอะไรกับที่เธอไปอยู่เมืองใหญ่ด้วย"
เจียงเล่ยยิ้มอย่างภาคภูมิใจ "ทุกคนในครอบครัวเราหน้าตาดีกันหมด"
เจียงเล่ยมั่นใจในรูปลักษณ์ของเขา แม้ว่าเขาจะไม่หล่อเท่าน้องเขย แต่เขาก็ยังคงเป็นผู้ชายที่หล่อที่สุดคนหนึ่งในเมือง หลายคนชมว่าเขาหน้าตาดี
"ใช่ ใช่ นายน่ะหล่อมาก" หยางเกาซู่ทำตามนั้นด้วยรอยยิ้มยั่วยวน จากนั้นเธอก็หันไปหาเจียงเหยาและพูดว่า "ชุดของเธอวันนี้สวยจริง ๆ เป็นผ้าฝ้ายใช่ไหม มันดูไม่บวมเลย แถมยังทำให้เธอดูสูงและผอมอีกด้วย แต่งตัวแบบนี้แล้วดูดีที่สุดเลย ไม่จำเป็นต้องสวมรองเท้าส้นสูงเสียด้วยซ้ำ ฉันล่ะอิจฉาเธอจริง ๆ"
ฤดูหนาวทางตอนใต้หนาวจัด เจียงเหยาเป็นคนที่กลัวความหนาวมาก ถ้าเธอไม่ใส่เสื้อหนา ๆ เธอจะทนไม่ไหว
หยางเกาซู่บอกว่าเธอดูดีในวันนี้ แต่เธอไม่ได้แต่งตัวไปเที่ยว เธอมีใบหน้าที่สะอาดและสวมหมวกสีชมพู ผ้าพันคอ และถุงมือที่ลู่ชิงสีซื้อมาให้ เธอยังสวมเสื้อคาร์ดิแกนและเสื้อแจ็คเก็ตสีขาวที่ลู่ชิงสีซื้อให้เธอ เพราะเธอคิดว่ามันน่าจะดูดีสำหรับเธอ
__
ตอนที่ 868 ความอิจฉา
เจียงเล่ยพูดถูกในเรื่องหนึ่ง ไม่ว่าเธอจะสวมชุดอะไร ใบหน้าที่สวยงามของเจียงเหยาก็จะทำให้เสื้อผ้าบนร่างกายของเธอดูดีไปด้วย
เธอดูราวกับเด็กสาวอายุ 18 ปี เพราะเธอสวมหมวกสีชมพูและผ้าพันคอที่ลู่ชิงสีซื้อให้
"โอ้" เจียงเหยาตอบอย่างแผ่วเบา ขณะที่เธอก้มหน้าเดินต่อไป ในบางครั้งเธอจะกระซิบกับเจียงเล่ยเกี่ยวกับแบรนด์และรสชาติของขนมที่อร่อยมาก ๆ จนเธอต้องซื้อเพิ่ม เธอยังบอกเขาด้วยว่าพ่อแม่ของลู่ชิงสีจะมาร่วมงานแต่งของเขาด้วย
เมื่อเจียงเล่ยได้ยินว่าเจียงเหยาต้องการซื้อขนมเพิ่ม เขาพยายามล้อเลียนเธอเกี่ยวกับความโลภ อย่างไรก็ตาม เขาตกตะลึงเมื่อได้ยินเจียงเหยาบอกว่าพ่อแม่ของลู่ชิงสีจะมาร่วมงานแต่งงานของเขาด้วย
ปกติแล้วบ้านสะใภ้ของน้องสาวไม่มีความจำเป็นต้องมาร่วมพิธีแต่งงานของพี่ชายของเธอ น้องสาวมักจะมาร่วมงานแต่งงานกับสามีและลูก ๆ เสียมากกว่า ดังนั้นเจียงเล่ยจึงรู้สึกประหลาดใจที่ได้ยินว่าพ่อแม่ของลู่ชิงสีจะมาร่วมงานแต่งของเขาด้วย
เมื่อนึกขึ้นได้ เขาก็ยิ้มทันที "ได้สิ ฉันจะเตรียมที่นั่งให้พวกท่าน" เจียงเจี๋ยรู้ว่าเป็นเพราะลู่ชิงสีไม่สามารถมาร่วมงานแต่งของเขาได้ ครอบครัวลู่ไม่ต้องการให้ครอบครัวเจียงคิดว่าพวกเขาปฏิบัติต่อพ่อแม่ของเจียงเหยาอย่างไม่ใส่ใจ ดังนั้นพวกเขาจึงตัดสินใจมาร่วมงานเลี้ยงแต่งงาน
ไม่ใช่เพียงเพราะพวกท่านให้เกียรติครอบครัวเจียง แต่ยังเป็นเพียงพวกท่านรักเจียงเหยา ไม่ต้องการให้เธอต้องทนทุกข์กับความอยุติธรรม
เจียงเหยานิสัยไม่ดีก่อนที่จะแต่งงาน เจียงเจี๋ยกลัวว่าเธอจะไม่สามารถอยู่ร่วมกับแม่สามีได้เมื่อเธอต้องเข้าไปอยู่บ้านของพวกเขา อย่างไรก็ตาม เขาโล่งใจที่รู้ว่าทุกอย่างเรียบร้อยดี
หยางเกาซู่ไม่ได้ฟังการสนทนาที่เหลือเมื่อเธอได้ยินว่าพ่อแม่ของสามีของเจียงเหยาจะมาร่วมงานแต่งงานของเจียงเจี๋ยด้วย หัวใจของเธอเต้นแรง ด้านหนึ่งเป็นเพราะเจียงเหยาไม่สนใจเธอ และอีกทางหนึ่งเป็นเพราะเธออิจฉาที่เจียงเหยามีญาติที่ดีเช่นนี้
ถ้ามีคนถามเธอว่าเธอคิดอย่างไรกับเจียงเล่ยและครอบครัวเจียง เธออาจจะค่อนข้างไม่แน่ใจในคำตอบของเธอ เธอไม่พอใจกับหลายสิ่งหลายอย่างเกี่ยวกับครอบครัวนี้ แต่เธอก็ไม่สามารถพูดได้ว่าอะไรที่ไม่ดีเกี่ยวกับพวกเขา
ทุกคนบอกเธอว่าโชคดีที่ได้คบหากับเจียงเล่ย เขาเป็นคนดีที่เธอสามารถพึ่งพาได้และมีครอบครัวที่ดี เธอจะไม่ต้องทนทุกข์ถ้าเธอแต่งงานกับเขา ญาติของเธอหลายคนคิดว่าเธอโชคดีที่ได้เจียงเล่ยเป็นแฟน
เธอรู้ว่าเจียงเล่ยเป็นแฟนที่ดี และเขาก็หน้าตาดีด้วย เขาไม่ยุ่งเกี่ยวกับอบายมุขใด ๆ เขาไม่ดื่มเหล้าและไม่สูบบุหรี่ เขายังรู้จักเธอดี แต่หยางเกาซู่มักจะรู้สึกว่าเจียงเล่ยขาดบางอย่างที่ทำให้เธอต้องการจะแต่งงานกับเขา
ทีแรก หยางเกาซู่คิดว่าเธอจะใช้ชีวิตร่วมกับเจียงเล่ยไปตลอดชีวิต อย่างไรก็ตาม เธอตระหนักว่าหลายสิ่งหลายอย่างแตกต่างกันในตอนนั้น
เธอได้พบกับชายคนหนึ่งในเมืองที่จะพาเธอไปในห้างสรรพสินค้าระดับไฮเอนด์ เมื่อชายคนนั้นซื้อของให้เธอ ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจเรื่องเงินเลย ไม่ว่าเธอจะซื้ออะไรในห้าง เขาไม่เคยถามถึงราคา เขาพร้อมจะจ่ายเสมอ
ในอดีต เธอรู้สึกว่าเจียงเล่ยไม่รวยพอสำหรับเธอ อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เธอได้พบกับชายคนนั้น ในที่สุดหยางเกาซู่ก็ตระหนักว่าเจียงเล่ยค่อนข้างยากจน
